زمینه و هدف: بادبردگی مواد از پشته های ذخیره مواد اولیه در صنایع سبب مشکلات زیست محیطی و تبعات اقتصادی می شود.روش بررسی: در این تحقیق تاثیر مواد افزودنی بر کاهش میزان انتشار مواد از پشته سنگ آهن با استفاده از تونل باد در دو مرحله عدم تثبیت و تثبیت سطح پشته منشوری شکل در چهار سرعت مختلف باد11m/s ، 7،5 و 4.3 مورد بررسی قرار گرفته است. آب شهری، آب آهک 2%، آب دریا، پساب صنعتی و پلی لاتیس 0.25% به عنوان افزودنی استفاده شده است.یافته ها: نتایج به دست آمده نشان می دهد که ضریب انتشار در شرایط عدم تثبیت سطح پشته برای سرعت های11m/s ، 7، 5 و 4.3 به ترتیب 73.2, 1025.4, 1376.8 g/m3 و 46.7 است. در صورت استفاده از آب شهری، پساب صنعتی، آب دریا و آب آهک به میزان 2.8، 2.8، 2.7 و 2.6% (درصد رطوبت)، میزان بادبردگی به ترتیب 99.4، 99.3، 99.5 و 99.5% و در صورت استفاده از محلول پلی لاتیس 0.25% به میزان 2.7%، میزان بادبردگی100% کاهش می یابد.نتیجه گیری: در صورت پاشش صحیح و مناسب مواد افزودنی در لبه های جانبی و فوقانی (نوک) پشته که دارای بیشترین میزان بادبردگی هستند می توان بادبردگی مواد ذره ای از پشته ها را بیش از 99% کاهش داد. با توجه به نتایج به دست آمده در این تحقیق و مشاهدات میدانی، مشکل تداوم بادبردگی در صنایع فولادی عدم وجود برنامه منظم عملیاتی (سطح پوشش، تناوب پاشش، هندسه پشته، تنظیمات فصلی مورد نیاز متناسب با دما و رطوبت محیط، سرعت باد و آموزش راهبران) است.