مجله علوم پزشکی پارس
سال:1389 | دوره:8 | شماره:1 |تعداد مقالات:9

مقدمه: استان فارس یکی از کانون های آندمیک لیشمانیوز پوستی محسوب میشود. هدف از مطالعه حاضر بررسی وضعیت اپیدمیولوژی مولکولی و ارزیابی روش مولکولی واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) بر روی اسلایدها برای تشخیص بیماری در بیماران مراجعه کننده به گروه انگل شناسی دانشکده پزشکی شیراز بود.روش کار: این مطالعه مقطعی در یک دوره زمانی 5 ساله (84 - 80) روی بیماران مراجعه کننده به گروه انگل شناسی دانشکده پزشکی انجام شد. تشخیص بیماری با تهیه اسمیر مستقیم از ضایعات و رنگ آمیزی گیمسا بود. در موارد ضروری در صورت منفی شدن نتیجه آزمایش با روش مستقیم، از روش واکنش زنجیره ای پلیمراز بر روی اسمیر مستقیم جهت تعیین جنس لیشمانیا و گونه انگل استفاده شد. داده های بدست آمده ثبت شدند و توسط نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.یافته ها: در این مطالعه تعداد 186 بیمار مشکوک به لیشمانیوز پوستی مورد مطالعه قرار گرفتند که نتیجه آزمایش مستقیم 104 نفر (56 درصد) مثبت شد. همچنین با استفاده از روش واکنش زنجیره ای پلیمراز، روی تعداد 62 گسترش مستقیم که جسم لیشمن در آن ها مشاهده نشده بود، در 35 مورد (56.4 درصد) از آن ها دی ان ای (DNA)  انگل لیشمانیا شناسایی شد. همچنین با استفاده از پرایمرهای اختصاصی گونه، گونه انگل لیشمانیا در بیماران ساکن نقاط مرکزی شهر، گونه لیشمانیا تروپیکا (نوع شهری) و در بیماران ساکن روستاهای حومه، گونه لیشمانیا ماژور (نوع روستایی) بود.بحث و نتیجه گیری: از آن جایی که در بعضی از موارد گزارش اسمیر مستقیم بیماران منفی است، لذا پیشنهاد می شود در مناطق آندمیک در صورت مشکوک بودن به بیماری از روش واکنش زنجیره ای پلیمراز بر روی نمونه ها استفاده شود.

مقدمه: توکسوپلاسما گوندی یک انگل داخل سلولی اجباری است که به طیف وسیعی از سلول ها از جمله ماکروفاژها حمله کرده و در آن ها به صورت زنده می ماند. جزیی از توکسوپلاسما که در ساز و کارگریز آن از سیستم ایمنی و دفاع توکسوپلاسما شرکت می کند به طور کامل مشخص نشده است. در این مطالعه تاثیر جزء DNA و پروتئین توکسوپلاسما بر روی توانایی تکثیر و تولید نیتریک اکساید از ماکروفاژهای صفاقی بررسی شد.روش کار: زنده بودن ماکروفاژها به کمک آزمون توانایی احیا 3- (4 و 5 - دی متیل تترازول – 2 - یل)2 و 5 - دی فنیل تترازولیوم برماید (MTT) و میزان تولید نیتریت با استفاده از روش گریس ارزیابی شد.یافته ها: میزان احیا MTT و در نتیجه میزان رشد و فعالیت در دوز 200 نانوگرم در میلی لیتر به طور معنی داری کم تر از کنترل منفی بود (P=0.022)، ولی در مورد سایر دوزهای پروتئینی از نظر آماری معنی دار نبود (P>0.05). به علاوه دوزهای مختلف از جزء پروتئینی توکسوپلاسما بر میزان تولید نیتریک اکساید تاثیری نداشتند (P>0.05). میزان احیا MTT و تولید نیتریک اکساید در دوزهای مختلف جزء DNA تفاوتی نداشتند (P>0.05).بحث و نتیجه گیری: مطابق با نتایج حاصل از این مطالعه، جزء پروتئینی توکسوپلاسما اثر مهارکنندگی وابسته به دوز بر روی حیات و فعالیت ماکروفاژها دارد ولی بر میزان تولید نیتریک اکساید از ماکروفاژ تاثیری ندارد. جزء DNA تلخیص شده از توکسوپلاسما میزان تولید نیتریک اکساید و حیات ماکروفاژها را تحت تاثیر قرار نمی دهد. بنابراین توانایی گریز توکسوپلاسما گوندی از ساز و کارهای دفاعی ماکروفاژ وابسته به جزیی از ترکیب پروتئینی آن است.

مقدمه: لپتین هورمون پروتئینی است که از بافت چربی ترشح می شود و در تنظیم وزن، متابولیسم بدن و کنترل فعالیت های تولید مثل نقش دارد. استرس موجب فعال شدن سیستم هیپوتالاموس – هیپوفیز - آدرنال و تطابق فرد نسبت به شرایط استرس زا می شود. اخیرا مشخص شده است که لپتین در این پاسخ های استرسی نقش عمده دارد. بنابراین هدف از مطالعه کنونی بررسی اثر استرس مزمن شنا و نقش غدد آدرنال بر غلظت لپتین خون می باشد.روش کار: در این تحقیق تجربی از 60 سر موش صحرایی نر بالغ استفاده شد. حیوانات به صورت تصادفی به 6 گروه تقسیم شدند. در گروه آدرنالکتومی غدد فوق کلیوی رات ها برداشته شد. حیوانات در گروه های استرس دیده به مدت 7 روز متوالی و هر روز به مدت 10 دقیقه در آب 25 درجه سانتی گراد قرار داده می شدند.یافته ها: استرس موجب افزایش و آدرنالکتومی باعث کاهش غلظت لپتین پلاسما شد (P<0.001). استرس تاثیری بر غلظت لپتین در رات های آدرنالکتومی شده نداشت.بحث و نتیجه گیری: استرس مزمن شنا احتمالا از طریق فعال کردن محور هیپوتالاموس – هیپوفیز آدرنال (HPA) باعث افزایش ترشح لپتین می شود.

مقدمه: سندرم استرسی تی بیا در دسته ضایعات استفاده زیاد (over use) تقسیم بندی می شود. ورزش های قدرتی و کششی عضلات برای درمان و پیشگیری این سندرم توصیه می شود. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر ورزش های قدرتی و حس عمقی - کششی بر شدت درد و ناتوانی در بیماران با سندرم استرسی تی بیا می باشد.روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی در زاهدان انجام شد. 20 بیمار با درد ساق به طور تصادفی در دو گروه، تمرین حس عمقی - کششی (10 مورد) و تمرین قدرتی (10 مورد) تقسیم شدند. هر دو گروه به مدت دو هفته ورزش ها را انجام دادند. نتایج بر اساس پرسشنامه ناتوانی اندام تحتانی، دامنه حرکتی مفصل، قدرت عضله و رتبه بندی شدت درد (visual analogue scale - VAS) قبل و بعد از درمان جمع بندی شد. داده ها نیز بر اساس آزمون های غیر پارامتریک من ویتنیU  و ویل کاکسون تحلیل شدند.یافته ها: در گروه ورزش های حس عمقی - کششی میزان درد از 6.4±1.8 به 3.2±1.4 (P<0.05) و در گروه ورزش های قدرتی از 6.4±1.2 به 3.0±1.2 تغییر یافت (P<0.05) نمره پرسشنامه ناتوانی قبل و بعد از ورزش های حس عمقی – کششی و قدرتی از لحاظ آماری معنادار بود (P<0.05) تحلیل داده ها نشان داد که تفاوت مشخصی بین دو گروه ورزشی در درد و ناتوانی عملکرد اندام تحتانی وجود ندارد (P>0.05).بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه اثرات ورزش های قدرتی و حس عمقی - کششی را در کاهش ناتوانی و درد بیماران مبتلا به سندرم استرسی تی بیا در کوتاه مدت تایید می کند.

مقدمه: صلاحیت بالینی، شایستگی عملی و توانایی تلفیق دانش، مهارت ها، نگرش ها و ارزش ها در موقعیت های بالینی است. البته صلاحیت بالینی پرستاران در محیط های بالینی متفاوت است. هدف مطالعه حاضر تعیین و مقایسه صلاحیت بالینی پرستاران بخش های مختلف یکی از بیمارستان های مهم دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال 1388 بود.روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی به شیوه سرشماری، صلاحیت بالینی 240 پرستار بخش های مختلف یکی از بیمارستان های مهم دانشگاه علوم پزشکی شیراز به روش خود ارزیابی بررسی شد. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه سنجش صلاحیت بالینی پرستاران بود که 73 مهارت مختلف پرستاری را در هفت حیطه اندازه گیری می کند. سطح صلاحیت بر اساس مقیاس نمره دهی 100 - 0 و میزان بکارگیری عملی مهارت های پرستاری در محیط بالینی بوسیله مقیاس چهار رتبه ای لیکرت تعیین شد. به منظور توصیف و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی در نرم افزار SPSS نسخه 11.5 استفاده شد.یافته ها: در مقایسه سطح صلاحیت بالینی پرستاران بخش های بالینی نتایج متفاوت بدست آمد. پرستاران بخش مراقبت های قلبی با 88.36±10.59 صلاحیت بالینی خود را بیش تر از سایر پرستاران اعلام کردند. بر اساس نتایج تحقیق حاضر 84 درصد از مهارت های پرستاری توسط پرستاران شاغل در این بیمارستان به طور گه گاه یا مکرر استفاده می شد.بحث و نتیجه گیری: سطح صلاحیت بالینی و میزان بکارگیری مهارت های پرستاری در بخش های بستری این بیمارستان مطلوب است. از نتایج ارزیابی صلاحیت بالینی پرستاران به منظور تشویق، ارزیابی نیازهای آموزشی و توسعه حرفه ای پرستاران در بیمارستان های دانشگاهی می توان استفاده نمود.

مقدمه: صاحب نظران پرستاری معتقدند توانایی تفکر انتقادی پرستاران نقش بسیار مهمی در ارایه خدمات مراقبتی خاص به هر بیمار، حل مشکلات و اتخاذ تصمیمات پیچیده دارد، به همین جهت لازم است این توانایی طی کسب تجارب آموزشی و پس از اشتغال به حرفه پرستاری رشد و توسعه یافته و مورد ارزشیابی قرار گیرد. پژوهش حاضر با هدف تعیین و مقایسه توانایی تفکر انتقادی دانشجویان کارشناسی پرستاری ترم های اول و آخر و پرستاران بالینی دانشگاه علوم پزشکی جهرم به صورت توصیفی - مقایسه ای انجام شد.روش کار: پژوهش حاضر از نوع مقطعی تحلیلی بود. جمع آوری اطلاعات در این پژوهش از طریق خود گزارش دهی با استفاده از پرسشنامه استاندارد ارزیابی توانایی تفکر انتقادی واتسون و گلیزر (فرم الف) که توسط محقق با شرایط اجتماعی و فرهنگی کشورهمگون سازی و اعتبار و اعتماد آن ارزیابی شده بود صورت گرفت. نمونه پژوهش مشتمل بر 53 نفر دانشجوی کارشناسی پرستاری ترم اول و آخر، و 41 نفر از پرستاران بالینی بود که روش نمونه گیری در مورد دانشجویان غیر تصادفی و در مورد پرستاران بالینی به روش تصادفی با احتساب سهمیه هر یک از دو بیمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی جهرم بود.یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین توانایی تفکر انتقادی دانشجویان پرستاری ترم اول 45.1 (با انحراف معیار 8.7)، ترم آخر 44.3 (با انحراف معیار 6.05) و پرستاران بالینی 44.3 (با انحراف معیار 7.7) می باشد که بیانگر ضعیف بودن توانایی تفکر انتقادی هر 3 گروه مورد پژوهش بود . نتایج آزمون کروسکال والیس نیز بیانگر عدم وجود تفاوت معنی دار بین میانگین امتیازات بدست آمده از 5 بخش آزمون توانایی تفکر انتقادی و نیز میانگین نمره کل آزمون در هر سه گروه مورد پژوهش بود (P<0.05).بحث و نتیجه گیری: با توجه به ضعیف بودن توانایی تفکر انتقادی دانشجویان و پرستاران و نیز عدم وجود تفاوت بین توانایی تفکر انتقادی دانشجویان ترم اول و آخر و پرستاران بالینی، لزوم بازنگری در استراتژی های آموزشی سنتی فعلی احساس می شود. استفاده بیش تر از استراتژی های فعال یادگیری و نیز بکار گیری روش های مراقبتی در راستای مشارکت فعال تر پرستاران در تصمیم گیری های بالینی نیز توصیه می شود.

مقدمه: هر موسسه مراقبت بهداشتی به منظور تحقق سیستم ها و اعمال مدیریت اطلاعات به یک بخش سازمان یافته موسوم به مدارک پزشکی نیاز دارد. وظایف و اعمال بخش مدارک پزشکی، حمایت و پشتیبانی از اموری نظیر جریان مراقبت از بیماران و تداوم آن، فرآیندهای مدیریتی موسسه، برنامه های آموزش پزشکی، تحقیقات پزشکی و ... را تضمین می کند. در این میان ارزیابی خدمات مدارک پزشکی هر موسسه مراقبت بهداشتی می تواند ابزار نیرومندی در جهت اعتلای کیفی وکمی سیستم های بهداشتی آن باشد. این تحقیق با هدف بررسی مشکلات بخش مدارک پزشکی بیمارستان های مطهری و پیمانیه جهرم به منظور شناسایی نقاط ضعف و قوت این بخش و ارایه نتایج حاصله به مسوولین ذیربط انجام شد.روش کار: مطالعه حاضر از نوع توصیفی، مقطعی و جامعه آماری آن شامل پرسنل شاغل در بخش مدارک پزشکی بیمارستان های مطهری و پیمانیه جهرم بود. به دلیل محدود بودن جامعه پژوهش، نمونه گیری صورت نگرفت و کل جامعه مورد مطالعه قرار گرفت. ابزار جمع آوری داده ها شامل 5 پرسشنامه طراحی شده توسط محقق بود که پس از مشورت با اساتید صاحب نظر در این زمینه و پرسنل بخش مدارک پزشکی بیمارستان های مذکور تدوین و روایی آن پس از چندین بار اصلاح مورد تایید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه مذکور نیز با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه و مقدار حدود80 درصد بدست آمد و به این ترتیب پایایی پرسشنامه نیز تایید شد. داده ها با استفاده از دهمین ویرایش نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: بر اساس یافته ها، واحد مدارک پزشکی مورد مطالعه عملکرد مطلوبی داشته و همچنین در واحد پذیرش و بایگانی نیز عملکرد واحد های مطالعه شده در حد متوسط بود. عملکرد واحد کد گذاری در حد مطلوب و واحد آمار نیز در حد کاملا مطلوبی قرار داشت.بحث و نتیجه گیری: ضرورت حفظ، نگهداری و گزارش اطلاعات در مراکز بهداشتی درمانی و طراحی فضایی مناسب در نقطه تماس بیماران با بیمارستان از مواردی است که نیازمند توجه ویژه مدیران بخش مدارک پزشکی و حتی بیمارستان ها می باشد. نظر به اهمیت بهره وری نیروی شاغل در بخش مدارک پزشکی و متنوع بودن فرآیند های کاری در این بخش، بکارگیری سیستم دوره ای و چرخشی نیروی انسانی، توجه به استاندارد های طراحی فضا و بکارگیری نیرو های متخصص می تواند فاکتورهای موثری در رفع مشکلات این واحدها باشد.

مقدمه: یادگیری ترکیبی از شیوه های نوین آموزشی است که انواع مختلفی از روش ها و رویکردهای آموزشی را با هدف ارتقای تجربیات یادگیری دانشجویان با یکدیگر تلفیق می نماید. در مطالعه حاضر به بررسی تاثیر آموزش ترکیبی بر ابعاد شخصیتی دانشجو پرداخته شده است.روش کار: این مطالعه یک تحقیق نیمه تجربی بر روی 41 نفر از دانشجویان پرستاری دانشگاه علوم پزشکی جهرم که واحد درسی بیماری های روانی را در ترم اول سال 88 - 1387 اخذ کرده، می باشد. پس از تقسیم بندی تصادفی دانشجویان در دو گروه، تحت آموزش سنتی و یا ترکیبی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها شامل آزمون سنجش اسناد علی، فرم کوتاه آزمون شخصیت نئو (طرح پنج عاملی سنجش شخصیت) و نمره نهایی دانشجو بوده است. آزمون های مورد استفاده شامل آزمون تی زوجی و مستقل، مربع کای و آنالیز واریانس بوده است.یافته ها: در بررسی تعامل بین نوع آموزش و سبک اسناد دانشجو از طریق آزمون انالیز واریانس مشخص شد ارتباط مثبتی بین نوع آموزش و سبک اسناد در مقوله شکست درونی - بیرونی وجود دارد (P=0.04).تعامل نوع آموزش،نمره نهایی دانشجویان و آزمون پنج عاملی شخصیت نیز نتایج نشان داد که ارتباط مثبت معنی دار بین آموزش و مولفه های باز و گشاده بودن (P=0.003)، وجدانی بودن (P=0.04).بحث و نتیجه گیری: نظر به تاثیرات مثبت این روش آموزشی بر ابعاد شخصیتی دانشجویان استفاده از این متدها به خصوص بهره گیری از آموزش های الکترونیک در آموزش علوم پزشکی توصیه می شود.