مجله پزشکی بالینی ابن سینا
سال:1383 | دوره:11 | شماره:1 (مسلسل 31) |تعداد مقالات:15

هیپوترمی در طبیعت به شکل خواب زمستانی دیده می شود و در پزشکی کاربردهایی چون جراحی قلب باز، نگهداری اعضا و بافتهای پیوندی، طب ارتفاعات و طب سالمندان دارد. علیرغم وسعت مطالعات بر روی هیپوترمی بسیاری از اثرات بیولوژیکی و فیزیولوژیکی آن از جمله تاثیر بر روی تغییرات سیستمهای اندوکرین هنوز کاملا شناخته نشده است. در این مطالعه تاثیر هیپوترمی برعملکرد محوررنین، آنژیوتنسین، آلدوسترون مورد بررسی قرار گرفته است.برای انجام این مطالعه تعداد ده موش صحرایی نر آلبینو نژاد ویستار (با سن متوسط 5 ماهه) که با تزریق داخل صفاقی هیدرات کلرال به مقدار 0.5ml/100gr وزن بدن بیهوش گردیده بودند توسط دستگاه هیپوترمی تحت سرما قرار گرفتند تا دمای بدن آنها به 25 درجه سانتیگراد برسد. سطوح آنژیوتنسین و آلدسترون سرم قبل و بلافاصله بعد از هیپوترمی و سپس به مدت 3 روز هر 24 ساعت یکبار با استفاده از روش رادیوایمنواسی اندازه گیری شد. فعالیت رنین پلاسمایی نیز با استفاده از روش استاندارد بر مبنای اندازه گیری آنژیوتنسین I در دماهای 4 و 37 درجه سانتی گراد ارزیابی شد.بر اساس نتایج بدست آمده معلوم گردید که عوامل یاد شده بلافاصله بعد از هیپوترمی افزایش نشان داده که این افزایش در مورد آنژیوتنسین و آلدوسترون نسبت به گروه کنترل دارای اختلاف معنی داری بود (P<0.03). سپس همه تا سطح پایه کاهش پیدا کردند بجز آلدوسترون که تا 24 ساعت بعد نیز روند افزایشی خود را به صورت معنی دار ادامه داد (P<0.05). بنظر میرسد که هیپوترمی متوسط برفعالیت رنین پلاسمایی، آنژیوتنسین وآلدوسترون اثر تحریکی دارد که نتایج این بررسی این موضوع را تایید می نماید.

فنانترولین ها گروهی از ترکیبات آلی هستند که توانایی ترکیب با یونهای فلزی و انتقال آنها از جداره غشا پلاسمایی را دارند و به علت ویژگیهای یونوفوریک (یون خواهی)، کاربرد گسترده ای در پژوهشهای شیمی و بیولوژی دارند. در این پژوهش تاثیر یکی از مشتقات جدید فنانترولین به نام 2.6-Diaminopyridinum یا 1.10Phenanthroline-2.9-dicarboxylate (Cu)2+ که در شرایط مناسب در آزمایشگاه شیمی آلی دانشگاه تربیت معلم تهران سنتز شده بود بر محور هورمونی هیپوفیز-گناد و تغییرات بافت بیضه و اسپرماتوژنز مورد بررسی قرار گرفت. با توجه به ساختار این ترکیب میتوان آن را به عنوان یک عامل شلاته کننده محسوب کرد. به دلیل جدید بودن این ترکیب تصمیم گرفته شد که از آن، جهت بررسی محور هورمونی هیپوفیز - گناد و اسپرماتوژنز استفاده شود. برای این منظور از موشهای سوری نر بالغ نژاد Balb/C استفاده شد و پس از تعیین مقدار LD50 که 35 میلی گرم بر وزن بدن بر حسب کیلو گرم بدست آمد مقادیر15، 20 و 25 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به عنوان دوزهای زیر کشنده از ترکیب مذکور به صورت داخل صفاقی به مدت بیست روز به حیوانات تزریق شد در حالیکه گروه شاهد فقط حلال دارو (سرم نمکی) را دریافت کردند.نتایج حاصله در مورد سنجش های هورمونی نشان داد مقدار 25 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن از این ترکیب سطح تستوسترون سرم خون را به میزان 68.5% کاهش داد که از نظر آماری معنی دار بود ولی در سطح هورمونهای FSH و LH سرم خون کاهش معنی داری دیده نشد. بررسی های هیستولوژیکی بر روی بافت بیضه نشان داد که تعداد سلولهای اسپرم در غلظت های 20،15 و 25 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن به ترتیب 20.2%، 52.1% و 95.2% کاهش یافته اما هیچگونه اثرات جانبی زیان آوری از تزریق این ماده مشاهده نشد. بر اساس نتایج حاصله از این تحقیق می توان اعلام کرد که این مشتق از ترکیبات فنانترولین با دوز 25 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن در موشها احتمالا از طریق تاثیر مستقیم بر بافت بیضه باعث تضعیف عملکرد آن و کاهش میزان تستوسترون و اسپرماتوژنز میگردد.

کارگران شاغل در جایگاه های تحویل بنزین به علت تماس مداوم با بنزین و ترکیبات متنوع هیدروکربنی آن از گروه های پر مخاطره شغلی محسوب می شوند. مطالعه حاضربه منظور بررسی تاثیر تماس شغلی با بنزین بر آزمون های کارکرد کلیه انجام پذیرفته است. در این مطالعه مقطعی، آزمون کارکرد کلیه در 56 نفر از کارگران شاغل در ایستگاه های پمپ بنزین شهر شیراز انجام شد و نتایج با 56 نفر که مواجهه شغلی با بنزین نداشتند به عنوان گروه شاهد مقایسه گردید. با توجه به اهمیت نقش آنزیم های درگیر در فرایند متابولیسم مواد در کبد در پاسخ افراد به مواجهه های محیطی، تعیین ژنوتیپ آنزیم های گلوتاتیون -S ترانسفراز M1 و T1 انجام شد. تحلیل آماری داده ها با روش های رگرسیون چندگانه و تجزیه و تحلیل پراش کروسکال- والیس صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که مواجهه با بنزین با افزایش معنی دار کراتینین سرم در کارگران نسبت به گروه شاهد (P=0.001, t = 3.33) همراه بود و در این مورد زیرگروه های کارگران از نظرژنوتیپ آنزیمی تفاوتی با هم نداشتند. روی هم رفته به علت آشکار شدن اختلالات تحت بالینی معنی دار در افراد شاغل در پمپ بنزین نسبت به گروه شاهد، رعایت نکات ایمنی، محدود کردن میزان تماس و استفاده از وسایل حفاظتی مناسب برای این افراد توصیه می گردد.

بیماری بهجت یک واسکولیت ژنرالیزه با علت ناشناخته می باشد. درگیری چشمی بیماری بهجت بصورت ایریتیس حاد راجعه واسکولیت شبکیه، خونریزی شبکیه، ادم ماکولا و... می باشد. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی درگیریهای چشمی در بیماران مبتلا به بیماری بهجت مراجعه کننده به درمانگاه چشم پزشکی بیمارستان امام خمینی همدان در سال 1381 انجام گرفته است.مطالعه حاضر از نوع توصیفی مقطعی می باشد که به شکل آینده نگر بر روی 28 بیمار مبتلا به سندرم بهجت انجام گرفت. تمامی بیماران در درمانگاه چشم پزشکی مورد معاینه با Slit Lamp، فوندسکوپی مستقیم و غیر مستقیم و سنجش حدت بینایی قرار گرفتند و اطلاعات بدست آمده در پرسشنامه مخصوص هر بیمار ثبت گردید. داده های جمع آوری شده با استفاده از برنامه نرم افزاریEPI 2000  مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.از کل بیماران مورد مطالعه 19 نفر مرد و 9 نفر زن بودند. شایع ترین سن بروز بیماری دهه چهارم زندگی بود. درگیری چشمی بصورت کلی در 20 نفر (71%) دیده شد. در 8 نفر بصورت کاتاراکت، در 3 مورد بصورت پیگمانتاسیون عدسی، در 2 مورد کاتاراکت کپسول خلفی، در 11 نفر چسبندگی خلفی عنبیه، در 2 مورد یووئیت قدامی، در 3 نفر یوئیت خلفی و در 8 نفر یووئیت منتشر وجود داشت. 3 نفر دارای هایپوپیون بودند،11  نفر دارای ویتریتیس و 8 نفر دارای نوروپاتی ایسکمیک رتین، در 8 نفر نکروز رتین و 8 نفر دارای واسکولیت عروق شبکیه، 5 نفر دارای خونریزی شبکیه و 5 نفر ادم ماکولا داشتند. درگیری دهانی در 18 نفر (3/64%) اولین علامت بیماری بود.بطور کلی می توان بیان کرد که یووئیت قدامی و کاتاراکت در این مطالعه بیشتر از گزارش سایر مطالعات و یووئیت خلفی و منتشر کمتر از سایر گزارشات بوده است. مابقی نتایج تقریبا با دیگر مطالعات مطابقت دارد.

پارگی زودرس پرده های جنینی (PROM) با شیوع 7/10% در زنان باردار یکی از علل مهم زایمان زودرس ، پرولاپس بند ناف و عفونت داخل رحمی می باشد که تشخیص دقیق و به موقع آن در کاهش مورتالیتی و موربیدیتی نوزاد و مادر نقش اساسی دارد. محققین همواره بدنبال یافتن یک روش دقیق و حساس جهت تشخیص PROM بوده و هستند. این مطالعه با هدف تعیین تفاوت تعداد hCG  ترشحات واژینال در زنان سالم،PROM ، و مشکوک به PROM در مراجعین به بیمارستان فاطمیه همدان انجام شده است.این پژوهش یک مطالعه توصیفی تحلیلی است. حجم نمونه 97 نفر در نظر گرفته شد که شامل 3 گروه PROM (31 نفر)، مشکوک به PROM (28نفر) و زنان باردار سالم (38 نفر) می باشد. بعد از نمونه گیری از فورنیکس خلفی واژن، نمونه ها همراه با فرم مشخصات دموگرافیک جهت تعیین میزان β-hCG به آزمایشگاه ارسال شد. جهت تجزیه و تحلیل نتایج از روش آماری توصیفی تحلیلی و آنالیز واریانس(ANOVA)  استفاده گردید.نتایج پژوهش نشان داد که تفاوت قابل توجهی در میانگین غلظت β-hCG در ترشحات واژن بیماران دچار PROM و زنان مشکوک به PROM وجود دارد. ( 5/110 ±2/140 در گروه PROM در مقابل 2/31±5/21 در گروه مشکوک و 11.2±18.5 در گروه سالم). با استفاده از cut-value=20 برای مقدارβ-hCG ، از بین کسانیکه شواهد بالینی PROM را داشتند و آنهایی که نداشتند، میزان حساسیت تست 80% ، ویژگی 9/83%، ارزش پیشگویی مثبت 7/73% و ارزش پیشگویی منفی 1/88% بدست آمد. نتیجه نهایی آنکه، مقدار β-hCG در مایع واژینال بعنوان یک مارکر مفید در طی ترایمسترسوم با حساسیت 80% قابل استفاده است .

بررسیها نشان داده اند که مصرف کربوهیدرات طی فعالیت ورزشی موجب بهبود کارآیی ورزشکاران می شود. در این میان نوع کربوهیدرات مصرفی نیز از نظر شاخص گلیسمی از اهمیت ویژه برخوردار است. لذا این مطالعه با هدف تعیین اثر مصرف مقدار مساوی کربوهیدرات با شاخص گلیسمی پایین (عدس)، بالا (سیب زمینی) و گلوکز به عنوان غذای استاندارد، یک ساعت پیش از آغاز تمرین ورزشی بر زمان خستگی، در ورزشکاران مورد مقایسه قرار گرفت.52 ورزشکار مرد زبده با میانگین سنی 3 ± 7/21 سال، وزن 69.3±9 کیلوگرم و قد 2 ± 4/178 بطور تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند: 1- دریافت کننده محلول گلوکز 10 درصد 2- گروه شاهد (دریافت کننده 250 میلی لیتر آب) 3- دریافت کننده عدسی 4- دریافت کننده پوره سیب زمینی. در آغاز 2 میلی لیتر خون وریدی از افراد گرفته شد. یک ساعت پس از مداخله، آزمون فعالیت بدنی به مدت حداکثر 18 دقیقه و به صورت راه رفتن بر روی نوار گردان (Tread mill) مطابق برنامه آزمون ورزشی Bruce و با شدت  VO2max 70% توسط ورزشکاران مورد بررسی انجام گرفت. پیش از آزمون ورزشی (یک ساعت بعد از مداخله) و سپس 20 تا 30 دقیقه پس از آزمون، مجددا 2 میلی لیتر خون جهت تعیین میزان گلوکز از افراد مورد بررسی گرفته شد. این بررسی نشان می دهد که بین سطح قند خون زمان پایان فعالیت ورزشی در گروه 3 و گروه شاهد اختلاف معنی داری وجود دارد (P<0.001) در حالیکه بین مقدار قند خون سایر گروهها اختلاف معنی داری مشاهده نشد. همچنین در هر یک از گروهها غلظت قند خون قبل و بعد از آزمون فعالیت بدنی اختلاف معنی داری را نشان نداد ولی در مقایسه با سایر گروهها در گروه  3سطح قند خون در حد بالا حفظ گردید، P<0.05. مقایسه مدت دوام فعالیت بدنی بین گروه دریافت کننده عدس با گروههای: شاهد، سیب زمینی و گلوکز اختلاف معنی داری را نشان داد (P<0.05)، در حالیکه این مقایسه بین گروههای گلوکز، سیب زمینی و شاهد معنی دار نبود . در رابطه با تغییرات VO2max در گروه های عدس، سیب زمینی، گلوکز و شاهد به جز تفاوت معنی دار بین گروه دریافت کننده عدس با گروه گلوکز و شاهد (P<0.02)، تفاوت معنی داری بین سایر گروهها دیده نشد.این مطالعه نشان می دهد که مصرف غذای حاوی کربوهیدرات با نمایه گلیسمی پایین پیش از آغاز فعالیت ورزشی استقامتی با حفظ مقدار قند خون در طی فعالیت ورزشی موجب به تاخیر افتادن زمان بروز خستگی و افزایش مدت و دوام فعالیت و در نتیجه افزایش ظرفیت استقامتی می شود .

هدف کلی این پژوهش تعیین نحوه کاربرد مدیریت کیفیت فراگیر(Total Quality Management)  در نظامهای بهداشت و درمان کشورهای مختلف و طراحی الگوی مناسب و اجرای آن در شبکه های بهداشت و درمان استان همدان بود. مهمترین اهداف اختصاصی این پژوهش شامل، تحلیل روشها (برنامه های) اجرایی و دستاوردهای TQM در کشورهای مختلف از جمله ایران، طراحی الگوی اولیه TQM برای سیستمهای بهداشتی، اجرای مدل پیشنهادی در 8 شبکه بهداشت و درمان استان همدان، تحلیل نتایج بکارگیری TQM ودر نهایت ارایه راهکارهای مناسب جهت اجرای موفق آن بود.روش پژوهش از نوع نیمه تجربی بود به صورتیکه پس ازیکسال از اجرای الگوی پیشنهادی در هشت شبکه استان همدان، نتایج کوتاه مدت ارزیابی شد.نتایج حاصله نشان از تغییرات مثبت در فرهنگ سازمانی، کار تیمی، فرایند گرایی و رضایت مشتری در جامعه مورد پژوهش داشت، بطوریکه 5/42 % موافق تغییرات مثبت فرهنگ سازمان بودند و 5/45% به افزایش اثر بخشی تیمهای بهبود کیفیت اذعان داشتند. از لحاظ جنبه های فنی پروژه های ارتقا کیفیت، شاخص قابلیت فرایند (Process Capability Ratio) در برخی فرآیندها افزایش قابل توجه داشت به نحوی که PCRفرآیندهای واکسیناسیون از 8/0 به 08/1، صدور کارت تندرستی از 82/0 به 71/1، مراقبت اطفال از 5/0 به 3/1، تحلیل گزارشهای خانه های بهداشت از 24/0 به 5/1 و تحویل قرص LD, HD از 41/0 به 48/1 ارتقا یافت. مهمترین عوامل پیش برنده در اجرای برنامه های TQM حمایت و تعهد مدیریت (87%)، آموزشهای مستمر (85%)، برنامه ریزی استراتژیک (73%) ومشارکت کارکنان (65%) بود.با توجه به نتایج بدست آمده، اجرای TQM در شبکه های بهداشت درمان استان همدان نه تنها به ارتقا کیفیت فرآیندهای کلیدی منجر گشته بلکه تحولات مثبت فرهنگی نیز بهمراه داشته است .

شایعترین بیماری التهابی در کودکان درماتیت کهنه ( دیاپر درماتیت ) می باشد. هرچند علت دقیق بیماری مشخص نیست ولی عواملی مانند اصطکاک مکانیکی، رطوبت، تماس با ادرار و مدفوع، تغییرات pH پوست را در پاتوژنز آن دخیل می دانند. به دلیل اینکه در اغلب موارد درمان بیماری در منزل صورت می گیرد برآورد دقیق فراوانی آن مشکل است ولی فراوانی بیماری از 7% تا 35% و حتی تا 50% گزارش شده است. هدف اصلی مطالعه حاضر تعیین فراوانی درماتیت کهنه و بررسی نقش عوامل دخیل در ایجاد آن در میان کودکان زیر دو سال مهد کودکهای شهر همدان طی سالهای 81-1380 بوده است.در این پژوهش مقطعی- توصیفی با مراجعه به مهد کودکهای شهر همدان حجم نمونه ای معادل 385 کودک زیر دو سال بطور تصادفی انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند.از میان کودکان مورد مطالعه 79 نفر (5/20%) مبتلا به درماتیت کهنه بودند. رابطه بین شیوع بیماری با سطح تحصیلات مادران، رده سنی کودک و استفاده از پوشک یکبار مصرف معنی دار بود (P<0.05). شایعترین ناحیه ابتلا، درگیری توام ژنیتالیا، پرینه، باتوک و ران بود. رابطه معنی داری بین فراوانی بیماری و جنسیت بیمار مشاهده نشد.به منظور کنترل بیماری یافته های مطالعه بر آموزش بهداشت کودک برای مادران و مربیان مهدهای کودک و استفاده از پوشکهای با قدرت جذب بالای آب تاکید می‏کند.

Dyspepsia یکی از شایعترین علل مراجعه مردم به پزشکان می باشد که شکایات متعددی از قبیل سنگینی یا درد اپیگاستر، ترش کردن، نفخ، تهوع و استفراغ را بهمراه دارد. شیوع این ناراحتی در جوامع مختلف از 25 درصد تا 40 درصد گزارش شده است. هزینه بالا در تشخیص و درمان دیسپپسی اهمیت ویژه به این ناراحتی میدهد. لذا مستلزم بررسی و شناخت در گروههای جمعیتی است تا براساس داده های بدست آمده راهکار تشخیصی و درمانی مطلوب طراحی گردد. به همین منظور این مطالعه با هدف تعیین میزان شیوع دیسپپسی در روستاهای شهرستان همدان در سال 1381 انجام گرفت.پژوهش اخیر بصورت توصیفی مقطعی برروی 2700 نفر از جمعیت روستاهای شهرستان همدان که در گروه سنی 15 سال به بالا قرار داشتند انجام گرفت افراد نمونه مورد مطالعه به طریق تصادفی خوشه ای انتخاب گردیده و مورد پرسش و معاینه قرار گرفتند اطلاعات دموگرافیک و اطلاعات تخصصی توسط پزشکان مرد و زن همکار طرح اخذ و در پرسشنامه وارد گردید و نتایـج بدست آمده با استفــاده از نرم افزار کامپیوتری و آزمون آماری X2 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج بدست آمده شیوع دیسپپسی را برابر 18 درصد گزارش کرد که به ترتیب در زنان 21 درصد و در مردان 6/11 درصد بود. 65 درصد از موارد دیسپپسی در گروه سنی 34 ـ 15 سال مشاهده گردید سنگینی یا درد اپیگاستر با فراوان 6/86 درصد و تهوع و استفراغ با فراوانی 2/37 درصد بیشترین و کمترین علائم را در کلیه سنین بخود اختصاص دادند.بررسی حاضر نشان داد که دیسپپسی در مناطق روستائی شهرستان همدان از شیوع قابل توجهی برخوردار می باشد.

Dyspepsia یکی از شایعترین علل مراجعه مردم به پزشکان می باشد که شکایات متعددی از قبیل سنگینی یا درد اپیگاستر، ترش کردن، نفخ، تهوع و استفراغ را بهمراه دارد. شیوع این ناراحتی در جوامع مختلف از 25 درصد تا 40 درصد گزارش شده است. هزینه بالا در تشخیص و درمان دیسپپسی اهمیت ویژه به این ناراحتی میدهد. لذا مستلزم بررسی و شناخت در گروههای جمعیتی است تا براساس داده های بدست آمده راهکار تشخیصی و درمانی مطلوب طراحی گردد. به همین منظور این مطالعه با هدف تعیین میزان شیوع دیسپپسی در روستاهای شهرستان همدان در سال 1381 انجام گرفت.پژوهش اخیر بصورت توصیفی مقطعی برروی 2700 نفر از جمعیت روستاهای شهرستان همدان که در گروه سنی 15 سال به بالا قرار داشتند انجام گرفت افراد نمونه مورد مطالعه به طریق تصادفی خوشه ای انتخاب گردیده و مورد پرسش و معاینه قرار گرفتند اطلاعات دموگرافیک و اطلاعات تخصصی توسط پزشکان مرد و زن همکار طرح اخذ و در پرسشنامه وارد گردید و نتایـج بدست آمده با استفــاده از نرم افزار کامپیوتری و آزمون آماری X2 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج بدست آمده شیوع دیسپپسی را برابر 18 درصد گزارش کرد که به ترتیب در زنان 21 درصد و در مردان 6/11 درصد بود. 65 درصد از موارد دیسپپسی در گروه سنی 34 ـ 15 سال مشاهده گردید سنگینی یا درد اپیگاستر با فراوان 6/86 درصد و تهوع و استفراغ با فراوانی 2/37 درصد بیشترین و کمترین علائم را در کلیه سنین بخوداختصاص دادند.بررسی حاضر نشان داد که دیسپپسی در مناطق روستائی شهرستان همدان از شیوع قابل توجهی برخوردار می باشد.

آسکاریس شایع ترین انگل موجود در جهان است. مطالعات انجام شده در ایران و در غرب کشور آلودگی بالایی به انگل آسکاریس را نشان داده است. مطالعه شیوع آلودگی و سیمای اپیدمیولوژیک آن جهت تدوین استراتژی برنامه کنترل و مبارزه با انگل ضروری است. همچنین استان همدان بطور اعم و شهر همدان بطور اخص از قطب های سیاحتی و گردشگری ایران محسوب می شود و مطالعه وضعیت موجود و تدوین راهکار مناسب برای تامین محیطی سالم و بهداشتی ازنظر جذب گردشگران حایز اهمیت شایانی است. با توجه به اینکه در مناطق روستایی استان یک برنامه درمان همگانی آسکاریازیس به مدت 5 سال اجرا و درباره آخرین وضعیت شیوع آلودگی مطالعه جامعی انجام شده بود، ضرورت داشت در شهر همدان نیز که هیچ مداخله کنترلی در آن صورت نگرفته است آخرین وضعیت اپیدمیولوژیک آسکاریازیس مورد بررسی قرار گیرد. به همین منظور این مطالعه با هدف تعیین میزان شیوع و شدت آلودگی به انگل آسکاریس در شهر همدان در سال 1380 انجام گرفت.با نمونه گیری خوشه ای تصادفی دو مرحله ای از کل مناطق شهری همدان تعداد 580 نفر انتخاب، از آنها نمونه مدفوع تهیه و با روش فرمل اتر آزمایش شد. دراین مطالعه علاوه بر تعیین میزان آلودگی ، شدت آن نیز با شمارش تعداد تخم کرم در هر گرم مدفوع با روش استل اصلاح شده در افراد آلوده تعیین و خصوصیات اپیدمیولوژیک افراد مثل سن، جنس، میزان تحصیلات، نوع آب آشامیدنی و... ثبت شد.میانگین آلودگی به انگل آسکاریس در شهر همدان 5/19% بود. منطقه شهرک فرهنگیان که در حاشیه شهر قرار دارد با 28.5% بیشترین آلودگی و منطقه بلوار مدنی در منطقه مرکزی شهر با 7/12% کمترین آلودگی را دارا بود (P<0.02). بالاترین آلودگی از نظر سنی در سنین 40-31 سال(33.8%) (P<0.04)  و از نظر جنس در زنان  (P<0.004) (23.9%)مشاهده شد. از نظر شدت آلودگی 3/59% افراد دارای آلودگی خفیف و بقیه دارای آلودگی متوسط بودند. آلودگی شدید مشاهده نشد. میانگین تعداد تخم در هر گرم مدفوع 7129 عدد بود. تنها در 7/48% افراد آلوده تخم بارور مشاهده شد.با توجه به یافته های موجود و در مقایسه با مناطق روستایی، هنوز شهر همدان از نظر آلودگی به انگل آسکاریس دارای مشکل قابل توجهی است و ضرورت اندیشیدن راه کار مناسب برای رفع این مشکل به شدت احساس می شود. با این میزان آلودگی اجرای درمان همگانی، حتی در برخی گروههای جمعیتی خاص، توجیه علمی ندارد و فقط آموزش بهداشت و درمان انتخابی موارد آلوده توصیه می گردد.

موکوسل سینوس فکی نادرترین موکوسل درسینوسهای اطراف بینی می باشد وشایعترین علت آن جراحیهای سینوس مانند جراحی کالدول لوک می باشد. از علل دیگر آن می توان علل مادرزادی، احتباسی، التهابی، عفونت و به دنبال ضربه را نام برد. این مطالعه گزارش یک مورد موکوسل سینوس فکی با گسترش به داخل بینی در مردی 55 ساله می باشد که به روش آندوسکوپی سینوس تحت عمل جراحی قرار گرفته است و پس از پیگیری 9 ماهه مشاهده شد که دهانه سینوس باز بود، علایم بیمار بهبود یافته و عودی مشاهده نشد.