بیماری های پستان ایران
سال:1398 | دوره:12 | شماره:4 (پیاپی 47) |تعداد مقالات:7

مقدمه: خودکارآمدی به باور فردی در خصوص انجام رفتار تاکید می کند و باور به این نکته که تا چه حد کنترل سلامت بر عهده افراد می باشد، می تواند باعث بروز رفتار مناسب بهداشتی گردد. هدف از این مطالعه، تحلیل عاملی اکتشافی و تأییدی پرسشنامه رفتارهای مربوط به سرطان (CBI) در جمعیت بیماران زن ایرانی مبتلا به سرطان پستان طراحی گردید. روش بررسی: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی-تحلیلی است. پس از تأیید روایی صوری و محتوا به منظور روان سنجی این ابزار 345 نفر از بیماران مبتلا به سرطان پستان مراکز تخصصی درمان سرطان شهر کرمان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و CBI و پرسشنامه خودکارآمدی عمومی را تکمیل نمودند. در این پژوهش به منظور ارزیابی روایی از مدل های تحلیل عاملی اکتشافی، تأییدی و روایی همزمان و برای بررسی پایایی از آزمون بازآزمایی و ضرایب آزمون آلفای کرونباخ در نرم افزار AMOS در SPSS استفاده گردید. یافته ها: تحلیل عاملی تأییدی پرسشنامه 31 آیتمی با 7 خرده مقیاس آن، با حذف عبارت 3 و 5 تأیید شد. همبستگی معنی دار مولفه ها و مقیاس کلی CBI با پرسشنامه خودکارآمدی عمومی، روایی همزمان پرسشنامه را تأیید کرد. پایایی پرسشنامه بر اساس ضریب آلفا کرونباخ 75/0 تأیید و برای عامل های هفت گانه بین 69/0 تا 74/0 بود. دامنه ضریب اعتبار بازآزمایی یک ماه بعد بر روی 30 نفر از بیماران سرطانی بین 67/0 تا 74/0 بود (01/0P<) که حاکی از پایایی CBI در طول زمان می باشد. نتیجه گیری: CBI ویژگی های روان سنجی لازم را دارد. در این پژوهش هفت عامل استخراج شده CBI، با عوامل استخراج شده درنسخه اصلی منطبق بود. پژوهش حاضر ابزاری را معرفی می نماید که می تواند در سنجش و ارزیابی خودکارآمدی بیماران مبتلا به سرطان پستان در دوره درمان سودمند واقع شود.

مقدمه: سرطان پستان دومین عامل مرگ و میر ناشی از سرطان در بین زنان است که نیازمند مطالعه مارکرها برای ارایه گروه بندی ویژه از این سرطان می باشد. یافته ها نشان می دهد که lncRNA ها به عنوان زیر مجموعه اصلی رونوشت های غیرکدکننده در پروسه های تومورزایی دخیل می باشند. ما در این مطالعه بیان FER1L4 و ژن هدف آن در شبکه ceRNA، کورپرسور رونویسی RB 1 (RB1)، را در 61 نمونه بافتی سرطان پستان از نوع کارسینومای داکتال (غیر تهاجمی و درجا) و بافت غیرتوموری مجاورش مطالعه کردیم. همچنین ارتباط FER1L4 و ژن RB1 با ویژگی های مختلف بالینی بیماران مورد بررسی قرار گرفت. روش بررسی: بیان ژن های مذکور با استفاده از روش Real time PCRدر 61 نمونه مربوط به کارسینومای داکتال (غیرتهاجمی و درجا) پستان در مقایسه با بافت های غیرتوموری مجاور آنها در یک گروه از بیماران مبتلا به سرطان پستان بررسی شد و نتایج حاصل با روش آماری ANOVA و T-test مورد آنالیز قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که FER1L4 تفاوت معنی داری بین نمونه های توموری در مقایسه با بافت های غیر توموری مجاورشان نداشت در حالیکه ژن RB1 در بافت های سرطانی کاهش بیان معنی داری داشته است (P=0. 008). علاوه بر این نتایج نشان می دهد که افزایش بیان FER1L4 و برعکس کاهش بیان RB1 به طور معنی داری با وجود متاستاز در غدد لنفاوی بیماران ارتباط دارد (P<0. 05). نتیجه گیری: برخلاف مطالعات پیشین، در مطالعه ما افزایش معنی داری از FER1L4 در سرطان پستان یافت نشد ولی با این حال بیان ژن RB1 به صورت معنی داری کاهش یافته است.

مقدمه: سرطان پستان شایع ترین سرطان و یکی از عوامل اصلی مرگ و میر در زنان است. همواره مدت زمان بقا و شناسایی عوامل اثرگذار بر میزان بقای این بیماران برای پیشگیری از پیشرفت سرطان پستان و درمان بهتر آن از اهمیت زیادی برخوردار است. روش بررسی: مطالعه حاضر یک کوهورت گذشته نگر مربوط به 493 زن مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به کلینیک امام خمینی همدان طی سال های 80 تا 96 بود که در چک لیست جمع آوری و ثبت گردید. اطلاعات تکمیل شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 21 با روش کاپلان مایر و مدل کاکس برای برآورد میزان بقا و عوامل اثرگذار بر میزان بقای بیماران مورد آنالیز قرار گرفتند. یافته­ ها: میانگین (انحراف معیار) سنی بیماران (34/11)75/49 سال و میزان بقای 5 و 10 ساله بیماران مبتلا به سرطان پستان 86 و 61 درصد بود. نتایج برازش مدل مخاطرات کاکس نشان داد که متغیرهای سن ((78/2-23/1)53/1HR (%95 CI)= و اندازه تومور (89/2-16/1)49/1HR (%95 CI)=. با مخاطره مرگ بیماران رابطه معنی داری دارد (05/0>p). نتیجه گیری: سن و اندازه تومور با بقای بیماران مبتلا به سرطان پستان رابطه دارد. لذا با افزایش اگاهی زنان نسبت به معاینات دوره ای و تشخیص زودرس بیماری می توان مخاطره مرگ را کاهش داد و از پیشرفت سرطان پستان نیز پیشگیری کرد.

مقدمه: تاثیرات جسمی و روانی سرطان پستان و جراحی ماستکتومی بر تمایلات جنسی به عنوان یکی از مهم ترین وجوه شخصیت هر فرد، نیاز به مداخله های روان شناختی موثر را تایید می کند. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تمایلات جنسی در زنان مبتلا به سرطان پستان بعد از جراحی ماستکتومی بود. روش بررسی: پژوهش حاضر نیمه تجربی با مراحل پیش آزمون و پس آزمون با گروه آزمایش و گواه بود. جامعه ی آماری آن شامل کلیه زنان مبتلا به سرطان پستان در استان اصفهان بود که در سال 96-1395 به شعبه اصفهان مرکز پیشگیری و کنترل سرطان آلاء (مکسا) مراجعه کرده بودند. نمونه شامل 26 بیمار بود که به شیوه ی نمونه گیری در دسترس از جامعه فوق انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه 13 نفری قرار گرفتند. گروه آزمایش، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را به مدت 8 جلسه دریافت کرد و گروه گواه تا پایان پژوهش در لیست انتظار باقی ماند. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه تمایلات جنسی هالبرت و آپت (1992) بود که در هر دو گروه آزمایش و گواه در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون به اجرا درآمد. یافته های تحقیق با استفاده از نرم افزارSPSS و روش تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: طبق نتایج تحلیل کوواریانس، در مرحله پس آزمون بین میانگین نمرات تمایلات جنسی در دو گروه آزمایش و گواه تفاوت معناداری وجود دارد (99/7F=، 014/0P=) و میانگین نمره تمایلات جنسی در گروه آزمایش به طور معناداری بالاتر از گروه کنترل بود و به دنبال درمان، از 85/0 به 23/1 بهبود معنادار داشت (05/0P<)، اما در گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده نشد (با میانگین 17/1 در پیش آزمون و 16/1 در پس آزمون) (05/0

چکیده: (54 مشاهده) مقدمه: پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی روایت درمانی و رفتاردرمانی عقلانی هیجانی بر تاب آوری زنان با تجربه جراحی پستان صورت گرفت. روش بررسی: روش این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه این پژوهش شامل کلیه زنان ماستکتومی شده شهر تبریز بود که در سال 1397 مشغول گذراندن دوره پرتودرمانی خود بودند که با استفاده از نمونه گیری هدفمند 30 نفر از آن ها انتخاب و در سه گروه روایت درمانی، رفتاردرمانی عقلانی هیجانی و کنترل قرار گرفتند. ابزار اندازه گیری، مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون بود. اعضای گروه های روایت درمانی و رفتاردرمانی عقلانی هیجانی درمان مختص گروه خود را در 8 جلسه 5/1 ساعته دریافت کردند. یافته ها: نتایج نشان داد که روایت درمانی (4/66M=) و رفتاردرمانی عقلانی هیجانی (9/79M=) در مقایسه با گروه کنترل (9/51M=)، در پس آزمون، منجر به افزایش تاب آوری زنان با تجربه جراجی پستان شده اند (001/0>P)، و این نتایج در مرحله پیگیری نیز نشان از ماندگاری اثر دارد (001/0>P). همچنین نتایج نشان داد تأثیر رفتاردرمانی عقلانی هیجانی بر تاب آوری بیشتر از تأثیر روایت درمانی در مراحل پس آزمون و پیگیری (001/0>P) است. نتیجه گیری: براساس یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که روایت درمانی و رفتاردرمانی عقلانی هیجانی موجب افزایش تاب آوری زنان با تجربه جراحی پستان شده است.

مقدمه: تغییرپذیری ضربان قلب (HRV) با مرگ و میر همبستگی منفی دارد. کاهش HRV پدیده ای رایج در بیماران مبتلا به سرطان است. همبستگی بین HRV و بقای عمومی در بیماران سرطان، آن را به عنوان یک شاخص زیستی ارزشمند در ارزیابی پروگنوس بیماری مطرح کرده است. از سوی دیگر، فعالیت ورزشی به عنوان یک راهبرد مداخله ای برای تاثیر بر پیامدهای مختلف در بیماران مبتلا به سرطان به کار می رود. هدف مطالعه حاضر این بود که ادبیات مربوط به اثر مداخلات ورزشی بر HRV و پارامترهای مختلف آن در بیماران مبتلا به سرطان را به شکلی نظام مند مورد بررسی قرار دهد بود. روش بررسی: برای یافتن مقالات مرتبط (از 1950 تا 15 اکتبر 2018)، یک جستجوی نظام مند طبق دستورالعمل PRISMA در پایگاه داده های PubMed و Google Scholar انجام گرفت. از کلماتexercise, training, cancer, neoplasms, heart rate variability, HRV برای جستجو استفاده شد. معیارهای ورود مقالات به شرح زیر بود: زبان مقاله انگلیسی باشد؛ مطالعه از نوع کارآزمایی باشد؛ تنها از مداخله ورزشی ساختاریافته استفاده شده باشد؛ آزمودنی ها بیماران بالغ مبتلا به سرطان بوده و پیش از شروع تحقیق سابقه فعالیت ورزشی نداشته باشند. یافته ها: نهایتا 8 مطالعه واجد شرایط در این مقاله مروری گنجانده شد. از بین پارامترهای HRV، 2 پارامتر در دامنه زمانی (SDNN و RMSSD) و 3 پارامتر در حوزه فرکانس (HF، LF و LF/HF) در مطالعات گزارش شده بودند. فعالیت ورزشی در تمامی مطالعات باعث افزایش در سه پارامتر SDNN، RMSSD و HF شده بود، هرچند این تفاوت در برخی مقالات از نظر آماری معنادار نبود. یافته های مطالعات در مورد پارامترهای LF و LF/HF خیلی همسان نبود، مضافا اینکه این دو پارامتر فاقد ارزش پروگنوستیک شناخته شده هم بودند. نتیجه گیری: در حالت کلی، مداخله ورزشی می تواند تغییرپذیری ضربان قلب را در بیماران مبتلا به سرطان بهبود ببخشد. توصیه می شود در ارزیابی میزان اثر فعالیت ورزشی بر HRV پارامترهای SDNN، RMSSD و HF استفاده شود، چراکه این پارامترها 1) ارزش پروگنوستیک دارند و 2) به شکل مناسب تری منعکس کننده اثر فعالیت ورزشی در این بیماران هستند.