طبق تعریف بومی معنویت عبارت است از «بعد والای وجودی انسان که در وجود همه انسان ها به ودیعه نهاده شده تا راه رسیدن به کمال را طی کنند که همان قرب به اله است» بر اساس این تعریف همه انسان ها، چه بیمار و چه غیربیمار، نیازمند ارتقای این بعد وجودی خود هستند. ازجمله آن ها بیماران دردمند حوزه روان هستند که معنویت می تواند پشتوانه ای برای معنابخشیدن به رنج ها و سازگارشدن با بحران ها باشد...