مجله دانشگاه علوم پزشکی قم
سال:1392 | دوره:7 | شماره:3 |تعداد مقالات:11

زمینه و هدف: با توجه به دردناک بودن زایمان و اضطراب ناشی از آن، همچنین عوارضی نظیر اختلال عملکرد رحم، افزایش طول مدت زمان زایمان و خاطرات ناخوشایند، مطالعه حاضر با هدف تاثیر رایحه نعناع فلفلی بر سطح درد و اضطراب مرحله اول زایمان در زنان نخست زا صورت گرفت.روش بررسی: این تحقیق به روش کارآزمایی بالینی تصادفی روی 128 نفر از زنان نخست زا به صورت دو گروه (64 نفر در گروه رایحه درمانی و 64 نفر در گروه کنترل) انجام شد. در گروه رایحه درمانی مخلوط های حاوی 0.2ml اسانس نعناع و 2ml نرمال سالین به گاز آغشته شده و در گروه شاهد تنها 2ml نرمال سالین آغشته به گاز به یقه لباس نمونه ها متصل شد، و هر 30 دقیقه تجویز تکرار گردید. میزان اضطراب در دیلاتاسیون های 4-3 و 8.10cm و شدت درد در دیلاتاسیون های 5-4، 7-6 و 10-8cm اندازه گیری شد. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه دموگرافیک و مامایی، چک لیست مشاهده، معاینه و پرسشنامه اضطراب Spielberger و مقیاس عددی اندازه گیری درد جمع آوری شد.یافته ها: در این مطالعه سن، شغل، تحصیلات و سن حاملگی، همچنین سطح اضطراب قبل از مداخله در دو گروه یکسان بود، اما پس از مداخله سطح اضطراب در گروه آزمون به طور معنی داری نسبت به گروه شاهد کاهش نشان داد (p<0.001). میانگین نمره درد در دیلاتاسیون های 5-4، 7-6 و 10-8 cm در گروه مداخله نسبت به کنترل کاهش یافت (در تمام موارد p<0.001).نتیجه گیری: رایحه درمانی با اسانس نعناع فلفلی جهت کاهش درد و سطح اضطراب هنگام زایمان با توجه به ارزانی، سادگی اجرا و غیرتهاجمی بودن آن توصیه می شود.

زمینه و هدف: کادمیوم یکی از مهم ترین آلاینده های زیستی است که مصرف آن در دوران بارداری موجب بیماری و ناهنجاری های بسیاری در مادر و نوزاد می شود. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر تمرینات منظم شنا و مصرف خوراکی کادمیوم در دوران بارداری بر سطوح فاکتور القایی هایپوکسی (HIF-1a) ریه نوزادان موش انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه تجربی تعداد 32 سر موش ماده نژاد ویستار با وزن تقریبی 200±20g، پس از 2 هفته آشنایی با محیط جدید و باردار شدن به 4 گروه 8 تایی، شامل: 1- کادمیوم؛ 2- شنا؛ 3- شنا- کادمیوم؛ 4- گروه کنترل تقسیم شدند. برنامه تمرینی شنا از روز اول بارداری شروع و یک بار در روز (5 روز در هفته) تا روز زایمان ادامه داشت. دوز کادمیوم دریافتی 400mg/l محلول در آب آشامیدنی بود. غلظت HIF-1a ریه با استفاده از روش آنزیم لینک ایمنواسی (ELISA) تعیین شد. داده ها با استفاده از آنالیز واریانس یک طرفه و هالم- سیداک در سطح معنی داری p<0.05 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: میانگین وزن نوزادان گروه کادمیوم حاکی از کاهش معنی دار (p<0.001) آن در مقایسه با گروه کنترل بود. همچنین سطوح HIF-1a ریه نوزادان در گروه تمرین شنا به طور معنی داری (p<0.001) افزایش نشان داد و در گروه کادمیوم نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت (p<0.001).نتیجه گیری: نتایج حاکی از تاثیر تمرینات شنا بر افزایش سطوح HIF-1a ریه نوزادان مادرانی بود که در دوران بارداری به طور منظم شنا می کردند، لذا به نظر می رسد تمرین ورزشی شنا زیربیشینه با جبران کاهش HIF-1a ناشی از کادمیوم می تواند تاثیرات منفی آن را در ریه جنین تعدیل کند.

زمینه و هدف: حدودا 5% از بیماران تحت عمل جراحی، دچار عفونت محل جراحی (SSI) می شوند که خود باعث افزایش اقامت در بیمارستان، به مدت 9.7 روز می شود. این مطالعه با هدف بررسی میزان آلودگی ابزار استریل با استافیلوکوکوس اورئوس، در جراحی های طولانی مدت ارتوپدی صورت گرفت.روش بررسی: در پژوهش حاضر به صورت یک مطالعه آینده نگر، از 245 نمونه ابزار استریل، نمونه برداری شد. نمونه های آلوده در هر ساعت، از بین نمونه های ساعت بعدی کنار گذاشته شدند. سپس حساسیت آنتی بیوتیکی سویه های استافیلوکوکوس اورئوس به روش انتشار دیسک، توسط 14 آنتی بیوتیک و با رعایت اصول CLSI تعیین گردید. همچنین حداقل غلظت ممانعت کنندگی (MIC) سویه ها نسبت به آنتی بیوتیک متی سیلین به روش میکرودایلوشن بررسی و PCR برای ژن mecA انجام گرفت. دا ده ها و نتایج با استفاده از آزمون آماری مربع کای دو تجزیه و تحلیل شدند و سطح معنی داری 0.05> pدر نظر گرفته شد.یافته ها: از مجموع 110 نمونه ای که بلافاصله پس از باز شدن پوشش استریل گرفته شد، 5 کشت مثبت (4.54%) به دست آمد. برای 91 نمونه گرفته شده یک ساعت پس از عمل، 10 (10.98%)، برای 32 نمونه؛ 2 ساعت پس از عمل 5 (15.62%) و برای 12 نمونه؛ 3 ساعت پس از عمل، یک آلودگی (8.33%) ثبت شد. در آنتی بیوگرام انجام شده، بیشترین مقاومت سویه ها به سفتازیدیم (85.71%) بود، و تمامی آنها به ونکومایسین حساس بودند (100%). در آزمون MIC، %52.38 سویه ها نسبت به متی سیلین مقاوم و در روش PCR، %66.66 سویه ها، دارای ژن mecA بودند.نتیجه گیری: با توجه به میزان بالای آلودگی با S. aureus در ابزار استریل، پیشنهاد می شود که پوشش سینی های حاوی ابزار استریل تا زمانی که به صورت اختصاصی به آنها نیاز نیست، باز نشوند.

زمینه و هدف: لوله تغذیه ای ژژنوستومی در مواردی که فرد توانایی تغذیه از راه دهان را ندارد، به عنوان یک روش مورد قبول در تغذیه روده ای مطرح است. با وجود تمام مزیت های تعبیه لوله ژژنوستومی، در بیماران دارای لوله ژژنوستومی عوارضی مانند مکانیکال، عفونی، معدوی- روده ایی و متابولیک دیده می شود. یک عارضه نادر در این بیماران ورود خود به خودی لوله ژژنوستومی به داخل روده است که به تعداد محدود گزارش شده است. این اتفاق بیمار را در معرض خطر انسداد روده قرار می دهد، بنابراین، روش درمان این عارضه مورد بحث می باشد.معرفی مورد: در این مقاله به معرفی یک مورد مهاجرت خود به خود لوله ژژنوستومی به روده باریک، که 2 ماه پی از تعبیه در یک زن 61 ساله با سابقه سرطان مری رخ داده بود، پرداخته شده است، بیمار بعد از 15 روز درمان حمایتی، لوله را دفع کرد.

زمینه و هدف: استفاده گسترده از آنتی بیوتیک های بتالاکتام موجب توسعه مقاومت به این گروه از آنتی بیوتیک ها در باکتری های بیماریزا از طریق تولید آنزیم بتالاکتاماز می شود. این مطالعه با هدف بررسی جداسازی کلبسیلاهای تولیدکننده ESBL و تاثیر نانو ذرات نقره بر روی آنها انجام شد.روش بررسی: تعداد 61 ایزوله بالینی کلبسیلا از نظر تولید آنزیم بتالاکتاماز وسیع الطیف (ESBLs) با استفاده از آنتی بیوتیک های سفتازیدیم، سفتریاکسون و سفیکسیم، همچنین مهارکننده بتالاکتاماز به نام کلاولانیک اسید به روش دیسک دیفیوژن، شناسایی و میزان MIC این آنتی بیوتیک ها به روش رقت در آگار بررسی شد. سپس با استفاده از دیسک های ESBL جهت بررسی آنزیم بتالاکتاماز به روش DDT (Double Disk Approximation Test)، وجود بتالاکتاماز وسیع الطیف در انواع مقاوم تعیین شد. در ادامه، تاثیر محلول های نانوسیلور با غلظت های مختلف بر روی باکتری های جداسازی شده مورد بررسی قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها ازآزمون تی تست استفاده شد.یافته ها: از 61 مورد کلبسیلای جداسازی شده دارای مقاومت دارویی چندگانه، 51 مورد کلبسیلا پنومونیه (60.8%)، 10 مورد کلبسیلا اوکسی توکا (39.2%)، شناسایی شدند. تمامی نمونه ها در بررسی با روش Double Disk برای اثبات ESBL مثبت و نسبت به محلول نانوسیلور با غلظت 500ppm حساس بودند.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد افزایش غلظت محلول های نانوسیلور با قطر هاله های عدم رشد کلبسیلاهای مولد ESBL در شرایط in vitro و کاملا آسپتیک، رابطه مستقیم دارد. در صورت دریافت نتایج عدم توکسیک بودن محلول های نانوسیلور تحت شرایط in vivo می توان از محلول های نانوسیلور به عنوان یک جایگزین جدید و موثر به جای آنتی بیوتیک ها استفاده کرد.

زمینه و هدف: گلوکوم یکی از علل مهم نابینایی است و افزایش فشار داخل چشمی عمده ترین ریسک فاکتور آن است. اندازه گیری فشار داخل چشمی، یک معاینه اساسی در بیماران مبتلا به گلوکوم جهت تشخیص و پیگیری درمان محسوب می شود. این مطالعه با هدف مقایسه و تعیین دقت عملکرد دو نوع تونومتر مرسوم جهت اندازه گیری فشار داخل چشمی صورت گرفت.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی پس از انجام معاینات چشم پزشکی کامل، فشار داخل چشمی 142 بیمار (284 چشم) با هر دو دستگاه Goldmann و keeler در دو نوبت و با فاصله 5 دقیقه اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده با استفاده ازآزمون آماری تی وابسته و همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.یافته ها: میانگین فشار داخل چشمی افرادی که در محدوده فشار نرمال (<21mmHg) قرار داشتند با تونومتر گلدمن برابر 14.03±2.35 mmHg و با تونومتر Keeler برابر 14.28±3.05 mmHg به دست آمد. متوسط اختلاف دو روش 0.70±0.25 (p=0.015) و ضریب همبستگی دو روش اندازه گیری، 0.83 محاسبه شد (p<0.0001). در محدوده فشار داخل چشمی بالا ( ³21mmHg)، میانگین فشار داخل چشمی با تونومتر Goldmann برابر 26.16±5.14 mmHg و با تونومتر Keeler برابر 26.92±5.58 mmHg به دست آمد. متوسط اختلاف دو روش 0.44±0.76 (0.003=p) و ضریب همبستگی دو روش اندازه گیری، 0.97 محاسبه شد (p<0.0001).نتیجه گیری: طبق نتایج این مطالعه، هر دو روش تونومتری مورد استفاده در محدوده فشارهای طبیعی از دقت قابل قبولی برخوردارند، ولی در شرایط پر خطر مانند گلوکوم استفاده از تونومتر Goldmann به عنوان استاندارد طلایی ارجح می باشد.

زمینه و هدف: مطالعات اخیر در مورد عملکرد غدد درون ریز، پیچیدگی های پاتولوژیکی زیادی را در خصوص چاقی و بیماری های متابولیک آشکار ساخته است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر 12 هفته تمرین مقاومتی بر سطح سرمی ادیپوکاین ها (آدیپونکتین، لپتین) و شاخص های التهابی بیماری قلبی- عروقی مردان چاق صورت گرفت.روش بررسی: در این پژوهش که به روش نیمه تجربی انجام شد، 20 مرد چاق غیرورزشکاربه صورت تصادفی در 2 گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی پروتکل تمرین مقاومتی دایره ای را سه جلسه در هفته به مدت 12 هفته اجرا کردند، در حالی که گروه کنترل از انجام برنامه تمرینی در مدت زمان اجرای پژوهش منع شدند. 5ml خون سیاهرگی در آغاز دوره هفته ششم و پایان هفته دوازدهم جهت سنجش لپتین، آدیپونکتین، CRP IL-6 و TNF-a، از آزمودنی ها جمع آوری شد. داده ها با استفاده از آزمون های گولموگروف- اسمیرنوف، واریانس مکرر، تی وابسته و مستقل مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت، و سطح معنی داری 0.05>a در نظر گرفته شد.یافته ها: تمرین مقاومتی موجب کاهش(p=0.002) CRP ،IL-6 (p=0.001) و لپتین (0.002=p)، و افزایش آدیپونکتین (0.001=p) در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل شد. همچنین میزان TNF-a پس از 12 هفته تمرین مقاومتی در گروه تجربی کاهش نشان داد، که از لحاظ آماری این کاهش معنی دار نبود.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد تمرینات منظم مقاومتی، به واسطه بهبود مقادیر آدیپونکتین، لپتین، CRP و IL-6 پلاسما، خطر بالقوه ابتلا به بیماری های قلبی - عروقی را کاهش می دهد و می توان از آن به عنوان درمان غیردارویی موثر برای جلوگیری از این بیماری ها استفاده نمود.

زمینه و هدف: برخی از مطالعات نشان داده اند چگونگی توزیع چربی در بدن، نسبت دور کمر به باسن (WHR) که متمایز کننده چاقی ژنوئید (سرینی) و آندروئید (شکمی) است، در مقایسه با نمایه توده بدنی، نقش مهم تری در شناسایی خطر بیماری ها دارد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط نوع چاقی با میزان تغییر شاخص های چاقی متعاقب پیروی از رژیم غذایی کاهش وزن صورت گرفت.روش بررسی: این مطالعه به صورت تحلیلی روی 301 زن با اضافه وزن BMI>25 و چاقی BMI>30 انجام شد که با توجه به معیار WHR سنجش چاقی شکمی، این افراد به سه گروه تقسیم شدند: 102-1 نفر با 0.8>WHR، زنان با عدم ابتلا به چاقی شکمی و دارای چاقی سرینی (ژنوئید)؛ 105-2 نفر با 0.8<whr<0.85 زنان دارای چاقی شکمی مرزی؛ 95-3 نفر با WHR>0.85 زنان مبتلا به چاقی شکمی شدید (آندروئید). سپس تاثیر پیروی برای مدت یک ماه از رژیم غذایی با نسبت ثابت درشت مغذی ها بر تغییر شاخص های چاقی شامل وزن، BMI و دور کمر (WC) و دور باسن (HC) مورد بررسی قرار گرفت. جهت مطالعه شاخص های چاقی در سه گروه از آزمون واریانس یک طرفه استفاده شد. سطح معنی داری 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: با پیروی از این رژیم، کاهش قابل توجهی در وزن (0.007>p)، کاهش BMI (p<0.005) و کاهش دور کمر (0.002>p) در افراد با چاقی شکمی مرزی و شدید (آندروئید) نسبت به افراد با چاقی سرینی (ژنوئید) مشاهده شد.نتیجه گیری: اجرای رژیم کاهش وزن با نسبت ثابت درشت مغذی ها در این مطالعه نشان داد کاهش وزن و سایز با نوع چاقی افراد ارتباط دارد؛ بدین معنی که هرچه چاقی شکمی بیشتر باشد، این تفاوت بیشتر است.

زمینه و هدف: تسکین دهنده های درد، یک بخش مهم از مراقبت های مامایی نوین را تشکیل می دهند. یکی از روش های در دست تحقیق، تاثیر طب فشاری بر کاهش طول مدت مراحل زایمانی است. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه تاثیر طب فشاری یک مرحله ای در دو نقطه شش طحالی (SP-6) و کیسه صفراوی 21 (GB-21) بر طول مراحل و نوع زایمان و آپگار نوزاد در زنان نخست زا صورت گرفت.روش بررسی: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی روی 150 زن نخست زا انجام شد. زنان به طور تصادفی در سه گروه مساوی شامل: طب فشاری کیسه صفرا 21، طب فشاری 6 طحالی و کنترل تقسیم شدند. مداخله در دو گروه اول به مدت 20 دقیقه و در دیلاتاسیون 3-4cm سرویکس انجام شد. در گروه کنترل، تماس بدون اعمال فشار در نقاط طب فشاری و با همان شرایط گروه مداخله انجام گرفت. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از تست های آماری تی زوجی، تی مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: در این بررسی، طول فاز فعال زایمان در گروه های مداخله کمتر از گروه کنترل بود (p<0.05)، اما در دو گروه مداخله، تفاوت معنی داری مشاهده نشد (p>0.05). همچنین طول مدت مرحله دوم لیبر در گروه کنترل بیش از دو گروه آزمایش بود، اما این تفاوت اختلاف معنی داری نداشت (p>0.05). سه گروه از نظر آپگار دقیقه پنجم، اختلاف آماری معنی داری نداشتند (p>0.05). تعداد سزارین ها در گروه های مداخله بیشتر از گروه کنترل بود (p<0.05). نتیجه گیری: طبق نتایج این مطالعه، طب فشاری در دو نقطه 6 طحالی و کیسه صفراوی 21 (SP-6, GB-21)، در مداخله یک مرحله ای در کاهش طول فاز فعال زایمان موثر و یکسان بوده است.

زمینه و هدف: نوجوانان عمده ترین مخاطبان بازی های رایانه ای هستند. فن آوری جذاب این بازی ها، چهره های مجازی را در نظر مخاطبان خود به گونه ای واقعی جلوه می دهند. در این بازی ها، گرایش زیادی به نشان دادن صحنه های خشن و مرگ بار وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین عوامل پیش بینی کننده میزان پرخاشگری در کاربران نوجوان بازی های رایانه ای خشن در شهر قم انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 100 نوجوان کاربر بازی های رایانه ای خشن مراجعه کننده به گیم نت های شهر قم به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه های مربوط به اطلاعات دموگرافیک، میزان پرخاشگری و نگرش نسبت به خشونت را تکمیل کردند. داده ها با استفاده از آزمون های همبستگی، آنالیز واریانس یک طرفه و تحلیل رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سطح معنی داری 0.05>p در نظر گرفته شد.یافته ها: میانگین سن نوجوانان مورد بررسی 1.6±14.2 سال بود. نتایج نشان داد سه متغیر نگرش نسبت به خشونت، تعداد ساعات بازی در هفته و معدل آخرین مقطع تحصیلی، قادر به پیش بینی 43% تغییرات پرخاشگری کاربران نوجوان بازی های رایانه ای خشن بوده است (p<0.0001، f=6.6،r2=0.43 ).نتیجه گیری: طبق نتایج این مطالعه، برنامه های آموزش رسانه بیشتر باید بر تغییر نگرش مثبت نوجوانان به پرخاشگری و کاهش تعداد ساعات بازی در هفته تمرکز داشته باشد. همچنین به کارگیری راهبردهای ترغیب کننده در جهت پیشرفت تحصیلی می تواند تعداد ساعات بازی با این رسانه را کاهش دهد.