پژوهش در علوم توانبخشی
سال:1391 | دوره:8 | شماره:8 (ویژه نامه اختلالات حرکتی) |تعداد مقالات:19

مقدمه: صافی کف پا یکی از شایع ترین اختلالات اسکلتی است که علاوه بر عملکرد پا، بر تنظیم راستای مفاصل مچ، زانو و هیپ نیز تاثیر می گذارد. بر اساس مطالعات موجود، الگوی راه رفتن افراد مبتلا به صافی کف پا با افراد سالم متفاوت است، اما تفاوت های موجود در تعادل و تاثیر کفی طبی بررسی نشده است. بنابراین هدف از این مطالعه، بررسی تعادل افراد مبتلا به صافی کف پا، با و بدون استفاده از کفی طبی بود.مواد و روش ها: در مطالعه کارآزمایی بالینی حاضر، تعداد 40 نفر از دانشجویان دختر دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در دو گروه سالم و مبتلا به صافی کف پا شرکت داشتند. برای اندازه گیری مرکز فشار از یک صفحه نیروی Kistler استفاده شد. تعادل با محاسبه نوسان مرکز فشار، طول مسیر و سرعت در راستای داخلی - خارجی و قدامی - خلفی به دست آمد. تفاوت بین دو گروه با و بدون کفی طبی چرمی توسط آزمون Two sample t و Paired t ارزیابی شد (a=0.05).یافته ها: تفاوت قابل توجهی در تعادل بین افراد سالم و افراد مبتلا به صافی کف پا بر اساس سرعت مرکز فشار در صفحات قدامی- خلفی و داخلی - خارجی و سرعت کل مشاهده شد. مقدار میانگین سرعت کل مرکز فشار طی ایستادن با و بدون کفی طبی، 1645.42±160 و 2752±683 میلی متر بر دقیقه بود (P<0.05).نتیجه گیری: افراد مبتلا به صافی کف پا به دلیل از دست دادن تنطیم راستای ساختار پا و کاهش درک حرکتی لیگامان ها و تاندون های پا در مقایسه با افراد سالم، تعادل کمتری طی ایستادن دارند. به نظر می رسد که کفی طبی سبب بهبود تنظیم راستای ساختار پا و کاهش نیروهای وارد بر لیگامان ها و در نتیجه بهبود تعادل می شود.

مقدمه: بر خلاف اثرات تسهیلی بیان شده پس از اعمال ویبراسیون کل بدن (Whole body vibration یا WBV)، نتایج برخی مطالعات افزایش مهار پاسخ های عضلانی را نشان می دهد. هدف مطالعه حاضر، بررسی پاسخ کوتاه مدت منحنی فراخوانی رفلکس H عضله سولئوس پس از اعمال یک جلسه WBV بود.مواد و روش ها: 26 زن سالم غیرورزشکار (سن 26.11±2.85 سال) داوطلبانه در مطالعه شرکت کردند. افراد در دو جلسه آزمون و شم با حفظ وضعیت نیمه اسکوات بر روی صفحه ویبراسیون قرار گرفتند. در جلسه آزمون ویبراسیون با فرکانس 30 هرتز و دامنه 3 میلی متر به صورت 3 دوره 1 دقیقه ای اعمال شد. قبل، بلافاصله، 5 و 10 دقیقه بعد از اعمال ویبراسیون منحنی فراخوانی رفلکس H از عضله سولئوس ثبت شد.یافته ها: در جلسه شم و آزمون شدت تحریک آستانه منحنی و شدت لازم برای ثبت دامنه حداکثر بلافاصله بعد از WBV افزایش معنی دار نشان داد (P<0.05). دامنه رفلکس H ابتدایی در هر دو جلسه و دامنه Hmax در جلسه شم کاهش معنی داری نشان داد (P<0.05). آنالیز پارامترهای مربوط به آستانه و قله منحنی فراخوانی رفلکس H بین دو جلسه آزمون و شم تفاوت معنی داری نشان نداد (P>0.05).نتیجه گیری: با توجه به جابه جایی منحنی فراخوانی به سمت راست و پاسخ مهاری در دو جلسه شم و آزمون، به نظر می رسد حفظ وضعیت نیمه اسکوات و مکانیسم های کنترلی فعال شده مانند انقباض عضلات اکستانسوری در مهار منحنی فراخوانی رفلکس H موثر باشد و اعمال ویبراسیون نیز هیچ اثر تسهیلی بر این پاسخ مهاری نداشته است.

مقدمه: مراقبین خانوادگی بیماران روان در واقع اساس سیستم مراقبت های بهداشتی - درمانی می باشند و مراقبت از بیمار مبتلا به اختلال روان پزشکی مسوولیتی است که فشار و استرس زیادی برای اعضای خانواده به همراه دارد. پژوهش حاضر با هدف، بررسی اثربخشی گروه درمانی آموزشی- روانی بر ارتقای سلامت عمومی خانواده بیماران مبتلا به اختلالات دو قطبی انجام شد.مواد و روش ها: این پژوهش یک طرح شبه آزمایشی با گروه شاهد و انتخاب تصادفی بود. در این پژوهش، 6 نفر به عنوان گروه آزمایش و 9 نفر به عنوان گروه شاهد شرکت داشتند. کلیه شرکت کنندگان که اعضای خانواده بیماران مبتلا به اختلالات دو قطبی را تشکیل می دادند، پرسش نامه سلامت عمومی ( General Health Questionnaireیا GHQ-28) را تکمیل نمودند. گروه آزمایش به مدت 12 جلسه در جلسات گروه درمانی آموزشی - روانی شرکت داشتند، ولی گروه شاهد در این مدت هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند. همچنین به منظور تحلیل داده ها از آزمون ANCOVA استفاده شد.یافته ها: افزایش معنی داری در میانگین نمره سلامت عمومی گروه آزمایش مشاهده گردید (P<0.001).نتیجه گیری: گروه درمانی آموزشی - روانی می تواند سطح سلامت عمومی خانواده های بیماران مبتلا به اختلال دو قطبی را بهبود بخشد.

مقدمه: پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی، آزمون قابل اطمینان و جدیدی است که با فراهم آوردن اطلاعات تشخیصی در مورد عملکرد ساکول و یا عصب دهلیزی تحتانی، مجموعه آزمون های تعادلی حاضر را تکمیل نموده و سلامت رفلکس ساکولوکولیک را ارزیابی می نماید. دامنه پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی متناسب با سطح فعالیت الکترومیوگرافی زمینه می باشد که این امر لزوم حفظ ثبات فشار عضله در حین ثبت را نشان می دهد. تغییر در وضعیت چشم باعث تغییر در فعالیت عضله جناغی – چنبری - پستانی و بنابراین تغییر در دامنه پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی می گردد. از این رو، پژوهش حاضر با هدف، بررسی امکان تاثیر باز و بسته بودن چشم بر پارامترهای پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی صورت گرفت.مواد و روش ها: در مطالعه مقطعی - مقایسه ای حاضر، پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی با ارایه محرک500 Tone-Burst  هرتز با شدت 95 dBnHL در 40 فرد هنجار در محدوده سنی 30 - 18 سال ثبت شد.یافته ها: میانگین دامنه و زمان نهفتگی امواج P13 و  N23در هر دو گوش، اختلاف آماری معنی داری را نشان نداد (P>0.05).نتیجه گیری: باز و بسته بودن چشم ها تاثیری بر پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی نداشت، بنابراین در صورت لزوم و جهت حذف آرتیفکت (Artifact) چشمی می توان آزمون پتانسیل عضلانی برانگیخته دهلیزی را با چشم بسته ثبت نمود.

مقدمه: محدودیت درمانی و درمان فشرده دو دستی، روش های درمانی نویدبخشی در بهبود کارکرد اندام فوقانی کودکان با فلج مغزی نیمه بدن می باشند. محدودیت درمانی شامل: محدودیت اندام سالم و انجام تمرینات فشرده با اندام مبتلا می باشد و درمان فشرده دو دستی، مکملی برای درمان های دیگر اندام فوقانی می باشد و هدف آن بهبود هماهنگی دو دست با استفاده از تمرینات ساختار یافته است که درون فعالیت های کارکردی و بازی های دو دستی گنجانده شده است. هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر تلفیق محدودیت درمانی با درمان فشرده دو دستی بر کارکرد اندام فوقانی کودکان با فلج مغزی نیمه بدن بود.مواد و روش ها: در کارآزمایی بالینی حاضر، 25 کودک 10 - 5 ساله به روش تصادفی ساده به دو گروه درمان و شاهد تقسیم شدند. گروه شاهد خدمات رایج در کاردرمانی را دریافت نمودند و گروه درمان علاوه بر خدمات رایج در کاردرمانی، تلفیق محدودیت درمانی و درمان فشرده دو دستی را به صورت دریافت نمودند که ابتدا اندام فوقانی سالم با محدود کننده (اسلینگ) به مدت 3 ساعت بسته شد و کودکان تکالیف داده شده را تنها با اندام مبتلا انجام دادند، سپس اسلینگ را درآورده و کودکان تکالیف داده شده را به مدت 3 ساعت با هر دو دست تمرین نمودند .این روند به مدت 10 روز در طی دو هفته متوالی ادامه یافت. کارکرد اندام فوقانی و تون عضلانی کودکان با استفاده از آزمون کارکرد حرکتی (Jebsen-Taylor test of hand function) Jebsen-Taylor و مقیاس اصلاح شده (Modified Ashwort scale) Ashwort پیش و پس از مداخله درمانی مورد سنجش قرار گرفت.یافته ها: کارکرد حرکتی کودکانی که تحت درمان تلفیق محدودیت درمانی با درمان فشرده دو دستی قرار گرفتند نسبت به گروه شاهد تفاوت معنی داری داشت (P<0.05)، اما میزان اسپاستیسیته عضلانی بعد از انجام مداخله درمانی تفاوت معنی داری نداشت (P>0.05).نتیجه گیری: یافته ها حاکی از آن است که تلفیق محدودیت درمانی با درمان فشرده دو دستی موجب بهبود کارکرد حرکتی کودکان با فلج مغزی نیمه بدن می شود.

مقدمه: توان بخشی فرایندی مستمر با طیفی از تخصص های مختلف است. یکی از جنبه های مهم این فرایند، کار تیمی است. تیم توان بخشی شامل متخصصین طب فیزیکی، فیزیوتراپیست، کاردرمانگر، گفتاردرمانگر و کارشناس اعضای مصنوعی است، بنابراین نگرش این اعضا نسبت به نحوه انجام کار تیمی تاثیر بسزایی در کیفیت فرایند توان بخشی خواهد داشت. هدف این مطالعه، بررسی نگرش متخصصین یاد شده نسبت به کار تیمی بود.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی - مقطعی بود. روش نمونه گیری به شیوه سرشماری و جامعه آماری شامل دستیاران و متخصصین طب فیزیکی، کارشناسان کاردرمانی، گفتاردرمانی، فیزیوتراپی و اعضای مصنوعی شاغل در مراکز درمانی خصوصی و دولتی شهر شیراز بود. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه محقق ساخته نگرش تیمی بود. ضریب Cronbach’s alpha برای بررسی پایایی پرسش نامه، تحلیل عاملی برای بررسی ویژگی های ساختاری پرسش نامه و آزمون t برای بررسی وضعیت نگرش مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها: ضریب Cronbach’s alpha (0.87) موید پایایی خوب پرسش نامه بود. بر اساس یافته های مطالعه تمامی گروه های شغلی از نگرش مثبتی نسبت به کار تیمی برخوردار بودند (P<0.05). با توجه به برآورد درصد پاسخ داده شده به سوالات پرسش نامه، عوامل موثر و مخاطره آمیز در روند کار تیمی از دیدگاه افراد استخراج گردید.نتیجه گیری: رویکرد بیمارمحور، آگاهی کافی نسبت به دانش و مهارت سایر اعضا و رعایت ارزش های اخلاقی و حرفه ای برخی عوامل موثر در بهبود کار تیمی و اختلافات شخصی اعضا، ارتباطات درون گروهی ضعیف، پنداشت نامناسب از درخواست کمک و عدم آگاهی کافی نسبت به روند انجام کار گروهی از عوامل مخاطره آمیز می باشد.

مقدمه: اثر وضعیت غیرطبیعی پا بر عملکرد حرکتی اندام تحتانی به ویژه در بین کودکان و نوجوانان کمتر مورد توجه قرار گرفته است. هدف مطالعه حاضر، مقایسه الگوی فعالیت عضلات منتخب اندام تحتانی و ویژگی های فشار کف پایی پسران نوجوان دچار صافی کف پا منعطف با گروه نرمال هنگام راه رفتن بود.مواد و روش ها: تعداد 12 نفر نوجوان با ساختار صافی کف پا و 12 نفر با ساختار پای نرمال با استفاده از روش شاخص قوس طولی میانی پا در این مطالعه شرکت کردند. فعالیت الکترومایوگرافی عضلات تیبیالیس انتریور، پرونئوس لانگوس، سولئوس، بخش خارجی و داخلی عضله گاستروکنیمیوس به همراه ویژگی های فشار کف پایی آزمودنی ها هنگام راه رفتن با پای برهنه در یک مسیر 10 متری با سرعت خودانتخابی جمع آوری شد. داده ها با روش آماری Independent t تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: فعالیت الکتریکی قسمت داخلی و خارجی عضله دو قلو طی مرحله انتقال وزن در افراد با پای نرمال نسبت به گروه با صافی کف پا به طور معنی داری بیشتر بود (P= 0.001)؛ در حالی که قسمت داخلی گاستروکنیمیوس در مرحله انتهای استانس فعالیت کمتری (P= 0.048) داشت. حداکثر فشار وارد شده در نواحی انگشت شست، انگشتان دوم تا پنجم، متاتارسال دوم و سوم و قسمت داخلی پاشنه در افراد دچار صافی کف پا بیشتر بود. به علاوه میزان تغییرات مرکز فشار پا در مراحل انتقال وزن، میداستانس و کل مرحله استانس، بین دو گروه تفاوت مشاهده شد (به ترتیب: P= 0.011، P= 0.015 و (P= 0.050.نتیجه گیری: وضعیت غیرطبیعی پا می تواند بر تغییر فعالیت عضلات اندام تحتانی و ویژگی های توزیع فشار کف پایی هنگام راه رفتن موثر باشد. نتایج این تحقیق بر لزوم بررسی دقیق و جامع وضعیت غیرطبیعی پا بر عملکرد اندام تحتانی هنگام راه رفتن برای طراحی برنامه درمانی مناسب تاکید داشت.

مقدمه: تعداد افرادی که از وسایل کمکی برای ایستادن و راه رفتن استفاده می کنند در حال افزایش است. انواع مختلفی از واکر و کراچ برای بهبود عملکرد افراد طراحی شده است، ولی تجویز این وسایل بر طبق ملاک هایی است که به لحاظ کلینیکی آزمایش نشده است. به علاوه تفاوت بین کراچ و واکر واضح نیست، این که کدام نوع از واکر مناسب است و همچنین تفاوت بین طراحی های جدید و قدیمی واکر و کراچ موضوعی است که به آن پرداخته نشده است. بنابراین هدف از مقاله مروری حاضر پاسخ به سوالات ذکر شده بود.مواد و روش ها: یک جستجوی الکترونیک در پایگاه های اطلاعاتی PubMed،ISI web of science  و Embase از سال 1960 تا 2012 انجام گردید. عنوان و خلاصه مقالات بر طبق معیارهای انتخاب ارزیابی شدند. کیفیت مقالات از طریق ابزار Black and Down مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: حدود 24 مقاله برای تحلیل نهایی انتخاب شدند. کیفیت اکثر مطالعات پایین بود و بیشتر تحقیقات روی نمونه های طبیعی انجام شده بود. به علاوه، فقط بعضی پارامترها مثل نیروی اعمالی به پا در حین راه رفتن و مصرف انرژی ارزیابی گردید است. شواهد در دسترس برای تشخیص عملکرد واکر و کراچ کافی نیست.نتیجه گیری: بر طبق مطالعات تحقیقی انجام شده، تفاوت بین انواع مختلف واکر و کراچ و مزایای واکر نسبت به کراچ واضح نیست. تاثیر طول کراچ و واکر بر کارایی نمونه ها بحث برانگیز است. به علاوه تعداد نمونه های اندک مطالعات، نتیجه گیری محکم را تحت تاثیر قرار داده است. بنابراین انجام مطالعات بزرگ تر برای تست و ارزیابی انواع مختلف کراچ و واکر روی افراد معلول توصیه می شود.

مقدمه: آزمون صندلی چرخان به منظور بسط ارزیابی های درگیری سیستم محیطی و بررسی روند جبران مرکزی و پیگیری تاریخچه سیر بیماری و پایش کارایی درمان های خاص، کاربرد دارد. پارامترهای مورد ارزیابی و آنالیز در آزمایش صندلی چرخان فاز، بهره و تقارن است. هدف از پژوهش حاضر، بررسی نتایج پژوهش های انجام شده در حوزه صندلی چرخان و بررسی کاربردهای بالینی آن بود.مواد و روش ها: مقاله مروری حاضر مقالات منتشر شده از سال 2003 تا 2009 بود که در پایگاه های اطلاعاتی Google Scholar، Science Direct، EBSCO، PubMed، Thieme و با استفاده از کلید واژه های صندلی چرخان، جبران مرکزی، نیستاگموس وجود داشت.یافته ها: حاصل جستجوی انجام گرفته 58 مقاله پژوهشی و 4 مقاله مروری بود. پس از بررسی مقالات، 20 مقاله به موضوع مورد نظر پرداخته بود و در این مطالعه مروری مورد بررسی قرار گرفت.نتیجه گیری: آزمون صندلی چرخان به علت مزایایی مانند فیزیولوژیک بودن محرک به کار رفته و پایش جبران توسط تغییرات تقارن و نیز قابل اجرا بودن آزمون، زمانی که بیمار حتی از داروهای مهارکننده وستیبولی استفاده می کند و راحتی آزمون، امروزه می تواند در پروتکل ارزیابی های دهلیزی قرار گیرد.

مقدمه: اسکولیوز به عنوان یک بدشکلی رایج ستون فقرات محسوب می شود. بسیاری از مطالعات پیشین، آنالیز حرکات افراد مبتلا به اسکولیوز را بر پایه اندازه گیری های کینماتیک بررسی کردند، اما از آن جایی که اسکولیوز یک بدشکلی ساختاری است که تقارن ستون فقرات را به هم می زند و در نتیجه باعث تغییر مکان مرکز جرم ( center of massیاCOM ) و توزیع نامتقارن وزن در اندام تحتانی می شود. بررسی و ارزیابی اطلاعات کینتیکی باعث فهم بهتر علل اسکولیوز می شود. هدف این تحقیق، بررسی شاخص های کینتیکی در گیت افراد مبتلا به اسکولیوز و تفاوت آن با افراد سالم با توجه به مطالعات گذشته است.مواد و روش ها: در روند این تحقیق از سایت های Google scholar، PubMed، Elsevier،Ovid  و از کلمات کلیدی ]اسکولیوز (Scoliosis)، کینتیک (Kinetic)، نیروی عکس العمل زمین (Ground reaction force)، مرکز فشار (Center of pressure)، گشتاور (Moment) و نیروهای بین مهره ای [(Intervertebral force) و در این بین مقالات از سال 1984 تا 2012 انتخاب و استفاده گردید. در این تحقیق کیفیت مقالات نیز بر حسب جدول Black and down tools بررسی و امتیازگذاری شدند.یافته ها: با استفاده از روش جستجوی ذکر شده، 13 مقاله به دست آمد که با توجه به معیارهای ورود و خروج، از 11 مقاله استفاده شد. در بین بررسی های انجام شده بر روی شاخص های تقارن، محققان یک عدم تقارن را مشاهده کردند، اما این عدم تقارن الگوی خاصی را متناسب با انحنا دنبال نمی کرد. در بررسی که بر جابجایی مرکز فشار انجام شد به این نتیجه رسیدند که جابجایی بیشتر در جهت داخل- خارج است. مطالعه دیگری ارزیابی اطلاعات کینتیکی را حین گام برداشتن به پهلو پیشنهاد کرد؛ چرا که در این حالت تفاوت در عدم تقارن شاخص ها بین دو گروه شاهد و مبتلا به اسکولیوز بیشتر بود.نتیجه گیری: در آخر با بررسی مطالعات گذشته، یک عدم تقارن در شاخص ها دیده شد، اما هنوز رابطه بین این شاخص ها و میزان انحنا در این افراد یافت نشده است.

مقدمه: اسکولیوز با علت ناشناخته یک ناهنجاری سه بعدی در ستون فقرات است که بیشتر در دختران نوجوان روی می دهد. اگر که اسکولیوز بدون درمان رها شود، می تواند پیشرفت کند و منجر به ایجاد درد کمر، نقص در ظرفیت حیاتی و اختلالات روانی - اجتماعی گردد. این چنین به نظر می رسد که درمان های ورزش بنیان می توانند در درمان اسکولیوز موثر واقع شوند، بنابراین هدف اولیه در مطالعه مروری حاضر، ارزیابی تاثیرگذاری ورزش های خاص اسکولیوز در درمان اسکولیوز با علت ناشناخته (Idiopathic) بود.مواد و روش ها: جستجوی انجام شده در پایگاه های اطلاعاتی بین المللی Medline (از طریق PubMed)،ISI Web of Knowledge  و Ebsco ورت گرفت. در این جستجو از اصطلاحاتی مانند: اسکولیوز همراه با مرور، اسکولیوز همراه با تمرین ورزشی (Exercise)، اسکولیوز همراه با ورزش (Sport) و اسکولیوز همراه با توان بخشی استفاده گردید. معیارهای ورود به مطالعه حاضر شامل موارد زیر می باشد: 1) بیماران فقط با فرایند استفاده از ورزش های فیزیکی درمان شده باشند. 2) طراحی مطالعه در قالب بازبینی سیستماتیک باشد.یافته ها: سرانجام پنج مقاله بر طبق معیارهای ورود بررسی گردید. از پنج مقاله باقی مانده سه مورد به دلیل کمبود کارآزمایی تصادفی شاهددار با کیفیت بالا در این زمینه، استفاده از ورزش را در درمان اسکولیوز با علت ناشناخته مورد حمایت قرار نداد، ولی دو بازبینی سیستماتیک در سال های 2008 و 2011 موثر بودن ورزش را در کاهش نرخ پیشرفت و بهبود زاویه انحراف به اثبات رسانید.نتیجه گیری: نتایج نویدبخش حاصل از مطالعات ذکر شده یک بنیان را برای این فرضیه که «ورزش فیزیکی در درمان اسکولیوز با علت ناشناخته تاثیرگذار است» فراهم می آورند. فرضیه ای که هر چند باید به وسیله یک کارآزمایی تصادفی شاهددار با طراحی مناسب، مورد بازبینی قرار گیرد.

مقدمه: اسکولیوز (Scoliosis)، یک ناهنجاری سه بعدی ستون فقرات و قفسه سینه است که منجر به تغییر ارتباط بین اجزای سیستم اسکلتی بدن، آناتومی ستون فقرات و تقارن تنه شده و باعث تغییر الگوی راه رفتن بیماران می شود. اسکولیوز موجب تغییر وضعیت مرکز ثقل بدن و نحوه توزیع وزن بر اندام تحتانی می گردد. بنابراین می توان استنباط کرد که بیماران مبتلا به اسکولیوز تعادل کم تری نسبت به همسالان سالم خود دارند.مواد و روش ها: جستجوی مقالات مرتبط با اسکولیوز و تاثیر این ناهنجاری بر پارامترهای کینتیکی و کینماتیکی و نیز تاثیر بریس بر پارامترهای ذکرشده با استفاده از سایت های جستجوگر PubMed،Google scholar  و ISI web of knowledge انجام گرفت. مقالات مرتبط با این حوزه بین سال های 1998 تا 2012 منتشر شده بودند.یافته ها: با استفاده از کلمات کلیدی مدنظر 54 مقاله به دست آمد. 26 مقاله بر اساس عنوان و چکیده، مطابق با موضوع تحقیق بود و 6 مقاله دیگر با بررسی رفرنس مقالات انتخاب شده در مطالعه شرکت داده شدند. مقالات محدودی تاثیر بریس را بر متغیرهای کینتیکی و کینماتیکی مورد بررسی قرار بودند.نتیجه گیری: با بررسی مطالعات موجود نمی توان به نظر واحدی در مورد تاثیر اسکولیوز بر پارامترهای کینتیکی و کینماتیکی و نیز تاثیر بریس بر این پارامترها رسید.

مقدمه: اسکولیوز یکی از رایج ترین مشکلات ارتوپدی در کودکان و بزرگسالان است که علت آن مشخص نیست. اسکولیوز یک بدشکلی در سه صفحه است که در صفحه فرونتال و عرضی قابل ملاحظه می باشد. این بیماری با تغییراتی که در آناتومی ستون فقرات و لگن ایجاد می کند باعث تغییر در پارامترهای گیت می شود. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تغییرات پارامترهای کینماتیکی در اندام تحتانی، ستون فقرات و اندام فوقانی افراد اسکولیوزی در مقایسه با افراد نرمال است که در اثر اسکولیوز ایجاد شده است. با مشخص شدن الگوی دقیق این تغییرات و تاثیر شدت اسکولیوز بر روی این پارامترها می توان از این داده ها برای بررسی پیشرفت و یا بهبود اسکولیوز استفاده کرد.مواد و روش ها: با استفاده از کلید واژه های اسکولیوز (Scoliosis)، گیت (Gait)، کینماتیک (Kinematic) در سایت های Google scholar، PubMed، Elsevier،Ovid  و Springer مقالات مرتبط مشخص شد و با توجه به معیارهای ورود و خروج مقالات بررسی شدند. با استفاده از روش Black and tool down مقالات امتیازدهی شدند.یافته ها: با توجه به روش جستجو، 25 مقاله پیدا شد و با در نظر گرفتن معیارهای ورود و خروج 9 مقاله مورد بررسی قرار گرفت. مقالات از سال 1998 تا 2012 هستند و به صورت طرح های پژوهشی به مقایسه متغیرها بین افراد سالم و مبتلا اسکولیوز پرداخته اند. متغیرهای کینماتیکی اندام تحتانی کاهش دامنه حرکتی را نشان دادند که البته الگوی حرکتی تغییر زیادی نداشته است. بیشترین عدم تقارن در داده ها در تنه مشاهده شد و مشخص گردید فقط در مواردی که فرد یک انحنای بزرگ ناحیه پشتی دارد، چرخش لگن در جهت انحنا است و در موارد دیگر انحنا، تغییرات لگن قابل پیش بینی نیست. لگن تغییراتی نیز در عکس های رادیولوژی نشان می دهد که با توجه به ارتباط آناتومیکی بین لگن و ستون فقرات کمری انحنای ناحیه توراکولومبار و لومبار بیشترین تاثیر را در لگن دارد.نتیجه گیری: بیشتر مقالات به بررسی پارامترها در حرکت با سرعت های مختلف پرداخته اند. برای دستیابی به یک نتیجه جامع باید یک استاندارد از نظر نوع انحنا و شرایط گرفتن تست وجود داشته باشد، به خصوص در موارد اندام فوقانی که مطالعات کمی نیز صورت گرفته است.

مقدمه: اسکولیوز (Scoliosis)، یکی از ناهنجاری های سیستم اسکلتی - عضلانی است که بر عملکرد فرد طی راه رفتن و ایستادن اثرگذار است. اطلاعات کمی در مورد تاثیر ارتز بر پارامترهای تعادل و راه رفتن بیماران اسکولیوزی وجود دارد، بنابراین هدف از مطالعه حاضر، بررسی پارامترهای ذکر شده بود.مواد و روش ها: در مطالعه حاضر یک دختر 8 ساله مبتلا به اسکولیوز شرکت داده شد. این بیمار دارای انحنای اسکولیوزی با شدت 29 درجه و راس انحنا در سطح T8 قرار گرفته بود. پارامترهای راه رفتن و تعادل بیمار با و بدون استفاده از ارتز با استفاده از سیستم آنالیز گیت مجهز به 7 دوربین و صفحه فشار (Kistler force plate) بررسی شد. ضمن آن که طول تاندون عضلات ارکتور اسپاین و عضلات مایل شکمی داخلی و خارجی هنگام راه رفتن توسط نرم افزار Open- SIMM مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: به نظر می رسد ارتز باعث بهبود عملکرد بیماران حین راه رفتن و ایستادن می شود، ضمن آن که باعث کشش عضلات پارااسپینال در سمت تقعر انحنای اسکولیوزی می شود.نتیجه گیری: ارتز باعث تنظیم راستای ستون فقرات و بهبود عملکرد بیمار در راه رفتن و ایستادن می شود. از آن جا که ارتز باعث افزایش طول عضلات پارااسپینال می شود، بنابراین می توان استنباط کرد که ارتز می تواند باعث اصلاح انحنای اسکولیوزی شود.