به منظور بررسی دور آبیاری و کمپوست آزولا بر صفات زراعی برنج در استان گیلان، آزمایشی به صورت کرت های یکبار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1388 در مزرعه تحقیقاتی موسسه تحقیقات برنج کشور واقع در رشت اجرا گردید. در این آزمایش 3 مدیریت آبیاری (=I1شاهد با 100% وI2 ، I3، به ترتیب آبیاری با 80%، 60% تبخیر از تشت کلاس A) به عنوان عامل اصلی و مقادیر مختلف کمپوست آزولا در 4 سطح (,C1C2، C3و C4 به ترتیب بدون استفاده از کمپوست، 4 ، 8 و 12 تن در هکتار) به عنوان عامل فرعی در نظر گرفته شد. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که اثر سطوح مختلف آبیاری بر ارتفاع گیاه، تعداد خوشه چه پوک در خوشه، بیوماس کل و عملکرد معنی دار می باشد و اثر مقادیر مختلف کمپوست بر ارتفاع، تعداد پنجه، طول خوشه، تعداد خوشه چه در خوشه، تعداد خوشه چه پوک، بیوماس کل، عملکرد و کلروفیل معنی دار می باشد. اثر متقابل سطوح مختلف آبیاری و کمپوست نیز بر عملکرد دانه معنی دار شد. بطور کلی میتوان نتیجه گرفت که مناسبترین مدیریت در شالیزار، آبیاری به مقدار 60 درصد تبخیر از تشت کلاس A همراه با استفاده از 8 تن در هکتار کمپوست آزولا می باشد.