به رغم افزایش روزافزون تعداد صندوق ها و سرمایه گذاری های جسورانه، حجم طرح ها و سرمایه گذاری هایی که صورت می گیرد، چه از حیث تعداد و چه از نظر مبلغ، نشان دهنده عدم شکل گیری و استمرار این نوع سرمایه گذاری است. بنابراین این مسئله مطرح می شود که الگوی شکل گیری سرمایه گذاری جسورانه در ایران چگونه است؟ به منظور رسیدن به این الگو از روش بنیادی (برحسب هدف)، رویکرد کیفی (براساس گردآوری نظام مند داده ها) و راهبرد نظریه برخاسته از داده استفاده شده است. گردآوری داده ها طی مصاحبه عمیق با 13 نفر از مؤسسان بنگاه های سرمایه گذاری جسورانه، کارآفرینان سرمایه پذیر و همچنین سیاست گذاران این حوزه با دارابودن حداقل 3 سال فعالیت در زمینه های آموزش، سیاست گذاری یا درگیری در فعالیت های اجرایی در زمینه تأمین مالی از طریق سرمایه گذاری جسورانه و یا داشتن تجربه در پذیرش سرمایه جسورانه، انجام شد. روش نمونه گیری در پژوهش حاضر، گلوله برفی است. الگوی به دست آمده نشان می دهد، مقوله اصلی که به پیامد استمرار عملکرد کارای چرخه عمر سرمایه گذاری جسورانه منجر می شود، شکل گیری سرمایه گذاری جسورانه با گرایش به حداکثرسازی منافع است. از آنجا که نهادهای غیررسمی، بر شکل گیری سرمایه گذاری جسورانه تأثیرگذارند، می توانیم از طریق راهبردهای توسعه نهادهای رسمی و ایجاد ارتباط هم ساختی پایدار میان بخش عمومی و خصوصی و تحت تأثیر ویژگی های محیطی و پدیده انتشار، شاهد استمرار عملکرد کارای چرخه عمر سرمایه-گذاری جسورانه باشیم و براین اساس، سیر داستان ترسیم می شود.