یاخته
سال:1381 | دوره:4 | شماره:15 |تعداد مقالات:12

هدف: بعضی از سیلرهای مورد استفاده اندودانتیک دارای اثرات نوروتوکسیک بر بافتهای عصبی هستند. به نظر می رسد که این اثرات از طریق کانالهای یونی موجود در غشا سلولها اعمال می گردد. با توجه به اینکه تاکنون مکانیسم و نحوه ایجاد اثرات سمی سیلرها در سطح سلولی و به ویژه بر روی سلولهای عصبی مشخص نشده است در بررسی حاضر با کمک تکنیک ثبت داخل سلولی مکانیسم یونی، تاثیرات نوروتوکسیک سیلر Roth 801 بررسی شده است.مواد و روشها: آزمایشهای روی غشا جسم سلولی نورون F1 در گانگلیون کناری راست حلزون، Helix aspersa، انجام شد و با استفاده از روش Current Clamp تک میکروالکترودی، ویژگیهای غشا سلولی و پتانسیل عمل تحت تاثیر سیلر Roth 801 مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: در آزمایشهای ثبت داخل سلولی، برخی پارامترها از جمله پتانسیل استراحت غشا (RMP)، دامنه قله، طول مدت، فرکانس پتانسیل عمل و نیز قله پتانسیل متعاقب منفی (AHP) بررسی شده است.در هر دو روش تهاجمی و تدریجی افزودن سیلر Roth 801 به محیط خارج سلولی، منجر به کاهش دامنه قله و فرکانس پتانسیل عمل و افزایش طول مدت (Duration) پتانسیل عمل گردید. افزودن Roth نیز در روش تهاجمی باعث کاهش AHP و دپلاریزه شدن پتانسیل غشا گردید. اما در روش تدریجی، ابتدا هیپرپلاریزه و سپس دپلاریزه شد.نتیجه گیری: نتایج نشان می دهد که سیلر Roth 801 احتمالا از طریق مهار کانالهای یونی غشا سلولهای عصبی بر روی پتانسیل غشا، شکل و فرکانس پتانسیلهای عمل تاثیر می گذارد.

هدف: بررسی رابطه احتمالی بین بیان ژن CatSper و قدرت باروری در موش با توجه به نقش این ژن در تحرک طبیعی اسپرم مواد و روشها: Total RNA از بیوپسی بیضه موش در سنین مختلف رشد، استخراج و کمیت و کیفیت RNA استخراج شده به کمک اسپکتروفتومتری و الکتروفورز ژل آگارز تعیین گردید. ژن β2-microglobulin (β2m) به عنوان کنترل داخلی انتخاب و پرایمرهای بالا دست و پایین دست دو ژن β2m و CatSper طراحی و ساخته شدند. پس از انجام واکنش Reverse Trascription (RT) با کمک پرایمر الیگو dT و آنزیم MMLV، واکنش PCR انجام شد. بعد از الکتروفورز محصولات PCR، شدت سیگنال برای هر دو باند β2m و CatSper، سنجیده و نتایج حاصل با آزمونهای کروسکال- والیس و LSD آنالیز شد. یافته ها: نتایج حاصل از سه تکرار برای هر گروه سنی نشان داد که ژن CatSper در گروههای سنی یک روزه، یک هفته و دو هفته (قبل از بلوغ) بیان نمی شود. اما با شروع هفته سوم، بیان ژن CatSper آغاز می شود. هر چند با افزایش سن، افزایش بیان ژن برای گروههای مسن تر مشاهده شد، اما آنالیز آماری اختلاف معناداری را بین بیان ژن در گروههای سنی سه هفته تا چهار ماهگی نشان نداد (P=0.59). نتیجه گیری: نتایج حاصله ضمن تایید نتایج قبلی مبنی بر ارتباط ژن CatSper با قدرت باروری در موش، ارتباط بین بیان ژن فوق و بلوغ جنسی موش را نیز نشان می دهد.    

هدف: تعیین حضور قندهای انتهایی در طی تکامل غضروف پیش ساز مهره ها در جنین رت با استفاده از تکنیک لکتین هیستوشیمیاییمواد و روشها: 50 سر رات ماده و 25 سر رت نر نژاد Wistar به روش نمونه برداری تصادفی انتخاب شدند. پس از یک هفته سازش با محیط، جفت گیری انجام شد و روز مشاهده واژینال پلاک معادل روز صفر بارداری در نظر گرفته شد. نمونه های جنینی از روز 9 تا 18 جمع آوری شدند، نمونه ها در محلول B4G ثابت شدند، پس از پاساژ معمول بافتی در پارافین قالب گیری شدند و سپس برشهایی به ضخامت 4 میکرون از این قالبها تهیه گردید. برشها توسط روشهای هیستوشیمی (پاس- آلسین بلو) و هیستوشیمی لکتین WFA)، MPA، (VVA-B4 رنگ آمیزی شدند، سپس مقاطع بر اساس شدت رنگ آمیزی به صورت مجزا رتبه بندی و توسط آزمون آماری غیر پارامتری کروسکال- والیس با یکدیگر مقایسه شدند.یافته ها: شروع تمایز کندروبلاستها در سانتروم مهره آینده با ظهور قند انتهایی D-Gal در روز سیزدهم جنینی مشخص شد. در طی روزهای چهاردهم تا شانزدهم حضور قند انتهایی D-GalNac و Gal/GalNac نیز در مهره های در حال تکامل محقق شد، این واکنشها نیز ابتدا در سانتروم یا جسم مهره و سپس در پدیکولها و لامیناها ظاهر شدند. از روز هفدهم واکنش پیش ساز مهره ها با لکتینهای فوق کاهش معناداری نشان داد (P<0.05).نتیجه گیری: تغییرات قندهای انتهایی و ماتریکس خارج سلولی تغییرات مورفولوژیک منظمی را در پی خواهد داشت که سرنوشت آینده تمایزات بافتی را مشخص می کند.

هدف: ارزیابی و مقایسه کارآیی دو روش دانسیته گرادیان به نام  (Percoll, Sill-Select) در رابطه با جداسازی اسپرمهای با کروماتین و مرفولوژی طبیعی و بررسی اثرات پارامترها بر روی درصد لقاح، ضریب کلیواژ و کیفیت جنینمواد و روشها: بر روی مایع سمن 46 نمونه کاندیدای IVF  از بین مراجعین به مرکز باروری و ناباروری اصفهان ارزیابی پارامترهای سمن (غلظت، تحرک، مورفولوژی، حجم)، کمبود پروتامین )درصد CMA3 مثبت( و وجود هیستون اضافی (رنگ آمیزی با آنیلین بلو) قبل و بعد از مرحله آماده سازی اسپرم انجام گرفت.نتایج: هر دو روش  Sil-Select)و(Percoll در حذف اسپرمهای باکروماتین و مرفولوژی غیرطبیعی در طی آماده سازی اسپرم به طور موثر عمل می نمایند. یک رابطه معناداری بین مورفولوژی اسپرم، کمبود پروماتین و هیستون اضافی با میزان لقاح آزمایشگاهی مشاهده شد. از بین پارامترهای اسپرمی صرفا مرفولوژی اسپرم با کیفیت جنین و ضریب کلیواژ رابطه معناداری را نشان می دهد.نتیجه گیری: روش Sil-Select یک جایگزین مناسب برای پرکل جهت جداسازی اسپرم با کروماتین و مرفولوژی طبیعی است. علاوه بر این تکنیکهای گرادیان دانسیته برای آماده سازی اسپرم جهت IVF و خصوصا ICSI توصیه می شود.

هدف: بررسی تاثیر دمای 4 درجه سانتیگراد بر میزان رشد و لانه گزینی جنین موش.مواد و روشها: موشهای ماده پس از تحریک تخمک گذاری، جفت گیری نموده و با مشاهده پلاک واژنی، 48 ساعت پس از تزریق HCG کشته شدند. جنینهای دو سلولی به روش Flushing لوله رحم جمع آوری شده و در محیط M16 رشد نمودند. جنینها به طور تصادفی به گروههای تجربی و کنترل تقسیم شدند. گروههای تجربی (اول تا چهارم) به ترتیب به مدت 18، 24، 36 و 48 ساعت در دمای 4 درجه سانتیگراد نگهداری شده و جنینهای گروه کنترل در معرض دمای 4 درجه سانتیگراد قرار نگرفتند. در هر گروه تعدادی بلاستوسیست به رحم موشهایی که در بارداری کاذب بودند منتقل شدند.یافته ها: بررسی میزان رشد جنینها با میکروسکوپ معکوس نشان داد که از نظر میزان رشد اختلاف معناداری بین جنینهایی که به مدت 18 و 24 ساعت در دمای 4 درجه سانتیگراد نگهداری می شدند با جنینهای گروه کنترل وجود ندار) P=0.19 و (P=0.17 اما میزان رشد در جنینهایی که به مدت 36 و 48 ساعت در این دما قرار گرفته بودند نسبت به جنینهای گروه کنترل اختلاف معناداری را نشان داد (P<0.0001) . از طرف دیگر میزان لانه گزینی در جنینهایی که به مدت 18 و 24 ساعت در این دما نگهداری می شوند نسبت به جنینهای گروه کنترل تفاوت معناداری ندارند ) P=0.79 و (P=0.74.نتایج: یافته های این مطالعه نشان می دهد که نگهداری جنین در دمای 4 درجه سانتیگراد روشی مفید برای نگهداری کوتاه مدت آن است، با این روش جنین هشت سلولی موش را می توان به مدت 18 تا 24 ساعت بدون تاثیر در رشد و توان لانه گزینی نگهداری نمود.

هدف: شناسایی الگوی پراکندگی و تعداد ذرات (Nucleolar organizer region) NOR در گاستریت و کارسینومای معده.مواد و روشها: تعداد 40 بیمار با متوسط سن 45 سال با تشخیص گاستریت (30 بیمار) و کارسینوما (10 بیمار) مورد مطالعه قرار گرفت. بلوکهای پارافینی از فایل آسیب شناسی بیمارستان های خاتم الانبیا زاهدان و نمازی شیراز در سالهای 80- 79 انتخاب شدند. از این بلوکها مقاطعی با ضخامت 5- 3 میکرومتر بریده شد و با رنگ آمیزی نیترات نقره کلوئیدی و H-E رنگ آمیزی و تعداد ذرات به صورت دو سوکور شمارش شد.یافته ها: نتایج حاصل از این مطالعه همبستگی زیادی را بین دو فرد برای شمارش ذرات نشان داد (P<0.001,r=0.97)  تست Mann-Whitney اختلاف معناداری را برای تعداد ذرات NOR در گاستریت و کارسینوما نشان داد (P<0.001). شکل ذرات NOR و توزیع آنها در گاستریت به صورت ذرات کوچکی درون هسته بود، در حالی که در سلولهای سرطانی تعداد و اندازه NOR به شدت افزایش نشان می داد.نتیجه گیری: به نظر می رسد تعداد ذرات NOR می تواند نماینده خوبی از تغییرات پرولیفراتیو سلولی در کارسینومای معده باشد.

هدف: تهیه و تخلیص آنتی (A60) 60 از سیتوپلاسم BCGمواد و روشها: در این تحقیق از روش کروماتوگرافی حذفی توسط ستون سفارز 4B برای تخلیص A60 از سیتوپلاسم BCG استفاده گردید. برای تایید تخلیص آنتی ژن، تکنیک ایمونوالکتروفوز با استفاده از آنتی بادیهای Anti BCG  و Anti A60 به کار گرفته شد. آنتی ژن 60 تخلیص شده با روشهای الکتروفوز در ژل آگارز 0.5 درصد و دبل دیفوژن نیز مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی وجود آنتی ژن از هر دو قسمت سیتوپلاسم و دیواره سلولی باکتری آزمایش دات بلات با استفاده از آنتی بادی Anti A60 انجام شد. برای مطالعه ساختاری این آنتی ژن اجزای آنتی ژن در SDS-PAGE تفکیک شدند و به کاغذ نیتروسلولز منتقل شده و آزمایش وسترن بلات با استفاده آنتی بادی Anti A60 انجام شد.یافته ها: آنتی ژن تخلیص شده در ایمونوالکتروفوز متقاطع با استفاده از Anti BCG و Anti A60 به صورت کم حرکت ترین جز سیتوپلاسم نمودار گردید. آنتی ژن مذکور در الکتروفوز با ژل آگارز به صورت تک باند مشاهده گردید و در ایمونودیفیوژن در مواجه با Anti BCG دو خط رسوبی تشکیل داد. در بررسی با روش دات بلاتینگ هم سیتوپلاسم و هم دیواره سلولی باکتری با آنتی بادی Anti A60 واکنش مثبت نشان دادند. وقتی اجزایA60  با روش SDS-PAGE تفکیک شدند و وسترن بلاتینگ با استفاده از آنتی بادی Anti A60 انجام شد، اجزای پروتئینی با اوزان، 35، 38، 40، 46 و 65 کیلو دالتون شناسایی گردید.نتیجه گیری: نتایج به دست آمده مبین این است که A60 یک ماکرومولکول با وزن مولکولی 10000-1000 کیلو دالتون در مایکوباکتریوم بویس سویه BCG و دارای اجزای متعدد پروتئینی است. A60 هم در سیتوپلاسم و هم در دیواره سلولی BCG موجود است و می توان آن را با استفاده از کروماتوگرافی حذفی، از سیتوپلاسم واکسن BCG که خوشبختانه در کشور ما نیز تولید می گردد، به راحتی تخلیص نمود.

هدف: با توجه به نقش گلیکوکانجوگیتها در بسیاری از پدیده های تکاملی، نقش قندهای انتهایی فوکوز و GalNac در میانکنشهای نوتوکورد با لوله عصبی، لوله گوارش و مزانشیم مجاور مورد مطالعه قرار گرفت.مواد و روشها: با استفاده از روش لکتین هیستوشیمی و بکارگیری لکتینهای VVA-B4، DBA، WFA )برای (GalNac، UEA-1 و OFA )برای (a-fucose، برشهای پارافینی 5 میکرونی تهیه شده از جنینهای روزهای دهم تا چهاردهم موش مورد مطالعه قرار گرفت و شدت واکنشهای لکتینی در نوتوکورد و بافتهای مجاور آن گزارش شد. یافته ها: نتایج حاصل از مطالعات هیستوشیمیایی مشخص نمود که نوتوکورد و ماده خارج سلولی حد فاصل آن با صفحه کفی لوله عصبی در روز دهم، شدیدا به OFA واکنش می دهند. این واکنش در روز بعد ناپدید شده و با فاصله گرفتن نوتوکورد از لوله عصبی واکنش به OFA در صفحه کفی به شدت ظاهر شد. واکنش به VVA-B4 نیز از روز دهم در سطح شکمی نوتوکورد ظاهر شده و به سمت لوله گوارش گسترش یافت اما به تدریج از شدت آن کاسته شد. لکتین WFA از روز دوازدهم به بعد در نوتوکورد و در برخی از سلولهای مزانشیمی اطراف آن واکنش نشان داد. لکتینهای UEA-1 و DBA در هیچ نمونه ای واکنش ندادند و با پیشرفت تکامل، واکنش کلیه لکتینها نیز ضعیف شد. نتیجه گیری: نتایج حاصله نشان دهنده آن است که گلیکوکانجوگیتهای با قندهای انتهایی فوکوز و یا GalNac با پیشرفت روند تکامل تغییر می نمایند که خود نشان دهنده این است که احتمالا از نظر ژنتیکی تنظیم می گردند. زمان توزیع و شدت واکنش لکتینها بیانگر این مساله نیز است که فوکوز و GalNac تولید شده در نوتوکورد در میانکنشهای سلولی نقش دارند که نتیجه آن تمایزات و تکامل بعدی بافتهای اطراف نوتوکورد می باشد.