پژوهنده
سال:1390 | دوره:16 | شماره:1 (پی در پی 79) |تعداد مقالات:10

سابقه و هدف: گذار تغذیه ای یک رویداد جهانی به معنی تغییر در کیفیت و کمیت الگوی رژیم غذایی است و از مهمترین علل زمینه ای بیماری های مزمن می باشد. هدف مطالعه حاضر تعیین روند تغییرات الگوی غذایی در ایران، کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا و مقایسه این مناطق با یکدیگر با استفاده از داده های تغذیه ای سازمان خوار و بار جهانی از سال 1961 تا سال 2005 است.مواد و روش ها: اطلاعات مربوط به دسترسی غذایی در کشورهای مورد بررسی با استفاده از ترازنامه غذایی موجود در پایگاه اطلاعاتی FAOSTATبه دست آمد. مقدار مصرف سرانه برای هر گروه غذایی از تقسیم مقدار انرژی در دسترس سالانه برای هر گروه غذایی به کل جمعیت آن کشور در همان دوره زمانی به دست آمد. تفاوت های منطقه ای و روند تغییرات توسط نرم افزار SPSS بررسی شد.یافته ها: در طول 45 سال مدت مطالعه، دسترسی به انرژی و کلیه اقلام غذایی در ایران، خاورمیانه و شمال آفریقا (به استثنای الکل در ایران و شمال آفریقا و چربی حیوانی در خاورمیانه) افزایش یافته است. در این سالها در ایران، میوه ها، گوشت ها و روغن های گیاهی در رژیم غذایی به طور معنی داری افزایش و سهم گروه شیر و لبنیات و مواد غذایی احتیاطی کاهش یافته است (P<0.05). در خاورمیانه سهم گروه غلات و میوه ها کاهش و سهم روغن ها و گوشت ها در رژیم غذایی افزایش یافته است (P<0.05). در آفریقا سهم گروه غلات کاهش یافته و سهم گروه گوشت ها، سبزیجات، شیر و لبنیات و روغن های گیاهی افزایش معنی داری را نشان می دهد (P<0.05).نتیجه گیری: علی رغم روند مساعد تغییرات الگوی غذایی ایران با توجه به افزایش مصرف میوه ها و کاهش مصرف قندهای ساده، مصرف بالای انرژی و کاهش مصرف شیر احتمالا خطر بیماری های مزمن را افزایش می دهد. افزایش مصرف انرژی، قندهای ساده، گوشت ها، شیر و لبنیات در خاورمیانه و تا حدودی در شمال آفریقا، نشان دهنده تغییر رژیم غذایی به سمت رژیم غذایی غربی یا ناسالم است. با این حال انجام تحقیقات مشابه توصیه می شود.

سابقه و هدف: با توجه به شیوع بالای گرگرفتگی در زنان یائسه و تاثیر آن بر کیفیت زندگی و همچنین اختلاف نظراتی که در زمینه درمان این مشکل وجود دارد، این تحقیق با هدف بررسی تاثیر عصاره ریشه شیرین بیان بر گرگرفتگی زنان یائسه خانوارهای تحت پوشش مراکز بهداشتی درمانی منتخب وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی سال 1387 انجام شد.مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی دو سوکور بر روی 68 زن یائسه که گرگرفتگی را با درجات مختلف تجربه نموده بودند انجام شد. بیماران از طریق پرونده های موجود در مراکز بهداشتی درمانی انتخاب و سپس با انتساب تصادفی به دو گروه 34 نفره دارو (روزانه سه کپسول حاوی 330 میلی گرم عصاره ریشه شیرین بیان برای 4 هفته) و دارونما (روزانه سه کپسول حاوی 330 میلی گرم نشاسته برای 4 هفته) تقسیم شدند. دو هفته قبل از مصرف دارو شدت و تعداد گرگرفتگی و نوع مواد غذایی مصرفی بوسیله پرسشنامه اندازه گیری شد. برای سنجش اعتبار و پایایی ابزار از اعتبار محتوا و آزمون مجدد با ضریب همبستگی 96.0 استفاده شد. نتایج درون گروه ها با آزمون آنالیز واریانس با اندازه گیری های مکرر و نتایج بین گروهی با آزمون t بررسی شد.یافته ها: زنان یائسه در گروه شیرین بیان و دارونما به ترتیب دارای میانگین سنی 53.3±3 و 53±2.6 سال بودند، فاصله زمانی از پایان قاعدگی در %73.6 و %61.8 آنها 1.5 سال و کمتر، و شیوع گرگرفتگی در شب در آنها %41.2و %38.2 بود. میانگین تعداد گرگرفتگی قبل از درمان در گروه شیرین بیان 7.6±0.5 و شدت آن 10±1.8 بود که چهار هفته بعد از درمان به ترتیب به 5.1±0.6 و 5.1±1.6 رسید؛ اما میانگین تعداد و شدت گرگرفتگی قبل و بعد از چهار هفته در گروه دارونما تغییر ننمود.نتیجه گیری: شیرین بیان در کاهش تعداد و شدت گرگرفتگی زنان یائسه موثر بود. لازم است مطالعات با طول درمان بیشتر و بررسی زمان عود گرگرفتگی پس از قطع دارو انجام گیرد.

سابقه و هدف: درمان برخی از نئوپلازی های کلیه، جراحی و برداشت قسمتی از کلیه است که گاهی به علت آسیبی که در اثر جراحی به کلیه وارد می شود، نهایتا به برداشت کامل کلیه منجر می گردد. جراحی کرایوژنیک به عنوان یک روش کمتر تهاجمی، می تواند در جلوگیری از برداشت کامل کلیه سودمند باشد. هدف از این تحقیق، تعیین تاثیر جراحی کرایوژنیک بر روند آسیب و التیام کلیه و بررسی خصوصیات ماکروسکوپی و میکروسکوپی این روند در مقایسه با سایر روش های رایج از نظر سرعت و کیفیت التیام می باشد.مواد و روش ها: در این تحقیق تجربی، با استفاده از روش کرایوسرجری، قطب خلفی کلیه چپ 6 سر خرگوش نر از طریق لاپاراتومی از پهلو مورد عمل جراحی پارشیال نفرکتومی قرار گرفت. در فواصل 1، 6 و 24 ساعت، و 3، 7 و 14 روز مجددا عمل لاپاراتومی انجام گرفت و کلیه برداشت گردید و پس از ثبت مشاهدات ماکروسکوپی، جهت بررسی های هیستوپاتولوژیک فرآوری و برش گیری شد.یافته ها: منطقه منجمد شده در نمونه های 1 تا 24 ساعته، پر شدن توبولهای کلیوی از گلبول های قرمز، خونریزی در گلومرول های ناحیه یخ زده، رسوب فیبرینی در مویرگ ها، بعضی سیاهرگ ها و سرخرگ های بین لوبولی و آغاز نکروز در سلول های آنها را نشان می داد. در نمونه های 3، 7 و 14 روزه، ناحیه نکروزه و سالم با یک منطقه انتقالی از هم جدا شده و به تدریج منطقه نکروز شده مورد بازجذب قرار گرفت و موجب کوچک شدن منطقه آسیب دیده و در نهایت کوچک شدن کلیه گردید.نتیجه گیری: پارشیال نفرکتومی به روش کرایوسرجری به سادگی قابل انجام است و فقط آسیب های محدودی را در هنگام درمان ایجاد می کند. در تحقیق حاضر مشخص شد که پروب تماسی دارای اثر تهاجمی کمتری نسبت به پروب های سوزنی بوده و همچنین روند التیام آن بسیار سریع تر و به صورت بازجذب بافت نکروزه می باشد.

سابقه و هدف: عموما بریسینگ یکی از اجزا درمانی معمول در درمان سندرم درد کشککی - رانی می باشد. اکثر بریس های موجود بر اساس اصلاح راستای کشکک عمل می کنند. محققین مطالعه حاضر بریس جدیدی را طراحی کرده اند که بر اساس ایجاد مکش خارجی عمل می کند. هدف از مطالعه مقدماتی حاضر، بررسی این نکته است که آیا بریس مکشی جدید قادر به کشیدن کشکک به داخل فنجان مکنده و ایجاد فاصله در سطوح مفصلی کشککی - رانی می باشد یا خیر.مواد و روش ها: تعداد 17 زانو از 10 بیمار دچار سندرم درد کشککی - رانی تحت مطالعه با سی تی اسکن در دو زاویه صفر و 30 درجه خمیدگی زانو، و قبل و بلافاصله بعد از بریسینگ قرار گرفتند. متغیرهای اندازه گیری شده شامل مساحت فاصله بین مفصل کشککی - رانی و میانگین پهنای فاصله بین مفصل کشککی - رانی بود.یافته ها: نتایج مطالعه حاضر حاکی از افزایش معنی دار در مساحت فاصله بین مفصل کشککی - رانی و نیز میانگین پهنای فاصله بین مفصل کشککی - رانی در هر دو زاویه 0 و 30 درجه بود (P<0.001).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که استفاده از بریس مکشی به خوبی قادر به ایجاد جدایی بین سطوح مفصلی کشککی - رانی (Patello-femoral joint distraction) می باشد.

سابقه و هدف: در سال های اخیر شیوع بی اشتهایی عصبی و چاقی در نوجوانان افزایش شگرفی داشته است. هدف مطالعه حاضر تعیین تفاوت طرح واره ها و پیوند والدینی در سه گروه دختران نوجوان دارای علایم بی اشتهایی عصبی، دارای وزن بالا و دارای وزن نرمال بود.مواد و روش ها: سه گروه 25 نفره از دختران نوجوان شامل دختران دارای علایم بی اشتهایی عصبی (با میانگین سنی 16.08 و میانگین توده بدنی زیر (17kg/m2، دختران دارای وزن بالا (با میانگین سنی 16.20 و میانگین توده بدنی بالای (27kg/m2 و دختران دارای وزن طبیعی (با میانگین سنی 16.17 و میانگین توده بدنی (20-24kg/m2 از بین 403 دختر نوجوان به روش خوشه ای مرحله ای انتخاب شدند. در این تحقیق از 3 پرسشنامه سیاهه علایم اختلال خوردن EDI، فرم کوتاه پرسشنامه طرح واره های یانگ YSQ-SF، و ابزار پیوند والدینی PBI استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها به کمک نرم افزار  SPSS 16با استفاده از روش های توصیفی و تحلیلی (همبستگی، رگرسیون و تحلیل واریانس) انجام گرفت.یافته ها: دختران نوجوان دارای وزن بالا، درمقایسه با دختران دارای علایم بی اشتهایی عصبی و دختران دارای وزن نرمال، گزارش بالاتری از باورهای ناسازگار اولیه به خصوص نوع شرم / نقص داشتند (P<0.01). دختران دارای علایم بی اشتهایی عصبی (میانگین 31.40 و انحراف استاندارد 11.71) و دختران دارای وزن بالا (میانگین 31 و انحراف استاندارد 13.5)، نسبت به گروه دارای وزن نرمال (میانگین 23.40 و انحراف استاندارد 13.36)، بیشترین گزارش را از پیوند والدینی ضعیف داشتند (P<0.05).نتیجه گیری: بر اساس شواهد حاضر، می توان استنباط کرد که مکانیزم های شناختی از طریق باورهای ناسازگار اولیه، نقش پیش بینی کننده مهمی در مساله چاقی دختران نوجوان دارد. همچنین پارامترهای بین فردی، ممکن است به صورت دریافت مراقبت پایین و بیش حمایت کنندگی مراقبت کننده اصلی، در بروز علایم اختلال خوردن و چاقی در نوجوانان موثر باشد. بررسی اثر رابطه طرح واره های اولیه و پیوند والدینی می تواند به درک بهتر سبب شناسی اختلال های خوردن کمک کند.

سابقه و هدف: وجود لیپید با غلظت بالا در سرم بیماران هیپرلیپمیک منجر به مخدوش کردن نتایج پارامترهای مورد اندازه گیری در نمونه سرم این بیماران می شود. با توجه به در دسترس نبودن و گران بودن روش استاندارد اولتراسانتریفوژ جهت جدا کردن لیپید در این موارد و بر اساس تجربیات شخصی در حذف لیپیدهای این نمونه ها به روش استخراج با حلال اتیل استات، این تحقیق در سال 1388 انجام گرفت.مواد و روش ها: ابتدا 45 نمونه سرم نرمال انتخاب شد و پس از تعیین سیزده پارامتربیوشیمیایی در آنها، به آنها لیپید افزوده شد. پس از تایید لیپمیک بودن آنها، دو سری نمونه از آنها انتخاب شد؛ لیپید قسمت اول به روش استخراج با اتیل استات و قسمت دوم با روش استاندارد اولتراسانتریفوژ از نمونه جدا شد و مجددا پارامترهای بیوشیمیایی اندازه گیری شد. مقادیر به دست آمده از این دو روش با آزمون T مکرر مورد قضاوت آماری قرار گرفت.یافته ها: در آزمایشات، نرمال بودن پارامترهای بیوشیمیایی در نمونه اولیه و غیر نرمال بودن پارامترها پس از افزودن لیپید تایید شد. تفاوت نتایج اندازه گیری پارامترهای اعلام شده پس از استخراج لیپید به روش اتیل استات با روش استاندارد اولتراسانتریفوژ از نظر آماری معنی دار نبود (P>0.6). با اینکه میزان اوره در روش استخراج کمتر و ALT بیشتر از نمونه اولتراسانتریفوژ بود (P<0.05) ولی مقادیر دو پارامتر فوق در روش اتیل استات به مقادیر آن در نمونه اولیه نزدیکتر بود.نتیجه گیری: به نظر می رسد استخراج لیپید نمونه های لیپمیک با حلال اتیل استات مقدور می باشد و تحقیقات بیشتر را توصیه می نماید.

سابقه و هدف: آپاندیسیت شایع ترین اورژانس شکمی و شایع ترین علت جراحی شکم در کودکان می باشد. تشخیص بالینی این بیماری در کودکان در بسیاری از موارد با چالش روبرو است و روش های تصویربرداری و آزمایشات پاراکلینیک نیز فقط تا اندازه ای توانسته اند صحت در تشخیص آپاندیسیت را افزایش دهند. هدف این مطالعه تعیین کارآیی مارکرهای مختلف در تشخیص آپاندیسیت حاد بود.مواد و روش ها: این مطالعه تشخیصی در فاصله سال های 1387 تا 1389 بر روی کودکان زیر 14 سال که با تشخیص احتمالی شکم حاد در مرکز پزشکی کودکان مفید و بیمارستان مدرس بستری بوده اند، انجام شده است. 307 بیمار با تشخیص بالینی آپاندیسیت حاد وارد مطالعه شدند و پس از ارزیابی های آزمایشگاهی شامل شمارش WBC، نسبت نوتروفیل به لنفوسیت، CRP، ESR و انجام سونوگرافی، تحت جراحی قرار گرفتند. یافته های پاتولوژیک به عنوان استاندارد طلایی جهت تشخیص آپاندیسیت در نظر گرفته شد.یافته ها: 307 بیمار با میانگین سنی 7.9±2.9 در مدت انجام مطالعه تحت آپاندکتومی قرار گرفتند. شمارش گلبول های سفید از حساسیت بالاتری برخوردار بود و در آنالیز ROC curve انجام شده بیشترین سطح زیر منحنی مربوط به شمارش WBC بود. در ترکیب دو آزمون تشخیصی CRP و شمارش WBC، حساسیت به %96.1، در ترکیب سه آزمون تشخیصی به %97.1 و در ترکیب هر چهار آزمون به %99.1 رسید.نتیجه گیری: در این مطالعه، آزمون های پاراکلینیک مانند CRP، ESR، شمارش WBC و نسبت نوتروفیل به لنفوسیت، کارآیی قابل اعتمادی در تشخیص آپاندیسیت حاد نداشتند هر چند که کاربرد ترکیبی این آزمون ها و نرمال بودن نتیجه آن می تواند تشخیص آپاندیسیت حاد را مورد تردید قرار داده و فرصت بیشتری جهت درمان نگهدارنده در اختیار جراح قرار دهد. در استفاده ترکیبی از تست ها به نظر می رسد کاربرد ترکیبی شمارش WBC و CRP با نتایج بهتری همراه باشد.

سابقه و هدف: مقاومت به کلوپیدوگرل با افزایش وقایع کاردیوواسکولار (آنژین پایدار، آنژین ناپایدار، انفارکتوس راجعه، مرگ و ...) در بیمارانی که تحت آنژیوپلاستی قرار گرفته اند همراه است. در بررسی های مختلف شیوع این مقاومت تا %30 گزارش شده است. شناخت این بیماران و مشخص نمودن فاکتورهای مرتبط در آنها می تواند در اتخاذ تدابیر لازم جهت کاهش حوادث کاردیوواسکولار مفید باشد.مواد و روش ها: مطالعه به روش مقطعی بر روی بیمارانی که کاندیدای آنژیوپلاستی عروق کرونر بودند انجام شد. مقاومت به کلوپیدوگرل با انجام آزمایش platelet aggregometry in PRP با استفاده از aggregometer معمول (Helena Bioscience Europe) ارزیابی گردید. تجمع پذیری پلاکتی قبل و بعد از exposure با 20 میکرو مول ADP به عنوان reagent اندازه گیری شد و شیوع مقاومت تعیین شد. نقش عواملی همچون سن، جنس، شاخص های بیوشیمیایی، داروها و ... در بروز مقاومت به کلوپیدوگرل با آزمون کای دو بررسی شد.یافته ها: مطالعه روی 90 بیمار واجد شرایط انجام شد. سن بیماران 62.6±10.2 سال بود و%52.2  مذکر بودند.semi-responder  در %20 و non-responder در %7.8 بیماران دیده شد. جنس، فشار خون، چاقی و مصرف ACE-I در ایجاد مقاومت به کلوپیدوگرل نقشی نداشت. اما افراد مقاوم به کلوپیدوگرل در مواجهه بیشتری با دیابت، چربی خون، مصرف بتابلاکر و استاتین بودند (p<0.005).نتیجه گیری: به نظر می رسد شیوع مقاومت به کلوپیدوگرل بالاست و در این مورد جای نگرانی وجود دارد. از اینرو انجام مطالعات بزرگتر در تعیین علل افزایش مقاومت به کلوپیدوگرل و ارایه تدابیر درمانی مناسب در مورد این بیماران لازم است.