بیماری های پستان ایران
سال:1398 | دوره:12 | شماره:2 (پیاپی 45) |تعداد مقالات:7

مقدمه: سروما شایع ترین عارضه بدنبال اعمال جراحی در سرطان پستان می باشد. به منظور کاهش احتمال ایجاد این عارضه از وسیله ای به نام درن استفاده می شود که در زمان جراحی در محل عمل قرار گرفته و منجر به تخلیه ترشحات از محل جراحی می شود. به تجمع مایع غیرچرکی در محل عمل پس از خروج درن سروما گفته می شود که در صورت نیاز توسط جراح با سوزن تخلیه می شود. با توجه به شیوع بالای ایجاد سروما در جراحی سرطان پستان و نیاز به مراجعات مکرر بیماران، مطالعه ای مقدماتی برای امکان سنجی طراحی و ساخت درن اینترنال جهت تخلیه سروما و بررسی کارایی آن به صورت اکسترنال در فاز اول طراحی شد. روش بررسی: در این مطالعه ساخت درن و تایید کارایی آن در طی دو مرحله انجام شد. در مرحله اول درن مورد نظر توسط گروه پژوهشی بیومتریال در پژوهشکده سرطان پستان جهاد دانشگاهی ساخته شد و در مرحله دوم به منظور تایید کارایی درن از نظر تخلیه سروما ابتدا جهت تایید فیلتراسیون مناسب سوسپانسیون سلولی حاوی سلول های سرطان پستان از درن عبور داده شد. سپس جهت تایید کارایی درن از نظر عبور مایع با سهولت کافی عبور خون سالم حاوی سلول از درن انجام شد. پس از آن جهت ایجاد شرایط مشابه در بدن بیمار و تایید کارایی قطعی درن در عبور سروما، سرومای 5 بیمار گرفته شده و از درن عبور داده شد. پس از تایید کارایی درن در تمام مراحل انجام شده درن به صورت اکسترنال در بدن 10 بیمار ماستکتومی شده قرار گرفت و کارایی آن مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: در تمامی مراحل مطالعه کارایی درن از نظر عبور سروما و عدم عبور سلول سرطانی با انجام آزمایش سیتولوژی از مایع خروجی درن مورد ارزیابی قرار گرفت و اشکالات موجود رفع شد و در نهایت درن با کارایی مناسب در عبور سروما و فیلتراسیون 100% در عدم عبور سلول های سرطانی بر اساس گزارش سیتولوژی ساخته شد. نتیجه گیری: تایید کارایی درن در عبور سروما و عدم عبور سلول های سرطانی بیانگر قابلیت استفاده آن در بدن بیمار است میکرو فیلتر قرار داده شده در درن توسط تازه ترین روش های تکنولوژی ساخته شده و در فاز بعدی این مطالعه از درن ساخته شده به صورت اینترنال در محل جراحی استفاده خواهد شد.

مقدمه: ارتباط نزدیکی بین شیوع سرطان پستان و مصرف چربی در جمعیت های مختلف گزارش شده است. افزایش وزن و چاقی در دوران یائسگی، می تواند خطر سرطان پستان را در زنان افزایش دهد. هورمون هایی نظیر استروژن و لپتین از عوامل تاثیرگذار بر رشد و تکثیر سلول های پستان می باشند. هدف اصلی از این تحقیق ارزیابی ارتباط بین شاخص توده بدنی با سطح سرمی دو هورمون لپتین و 17-بتا استرادیول (E2) در افراد یائسه مبتلا به سرطان پستان است. روش بررسی: برای مطالعه 79 بیمار زن یائسه مبتلا به سرطان پستان و 79 زن یائسه سالم انتخاب شدند (50 تا 75 سال). بعد از اخذ رضایت نامه کتبی و پرسش نامه حاوی اطلاعات دموگرافیک، از تمامی شرکت کنندگان، خون گیری انجام شد تا سرم آن ها برای تعیین غلظت سرمی هورمون ها با تکنیک الایزا، بررسی شود. یافته ها: میانگین شاخص توده بدنی در گروه سرطانی و گروه کنترل به ترتیب 34/0± 59/25 کیلوگرم/مترمربع و 22/0± 21/23 بود (001/0P=) اختلاف بین میانگین غلظت سرمی 17 بتا استرادیول در نمونه های سرطانی و کنترل معنادار بود 91/1± 27/54 پیکوگرم بر میلی لیتر و 36/1± 44/46 پیکوگرم بر میلی لیتر بود (001/0P=). میانگین غلظت سرمی لپتین در گروه سرطانی به طور مشخصی پایین تر (10/3± 05/41 نانوگرم بر میلی لیتر) از گروه کنترل (83/4± 05/53 نانوگرم بر میلی لیتر) بود (036/0P=). نتیجه گیری: شاخص توده بدنی در هر دو گروه با افزایش سطح سرمی 17 بتا استرادیول ارتباط معنادار داشت اما ارتباط معناداری با غلظت سرمی لپتین نداشت. زنان یائسه با BMI ≤ 25 و غلظت سرمی بالای 17 بتا استرادیول احتمالا مستعد ابتلا به سرطان پستان هستند.

مقدمه: برخی عوامل مانند تمرینات ورزشی و مداخلات دارویی می توانند روند رشد تومور را تحت تاثیر قرار دهند. به منظور مشخص شدن سازوکار دقیق این تاثیرگذاری، در پژوهش حاضر تاثیر شش هفته تمرین ورزشی تناوبی همراه با مصرف نانوذره سلنیوم بر بیان ژن Bcl-2 و LC3 در بافت تومور موش های ماده حامل تومور پستان مورد بررسی قرار گرفته است. روش بررسی: 12 سر موش ماده balb/c پس از تزریق سلول های سرطانی در چهار گروه تقسیم شدند: کنترل (CT)، تمرین (TT)، نانو ذرات سلنیوم (ST)، تمرین+ نانو ذرات سلنیوم (SeTT). برنامه تمرین تناوبی به مدت شش هفته و پنج روز در هفته اجرا شد. علاوه بر این، موش ها در گروه ST و SeTT به مدت شش هفته و سه روز در هفته نانوذرات سلنیوم را دریافت کردند. با گذشت دو روز از آخرین مداخله (تمرین یا نانوذره)، موش ها بیهوش شدند و بافت تومور جدا شد. بیان ژن های Bcl-2 و LC3 با تکنیک Real-time PCR بررسی گردید. در نهایت یافته ها با آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج کاهش معنادار حجم تومور در گروه SeTT (001/>p) و افزایش بیان LC3 در گروه های TT (006/0=p) و SeTT (04/0=p) را نشان داد. همچنین، کاهش معنادار بیان Bcl-2 در گروه ST (01/0 =p) مشاهده شد. نتیجه گیری: مصرف نانو ذرات سلنیوم به همراه تمرین تناوبی می تواند تاثیر سینرژیک در مقابله با رشد تومور داشته باشد که این تاثیرات احتمالاً تا حدودی ناشی از تغییرات در بیان ژن های Bcl-2 و LC3 در بافت تومور باشد.

مقدمه: ژن PTEN یک ژن مهارکننده تومور می باشد که به عناوین MMAC1 یا TEP1 نیز شناخته می شود. یکی از پلی مورفیسم های مهم این ژن، پلی مورفیسم rs10490920 می باشد. هدف از انجام این مطالعه بررسی میزان بیان ژن PTEN و ارتباط آن با تغییرات پلی مورفیسم rs10490920 در سرطان پستان می باشد. روش بررسی: در این مطالعه 50 نفر مورد بررسی قرار گرفتند که از این تعداد 40 نفر بیمار و 10 نفر به عنوان کنترل در نظر گرفته شده بودند. میزان بیان ژن PTENو پلی مورفیسم های شایع آن در نمونه های خون بیماران سرطان پستان با استفاده از تکنیک REAL TIME PCR و RFLP PCR بررسی شد. برای تحلیل داده ها از نرم افزارهای GraphPad و Medclac استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که میزان بیان ژن در نمونه های افراد بیمار به طور معنی داری کاهش یافته است. در بررسی پلی مورفیسم نیز مشخص شد که فراوانی آلل های هموزیگوت طبیعی و جهش یافته در بیماران مبتلا به سرطان پستان نسبت به گروه کنترل 2% بیشتر است. در واﻗ ﻊ ﻧ ﻤ ﻮ ﻧ ﻪ ﻫ ﺎ یﯽ ﮐ ﻪ دارای پلی مورفیسم rs10490920 در ژن PTENبودند در ﺣ ﺎ ﻟ ﺖ MM یا جهش یافته افزایش ﺑ ﯿ ﺎ ن ﻧ ﺸ ﺎ ن می دهند. نتیجه گیری: میزان بیان ژن PTEN در افراد بیمار کاهش یافته است. فراوانی آلل IVS4 در بیماران مبتلا به سرطان پستان نسبت به گروه کنترل بیشتر است.

مقدمه: سرطان پستان امیدواری به زندگی در بیماران را تا حد زیادی تحت تاثیر قرار می دهد. از آنجا که حمایت اجتماعی می تواند تا حد زیادی سبب بهبود عوارض در بیماری های مزمن گردد، مطالعه حاضر با هدف تعیینارتباط بین حمایت اجتماعی و امیدواری در بیماران مبتلا به سرطان پستان انجام شد. روش بررسی: در این پژوهش مقطعی 100 زن مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی در بیمارستان های تابعه دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز مورد مطالعه قرار گرفتند. نمونه ها با استفاده از نمونه گیری در دسترس و با توجه به معیارهای ورود انتخاب شدند. پس از جمع آوری داده ها با استفاده از پرسش نامه های امیدواری اسنایدر و حمایت اجتماعی شربورن و استوارت، تحلیل داده ها با نرم افزارSPSS صورت گرفت. یافته ها: بر اساس یافته ها 80% زنان مورد مطالعه حمایت اجتماعی خود را در سطح بالا (53% آنان امیدواری به زندگی خود را در حد متوسط) گزارش نمودند. همچنین یافته ها نشان داد که نمونه ها بیشترین حمایت را در بعد حمایت هیجانی (40/31± 83/30) و کم ترین حمایت را در بعد تعامل اجتماعی (60/3± 79/11) دریافت نموده اند. یافته ها وجود ارتباط مستقیم و معنادار بین امیدواری و حمایت اجتماعی (278/0r=، 004/0P=) را نشان دادند. نتیجه گیری: تقویت و توسعه حمایت اجتماعی در زنان مبتلا به سرطان پستان می تواند راه کار مناسبی برای ایجاد امیدواری به زندگی و در نتیجه تحمل و سازش بهتر با مشکلات ناشی از بیماری و درمان های آن باشد.

مقدمه: سرطان پستان شایع ترین سرطان در بین زنان بوده و بیشترین مرگ و میر ناشی از سرطان را در میان زنان ایجاد می کند. کشف و مرزبندی خودکار توده ها در ماموگرام کار چالش برانگیز و یک گام اساسی سیستم های CAD سرطان پستان است. در این مطالعه، روش جدیدی برای کشف خودکار نواحی کاندیدهای مشکوک به توده (SMC) در ماموگرام را معرفی نموده ایم. روش بررسی: مطالعه حاضر بر روی کشف نواحی مشکوک به توده در تصاویر ماموگرام و استخراج نواحی مورد نظر (ROI) از تصاویر ماموگرام است. در این مطالعه، ابتدا پیش پردازش بر روی تصویر ماموگرام صورت گرفته و سپس تجمیع ضرایب موجک گسسته بر اساس ویژگی های بافتی تصویر محاسبه و ایجاد می شود. بعد از حذف نویز از این تجمیع و با اعمال عملیات مورفولوژی ضرایب تجمیع بهبود یافته و در نهایت با استفاده از آشکارشاز لبه و anny، تقسیم بندی ماموگرام انجام می شود. برای غلبه بر مشکلover-segmentation و under-segmentationکاهش نرخ منفی و مثبت کاذب و بهبود نواحی کشف شده از روش تقسیم و ادغام برای بهبود نواحی کشف شده استفاده می شود. ارزیابی روش پیشنهادی با استفاده از تصاویر پایگاه داده DDSM انجام شده است. یافته ها: میزان حساسیت، CROI و CG. T به ترتیب برابر با 100، 5/86 و 56 درصد و مقدار FPI برابر با 4/5 برای هر تصویر گزارش شده اند. نتیجه گیری: ارزیابی روش پیشنهادی نشان دهنده قابلیت کشف و تعیین خودکار نواحی ناهنجاری ماموگرام که کاندید توده پستانی هستند را نشان می دهد. از روش پیشنهادی می تواند به عنوان گام اول همه سیستم هایCAD سرطان پستان استفاده نمود و یا به رادیولوژیست در تشخیص بهتر کمک کند.