گیاهان دارویی
سال:1396 | دوره:16 (دوره چهارم) | شماره:64 |تعداد مقالات:16

مقدمه: یکی از شایع ترین علائمی که زنان در دوران یائسگی تجربه می کنند گرگرفتگی (Hot Flash) می باشد. هورمون درمانی شایع ترین روش درمانی برای کاهش علایم گرگرفتگی است. اما این روش عوارض متعددی دارد. بنابراین به دلیل نگرانی های مربوط به عوارض هورمون درمانی بسیاری از زنان به استفاده از داروهای گیاهی در درمان عوارض یائسگی از جمله گرگرفتگی علاقه مند هستند. هدف: هدف از این مطالعه بررسی نتایج کارآزمایی های بالینی صورت گرفته در زمینه بررسی اثر بخشی انواع داروهای گیاهی در درمان گرگرفتگی در زنان یائسه بود. روش بررسی: برای یافتن مطالعات کارآزمایی های بالینی تصادفی کنترل دار در مورد اثر داروهای گیاهی بر گرگرفتگی در زنان یائسه جستجو از ابتدای فوریه سال 1994 تا فوریه سال 2017 در بانک های اطلاعاتی Medline، Web of Science و Scopus انجام گرفت. نتایج: در این مطالعه 59 کارآزمایی بالینی با توجه به معیارهای ورود یافت شد. نتایج نشان دادند که گیاهان دارویی متعددی مانند سویا (Glycine max)، کوهوش سیاه (Cimicifuga racemose)، پنج انگشتی (Vitex agnus-castus)، شیرین بیان (Glycyrrhiza glabra)، شنبلیله (Trigonella foenum-graecum)، رازک (Humulus lupulus)، سنبل الطیب (Valeriana officinalis)، دانه کتان (Linum usitatissimum)، مریم گلی (Salvia officinalis)، بادیان (Pimpinella anisum)، شبدر قرمز (Trifolium pretense)، گل راعی (Hypericum perforatum) و جینکو (Ginkgo biloba) می توانند در کاهش گرگرفتگی در زنان یائسه نقش داشته باشند. نتیجه گیری: مطالعه ما نشان داد که گیاهان دارویی بسیاری در کاهش علایم گرگرفتگی موثر هستند. اما برای نتیجه گیری قطعی در این مورد نیاز به مطالعات بیشتری می باشد.

اختلالات کلیوی از جمله نارسایی کلیه، از مشکلات شایعی هستند که موجب بروز آسیب کلی در بدن می شوند. در طب رایج روش های کنترل این اختلالات و درمان های موجود در بسیاری از موارد ناکافی به نظر می رسد. با توجه به اقبال روزافزون جامعه به استفاده از طب های سنتی و مکمل، می توان از پتانسیل طب سنتی ایران در راستای پژوهش ها جهت یافتن راهکارهای درمانی موثرتر بهره برد. هدف از این مطالعه استخراج گیاهان دارویی مورد استفاده در طب سنتی ایران به منظور تقویت عملکرد و محافظت از کلیه ها در مقابل عوامل آسیب زا است. این تحقیق یک مطالعه کتابخانه ای جهت بررسی مفردات دارویی موثر در درمان دو بیماری مهم کلیه در منابع طب سنتی با عنوان های ضعف کلیه و هزال (آتروفی) کلیه می باشد. شش کتاب داروشناسی مرجع طب سنتی از دوره های مختلف تاریخی انتخاب و کلیدواژه های مرتبط با ضعف و هزال کلیه جستجو شد. این کار در ده مرحله یافتن کلیدواژه، یافتن مفرده، جستجو در منابع، تهیه لیست واحد، یافتن مترادفات، دسته بندی، بازبینی، خروج مفردات از ترکیبات، جمع بندی، نمره دهی و مرتب سازی انجام شد. در پایان 14 گیاه دارویی برای درمان ضعف و 15 گیاه دارویی در پیشگیری و درمان آتروفی کلیه به دست آمد، خشخاش، کهربا و لک جزو مفردات گیاهی پرتکرار در درمان ضعف و انجیر، موز و فندق جزو مفردات گیاهی پرتکرار برای پیشگیری و درمان آتروفی کلیه ها هستند. لیست مفردات دارویی حاصل شده در این مطالعه می تواند مبنای انجام مطالعات آزمایشگاهی و بالینی برای ساخت داروهای جدید برای پیشگیری یا درمان اختلالات کلیوی از جمله نارسایی حاد یا مزمن کلیه قرار گیرد.

مقدمه: کاربرد محرک های آلی و زیستی در مراحل مختلف رشد گیاه می تواند علاوه بر کاهش تنش های محیطی به افزایش رشد و عملکرد گیاهان کمک کند. هدف: تعیین اثر فرمولاسیون مختلف محرک های زیستی کیتوزان، اسید هیومیک و اسیدسیتریک بر میزان نپتالاکتون و خصوصیات بیوشیمیایی پونه سای گربه ای بود. روش بررسی: این تحقیق بر پایه طرح آماری بلوک کامل تصادفی (CRBD) در گلخانه تحقیقاتی پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل شاهد (عدم استفاده از فرمولاسیون)، اسیدسیتریک، غلظت های مختلف اسید هیومیک، فرمولاسیون های ترکیبی دو گانه کیتوزان + اسیدسیتریک و فرمولاسیون های ترکیبی سه گانه کیتوزان + اسید هیومیک + اسیدسیتریک بودند. ابتدا ریشه نشاها قبل از انتقال به گلدان ها اعمال تیمار شدند و سپس حدود 20 روز بعد از کاشت طی 3 مرتبه به فاصله زمانی 15 روز یک بار، تیمارها بر روی سطح گیاه محلول پاشی شدند. نتایج: نتایج نشان داد استفاده از فرمولاسیون های مختلف اسید هیومیک، اسید سیتریک و کیتوزان تاثیر معنیداری بر ارتفاع بوته (P£0.05)، تعداد ساقه فرعی، تعداد برگ، وزن خشک برگ، ساقه و اندام هوایی بوته، میزان قندهای محلول، میزان فنل، تانن، فلاونوئید و متابولیت نپتالاکتون (P£0.01) داشت. بیشترین میزان در اغلب خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی در فرمولاسیون 400 گرم در لیتر کیتوزان + 800 گرم در لیتر اسید هیومیک + 400 گرم در لیتر اسیدسیتریک مشاهده شد. بیشترین میزان نپتالاکتون نیز در فرمولاسیون 200 گرم در لیتر کیتوزان + 800 گرم در لیتر اسید هیومیک + 400 گرم در لیتر اسیدسیتریک حاصل شد. نتیجه گیری: کاربرد محرک های زیستی اسید هیومیک، اسید سیتریک و کیتوزان تاثیر مثبتی بر بهبود ویژگی های رویشی و بویژه خصوصیات فیتوشیمیایی گیاه دارویی پونه سای گربه ای داشت.

مقدمه: چاقی و اختلالات متابولیکی یکی از عوامل خطرساز سلامتی در دنیا است. فعالیت بدنی و مکمل های گیاهی از موضوعات مهم پژوهشی در حوزه سلامتی و کاهش چاقی است. هدف: مطالعه حاضر با هدف مقایسه اثر پنج هفته تمرین مقاومتی دایره ای به همراه مکمل - دهی سیر بر سطوح آدیپونکتین سرمی زنان دارای اضافه وزن انجام شد. روش بررسی: در یک کارآزمایی نیمه تجربی- با طرح دوسویه کور تعداد 32 زن سالم دارای اضافه وزن با آرایش تصادفی در چهار گروه هشت نفره شامل گروه مکمل سیر، گروه دارونما، گروه تمرین مقاومتی و سیر و گروه تمرین و دارونما قرار گرفتند. گروه های تمرین، پنج هفته تمرین مقاومتی را سه جلسه در هفته انجام دادند. همه گروه ها به مدت پنج هفته روزانه 1000 میلی گرم مکمل سیر یا دارونما را در دو وعده 500 میلی گرمی دریافت کردند. قبل و بعد از برنامه تمرین شاخص های آنتروپومتریکی و سطح سرمی آدیپو نکتین اندازه گیری شد. نتایج: بعد از پنج هفته سطوح استراحتی آدیپونکتین سرمی گروه تمرین مقاومتی دایره ای به همراه مکمل دهی سیر در مقایسه با سایر گروه ها افزایش نشان داد اما این افزایش از لحاظ آماری معنی دار نبود (P>0.123). همچنین کاهش وزن بدن نیز در گروه تمرین و سیر در مقایسه با سایر گروه ها تفاوت معنی داری را نشان نداد (P>0.99). نتیجه گیری: بر اساس نتایج به دست آمده پیشنهاد می شود تحقیقات بیشتری در زمینه مصرف مکمل سیر به همراه تمرین مقاومتی بر کاهش وزن و سطوح استراحتی آدیپونکتین سرمی و سایر شاخص های مرتبط با چاقی در زنان چاق انجام گیرد.

مقدمه: تیمول و کارواکرول دو متابولیت ثانویه ارزشمند گیاه دارویی آویشن باغی (Thymus vulgaris) است که تولید آن در گیاه به شدت تحت تاثیر فاکتورهای ژنتیکی و محیطی است. هدف: بررسی تاثیر تنش کم آبی بر بیان 3 ژن مهم مسیر بیوسنتز تیمول و کارواکرول، صفات فیتوشیمیایی و فیزیولوژیک گیاه آویشن باغی بود. روش بررسی: این آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 4 تیمار و 3 تکرار در گلخانه تحقیقاتی پژوهشکده گیاهان دارویی جهاد دانشگاهی انجام شد. تیمارها شامل شرایط 100 درصد (شاهد)، 70 درصد (تنش ملایم)، 40 درصد (تنش متوسط) و 20 درصد ظرفیت زراعی (تنش شدید) بود. بررسی بیان ژن ها با روش qRTPCR بررسی شد و آنالیز اسانس توسط روش HPLC انجام شد. همچنین صفات فیزیولوژیک محتوای کلروفیل، محتوای نسبی آب برگ، درصد نشت الکترولیت و محتوای کاروتنوئید مورد سنجش قرار گرفت. نتایج: نتایج نشان داد تنش کم آبی اثر معنی داری (P£0.05) بر بیان ژن های مورد مطالعه داشت. بیش ترین میزان بیان ژن های (DXR) و (Tctps 5) در تیمار 70 درصد ظرفیت زراعی و بیشترین میزان بیان ژن (Tctps 1) در تیمار 40 درصد ظرفیت زراعی مشاهده شد. همچنین بیشترین میزان تیمول و کارواکرول در تیمار 70 درصد ظرفیت زراعی مشاهده شد. از سوی دیگر بیشترین میزان کلروفیل در تیمار شاهد و بیشترین میزان کاروتنوئید در تیمار 70 درصد ظرفیت زراعی به دست آمد. همچنین در صفات محتوی نسبی آب و نشت الکترولیت تفاوت معنی داری میان تیمارهای اعمال شده مشاهده نشد. نتیجه گیری: سطح رطوبت 70 درصد ظرفیت زراعی از طریق افزایش بیان ژن های ابتدا و انتهای مسیر بیوسنتزی MEP باعث افزایش تولید متابولیت های ثانویه تیمول و کارواکرول شده است.

مقدمه: به دلیل وجود بازار گسترده مواد مخدر در کشور و تنوع درمان های پیشنهادی نظیر راهکارهای غیردارویی شامل فعالیت ورزشی و مکمل های گیاهان دارویی، نیاز به مطالعات بیشتر ضروری به نظر می رسد. هدف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر همزمان کورکومین و تمرین شنا بر میزان افسردگی در موش های نر وابسته به مورفین بود. روش بررسی: در یک کارآزمایی تجربی، 40 سر موش نر نژاد NMRI آلبینو، به وزن 21-19g به عنوان آزمودنی انتخاب و به طور تصادفی به گروه های تیمار کنترل، مورفین، تمرین شنا، کورکومین، تمرین شنا+ کورکومین تقسیم شدند. آزمودنی ها، همراه با دریافت کورکومین، تمرین شنا را به مدت 60 دقیقه در روز، 5 روز در هفته، به مدت 1 هفته انجام دادند. سپس 5 روز مورفین (2.5mg/ml/kg) همراه با تمرین شنا دریافت نمودند. سپس آزمون شنای اجباری انجام و بعد از 10 روز مجددا این آزمون انجام شد. نتایج: تمرین زمان فعالیت شنا را افزایش داده، ولی بر زمان بی تحرکی و حرکات صعودی تاثیر معنی دار نداشت، مکمل کورکومین در همین زمان، سبب افزایش زمان حرکات صعودی و عدم تغییر زمان بی تحرکی و شنا شد. مکمل کورکومین همراه با تمرین شنا سبب افزایش زمان بی تحرکی و کاهش زمان شنا شد، در حالی که بر زمان حرکات صعودی تاثیر معنی داری نداشت. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که مصرف مورفین سبب ایجاد افسردگی نشده است. همچنین، ترکیب مکمل کورکومین و تمرین شنا موجب کاهش افسردگی در شرایط مصرف مورفین نشده اند.

مقدمه: فعالیت های ورزشی و تغذیه از ارکان اساسی مراقبت و مدیریت دیابت می باشند. هدف: هدف تحقیق حاضر برسی اثرات تعاملی هیپوگلایسمیک شنا و آلوئه ورا در موش های دیابتی بود. روش بررسی: 72 سر موش دیابتی انتخاب و در 9 گروه (1) کنترل هفته اول، (2) کنترل هفته چهارم، (3) کنترل هفته ششم، (4) چهار هفته آلوئه ورا، (5) شش هفته آلوئه ورا، (6) چهار هفته شنا، (7) شش هفته شنا، (8) چهار هفته شنا و آلوئه ورا و (9) شش هفته شنا و آلوئه ورا تقسیم شدند. جهت بررسی اثر القاء دیابت 24 سر موش سالم انتخاب و در 3 گروه (10) کنترل هفته اول، (11) کنترل هفته چهارم و (12) کنترل هفته ششم قرار گرفتند. گروه های 6 و 8 چهار هفته و گروه های 7 و 9 شش هفته، پنج جلسه در هفته و هر جلسه 30 دقیقه شنا کردند. همچنین گروه های 4، 5، 8 و 9 روزانهmg/kg 100 آلوئه ورا دریافت کردند. یافته ها با آزمون های آنالیز واریانس دو طرفه، آنالیز واریانس دو طرف ه و تعقیبی بونفرونی تجزیه و تحلیل شدند (P£0.05). نتایج: القای دیابت اثر معنی داری بر افزایش گلوکز و مقاومت به انسولین و کاهش انسولین دارد (P<0.05)، تمرین شنا، مصرف آلوئه ورا و ترکیب تمرین شنا و آلوئه ورا اثر معنی داری بر کاهش گلوکز و مقاومت به انسولین دارد (P<0.05) همچنین 6 هفته شنا نسبت به 4 هفته شنا و 6 هفته مصرف آلوئه ورا نسبت به 4 هفته اثر بیشتری بر کاهش گلوکز و مقاومت به انسولین دارد (P<0.05). نتیجه گیری: چهار و شش هفته شنا و آلوئه ورا دارای اثرات تعاملی هیپوگلایسمیک در موش های دیابتی هستند.

مقدمه: کاربرد محرک زیستی متانول و پتاسیم با کاهش تنفس نوری در گیاهان سه کربنه، کاهش تعرق، افزایش جذب آب و مواد غذایی و بیوسنتز اسیدهای آمینه می تواند بر شاخص های رشد و عملکرد متابولیکی گیاهان به صورت مستقیم و غیرمستقیم اثر بگذارد. هدف: این تحقیق با هدف بررسی اثرات محلول پاشی متانول و سولفات پتاسیم بر تغییرات فیتوشیمیایی و مورفولوژیکی گیاه دارویی شوید اجرا شد. روش بررسی: این مطالعه به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی پژوهشکده گیاهان دارویی جهاددانشگاهی اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل محلول پاشی متانول در 3 سطح (0، 20 و 40 درصد حجمی) و سولفات پتاسیم در 4 سطح (0، 1، 1.5 و 2 گرم بر لیتر) بودند. نتایج: کاربرد متانول، وزن خشک برگ، ساقه و وزن تر گل آذین را افزایش داد. محلول پاشی سطوح مختلف سولفات پتاسیم نیز، ارتفاع بوته، وزن خشک برگ، وزن تر گل آذین و اندام هوایی را افزایش داد. کاربرد متانول بر میزان اسانس شوید بی تاثیر بود. اما میزان آلفاپینن را افزایش داد. غلظت پایین متانول میزان تیمول، آلفا-فلاندرن، میرسن و پاراسیمنن را افزایش داد. چنان که افزایش غلظت متانول میزان آنها را کاهش داد.نتیجه گیری: خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی و فیتوشیمیایی گیاه شوید تحت تاثیر محلول پاشی متانول و سولفات پتاسیم افزایش یافت. به طوری که بالاترین میزان وزن خشک برگ، ساقه و وزن تر گل آذین و نیز بیشترین میزان آلفاپینن اسانس با کاربرد متانول 40 درصد ایجاد شد. همچنین استفاده از سولفات پتاسیم به میزان 2 گرم بر لیتر بیشترین ارتفاع بوته، وزن خشک برگ، وزن تر گل آذین و اندام هوایی را ایجاد نمود.

مقدمه: جعفری کوهی انبوه ( Pimpinella affinis) از خانواده چتریان و یکی از سبزی های مصرفی مناطق شمالی ایران است. هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر ضدباکتری عصاره های برگ جعفری کوهی انبوه علیه دو سویه استافیلوکوکوس اورئوس و اشرشیا کلی و جداسازی اجزای موثرآن انجام شد. روش بررسی: حداقل غلظت بازداری ( MIC) عصاره های هگزانی، اتیل استاتی و متانولی به دست آمده از برگ جعفری کوهی انبوه علیه استافیلوکوکوس اورئوس و اشرشیاکلی (تهیه شده از سازمان پژوهش های علمی و صنعتی ایران) به روش براث میکرودایلوشن بررسی شد. با توجه به نتایج حاصل، عصاره اتیل استاتی جهت جداسازی اجزای فعال آن انتخاب و سپس با استفاده از روش های کروماتوگرافی ستونی و لایه نازک ( TLC) به 29 جزء تفکیک شد. اثر ضد باکتریایی اجزای به دست آمده نیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج: عصاره اتیل استاتی (با mg/ml =1.0 MIC علیه استافیلوکوکوس اورئوس و mg/ml =2.0 MIC علیه اشرشیاکلی) نسبت به دو عصاره دیگر نتایج بهتری را نشان داد. از میان 29 جزء به دست آمده از عصاره اتیل استاتی، جزءهای 5 F 3- F، F8و 9 F علیه استافیلوکوکوس اورئوس (با MIC=5.0mg/ml و P<0.05) دارای بالاترین قدرت مهارکنندگی بودند. حداقل غلظت بازداری کلرامفنیکل به عنوان استاندارد علیه استافیلوکوکوس اورئوس برابر با MIC=1.0mg/ml (P<0.01) می باشد. تمامی نتایج گزارش شده دارای p-value کمتر از 0.05 می باشند و دارای سطح معنی داری مناسبی هستند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که اثر مهارکنندگی هر سه عصاره هگزانی، اتیل استاتی و متانولی بر روی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس بیشتر از اشرشیا کلی است. همچنین جزء بندی عصاره اتیل استاتی منجر به بدست آوردن جزءهایی (F3-F5، F8 و F9) تا 200 برابر فعال تر از خود عصاره اتیل استاتی شد.

مقدمه: از دیرباز تاکنون گیاهان دارویی خودرو یا کاشته شده به عنوان منبع دارویی مهمی مورد استفاده قرار می گرفته اند. گیاه شناسی سنتی روش های ارزشمندی را برای یافتن گیاهان دارویی جدید و داروهای گیاهی عرضه می کند. هدف: هدف از این مطالعه شناسایی گیاهان دارویی مهمی است که به طور گسترده بوسیله ساکنان محلی، در درمان بیماری ها در شهرستان جیرفت مورد استفاده قرار می گیرند. روش بررسی: شهرستان جیرفت با وسعت 13799 کیلومتر در مرکز استان کرمان واقع شده است. در ا ین بررسی شناسایی و معرفی گیاهان این شهرستان با استفاده از پیمایش های صحرایی، اطلاعات مردمی و مطالعات اسنادی، صورت گرفته است. گونه های گیاهی پس از جمع آوری شناسایی شدند و برای هر گونه گیاهی نام علمی، نام محلی، شکل زیستی، خاصیت درمانی، اندام مورد استفاده و نحوه مصرف رایج تدوین شد. نتایج: در مجموع، 147 گونه گیاه دارویی متعلق به 132 جنس در 48 خانواده در این شهرستان تشخیص داده شدند که از آنها به عنوان درمان بیماری های گوارشی، آرام بخش، التیام دهنده زخم، مقوی معده، مسکن انواع دردها و التهاب ها و موارد دیگر در طب سنتی استفاده می شود که با مدیریت و برنامه ریزی دقیق، می توان آنها را مورد بهره برداری قرار داد. نتیجه گیری: فراوانی و استفاده گسترده ازگیاهان دارویی، موجب فراهم آمدن زمینه ای برای شناسایی اثرات درمانی جدید گیاهان منطقه شده است. محدودیت منابع داخلی، توسعه طرح های اشتغال زایی بر مبنای کشت و توسعه گیاهان دارویی سازگار با شرایط اکولوژیکی منطقه، می تواند حداکثر تولید و بهره وری را در پی داشته و راه کاری مناسب برای حفظ این منابع باشد.

مقدمه: از آنجایی که مواد موثره گیاه اسطوخودوس برای معالجه بیماری های مربوط به سیستم عصبی و درمان رماتیسم استفاده می شود، ارزیابی فیتوشیمیایی این گیاه بویژه در شرایط محیط کشت و تولید ضروری می باشد. هدف: این پژوهش به منظور بررسی اثر بسترهای مختلف کشت بر مقدار تغییرات اجزای اسانس، محتوای کلروفیل، عناصر غذایی، ویژگی های رشدی و ریشه زایی گیاه دارویی اسطوخودوس به اجرا درآمد. روش بررسی: آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 10 تیمار و سه تکرار انجام شد. بسترهای مختلف کشت تولید گیاه در این تحقیق شامل M1 : ماسه، M2 : ماسه:پرلیت (1:2)، M3 : ماسه:پیت ماس (1:2)، M4 : ماسه:ورمی کمپوست (1:2)، M5 : ماسه:پرلیت:پیت ماس (1:1:2)، M6 : ماسه:پرلیت:ورمی کمپوست (1:1:2)، M7 : ماسه:پیت ماس:ورمی کمپوست (1:1:2)، M8 : ماسه:ورمی کمپوست:پیت ماس:پرلیت (2:1:1:2)، M9 : ماسه:ورمی کمپوست:پیت ماس:پرلیت (2:1:1:4) و M10 : ماسه:ورمی کمپوست:پیت ماس:پرلیت (2:1:1:6) بودند. نتایج: بسترهای مختلف کشت تاثیر معنی داری بر همه خصوصیات ریشه زایی گیاه، میزان کلروفیل، مقدار عناصر غذایی و همچنین میزان تغییرات اجزای اسانس گیاه اسطوخودوس داشت. لیمونن، بورنئول و کامفور به ترتیب بیشترین میزان ترکیبات اسانس را شامل شدند. بیشترین مقدار لیمونن و منوترپن های اکسیژنه در تیمار M1، درصد ریشه زایی و تعداد ریشه اصلی در تیمار M3، مقدار کامفور، کلروفیل و وزن خشک ریشه در تیمار M5، مقدار بورنئول در تیمار M8 و میزان منوترپن های هیدروکربنه در تیمار M10 مشاهده شد. نتیجه گیری: کاربرد بسترهای مختلف کشت در تولید و تکثیر گیاه دارویی اسطوخودوس علاوه بر اعمال تغییرات در خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی گیاه می تواند به طور مستقیم سبب تغییر در خصوصیات فیتوشیمیایی و ترکیبات اصلی اسانس اسطوخودوس بشود.

مقدمه: دیﺴﻤﻨﻮره اوﻟﯿﻪ، یکی از ﺷﺎیﻊﺗﺮیﻦﺷﮑﺎیﺖ زﻧﺎن در دوران تولیدمثل و بلوغ اﺳﺖ. بر اساس مطالعات اپیدمیولوژیک حدود نیمی از زنان جوان از دیسمنوره رنج می برند. در حال حاضر بسیاری از مردم از درمان های آلترناتیو و سنتی مانند گیاهان دارویی برای کاهش درد استفاده می کنند. هدف: ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ حاضر با هدف مقایسه اثرات ضددردی والرین و مفنامیک اسید در درمان دیسمنوره اولیه انجام شده است. روش بررسی: ایﻦ ﭘﮋوﻫﺶ کارآزمایی بالینی یک سو کور در 39 زن در محدوده سنی 16 تا 42 سال که از دیسمنوره اولیه شکایت داشته و به کلینیک زنان بیمارستان هاجر شهرکرد مراجعه می کردند، انجام شد. شرکت کنندگان به شکل تصادفی در دو گروه والرین (18 نفر) و مفنامیک اسید (21 نفر) قرار داده شدند. در گروه مداخله کپسول والرین 350 میلی گرم سه بار در روز و در گروه شاهد کپسول مفنامیک اسید 250 میلی گرمی هر 8 ساعت در سه روز اول قاعدگی (شروع خونریزی یا درد) برای سه سیکل داده شد. سه ماه پیگری انجام و شدت درد با استفاده از سنجش بصری درد بررسی شد. ﺑﺮای ﺗﺠﺰیﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ داده ﻫﺎ از آﻣﺎر ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ (ﻓﺮاواﻧﯽﻣﻄﻠﻖ و درﺻﺪی) و تحلیلی مانند ویﻠﮑﺎﮐﺴﻮن و مان ویتنی اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪ. نتایج: ﻧﺘﺎیﺞﻧﺸﺎن داد که تفاوت معناداری از نظر سن، مدت قاعدگی، فاصله قاعدگی و شدت درد در شروع مطالعه در دو گروه وجود نداشت (P>0.05). پس از مداخله نتایج نشان داد که کاهش معناداری در شدت درد در هر دو گروه والرین و مفنامیک ایجاد شد (P<0.001) و این تفاوت در دو گروه معنی دار نبود (P>0.05). نتیجه گیری: نتایج نشان داد که والرین بر درمان دیسمنوره اولیه اثرات مثبت دارد. مطالعات بالینی بیشتری برای اثبات اثربخشی والرین در درمان دیسمنوره اولیه مورد نیاز می باشد.

مقدمه: برگ سنا از دسته ملین های محرک است، خاصیت ملین بودن این گیاه دارویی به سنوزیدها، آلوئه امودین و دیانترون موجود در آن برمی گردد که همگی از مشتقات آنتراکینون می باشند و برای معالجه یبوست، تخلیه روده قبل از جراحی و یا اعمال و آزمایش های ویژه ناحیه شکم، مورد استفاده قرار می گیرد. هدف: این مطالعه با هدف مقایسه روش های مختلف عصاره گیری از گیاه سنا و بهینه سازی استخراج ماده موثره سنوزید B با استفاده از روش آماری سطح پاسخ انجام شده است.روش بررسی: برای استخراج عصاره گیاه سنا، روش های مختلف عصاره گیری شامل خیساندن، خیساندن با هم زدن، استفاده از امواج فراصوت، استفاده از امواج مایکروویو و سوکسله با دو نوع حلال اتانول 96 و 60 درجه و در زمان های مختلف به کاربرده شدند. بهترین روش با در نظر گرفتن میانگین وزن عصاره و ماده موثره سنوزید B و استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه انتخاب شد. در مرحله بعد با استفاده از روش آماری سطح پاسخ به بهینه سازی مقدار ماده موثره سنوزید B پرداخته شده است.نتایج: نتایج آزمون آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد که با در نظر گرفتن میانگین وزن عصاره استحصال شده و مقدار سنوزید B، روش خیساندن با هم زدن به عنوان مناسب ترین شیوه عصاره گیری از گیاه سنا می تواند در استخراج صنعتی و دارویی مطرح باشد. نتایج بهینه سازی نشان می دهد که بیشترین مقدار ماده موثره (3.009 درصد) زمانی اتفاق می افتد که دما برابر 84، زمان 119.7 دقیقه، نسبت ماده به حلال برابر با 0.04 و اندازه صافی برابر با 29.7 میکرون باشد.نتیجه گیری: درنهایت می توان نتیجه گرفت که استفاده از روش عصاره گیری خیساندن با هم زدن به عنوان یکی از بهترین روش های جداسازی عصاره گیاه سنا در صنعت مطرح بوده و بازده خروجی ماده موثره سنوزید B تحت تاثیر شرایط بهینه معرفی شده در بیشترین مقدار خود خواهد بود.

مقدمه: استفاده از گیاهان جهت سنتز نانوذرات به دلیل عدم استفاده از مواد آلاینده و سمی یکی از روش های دوست دار محیط زیست به شمار می رود. هدف: از انجام این مطالعه، سنتز سبز نانوذرات نقره با استفاده از عصاره گیاه Artemisia turcomanica و ارزیابی سمیت نانوذرات نقره سنتز شده بر روی رده سلولی سرطان معده ( AGS) می باشد. روش بررسی: جهت سنتز نانوذرات نقره زیستی، از عصاره برگ گیاه Artemisia turcomanica استفاده شد. ریخت شناسی نانوذرات نقره زیستی با استفاده از آنالیز میکروسکوپ الکترونی گذاره و میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد ارزیابی قرار گرفت. اثرات سمیت سلولی نانوذرات زیستی در دو رده سلولی سرطان معده (AGS) و سلول نرمال فیبروبلاست (L-929) در غلظت های 3، 5، 12.5، 25، 50 و 100 میکروگرم بر میلی لیتر با روش رنگ سنجی MTT طی 24 ساعت بررسی شد. آزمون فلوسایتومتری جهت بررسی آپوپتوز انجام شد. نتایج: مقدار IC50 نانوذره نقره در زمان 24 ساعت بر روی رده سلولی AGS، 4.88 میکروگرم بر میلی لیتر محاسبه شد که در مقایسه با گروه کنترل (سلول AGS که تیمار نانو ذره دریافت نکردند) معنی دار بود. همچنین IC50 مربوط به نانو ذره نقره در زمان 24 ساعت برای سلول های نرمال و غیر سرطانی مقدار 14.56 میکروگرم بر میلی لیتر بود. القا آپوپتوز بیشتری در برابر نکروز در سلول های AGS نسبت به کنترل دیده شد که از نظر آماری معنی دار بود. نتیجه گیری: در این مطالعه برای اولین بار از عصاره گیاه Artemisia turcomanica جهت سنتز زیستی نانو ذره نقره استفاده شد و نتایج نشان داد که نانوذرات نقره سنتز شده دارای اثر سمیت سلولی و القا آپوپتوز بر روی سلول های سرطانی معده می باشند.