بیماری های پستان ایران
سال:1397 | دوره:11 | شماره:1 |تعداد مقالات:9

مقدمه: امروزه ورزش برای بهبود کیفیت زندگی و سلامت عمومی بیماران مبتلا به سرطان پستان قویا توصیه می شود. مونوسیت ها نقش بسیار مهمی در ایمنی این بیماران ایفا می کنند و درک بهتر پاسخ این سلول ها به ورزش می تواند در تجویز هرچه بهتر ورزش در این بیماران کمک کند. هدف این مطالعه بررسی تغییرات زیرگروه های مختلف مونوسیت ها در پی یک وهله ورزش تناوبی هوازی در بیماران مبتلا به سرطان پستان است.روش بررسی: ده بیمار مبتلا به سرطان پستان که درمان های اولیه آنها حداکثر در طی سال گذشته به اتمام رسیده بود وارد مطالعه شدند. در ابتدا از بیماران یک آزمون قلبی - تنفسی برای برآورد حداکثر اکسیژن مصرفی آنها گرفته شد سپس بر اساس آن یک ورزش تناوبی با 60% حداکثر بارکاری به دست آمده انجام شد. مونوسیت ها قبل، بلافاصله و یک ساعت بعد از آن با فلوسایتومتری مورد بررسی قرار گرفتند. برای بررسی اثر زمان بر تغییرات مونوسیت ها و زیر دسته های آن از آزمون فریدمن استفاده شد.یافته ها: میانگین سنی شرکت کنندگان 59±7.1 بود. در پاسخ به ورزش تغییرات معناداری در درصد مونوسیت های (p=0.016) CD14+ و (p=0.016) CD14+CD16- مشاهده شد. به این صورت که در ابتدا افزایش (CD14+: 9%, p= 0.314; CD14+CD16-: 5%, p= 0.594) و سپس رو به کاهش (CD14+: -26%, p= 0.015; CD14+CD16-: -28%, p= 0.021) گذاشتند. مونوسیت های CD14+CD16+ هم تغییراتی داشتند هر چند این تغییرات از نظر آماری معنادار نبود (p= 0.097).نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه می توان گفت که یک جلسه ورزش تناوبی با افزایش درصد مونوسیت های CD14+ و CD14+CD16- بلافاصله پس از ورزش و کاهش آن در یک ساعت بعد همراه است. اما به نظر می رسد مونوسیت های CD14+CD16+ پاسخ معناداری به یک جلسه ورزش نمی دهند. مطالعات بیشتری لازم است تا عملکرد این تغییرات در پاسخ به ورزش و تاثیر تمرین ورزشی در این بیماران بررسی شود.

مقدمه: مطالعات متعددی نشان داده اند که عدم بیان ژن سیرتوئین 3 یا کاهش آن در انواع تومورها از جمله سرطان پستان دیده شده است. اخیرا گزارش شده است که در اینترون 5 ژن سیرتوئین 3 یک توالی تکراری 72 جفت بازی وجود دارد که فعالیت رونویسی این ژن را تحت تاثیر قرار می دهد. در این مطالعه ارتباط این چندشکلی با خطر ابتلا به سرطان پستان بررسی گردیده است.روش بررسی: پس از استخراج DNA از خون وریدی 207 بیمار مبتلا به سرطان پستان و 195 فرد سالم، با استفاده از تکنیک PCR و یک جفت پرایمر که برای دو طرف قطعه 72bp طراحی شده بود، ژنوتیپ افراد تعیین شد و در نهایت، با نرم افزار آماری  SPSS 21و آزمون آماری رگرسیون لجستیک ارتباط ژنوتیپ ها با خطر ابتلا به سرطان پستان بررسی شد.یافته ها: فراوانی آللی و ژنوتیپی در جمعیت مورد بررسی به طور مجزا در افراد بیمار و کنترل محاسبه شد و نشان داده شد که بیشترین فراوانی آللی در جمعیت مورد مطالعه مربوط به آلل یک تکرار می باشد. آنالیز آماری مشخص کرد آلل های 5 و 6 تکرار خطر ابتلا به سرطان پستان را کاهش می دهند (P<0.0001). علاوه بر این نتایج نشان داد که در افرادی که مجموع تعداد تکرارهای آنها بیش از 6 تکرار است، احتمال خطر ابتلا به سرطان پستان کاهش می یابد (P=0.044).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که چندشکلی با تعداد تکرارهای متغیر در اینترون 5 ژن سیرتوئین 3 ممکن است فاکتور خطر مهمی برای استعداد ابتلا به سرطان پستان باشد.

مقدمه: نتایج مطالعات نشان دهنده آن است که برخی عوارض قلبی- ریوی، همانند پنومونیت رادیاسیون ریه، در بیماران رادیوتراپی شده در درمان سرطان پستان با فاکتورهای مختلفی از جمله مقدار حجم ریه تابش دیده در ارتباط است. لذا در این مطالعه به بررسی فاکتورهای تعیین کننده حجمی از ریه که تحت تابش اشعه می باشند، پرداخته شده است.روش بررسی: در این مطالعه تجربی بالینی، 48 بیمار زن با سرطان پستان که تحت درمان رادیوتراپی 3D CRT قرار گرفتند، انتخاب شد و تمام ارگان های حساس به همراه ناحیه درمانی (PTV) بر اساس اطلس RTOG در سیستم طراحی درمان Isogray رسم گردید. پس از آن پارامتر های CLD، MLD و GPD اندازه گیری شد و با استفاده از منحنی های DVH رابطه میان درصدی از حجم ریه تابش دیده با پارامترهای ذکر شده به دست آورده شد.یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده، ارتباط خطی میان پارامتر های CLD و GPD با درصدی از حجم ریه تابش دیده در میدان های تانژانسیل به دست آمد. به طور نمونه در ریه سمت راست برای CLD هایی با مقادیر 15، 25 و 35 میلی متر به ترتیب 10%، 17% و 24% از حجم ریه در میدان های تانژانسیل قرار می گیرند.نتیجه گیری: ارتباط بین CLD و حجم ریه واقع شده در میدان های تانژانسیل برای ریه چپ و راست معنادار بود. با افزایش یک واحد CLD، به طور متوسط انتظار داریم حجم ریه چپ و راست به ترتیب 2% و 3.2% افزایش پیدا کند.

مقدمه: آنژیوژنز نقش بسیار مهمی در رشد فیزیولوژیکی بافت ها و تومورها دارد. با توجه به نقش کلیدی STAT-3 و آنژیوپویتین tie-2-1- در آنزیوژنز تومور، هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر 10 هفته تمرین تناوبی شدید بر بیان ژن STAT-3، آنژیوپویتین-1، میزان پروتئین tie-2 و میزان رشد تومور در موش های مبتلا به سرطان پستان بود.روش بررسی: 12 سر موش آزمایشگاهی نژاد BALB/c (سن 8-6 هفته، وزن 19±1.05 گرم) پس از القا سرطان (تزریق MC4-L2 زیر پوستی به پهلوی راست موش ها) به شکل تصادفی در گروه تمرینات تناوبی شدید (n=6) و گروه بدون فعالیت (n=6) قرار داده شدند. هر جلسه تمرین تناوبی شدید به صورت پنج روز در هفته و به مدت 10 هفته اجرا شد. 24 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینات تناوبی، حیوانات قربانی و بافت تومور جدا شد و بیان ژن  STAT-3و آنژیوپویتین-1 به روشqreal time PCR  و میزان پروتئین tie-2 به روش وسترن بلات اندازه گیری شد. تغییرات حجم تومور نیز با استفاده از کالیپر دیجیتالی هر هفته مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: نتایج این تحقیق کاهش معناداری در بیان STAT-3 و آنژیوپویتین-1 و میزان تغییرات حجم تومور و tie-2 در گروه تمرینات تناوبی با شدت نسبت به گروه کنترل نشان داد (p<0.05).نتیجه گیری: به نظر می رسد تمرینات تناوبی شدید از طریق کاهش بیان برخی از عوامل پیش برنده آنژیوژیز می تواند سرعت پیشرفت تومورها را کاهش دهد و یک روش غیردارویی موثری در جهت کاهش رشد تومورها مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه: سرطان پستان شایع ترین نوع سرطان در بین زنان است که باعث بروز افسردگی در مبتلایان می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سبک دل بستگی به خدا با افسردگی زنان مبتلا به سرطان پستان با میانجیگری ادراک بیماری است.روش بررسی: در این مطالعه 397 نفر زن مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به بخش های شیمی درمانی و آنکولوژی بیمارستان های فیروزگر، پارس بیمارستان امام خمینی، مرکز پزشکی مهدیه تهران از 1395 تا سال 1396 مورد مطالعه قرار گرفتند. در مطالعه حاضر از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد. جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه دلبستگی به خدا، پرسشنامه ادراک بیماری و پرسشنامه افسردگی انجام شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی و استنباطی (مدل یابی معادلات ساختاری مبتنی بر تحلیل مسیر) استفاده شد و برای آنالیز داده از نرم افزار آماری SMART PLS استفاده شد.یافته ها: ضرایب مستقیم ادراک بیماری و سبک های دلبستگی اجتنابی، اضطرابی و ایمن به خدا به ترتیب برابر 0.73، 0.37 و 0.92 بود، ضریب مستقیم افسردگی با ادراک بیماری و سبک های دلبستگی اجتنابی، اضطرابی و ایمن به خدا نیز به ترتیب برابر 0.42، -0.23، -0.22 و -0.47 بود. همچنین یافته های حاصل از نتایج پژوهش نشان ضرایب غیرمستقیم افسردگی و سبک های دلبستگی اجتنابی، اضطرابی و ایمن به خدا نیز به ترتیب برابر 0.08، -0.07 و 0.08 می باشد.نتیجه گیری: نتایج مطالعه ما نشان داد که دلبستگی به خدا هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیرمستقیم و از طریق ادراک بیماری می تواند بر افسردگی زنان مبتلا به سرطان پستان تاثیر گذارد.

مقدمه: سرطان پستان بیماری است که ممکن است به طور بالقوه بر زندگی روزانه زنان از جمله فعالیت های جسمانی، زندگی حرفه ای و اجتماعی آنان تاثیر گذارد. خودمتمایزسازی و تنظیم شناختی هیجان از عوامل کلیدی در این مقابله هستند. بنابراین شناخت این عوامل می تواند در ارتقا کیفیت زندگی ارزشمند باشد. هدف از این مطالعه بررسی رابطه بین خودمتمایزسازی و تنظیم شناختی هیجان با کیفیت زندگی در زنان مبتلا به سرطان پستان بود.روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی بود. جامعه آماری مطالعه، زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به بیمارستان امام حسین (ع) شهر تهران می باشند، که از این میان تعداد 200 نفر بر اساس فرمول نمونه گیری کوکران به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. این بررسی از نوع مطالعات توصیفی-همبستگی است و جهت جمع آوری داده های مربوط به متغیرهای تحقیق از سه پرسشنامه کیفیت زندگی (SF-12)، خودمتمایزسازی (DSI-SF-20)، و تنظیم شناختی هیجان (CERQ-18) بهره گرفته شد. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل رگرسیون backward و به وسیله نسخه 20 نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین سنی بیماران شرکت کنندگان در مطالعه برابر با 42.10±3.64 سال بود (50-30). از نظر میزان استفاده از راهبردهای تنظیم هیجان توسط بیماران، %39.5، %54.5 و 6% به ترتیب از راهبردهای سازگارانه، ناسازگارانه و هر دو راهبرد استفاده می کردند. نتایج آزمون تحلیل رگرسیون نشان داد که ارتباط معنی داری بین خودمتمایز سازی و تنظیم شناختی هیجان با بعد روانی و جسمانی کیفیت زندگی وجود دارد (p-value=0.001). نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد که دو متغیر خودمتمایزسازی و تنظیم شناختی هیجان 35% و 23% به ترتیب از کل تغییرات بعد روانی و جسمانی کیفیت زندگی را توجیه می کنند و مابقی، سهم سایر متغیرهاست.نتیجه گیری: نتایج نشان داد که کاهش خودمتمایزسازی بیماران باعث افزایش استفاده از راهبردهای ناسازگارانه می شود و بالتبع آن، کاهش کیفیت زندگی را در پی دارد. بنابراین جهت کاهش راهبردهای ناسازگارانه و ارتقا کیفیت زندگی برنامه های دقیق و مداخلات آموزشی و حمایتی نیاز است.