پژوهنده
سال:1389 | دوره:15 | شماره:6 (پی در پی 78) |تعداد مقالات:10

سابقه و هدف: تغییرات عملکرد تیرویید مادر در زمان بارداری پیامدهای مهمی بر جنین / نوزاد خواهد داشت. اختلال های بارز در عملکرد تیرویید در 2 تا 3 در صد بارداری ها دیده می شوند اما موارد تحت بالینی آن شایع تر هستند و اغلب بدون تشخیص باقی می مانند. شیوع پرکاری تیرویید در دوران بارداری حدود 0.3 درصد بوده که در صورت عدم تشخیص و درمان مناسب به عوارض جدی و غیر قابل جبران برای مادر و جنین منجر می شود. هدف این مطالعه مروری، بررسی جنبه های تشخیصی و درمانی پرکاری تیرویید در دوران بارداری و شیردهی است.مواد و روش ها: از واژگان «پرکاری تیرویید و بارداری»، «داروهای ضد تیرویید و بارداری»، «ید رادیواکتیو و بارداری»، «پرکاری تیرویید و شیردهی» و «داروهای ضد تیروییدی و شیردهی» به تنهایی و همچنین با اضافه کردن «جنین» و «مادر» و «نوزاد» برای ردیابی و جستجو در MEDLINE بین سال های 1960 تا 2010 میلادی استفاده شد. تمام مطالعات از نوع کار آزمایی بالینی و مورد - شاهدی که دارای طراحی مناسب بودند و مقالات مروری که کیفیت نگارشی مطلوبی داشته و نویسنده حداقل به چهار مقاله مربوط به خود در فهرست مراجع مقاله اشاره کرده بود، استفاده شد. در جستجوی منابع از کتابدار متخصص در این زمینه کمک گرفته شد.یافته ها: داروهای ضد تیروییدی درمان انتخابی پرکاری تیرویید در زمان بارداری و شیردهی می باشند. از تمام انواع داروهای خوراکی ضد تیروییدی در این دوران می توان استفاده کرد. از آنجا که در برخی از مطالعات استفاده از متی مازول در دوران بارداری با عوارضی توام بوده است برخی از صاحب نظران استفاده از پروپیل تیوراسیل را در دوران بارداری توصیه می کنند. ید رادیواکتیو برای درمان پرکاری تیرویید در دوران بارداری نباید تجویز شود. در صورتی که درمان دارویی موثر نباشد تیروییدکتومی در سه ماهه دوم بارداری راه دیگری برای کنترل پرکاری تیرویید در مادر باردار است. متی مازول داروی اصلی در دوران شیردهی است.نتیجه گیری: تشخیص و درمان پرکاری تیرویید در دوران بارداری و شیردهی از اهمیت خاصی برخوردار است. عدم تشخیص و درمان مناسب این اختلال عوارض مهمی را برای مادر و جنین به همراه خواهد داشت.

سابقه و هدف: با توجه به تعداد زیاد نوزادان دچار کولیک شیرخوارگی، تشخیص علت بروز این دردها با انجام مطالعات سبب شناسی ضروری به نظر می رسد. برخی گزارش ها مبنی بر نقش احتمالی تنگی مقعد در این دردها هستند. به منظور تعیین ارتباط تنگی مقعد با کولیک شیرخوارگی، تحقیق حاضر بر روی نوزادان مراجعه کننده به بیمارستان مفید در سال 1388 انجام گرفت.مواد و روش ها: این تحقیق به صورت یک مطالعه مورد - شاهدی انجام شد. گروه مورد نوزادان با سن کمتر از سه ماه بودند و تشخیص قطعی کولیک شیرخوارگی داشتند و گروه شاهد مشابه گروه مورد ولی فاقد کولیک بودند. در هر گروه 96 و جمعا 192 نفر مورد بررسی قرار گرفتند. برای تشخیص کولیک شیرخوارگی از معیار Wessel و برای تشخیص تنگی مقعد از بوژی استفاده شد. سپس مواجهه نوزادان دو گروه با تنگی مقعد به وسیله آزمون کای دو بررسی شد و محاسبه مقدار OR صورت گرفت.یافته ها: توزیع سنی و جنسی نوزادان دو گروه مشابه یکدیگر بود. در گروه مورد 23 نفر (24 درصد) و در گروه شاهد یک نفر (1 درصد) دچار تنگی مقعد بودند (P<0.000 و OR=23).نتیجه گیری: به نظر می رسد کولیک شیرخوارگی با تنگی مقعد ارتباط آماری دارد. لذا انجام یک کارآزمایی بالینی برای بررسی ارتباط بین کولیک شیرخوارگی و تنگی مقعد از نظر سبب شناسی توصیه می شود.

سابقه و هدف: بافت چربی می تواند فاکتور نکروز دهنده توموری آلفا تولید نماید. سطوح افزایش یافته این سایتوکین با چاقی و مقاومت به انسولین در ارتباط است. هدف این مطالعه، بررسی ارتباط بین پلی مورفیسم های G-308A وG-238A با چاقی در جمعیت ایرانی است.مواد و روش ها: افراد شرکت کننده در مطالعه قند و لپید تهران در دو گروه سنی زیر 18 و بالای 18 سال دسته بندی شدند. افراد بالای 18سال، بر اساس نمایه توده بدنی در سه گروه و افراد زیر 18سال، بر اساس صدک BMI در دو گروه قرار گرفتند. در مجموع 244 نفر آنها جهت بررسی جایگاه 308- و 239 نفرشان جهت بررسی جایگاه 238- انتخاب شدند. بررسی پلی مرفیسم های مذکور با استفاده از تکنیک های PCR و RFLP انجام شد.یافته ها: فراوانی الل های TNF-a از قانون هاردی واینبرگ تبعیت می کرد و هیچ یک از دو پلی مورفیسم مذکور، ارتباط معنی داری با نمایه توده بدنی نداشت.نتیجه گیری: داده های این مطالعه حاکی از عدم وجود ارتباط بین پلی مورفیسم های G-308A و G-238A ژن TNF-a با چاقی بوده و بنابراین احتمالا این پلی مورفیسم ها نقشی در افزایش خطر بروز چاقی و بیماری های مرتبط در جمعیت ایرانی ندارند.

سابقه و هدف: عوامل مختلفی بر عملکرد جنسی و رضایتمندی جنسی موثر هستند. نوع زایمان از جمله این عوامل است. در برخی از تحقیقات نوع زایمان با عملکرد و رضایتمندی جنسی ارتباطی نداشته و در بعضی موارد دیگر سزارین و یا زایمان طبیعی را از عوامل مرتبط با عملکرد و رضایتمندی جنسی ذکر کرده اند. این مطالعه با هدف بررسی عملکرد و رضایتمندی جنسی در زنان با زایمان طبیعی و سزارین مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام گرفت.مواد و روش ها: تحقیق به روش مقطعی بر روی 180 نفر (90 زن با زایمان طبیعی و 90 زن با زایمان سزارین) که به روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای از مراکز بهداشتی درمانی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انتخاب شدند، انجام گرفت. جمع آوری داده ها با پرسشنامه های شامل مشخصات اجتماعی - دموگرافیک، عوامل مامایی و عملکرد و رضایت جنسی های قبلی انجام شد. پرسشنامه به روش مصاحبه در محیطی خصوصی تکمیل و بررسی شد. تجزیه و تحلیل داده ها از طریق تست های توصیفی و کای دو با استفاده از نرم افزار SPSS انجام شد.یافته ها: عملکرد جنسی شامل وضعیت میل، تحریک و اوج لذت جنسی و فاز فرونشینی و نیز رضایتمندی جنسی پس از زایمان در دو گروه با زایمان طبیعی و سزارین اختلاف معنی داری نداشت.نتیجه گیری: عملکرد جنسی در زنان با زایمان واژینال و سزارین تفاوت ندارد. بنابراین به نظر می رسد که عملکرد جنسی تحت تاثیر عوامل مختلف جسمی و روحی است.

سابقه و هدف: درمان های حمایتی جدید برای کنترل سکته قلبی، موجب افزایش تعداد بیمارانی می شود که بعد از سکته قلبی زنده می مانند. این مطالعه با هدف تعیین کیفیت زندگی بیماران بعد از ابتلا به اولین سکته قلبی حاد مراجعه کننده به بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انجام گرفت.مواد و روش ها: مطالعه به روش Cross-sectional با مشارکت 300 نفر از بیماران زن و مرد 32 تا 79 ساله مبتلا به اولین سکته قلبی که بین 6 تا 30 ماه از حمله حاد شان گذشته باشد انجام شد. روش نمونه گیری از نوع نمونه گیری در دسترس بود. نمونه ها از میان بیماران واجد شرایطی که جهت پیگیری و ویزیت معمول به درمانگاه های قلب بیمارستان های شهید مدرس، لقمان حکیم، آیت اله طالقانی و شهید لبافی نژاد مراجعه نموده و قبلا به علت سکته قلبی حاد در این بیمارستان ها دارای پرونده بودند و همچنین از شرکت در مطالعه رضایت داشتند، انتخاب شدند. داده ها به وسیله مصاحبه با بیماران جمع آوری شد. برای سنجش کیفیت زندگی از پرسشنامه گونه فارسی استاندارد شده برای جمعیت ایران (The Short Form Health Survey (SF-36 استفاده شد.یافته ها: میانگین سن بیماران 56.6±9.5 سال و %42.3 از بیماران زن و %57.7 مرد بودند. میانگین امتیاز کیفیت زندگی بیماران در مقیاس های مختلف شامل عملکرد جسمی (67.2)، محدودیت جسمی (52.9)، درد جسمی (71.1) سلامت عمومی (48)، نشاط (52.6)، عملکرد اجتماعی (71.3)، مشکلات روحی (59.2) و سلامت روان (57.2) بود. در مقایسه با جامعه، کیفیت زندگی بیماران در همه مقیاس ها کاهش نشان می داد، ولی این کاهش در همه مقیاس ها یکسان نبود. کیفیت زندگی با بالا رفتن سن در همه مقیاس ها کاهش نشان می داد. همچنین کیفیت زندگی زنان بعد از سکته قلبی حاد نسبت به مردان بین %9 تا %23 در مقیاس های مختلف بیشتر کاهش یافت.نتیجه گیری: مطالعه نشان داد که کیفیت زندگی بیماران شش تا سی ماه بعد از اولین سکته قلبی حاد کاهش یافته است. این کاهش در مقیاس های جسمانی بیشتر از مقیاس های روحی - روانی بود همچنین کیفیت زندگی با بالا رفتن سن و در زنان بیشتر از مردان کاهش نشان داد.

سابقه و هدف: حس انسجام یک جهت گیری شخصی نسبت به زندگی است که کنترل بر استرس را ارزیابی می کند و بهزیستی روانی جز روان شناختی کیفیت زندگی را تشکیل می دهد. گرچه حس انسجام و بهزیستی روانی می تواند چارچوب مناسبی برای سازش یافتگی داشته باشند اما پژوهشگران تاکنون آنها رابه طور تجربی مورد بررسی قرار نداده اند. بدین ترتیب هدف پژوهش حاضر تعیین همبستگی بین حس انسجام و بهزیستی روانی در دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی – واحد تهران مرکز است.مواد و روش ها: 400 نفر از دانشجویان (200 دختر و 200 پسر) با تکمیل نشانگر بهزیستی روانی و پرسشنامه حس انسجام در این پژوهش شرکت کردند. برای تحلیل آماری داده های پژوهش از شاخص ها و روش های آماری شامل میانگین، فراوانی، درصد، آزمون t، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که %70 واریانس کل مربوط به حس انسجام به وسیله متغیر بهزیستی روانی بیان می شود (R2=%70). ضریب رگرسیون پیش بین نشان می دهد که بهزیستی روانی می تواند واریانس حس انسجام دانشجویان را به طور معنی دار تفسیر کند و ضریب تاثیر بهزیستی روانی (b=0.842) نشان داد که این متغیر با اطمینان 0.99 می تواند تغییرات مربوط به حس انسجام را تعیین کند و همچنین نتایج نشان داد که در کل دانشجویان دختر بهزیستی روانی بالاتری نسبت به دانشجویان پسر دارند درحالی که دانشجویان پسر حس انسجام بالاتری نسبت به دانشجویان دختر دارند.نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر، نشانگر نقش مهم متغیر بهزیستی روانی در قلمرو حس انسجام است. همچنین توجه بیشتر به بهزیستی روانی که شامل احساس خوشبختی و رضایت از زندگی است و جز روان شناختی کیفیت زندگی است، حس انسجام بالاتری را در دانشجویان فراهم می کند.

سابقه و هدف: در سال های اخیر نقش گونه های فعال اکسیژن (ROS) در ضایعات ایسکمی - پرفیوژن مجدد (IRI) اندام های مختلف به اثبات رسیده و روش های مختلف از قبیل آماده سازی بافتی، قبل و پس از ضایعه اصلی (Postconditioning, POC) برای کاهش آسیب ناشی از آنها مطرح شده است. یکی از مکانیسم های احتمالی دخیل در اثرات حفاظتی POC، کاهش میزان تولید ROS است. با توجه به شیوع و اهمیت IRI کلیوی، در مطالعه حاضر اثرات حفاظتیPOC  بر کاهش آسیب های ناشی از IR کلیه بررسی شد.مواد و روش ها: رتهای نر نژاد Sprague-Dawley پس از نفرکتومی راست در سه گروه شش تایی دسته بندی شدند: در گروه IR، با استفاده از کلمپ بولداگ، 45 دقیقه ایسکمی شریان کلیوی چپ و پس از آن 24 ساعت پرفیوژن مجدد القا شد. در گروه Sham به استثنای انسداد شریانی، بقیه اعمال فوق انجام شد. در گروه POC، 45 دقیقه ایسکمی شریان کلیوی چپ القا شد و قبل از شروع مجدد جریان خون کلیوی، 4 دوره 10 ثانیه ای متناوب از ایسکمی و پرفیوژن مجدد در کلیه القا شد. در انتها، جمع آوری سرم جهت بررسی عملکرد کلیه و بافت کلیه برای بررسی وضعیت استرس اکسیداتیو انجام شد.یافته ها: POC از افزایش سطح سرمی اوره و کراتینین ناشی از IR پیشگیری کرد و همچنین توانست با کاهش سطح مالون دی آلدهاید و افزایش فعالیت (آنزیم) سوپراکساید دیسموتاز، سبب بهبود استرس اکسیداتیو کلیه شود.نتیجه گیری: POC با کاهش استرس اکسیداتیو ناشی از IR در بهبود عملکرد کلیوی موثر است.

سابقه و هدف: در دهه های اخیر در پی درمان آنتی بیوتیکی، سودوموناس آئروجینوزا به عنوان یکی از مهمترین پاتوژنهای بیمارستانی شناسایی شد. به دلیل اهمیت کلینیکی سودوموناس آئروجینوزا روش های متنوعی برای شناسایی آن به وجود آمده است. هدف از این مطالعه شناسایی سویه های سودوموناس آئروجینوزا جدا شده از عفونت های زخم و سوختگی بر اساس PCR ژن های اختصاصی لیپوپروتئینهای غشای خارجی ( oprIو (oprL و اگزوتوکسین(toxA) A  و تعیین فراوانی ژنهای ویرولانس آنزیم های نورآمینیداز (nanI) و اگزوآنزیم (exoS) S در این سویه ها است.مواد و روش ها: این مطالعه با طراحی توصیفی مقطعی انجام شد. 150 نمونه سودوموناس آئروجینوزا از عفونت های زخم و سوختگی از بیمارستان های امام خمینی، مطهری و توحید در تهران جمع آوری شدند. DNA این سویه ها با روش فنل - کلروفرم استخراج و PCR ژنهای oprI، oprL، toxA، exoS و nanI با استفاده از پرایمرهای اختصاصی انجام شد.یافته ها: همه 150 سویه سودوموناس آئروجینوزا مورد مطالعه دارای ژنهای oprI و oprL بودند. 142 (%94.7) سویه دارای toxA، 98 سویه (%65.33) دارایexoS  و 19 سویه (%12.66) دارای nan1 بودند. فراوانی ژن nan1 در ایزوله های زخم (%30) به صورت معنی داری بیشتر از ایزوله های سوختگی (%4) بود.نتیجه گیری: به نظر میرسد که استفاده همزمان از پرایمرهای ژنهای oprIو oprL و toxA، حساسیت کافی را برای شناسایی سودوموناس آئروجینوزا از نمونه های کلینیکی فراهم می کند. فراوانی زیاد ژن exoS در این ایزوله ها منعکس کننده توانایی آنها برای عفونت تهاجمی است. فراوانی ژن nan1 در ایزوله های زخم نسبت به سوختگی بیانگر نقش احتمالی آن در عفونت های زخم می باشد.