در این مقاله سعی می شود تا چند عامل اجتماعی که در ایجاد مشکلات فرهنگی - اجتماعی زندگی آپارتمانی نقش دارند بررسی شود در تعریف مشکلات فرهنگی - اجتماعی می توان گفت، با توجه به ساختار فرهنگی (مشخصه های روحی، عاطفی و مادی) متفاوتی که در میان گروه های مختلف اجتماعی وجود دارد، جمع شدن این گروه ها در کنار همدیگر می تواند منجر به نوعی ناهماهنگی و عدم تعادل در جامعه شود. در نتیجه چنین شرایطی مسایل خاصی ایجاد می شود که آن را به مشکلات فرهنگی - اجتماعی تعبیر کرده اند. مهم ترین این مشکلات: عدم مشارکت، ناسازگاری و فاصله اجتماعی ساکنان است. قومیت و تحصیلات به عنوان متغیرهای مستقل و میزان سازگاری، مشارکت و فاصله اجتماعی در میان ساکنین آپارتمان ها به عنوان متغیرهای وابسته در نظر گرفته شده اند. در این میان جنسیت نیز به عنوان متغیر واسطه است.هدف این پژوهش، شناسایی مشکلات فرهنگی - اجتماعی زندگی آپارتمانی و ارایه راهکارهایی مناسب برای بهبود روابط اجتماعی ساکنان است.از سه دیدگاه مهم شهرگرایی؛ جبرگرایی، ترکیب گرایی و نظریه خرده فرهنگی بهره گرفته شده است.