دانش حسابداری
سال:1396 | دوره:8 | شماره:2 (پیاپی 29) |تعداد مقالات:9

پژوهش حاضر به بررسی و تبیین رابطة میان دوره ی تصدّی حسابرس و کیفیت حسابرسی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته است. به منظور عملیاتی کردن مفهوم کیفیت حسابرسی از دو نمایندة اقلام تعهدی سرمایه در گردش غیرعادی و غلبه بر پیش بینی سود صاحب کار، استفاده گردیده است. دوره ی تصدّی حسابرس نیز در این پژوهش حداقل هفت سال در نظر گرفته شده است که متغیری مناسب در تبیین دوره ی تصدّی حسابرس به حساب می آید و همچنین این متغیر از نوع مجازی لحاظ گردیده است. جامعة مورد بررسی شامل شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در سال های بین 1385 الی 1389 است. در این پژوهش از تحلیل رگرسیونی به منظور پردازش و تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که طول دوره ی تصدّی حسابرس رابطه ای با اقلام تعهدی سرمایه در گردش غیرعادی و معیار غلبه بر پیش بینی سود صاحب کار به عنوان نماینده های کیفیت حسابرسی ندارد.

هدف این پژوهش، بررسی تأثیر چرخه ی بازار سرمایه بر رفتار الگوهای پیش بینی درماندگی مالی است. بدین منظور اطلاعات211 شرکت درماندة منتخب بر اساس معیارهای خاص درماندگی و 211 شرکت سالم پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در فاصله بین سال های 1384 الی 1393، مورد استفاده قرار گرفته است. برآورد الگو با استفاده از 35 شاخص منتخب و برای دو دوره ی رکود و رونق بازار سرمایه انجام گردید. در این مطالعه، از فیلترِ هادریک-پراسکات برای تعیین چرخه ی بازار سرمایه و از روش های رگرسیون لجستیک و ماشین بردار پشتیبان برای پیش بینی درماندگی مالی استفاده گردیده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که رفتار الگوهای پیش بینی درماندگی مالی هم به لحاظ متغیرهای اثرگذار و هم به لحاظ توانایی پیش بینی در دوره های رکود و رونق، متفاوت از یکدیگر بوده و تحت تأثیر چرخه ی بازار سرمایه قرار می گیرد. همچنین روش ماشین بردار پشتیبان نسبت به روش رگرسیون لجستیک از قدرت پیش بینی بالاتری برخوردار است.

هدف این پژوهش، بررسی ارتباط بین ویژگی های کمیته ی حسابرسی و نگهداری وجه نقد شرکت است. در این پژوهش برای سنجش نگهداری وجه نقد از نسبت اوزکان و اوزکان (2004) و برای سنجش ویژگی های کمیته ی حسابرسی از متغیرهای پیشنهادی پرسونز (2009) و روهانا و همکاران (2014) و هیشام و همکاران (2014) استفاده شده است. دوره زمانی مورد مطالعه شامل سال های 1390 تا 1394 و نمونه برگزیده متشکل از 131 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. همچنین برای آزمون فرضیه های پژوهش از روش رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. یافته های حاصل از آزمون فرضیه های پژوهش نشان می دهد که پس از کنترل متغیرهای کنترلی، بین استقلال کمیته ی حسابرسی، تخصص اعضای کمیته ی حسابرسی و اندازه ی کمیته با سطح نگهداری وجه نقد شرکت رابطه ی مثبت و معناداری وجود دارد. با توجه به یافته های پژوهش، می توان ادعا کرد افزایش کیفیت ویژگی های کمیته ی حسابرسی، سطح نگهداری و مدیریت وجه نقد شرکت را افزایش می دهد. در نتیجه پیشنهاد می گردد که شرکت ها برای افزایش سطح نگهداری وجه نقد شرکت که آن را از ریسک های محیطی مصون می دارد، به ویژگی های کمیته ی حسابرسی توجه ویژه نمایند.

هدف پژوهش حاضر آگاهی نسبت به این مسئله ی بنیادی است که هزینه های تحقیق و توسعه به عنوان ابزاری توانمند به منظور اعمال مدیریت سود در چرخه ی تجاری مختلف و دوره های متفاوت اقتصادی قلمداد می شود؛ که همین امر می تواندبر حق الزحمه ی حسابرسان نیز تأثیر گذارد. بنابراین، ارتباط میان هزینه های تحقیق و توسعه و بهای خدمات حسابرسی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بررسی می گردد. همچنین اثر تعاملی مدیریت سود بر رابطه ی بین هزینه های تحقیق و توسعه و حق الزحمه ی حسابرسی مورد بررسی قرار گرفته است. جامعه آماری مورد پژوهش 48 شرکت از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادارتهران طی سال های1383 الی 1394 است. به منظور آزمون فرضیه های پژوهش از روش رگرسیون چندگانه مبتنی بر داده های ترکیبی (تابلویی) استفاده شد. یافته های پژوهش حاکی از آن بود که هزینه های تحقیق و توسعه ارتباط مثبت و معناداری با حق الزحمه ی حسابرسی دارند؛ به علاوه مدیریت سود نیز موجب افزایش این رابطه می شود. در نهایت، این فرضیه تقویت می شود که مدیران شرکت ها در راستای مدیریت سود اقدام به هزینه سرمایه ای یا جاری کردن مخارج تحقیق و توسعه می نمایند.

طبق تئوری چرخه ی عمر، شرکت ها همانند دیگر موجودات زنده از یک سری الگوهای قابل پیش بینی در طی مراحل عمر خود پیروی می کنند و تشخیص و ارزیابی این مراحل در فهم عملکرد مالی شرکت نقش بسزایی دارد. هدف این پژوهش بررسی این موضوع است که آیا هزینه ی سرمایة شرکت در طی مراحل مختلف چرخه ی عمر شرکت دچار تغییرات می گردد یا نه. به عبارت دیگر هزینه ی سرمایة شرکت تا چه حدّ تحت تأثیر مراحل مختلف چرخه ی عمر شرکت قرار دارد. با مطالعة 124 شرکت برای سال های1385 تا 1393، تغییرات هزینه ی سرمایه در طول مراحل چرخه ی عمر شرکت مشاهده شد. در این پژوهش برای اندازه گیری چرخه ی عمر شرکت از الگوی دیکینسون (2011) و الگوی دی آنجلو و همکاران (2006) استفاده و در راستای مطالعات گذشته از رویکرد ضمنی برای ارزیابی هزینه ی سرمایه استفاده شده است؛ که به این منظور الگوهای ایستون (2004) و الگوی اوهلسون و جوتنر (2005) به کار گرفته شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که هزینه ی سرمایه در مراحل معرفی و نزول بیشتر و در مراحل رشد و بلوغ کمتر است. زمانی که از الگوی چرخه ی عمر دی آنجلو (نسبت سود انباشته به کل دارایی ها) استفاده می شود نتایج پژوهش نشان می دهد که با افزایش نسبت سود انباشته به کل دارایی ها، هزینه ی سرمایه شرکت کاهش می یابد.

سرمایه گذاران منطقی تلاش می کنند بر اساس ریسک و بازده تصمیم بگیرند. سطح پذیرش ریسک سرمایه گذار ممکن است تحت تأثیر حرفه ای گرایی سرمایه گذار و نوع سبک تصمیم گیری وی قرار گیرد. سبک های تصمیم گیری بیانگر مجموعه ای از الگوها و عادت های یاد گرفته شدة (تثبیت شده) تصمیم گیری هستند که از تفاوت های بنیادی افراد در جمع آوری اطلاعات و تمایلات آنها در استفاده از اطلاعات ناشی می شود. هدف این مقاله ی بررسی تأثیر حرفه ای گرایی بر سطح ادراک و تمایل به ریسک سرمایه گذار و همزمان کنترل سبک تصمیم گیری وی است. این پژوهش از لحاظ شیوه ی آزمون فرضیه های پژوهش شبه آزمایشگاهی بوده و از لحاظ نوع پژوهش، توصیفی– استقرایی است. برای انجام پژوهش از افق زمانی تک مقطعی استفاده شده است. جامعه آماری تحلیلگران حرفه ای و غیر حرفه ای در سال 1392 است. نمونه جامعه ی فوق 150 نفر است. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می دهد: بین حرفه ای گرایی سرمایه گذاران و ادراک ریسک و تمایل به ریسک، رابطة مثبتی وجود دارد. همچنین شواهد این پژوهش نشان می دهد که میانگین دانش مالی و اقتصادی سرمایه گذاران در بین سرمایه گذاران با سبک شناختی رهنمودی، سبک تحلیلی، سبک ادراکی و سبک رفتاری تفاوت معناداری ندارند. همچنین جنسیت افراد در میزان پذیرش ریسک توسط آنها تأثیرگذار نیست.

شرکت ها در طول عمر اقتصادی خود با عوامل مختلفی که غیر قابل پیش بینی است، روبرو هستند و این مدیران هستند که تصمیمات نهایی لازم را برای شرکت می گیرند. مدیران باید توانایی لازم را برای شناسایی جایگاه و ویژگی خاص شرکت داشته تا بر اساس شناخت خود بتواند بهترین تصمیم را برای شرکت اتخاذ کند. یکی از این تصمیمات مهم، تصمیمات مرتبط با تأمین مالی شرکت است. به همین منظور در این پژوهش به بررسی تأثیر توانایی مدیریت بر سیاست های تأمین مالی شرکت ها پرداخته شد. در این راستا صورت های مالی سال های 1388-1393 برای 133 شرکت مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. به منظور سنجش توانایی مدیریت از الگوی دمرجیان و همکاران1 (2012) و برای محاسبه سیاست تأمین مالی از سه متغیر اهرم مالی، سررسید بدهی و سطح نگهداشت وجه نقد استفاده شده است. نتایج پژوهش حاکی از این است که توانایی مدیریت صرفاً با اهرم مالی ارتباط مثبت و معنادار داشته است که می تواند نشان دهنده ی این موضوع باشد که مدیرانی که از توانایی مدیریتی بالایی برخوردارند به جهت انجام سرمایه گذاری های سودآور و بالا نشان دادن توانایی های خود به سمت استفاده از اهرم مالی حرکت می کنند.