پژوهش پرستاری ایران
سال:1397 | دوره:13 | شماره:5 |تعداد مقالات:16

مقدمه تحقیقات متعددی تاثیر فعالیت فیزیکی را در بهبود عملکرد روانی و جسمانی سالمندان نشان داده است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر ورزش تای چی بر شادکامی مردان سالمند انجام شد. روش کار این مطالعه کارازمایی بالینی است که بر روی132سالمندان مرد عضو کانون بازنشستگان پاکدشت تهران، در سال 1396 انجام شد. نمونه ها به صورت هدفمند انتخاب و سپس به صورت تخصیص تصادفی، در دوگروه آزمون (66 نفر) و کنترل (66 نفر) قرار گرفتند. ورزش تای چی بر روی گروه آزمون طی 8 هفته و هفته ای سه جلسه انجام گردید. داده ها از طریق پرسشنامه استاندارد شادکامی آکسفورد قبل و بعد از مداخله جمع آوری شدند. تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله نرم افزار SPSSو نسخه 22توسط آمار توصیفی و آزمونهای آماری تی مستقل، تی زوجی، کای دو و تست دقیق فیشر تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها میانگین و انحراف معیار نمره شادکامی در گروه آزمون قبل از20/13± 31/41 و بعد از21/7± 89/55 بوده است. تجزیه و تحلیل داده ها بین میانگین امتیازات شادکامی نمونه های پژوهش قبل و بعد از مداخله در گروه آزمون تفاوت معنی داری را نشان داد (05/0< p)، درحالی که این تفاوت درگروه کنترل معنی دار نبود (86/0= p). نتیجه گیری یافته ها بیانگر آن است که ورزش تای چی بر افزایش شادکامی مردان سالمند به دنبال خواهد داشت؛ لذا پیشنهاد می شود به عنوان یکی از انواع فعالیت های بدنی، جهت ارتقا سلامت روانی و شادکامی در سالمندان مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه پرفشاری خون یکی از بیماری های شایع، مزمن و رو به افزایش در سراسر جهان است که مانند دیگر بیماری های مزمن سبب کاهش شاخص های توانمندی (تهدید درک شده، خودکارآمدی و عزت نفس) می گردد. از آنجایی که خانواده تاثیر انکار ناپذیری بر ارتقای شاخص های توانمندی دارد از این سو این مطالعه با هدف تعیین تاثیر الگوی توانمندسازی خانواده محور بر شاخص های توانمندی بیماران مبتلا به پرفشاری خون انجام گردید. روش کار مطالعه حاضر، مطالعه ای نیمه تجربی در سال 1392 بر روی 67 بیمار مبتلا به پر فشاری خون اولیه مراجعه کننده به مراکز بهداشتی – درمانی شهر قاین که بصورت تصادفی در دو گروه آزمون 32 نفره و گروه کنترل 35 نفره قرار گفتند، انجام شد. مداخله در گروه آزمون بر اساس الگوی توانمندسازی خانواده محور انجام شد. ابزار مطالعه شامل پرسش نامه های محقق ساخته و استاندارد، دموگرافیکی و شاخص های توانمندی (تهدید درک شده یا دانش، خودکارآمدی و عزت نفس) بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 18 با آزمون های آماری توصیفی، آزمون تی مستقل، من ویتنی، کای دو، تی زوجی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها بین دو گروه از نظر اطلاعات دموگرافیکی تفاوت معنی داری دیده نشد (05/0 > P). به ترتیب نمرات عزت نفس، دانش، خودکارآمدی بیماران در گروه آزمون در طی قبل از مداخله و پس از آن از (72/3 ± 50/27 به 16/4 ± 15/29)، (54/12 ± 46/59 به 38/13 ± 80)، (37/5± 7/35 به 21/6± 38/49) ارتقاء یافت (05/0 > P). ولی در نمرات موارد ذکر شده در گروه کنترل تفاوتی دیده نشد (05/0 < P). نتیجه گیری نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که با استفاده از آموزش بر اساس الگوی توانمندسازی خانوده محور نمرات دانش، عزت نفس و خودکارآمدی بیماران مبتلا به پرفشاری خون در گروه آزمون افزایش یافت این در حالی بود که برای بیماران در گروه کنترل این افزایش دیده نشد بنابراین با نتایج حاصله می توان گفت که الگوی توانمدسازی خانواده محور سبب افزایش شاخص های توانمندی می گردد لذا از این جهت پیشنهاد می گردد که پرستاران جهت آموزش به بیماران مبتلا به بیماری های مزمن نظیر پرفشاری خون به جای آموزش بیمار محور خانوده را درگیر کنند.

مقدمه یکی از شایع ترین مشکلات جسمی در سالمندی، اختلال مزمن پرفشاری خون است که معمولا نیاز به درمان در طول زندگی دارد. یکی از رفتارهای مرتبط با بیماری که درمان موفقیت آمیز آن را پیش بینی نموده و از عوارض منفی و شدت بیماری می کاهد، تبعیت بیماران از رژیم درمانی است. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط سواد سلامت با تبعیت از رژیم درمانی در سالمندان مبتلا به پرفشاری خون انجام شد. روش کار این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است که بر روی 313 نفر از بیماران سالمند مبتلا به پرفشاری خون مراجعه کننده به درمانگاه های بیمارستان های منتخب شهر تهران انجام شد. بیماران دارای معیار ورود به مطالعه، به صورت در دسترس انتخاب شدند. داده ها با استفاده از ابزارهای مشخصات دموگرافیک، پرسشنامه سواد سلامت عملکردی بزرگسالان (STOFHLA) و پرسشنامه تبعیت از رژیم درمانی (MMAS) گردآوری شد و سپس بوسیله آمارهای توصیفی، جدول توزیع فراوانی و آزمون های آماری استنباطی و همبستگی با نرم افزار SPSS نسخه 22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها در این مطالعه 5/42% از سالمندان مبتلا به پرفشاری خون سواد سلامت ناکافی داشتند که میانگین و انحراف معیار نمره سواد سلامت آنها 91/11± 75/44 بود. 7/60% از بیماران نیز تبعیت درمانی ضعیف داشتند. نتایج نشان داد که بین سواد سلامت و تبعیت ازرژیم درمانی ارتباط معناداری وجود دارد. یافته ها بیانگر آن بود که رعایت رژیم درمانی باعث افزایش 4% سواد سلامت می شود. همچنین هر دو متغیر سواد سلامت و تبعیت درمانی با برخی عوامل مانند سطح تحصیلات ارتباط معنی داری داشتند. نتیجه گیری با توجه به نتایج مطالعه مبنی بر پایین بودن سواد سلامت و ارتباط مستقیم آن با تبعیت درمانی، توجه هرچه بیشتر به امر سواد سلامت و افزایش آگاهی و آموزش های لازم در سطح جامعه در جهت کاهش عوارض ناشی از بیماری های مزمن ضروری می باشد.

مقدمه نیروی انسانی یکی از مهمترین منابع هر سازمانی است. عوامل تشکیل دهنده این نیرو، افرادی با احساس هستند که اگر انگیزش کافی داشته باشند، استعداد و مهارت خود را در خدمت سازمان به کار می برند. داشتن روحیه و رضایتمندی شغلی در رسیدن به بهره وری بالای سازمانها بسیار مهم است. هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر اخلاق حرفه ای و جو سازمانی بر بهزیستی روانشناختی پرستاران شهرستان اردبیل می باشد. روش کار پژوهش حاضر یک پژوهش توصیفی – همبستگی می باشد که در سال 1395 انجام شد. جامعه آماری پرستاران شاغل در شهر اردبیل بودند که نمونه 274 نفری به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش پرسشنامه استاندارد جوسازمانی جاو و لئو، پرسشنامه استاندارد اخلاق حرفه ای قاسم زاده و پرسنامه استاندارد بهزیستی روانشناختی ریف است. روایی و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ بررسی و مورد تایید قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل آماری از نرم افزارهای Lisrel 8. 8 و SPSS 22 استفاده شد. آزمون های آماری مورد استفاده شامل همبستگی، رگرسیون و تحلیل مسیر بوده است. یافته ها نتایج نشان داد که بین مسئولیت پذیری، صادق بودن، عدالت و انصاف، برتری جویی و رقابت طلبی، رعایت ارزشها و هنجارهای اجتماعی، جو نوآورانه و جو همکارانه با بهزیستی روانشناختی پرستاران رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد (05/0 > P). نتیجه گیری سازمان ها باید نسبت به اخلاق حرفه ای و جو و محیط سازمان توجه خاص داشته باشند، زیرا همانطور که نبود اخلاق حرفه ای و جو مثبت در سازمان دارای آثار مخرب است، حضور آن زمینه ای برای بروز توانایی های بالقوه افراد است. به عبارتی، بیمارستان ها می توانند برای افزایش اخلاق حرفه ای و جو همکارانه تمایل افراد را به تمایل با یکدیگر افزایش دهند و با تشویق همکاری و نوآوری در سازمان از آثار مثبت آن بهره مند شوند. و همچنین با بهیود محیط و شرایط کاری بر بهزیستی روانشناختی پرستاران بیفزایند.

مقدمه دوره انتقال از بیمارستان به منزل در نوزادان نارس، یک دوره بحرانی برای والدین است و بسیاری از آنها در شرایطی از بیمارستان مرخص می شوند که نیاز به مراقبت بیشتر و پیگیری دقیقتر دارند لذا این مطالعه با هدف تعیین تاثیر برنامه توانمندسازی بر خودکارآمدی مادران نوزادان نارس و میزان بستری مجدد نوزاد آنها انجام گرفت. روش کار یک کارآزمایی بالینی از نوع پیش و پس آزمون، 60 نوزاد نارس و مادران آنها از بخش مراقبتهای ویژه نوزادان شهر کرمانشاه به روش نمونه گیری آسان انتخاب و به دو گروه کنترل و آزمون تخصیص یافتند. مادران در گروه کنترل، مراقبت های معمول بخش را دریافت کردند و در گروه آزمون، علاوه بر مراقبت های معمول بخش، مداخله مورد نظر (شامل: شستن دست، تغذیه، تمرین ساکینگ نوزاد، دارو دادن، لمس و ماساژ نوزاد، نحوه حمام دادن، پیشگیری از عفونت، علایم هشدار دهنده واحیای نوزاد) اجرا شد. اطلاعات از طریق پرسشنامه ها شامل اطلاعات دموگرافیک مادر، نوزاد وخودکآرامدی مادران در بدو پذیرش و قبل از ترخیص توسط مادر تکمیل گردید همچنین با ثبت شماره تلفن مادر، 15 روز پس از ترخیص وضعیت بستری مجدد نوزاد، پیگیری شد. . سپس داده ها با آزمون آماری تی مستقل وتی زوجی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها در کلیه ابعاد میزان خودکارآمدی مادران، به جز بعد میزان اهمیت، در گروه توانمندسازی افزایش معنی داری نسبت به گروه کنترل داشته است (05/0 > P). اما افزایش میزان خودکارآمدی مادران بین دو گروه در بعد میزان اهمیت، تفاوت معنی داری نداشت (202/0 = P). میزان بستری مجدد در گروه توانمندسازی به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل بود (043/0 = P). نتیجه گیری اجرای برنامه توانمندسازی مادران نوزادان نارس برای ترخیص و مشارکت فعال آنها در مراقبت از نوزادشان، با افزایش میزان خودکآرامدی مادران برای انتقال سالم نوزاد به منزل و با کاهش میزان بستری مجدد نوزاد، علاوه بر کاهش عوارض و آسیب های نوزادی، از هزینه های درمانی نیز می کاهد.

مقدمه بیماری نارسایی مزمن کلیه یک بیماری غیر قابل برگشت و پیشرونده کلیه در جهان و نیز ایران می باشد و همودیالیز که بعنوان شایع ترین درمان محافظتی در این بیماران می باشد تاثیر بسزائی در زندگی بیمار خواهد داشت که شناخت احساسات و انتظارات آنان نقش مهمی در هدایت کادر درمانی درجهت مراقبت و حمایت موثرتر و رفع محدودیت های این بیماران خواهد داشت. به همین دلیل این پژوهش باهدف درک و توصیف مفهوم کیفیت زندگی در بیماران همودیالیزی انجام شد. این پژوهش، باهدف درک و توصیف تجارب مفهوم کیفیت زندگی در بیماران همودیالیزی انجام شد. روش کار برای انجام این مطالعه از یکی از روش های تحقیق کیفی تحت عنوان پدیدارشناسی توصیفی کلایزی مورداستفاده قرارگرفته است. روش جمع آوری اطلاعات در این مطالعه، مصاحبه نیمه سازمان یافته با 10 بیمارهمودیالیز ی از بیمارستان شریعتی و امام خمینی تهران، بود. مصاحبه ها بر این سوال محوری بود که مفهوم کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی چیست. یافته ها مفاهیم اصلی استخراج شده از تجارب شرکت کنندگان در پژوهش این چنین بود: دیالیز: جزء مهم زندگی، تنش های زندگی دیالیزی، حمایت طلبی و سازگاری بود. نتیجه گیری با در نظر گرفتن نتایج به دست آمده از این پژوهش مبنی بر وضعیت نامطلوب تنظیم هیجان و منبع کنترل سلامت کودکان مبتلا به آسم در مقایسه با کودکان بهنجار، پیشنهاد می شود از نتایج پژوهش حاضر در طراحی برنامه های درمانی و آموزشی کودکان مبتلا به آسم استفاده شود.

مقدمه درک تجربیات افراد و شناخت دنیای آنان مهمترین هدف مطالعات کیفی است. در همین راستا دغدغه اعتماد به اطلاعاتی که منجر به ساختن معنا می شوند، همواره مورد توجه بوده است و روش های متعددی نیز در این مورد مطرح شده است. بازتابندگی و یا بازاندیشی، از جمله مهمترین و تکنیکی ترین این روش هاست. لذا این مطالعه با هدف تشریح مفهوم بازتابندگی و ابعاد آن و چگونگی بکارگیری آن در تحقیقات کیفی اسنجام گرفت. روش کار مطالعه حاضر یک مطالعه مروری نظامند است. به منظور دستیابی به متون مورد نظر، واژه های "تحقیق کیفی"، "بازتابندگی"، "بازتاب" "بازاندیشی"، "پارادایم تفسیری" در پایگاههای جستجوی الکترونیکی Science Direct، Science Direct، Medline Cinahl، Ovid، Google Scholar، PubMed و Magiran و دستی با کلید واژه های فارسی و انگلیسی به صورت مستقل و در ترکیب با هم بدون محدودیت زمانی مورد جستجو قرار گرفتند. پس از اعمال معیارهای ورود (وجود کلید واژه های یاد شده در عنوان یا کلید واژه های مقاله مورد نظر) و خروج (زبانی غیر از فارسی و انگلیسی، تکراری بودن، عدم ارتباط با هدف مطالعه و عدم دسترسی به تمام متن مقاله) 16 مقاله و کتاب مرتبط با موضوع انتخاب شد و داده های مورد نظر استخراج گردید. داده ها توسط دو نفر از پژوهشگران استخراج و توسط دو تن دیگر مجددا بازنگری شدند. یافته ها یافته های حاضر حاصل مطالعه 12 مقاله و 4 کتاب (به زبان انگلیسی) مرتبط با موضوع می باشند. از منظر اتیمولوژی بازتابندگی به معنای برگشتن به خود، خویشتن نگری رادیکال است. این مفهوم تفسیر کننده هستی شناسی تفسیرگرایانه است و به همین دلیل ابزاری با ارزش جهت آزمون تاثیر موقعیت، دیدگاه و حضور محقق در عرصه تحقیقات کیفی است که در کنار معتبرسازی یافته های تحقیق، ذهن و روح محقق را نیز برای انجام تحقیق کیفی آماده می سازد. نتیجه گیری بازتابندگی علاوه بر یک مفهوم، یک فرآیند نیز هست که با نگاهی نقادانه به محقق و روند تحقیق، اعتبار آنها را محک می زند. این انتقاد تنها خارجی نبوده و از طریق خوانندگان تحقیق صورت نمی گیرد، بلکه از درون محقق نشات می گیرد و تفاسیر وی از زندگی و تجربیاتش در مواجهه با وقایع، را شکل می دهد.

مقدمه عملکرد انطباقی پرستاران به عنوان سازه جدید در حوزه عملکرد شغلی نقش بسزایی در اثربخشی مراکز بهداشتی و درمانی دارد. در همین راستا تحقیق حاضر در پی بررسی توان پیش بینی عملکرد انطباقی پرستاران بیمارستانهای شهر بهبهان از طریق ابعاد سرمایه روانشناختی و هوش معنوی می باشد. روش کار روش تحقیق پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی می باشد، جامعه آماری تحقیق را کلیه پرستاران بیمارستان شهید زاده شهر بهبهان (166 = N) می باشد، حجم نمونه (115 = n) از طریق جدول نمونه گیری مورگان مشخص و نمونه مورد نیاز به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند، جهت گردآوری اطلاعات از سه پرسشنامه استاندارد عملکرد انطباقی چابانیر_وارن، الکرمی و واندنبرگ، پرسشنامه سرمایه روانشناختی لوتانز و پرسشنامه هوش معنوی سهرابی و ناصری به ترتیب با ضریب پایایی (94/0، 92/0 و 74/0) استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره) به وسیله نرم افزار SPSS 16 انجام گرفت. یافته ها تحلیل داده ها نشان داد بین سرمایه روانشناختی و هوش معنوی با عملکرد انطباقی رابطه مثبت معناداری وجود دارد. همچنین تحلیل داده ها نشان داد که از بین مولفه های سرمایه روانشناختی به ترتیب مولفه تاب آوری (43/0 = β ) و خودکارآمدی (25/0 = β )، و از بین مولفه های هوش معنوی به ترتیب خودآگاهی متعالی (34/0 = β )، شکیبایی (31/0 = β )، تجارب معنوی (18/0 = β ) قادر به پیش بینی عملکرد انطباقی پرستاران بودند، بدین معنا با بالا رفتن سرمایه روانشناختی و هوش معنوی پرستاران، عملکرد انطباقی آنها نیز افزایش می یابد. نتیجه گیری ضرورت دارد که مدیران مراکز بهداشتی و درمانی، برنامه ریزی های لازم را نسبت به ارتقاء سرمایه روانشناختی و هوش معنوی بعمل آورند تا از این طریق عملکرد انطباقی پرستاران به عنوان یکی از شاخص های مهم عملکرد شغلی، ارتقاء پیدا کند.

مقدمه سرخوردگی زناشویی و مسائل مربوط به روابط جنسی، نقش مهمی در سلامت جسمی و بهداشت روانی زوجین دارند و می توانند موجب وقوع طلاق شوند؛ بنابراین پژوهش حاضر باهدف آزمودن مدل رابطه علی، مربوط به نقش ویژگی های شخصیتی و ثبات تعاملات زناشویی در پیش بینی سرخوردگی زناشویی با میانجی گری خودکارآمدی جنسی در زنان متاهل انجام گرفت. روش کار روش پژوهش، توصیفی، همبستگی از نوع تحلیل مسیر و جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان متاهل شهر کرمانشاه، داری کودک پیش دبستانی در سال 1395 بود. نمونه ای به حجم 425 نفر انتخاب شد. ابزار مورداستفاده شامل پرسشنامه های پنج عامل شخصیت، ثبات تعاملات زناشویی، خودکارآمدی جنسی و سرخوردگی زناشویی بود. برای تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی، آزمون ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل مسیر و بوت استراپ استفاده شد. یافته ها نتایج نشان داد، مسیرهای مستقیم متغیرهای روان رنجوری، توافق پذیری، مسئولیت پذیری، ثبات تعاملات زناشویی و خودکارآمدی جنسی به سرخوردگی زناشویی تاثیر معنی داری دارند. نتایج مسیرغیرمستقیم نیز نشان داد، روان رنجورخویی و ثبات تعاملات زناشویی به سرخوردگی زناشویی با میانجی گری خودکارآمدی جنسی معنی دار بود. تمامی مسیرها در سطح 001/0 معنی دار بودند. درنهایت متغیرهای پیش بین باهم توانستند 64 درصد سرخوردگی زناشویی را پیش بینی کنند. نتیجه گیری نتایج نشان داد روان رنجورخویی پایین و ثبات تعاملات زناشویی بالا از طریق افزایش خودکارآمدی جنسی سبب کاهش سرخوردگی زناشویی می شود. با توجه به نتایج این پژوهش، پیشنهاد می شود متخصصین، مشاوران و درمانگران برای کاهش میزان طلاق و بالا بردن سلامت جسمی و روانی زوجین به نقش مولفه ها این پژوهش مخصوصا خودکارآمدی جنسی بیشتر توجه کنند.

مقدمه با افزایش جمعیت سالمندان و افزایش شیوع دیابت و فشارخون، نارسایی مزمن کلیه وابسته به دیالیز در سالمندان افزایش یافته است. با توجه به افزایش رشد سریع بیماران سالمند تحت درمان با همودیالیز، الگوی سنی این مشکل در بیشتر کشورها به سمت سالمندی گرایش یافته است. هدف از این مطالعه بررسی تجارب سالمندان تحت درمان با همودیالیز می باشد. روش کار این مطالعه با روش کیفی و از نوع پدیدار شناسی تفسیری ون منن به منظور تبیین و کشف تجربیات سالمندان از زندگی با همودیالیز صورت گرفته است. جمع آوری داده ها با توجه به معیارهای ورود با مصاحبه های عمیق و بدون ساختار از 9 سالمند تحت درمان با همودیالیز صورت گرفت. آنالیز داده ها بارویکرد تحلیل 6 مرحله ای ون منن انجام شد. یافته ها این مقاله حاصل یک مطالعه پدیدار شناسی انجام شده از کشف تجارب 9 سالمندتحت درمان با همودیالیز می باشد. تحلیل دادها با استفاده از روش پدیدار شناسی تفسیری ون منن نشان داد که تجارب سالمندان همودیالیزی از 7 درون مایه اصلی و 18 درون مایه فرعی تشکیل شده است. درون مایه های اصلی شامل همودیالیز التیام دهنده زندگی، همودیالیز شدن زندگی با دغدغه، احساسات متناقض، ایمان به خدا، بلاتکلیفی در زندگی، وابستگی و حمایت اجتماعی تشکیل شده است. نتیجه گیری نتایج این تحقیق نشان دهنده تجارب سالمندان تحت درمان با همودیالیز می باشد. با توجه به این که کشور ایران در گذار جمعیت به سمت سالمندی می باشد و همچنین تعداد سالمندان تحت درمان با همودیالیز افزایش یافته است، دانستن این تجارب به متخصصین سالمندی و دیگر متخصصین مراقبت های بهداشتی کمک می کند تا با دانش عمیق تر به برنامه ریزی راهبردی سالمندان بپردازند واسباب ارتقا سطح کیفی و کمی زندگی آنان را فراهم نمایند.

مقدمه افزایش سطح اضطراب قبل از پروسیجر ممکن است با کاهش سطح تحمل و بروز عوارض فیزیولوژیک همراه باشد. جهت کاهش استرس بیمار حین پروسیجرهای پزشکی، تکنیک های رفتاری و شناختی توصیه می شود. یک تکنیک رایج، مشاوره پرستاری و ارائه اطلاعاتی ضروری درباره پروسیجر به بیمار است. هدف مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر برنامه مشاوره پرستاری بر میزان اضطراب و علائم حیاتی بیماران تحت کلونوسکوپی انجام شد. روش کار این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی و یک سو کور بود که بر روی 74 بیمار کاندید کلونوسکوپی مراجعه کننده به واحد کلونوسکوپی بیمارستان امام خمینی تهران انجام شد. پس از کسب تایید کمیته اخلاق دانشگاه شاهد، بیمارانی که دارای معیارهای ورود بوده و فرم رضایت آگاهانه شرکت در پژوهش را امضا کردند، به طور تصادفی به دو گروه مداخله (37 نفر) و شاهد (37 نفر) تخصیص داده شدند. روز قبل از کلونوسکوپی، توسط پژوهشگر اول، پرسشنامه اضطراب وضعیتی اشپیل برگر تکمیل و علائم حیاتی ثبت می شد. سپس مشاوره و آموزش به صورت انفرادی، شفاهی و چهره به چهره و به مدت نیم ساعت (روز قبل از پروسیژر) و ده دقیقه (صبح روز پروسیژر) توسط پژوهشگر دوم برای گروه مداخله ارائه می شد. سپس در دو گروه بلافاصله قبل از کلونوسکوپی مجددا توسط پژوهشگر اول پرسشنامه اضطراب تکمیل و علائم حیاتی ثبت می شد. در نهایت داده ها با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و تحلیلی مانند (تی زوج، تی مستقل، کای دو)، توسط نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها در ابتدای مطالعه دو گروه از نظر متغیرهای دموگرافیک همگن بودند (05/0 < P). میانگین نمره اضطراب موقعیتی در گروه مداخله بطور معنی داری بعد از مداخله نسبت به گروه کنترل کاهش یافت (005/0 = p). همچنین میزان فشار خون سیستولیک و تعداد تنفس نیز در گروه آزمون، قبل از کلونوسکوپی کاهش معنی دار و در گروه کنترل افزایش معنی داری یافت، این اختلاف در دو گروه هم از نظر تعداد تنفس (001/0 = P) و هم میزان فشار خون سیستولیک (007/0 = P) معنی دار بود، اما از نظر تعداد نبض معنی دار نبود (05/0 < P). نتیجه گیری با توجه به اثر بخشی مشاوره پرستاری بر کاهش میزان اضطراب و علائم حیاتی بیماران مورد مطالعه پیشنهاد می شود که انجام مشاوره ساختارمند در برنامه مراقبتی بیماران کاندید کلونوسکوپی و سایر پروسیژرهای تهاجمی قرار گیرد.