زمینه و هدف: سکته قلبی یکی از دلایل عمده مرگ و میر در دنیا می باشد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات تمرین اینتروال با شدت متوسط بر میزان مقاومت به ایسکمی القایی قلبی در موش های نر بالغ بود.روش بررسی: در این مطالعه، 16 عدد از رت های نر بالغ نژاد ویستار به طور تصادفی به دوگروه 8 تایی کنترل و تمرین با شدت متوسط تقسیم شدند. در پایان هفته شانزدهم تمرین، همه رت ها ایزوپروترنول (دوز 85 میلی گرم برکیلوگرم) را به صورت 2 روز متوالی و به صورت درون صفاقی دریافت کردند، سپس شاخص های عملکردی قلب {ضربان قلب، فشار دیاستولی (DBP)، فشار سیستولی (SBP)، ±dp/dt max بطن چپ}، شاخص های بیوشیمیایی آسیب بافتی (CTnI و TNF-a بافت قلبی) اندازه گیری شد، همچنین میزان آسیب بافت قلب، با بررسی های هیستوپاتولوژیکی مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها با استفاده از تست ناپارامتریک من ویتنی و تی تست مستقل تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری، p<0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: در فاکتورهای عملکردی قلب {شامل ضربان قلب (p<0.130)، فشار سیستول (p<0.48) و دیاستول (p<0.72) }، تفاوت معنی داری میان گروه ها مشاهده نشد. اما دیگر فاکتور های عملکردی قلب
شامل dp/dt max± بطن چپ در گروه تمرینی در مقایسه با گروه کنترل، تفاوت معنی داری داشت (p<0.01). میزان CtnI بافتی در گروه تمرینی، به طور معنی داری بیش از گروه کنترل بود (p<0.009) و در گروه تمرینی، میزان TNF-a بافت قلب نسبت به گروه کنترل، به طور معنی داری کمتر بود (p<0.029). بررسی های هیستوپاتولوژی، تاثیر مثبت پروتکل تمرینی را بر کاهش آسیب بافت قلب در شرایط ایسکمی نشان داد (p<0.003).نتیجه گیری: نتایج نشان داد تمرین اینتروال با شدت متوسط، اثرات محافظتی در برابر آسیب قلب ناشی از تزریق ایزوپروترنول را دارد.