پژوهش های بالینی دام های بزرگ (دامپزشکی)
سال:1389 | دوره:4 | شماره:11 |تعداد مقالات:13

کارایی تولیدمثلی گاوهای شیری زمانی که در معرض تنش گرمایی قرار می گیرند، کاهش می یابد. هدف از انجام این مطالعه بهبود باروری گاوهای تحت تنش گرمایی با استفاده از داروهای گونادوترپ بود. گاوها پس ازفحل یابی وتلقیح مصنوعی بطور تصادفی در سه گروه قرار داده شدند. گروه شماره 1 (تعداد=44 راس) به گاوهای این گروه 5 روز بعد از تلقیح یک دوز (500 میکروگرم) GnRH به صورت عضلانی تزریق شد. گروه شماره 2 (تعداد=44 راس) به این گاوها در روز 5 بعد از تلقیح 1500 واحد HCG به صورت عضلانی تزریق شد. در فاصله 32 تا 39 روز پس از تلقیح تشخیص ابستنی بوسیله سونوگرافی انجام شد. اختلاف اماری معناداری بین میزان ابستنی گروه های تحت درمان در مقایسه با گروه شاهد مشاهده نشد. میزان ابستنی بین گروههای شماره 1و 2 بر اساس روزهای باز بیشتر از 150 روز، 40% و 72% محاسبه گردید که اختلاف مشاهده شده از نظر اماری معنادار است (P<0.05). میزان ابستنی در داخل گروه 1 بر اساس متغیر روزهای باز 40% و 76% می باشد که اختلاف مشاهده شده از نظر اماری معنادار است(P<0/05).  همچنین میزان ابستنی در داخل گروه های شاهد و 2 بر اساس تعداد تلقیحات قبلی به ترتیب 80% ، 77% 31% و 39% محاسبه گردید که اختلاف مشاهده شده از نظر اماری معنادار است(P<0/05).  با توجه به نتایج این مطالعه استفاده از HCG پس از تلقیح در گاوهای واکل در فصل تابستان توصیه می شود.

ماهی شاه کولی تیگریس (Chalcalburnus mossulensis) از خانواده کپور ماهیان بوده و در دریاچه پشت سد قشلاق کردستان ایران به عنوان ماهی بومی شناخته می شود. تغییرات بافت غدد تناسلی توسط انگل لیگولا اینتستینالیس (Ligula intestinalis) در بعضی ماهیان گزارش شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر انگل یاد شده بر روی بافت غدد تناسلی ماهی شاه کولی تیگریس انجام شد. در این مطالعه 144 قطعه ماهی از گونه مورد نظر صید و شناسایی شدند که از این تعداد 40 قطعه ماهی سالم و 104 قطعه ماهی الوده بودند. در بررسی نمونه های بافتی غدد تناسلی ماهیان الوده، در تخمدان تغییرات دژنراتیو غیر طبیعی به شکل اووسیتهای اترتیک، خونریزی وارتشاح سلولهای اماسی و در بافت بیضه ماهیان الوده خونریزی های پراکنده، اتروفی بیضه و تجمع مراکز ملانوماکروفاژ به عنوان تغییرات پاتولوژیک جلب توجه نمود که الودگی ماهیان با انگل لیگولا اینتستینالیس را می توان دلیلی بر این تغییرات دانست. بر این اساس شیوع این انگل در منابع ابی مختلف را باید از نظر حفظ ذخایر ابزیان مورد توجه قرار داد و اقدامات لازم جهت قطع چرخه انگل در منابع ابی طبیعی و استخرهای پرورش ماهی صورت گیرد.

دخالت در تولیدمثل گونه های مختلف دامی ممکن است با دلایل متفاوتی صورت گیرد. در مورد گونه هایی که به مصرف غذایی می رسند و تولیدمثل فصلی دارند مانند گوسفند، تولیدمثل خارج از فصل با توجه به جنبه های اقتصادی پرورش و تولید ان مهم می باشد. دامهای مختلف گله که در زمانهای مختلف فحل می شوند را می توان در فاصله زمانی کوتاه وارد استروس کرد در این مدت دامها تلقیح یا جفت گیری کرده زایمانها و تولید، همزمان می شوند. در این حالت تولید انبوه گله سود اقتصادی بالایی خواهد داشت. برای ایجاد همزمان سازی فحلی طی فصول تولیدمثل اشکال مختلف پروژستاژنها به صورت اسفنج یا تامپون اشباع شده وسایل داخل واژنی و نیز بصورت قرص کاشتنی به تنهایی و یا همراه با گنادوتروفین ها با نتایج متفاوت بکار برده شده اند. در واقع این هورمون ها را برای ایجاد جفت پذیری (استروس) در میش های جفت ناپذیر (انستروس) فصلی که فعالیت جنسی ندارند و نیز برای همزمان کردن فحلی گروهی از میش ها که فعالیت چرخه ای دارند بکار برده اند. اغلب پروژستاژنها را بصورت داخل مهبلی به صورت اسفنج یا تامپون اشباع شده با دارو بکار می برند. اگر پروژستاژنها را درست در مهبل قرار داده باشند جذب ان در حدی که برای ایجاد واکنش بازگشتی منفی کامل در محل هیپوفیز کافی باشد، صورت خواهد گرفت. در ابتدا پروژسترون را در اسفنج قرار می دادند ولی مشابه های کوتاه اثر و قوی ان که عمدتا فلوئوروجستون استات (FGA) و مدروکسی پروژسترون استات (MPA) است جایگزین ان شده است.

بررسی حاضر به منظور شناسایی فون انگل های کرمی لوله گوارشی گوسفند در کشتارگاه سنندج طی یک دوره 12 ماهه به مرحله اجرا گذارده شد، به این منظور بعد از تهیه 100 لوله گوارش کامل (مری تا انتهای راست روده) از هر دام، هر قسمت به طور مجزا از نظر انگل های کرمی تحت بررسی قرار گرفت. مری صرفا با باز کردن و مشاهده مستقیم مخاط و سایر قسمت های دستگاه گوارش با شستشوی محتویات هر قسمت به طور جداگانه ازمایش شد و در هر مورد کرم های جدا شده پس از شناسایی گونه ای جهت تعیین شدت الودگی شمارش گردید. در تحقیق حاضر میزان الودگی کرمی در گوسفندان مورد مطالعه 38% (38 مورد) و تعداد کرم جدا شده از لوله گوارش بین 1 تا 650 عدد بود. در شکمبه و نگاری لاشه های تحت بررسی هیچگونه انگل کرمی مشاهده نشد، نتایج حاصل از بررسی سایر قسمت های لوله گوارش به این شکل بود که در 100 گوسفند تحت ازمایش 9 گونه نماتود و 2 گونه سستود جدا گردید. در ناحیه مری نماتود گونژیلونما پولکروم (5 درصد)، در شیردان به ترتیب اوسترتاژیا اکسیدنتالیس (11 درصد)، اوسترتاژیا سیرکومسینکتا (2 درصد)، مارشالاجیا مارشالی (5 درصد) و همونکوس کونتورتوس (1 درصد)، در روده باریکبه ترتیب نماتودیروس ئواراتیانوس (8 درصد)، مونیزیا بندنی (3 درصد) و اویتلینا سانتری پونکتاتا (12 درصد) و در روده بزرگبه ترتیب تریشوریس اویس (10 درصد)، ازوفاگوستوموم ونولوزوم (2 درصد) و اسکریابینما اویس (3 درصد) بودند. نتایج حاصل از بررسی حاضر نشان دهنده الودگی بالای لوله گوارش دامهای تحت ازمایش به کرم های انگلی می باشد.

به منظور یافتن انتی بیوتیک موثر علیه عوامل باکتریایی پوسیدگی باله دمی در مولدین ماهی ازاد دریای خزر،پس از جداسازی و تشخیص باکتری های دو جنس ائروموناس و سودوموناس از باله های دمی که دربین عوامل باکتریایی از اهمیت بسزایی برخوردارند، با استفاده از محیط مولر-هینتون و شش نوع دیسک انتی بیوتیک شامل اکسی تتراسایکلین (T)، تری متوپریم(TMP) ، کلرامفنیکل (C)، نیتروفورازون (NFX)، اریترومایسین (E) و نالیدیکسیک اسید (NA)، ازمایش انتی بیوگرام انجام گرفت. نتایج نشان داد که تمام نمونه های ائروموناس به تری متوپریم، کلرامفنیکل و نیتروفورازون و اکثر انها نسب به نالیدیکسیک اسید و تری متوپریم حساس بودند در حالیکه نمونه های مذکور غالبا نسبت به اکسی تتراسایکلین و اریترومایسین مقاوم بودند.همچنین نمونه های سودوموناس تنها نسبت به نیتروفورازون حساس بودند و غالبا نسبت به اکسی تتراسایکلین، اریترومایسین، نالیدیکسیک اسید، تری متوپریم و کلرامفنیکل مقاوم بودند. ذکر این نکته حایز اهمیت است که بکار گیری انتی بیوتیک ها علیه عوامل باکتریایی پوسیدگی باله در صورتی که خود از عوامل اولیه ایجاد کننده ان نباشند ،تنها پس از رفع سایر عوامل اولیه منطقی به نظر می رسد.

اثر سطوح متفاوت اسیدهای امینه گوگرددار در جیره اغازین جوجه های گوشتی بر افزایش وزن، مصرف غذا و ضریب تبدیل غذا در یک طرح کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. تعداد 288 قطعه جوجه یکروزه سویه راس 308 به 16 گروه تقسیم شدند. تیمارهای غذایی چهار سطح 0.7، 0.8 (توصیه NRC)، 9/0 و 1.0 درصد از اسیدهای امینه گوگرددار بودند. مصرف غذا و افزایش وزن بصورت هفتگی اندازه گیری شدند و ضریب تبدیل بر مبنای ان ها محاسبه شد. شاخص های هماتولوژی در 21 روزگی اندازه گیری شدند. در 8 تا 14 روزگی، افزایش وزن جوجه هایی که سطوح 0.9 و 1.0 درصد از اسیدهای امینه گوگرددار را مصرف کردند بطور معنی داری (p<0.05) از گروه تغذیه شده با 0.7 درصد بیشتر بود. در سن 15 تا 21 روزگی، گروه تغذیه شده با 0.7 درصد از اسیدهای امینه گوگرددار بطور معنی داری (p<0.05) افزایش وزن و مصرف غذای کمتری نسبت به سایر گروه ها داشت. فقط در 15 تا 21 روزگی، گروه تغذیه شده با 0.7 درصد از اسیدهای امینه گوگرددار، بطور معنی داری ((p<0.05 مصرف غذای کمتری نسبت به سایر گروه ها داشت. فقط در 8 تا 14 روزگی، ضریب تبدیل غذایی جوجه هایی که 0.9 درصد از اسید امینه گوگرددار را در جیره مصرف کردند، بطور معنی داری ((p<0.05 کمتر از گروه تغذیه شده با 0.7 درصد از اسیدهای امینه گوگرددار بود. گروه تغذیه شده با 0.7 درصد از اسیدهای امینه گوگرددار در 21 روزگی وزن نهایی کمتری ((p<0.05 نسبت به گروه های دیگر داشت. تیمارهای غذایی تاثیری بر شاخص های هماتولوژی نداشتند. طبق نتایج این تحقیق، به نظر می رسد که سطح اسیدهای امینه گوگرددار جیره پیشدان جوجه های گوشتی که توسط انجمن تحقیقات ملی (1994) توصیه شده است، کافی می باشد.

یرسینیا انتروکولیتیکا یکی از عوامل بیماریزای روده ای است که از طریق آب و مواد غذایی، به ویژه گوشت آلوده به انسان منتقل می شود. خوردن چنین گوشتی به صورت خام یا نیمه پز باعث ابتلای به بیماریهای مختلف می شود. هدف از این تحقیق بررسی فراوانی باکتری فوق در انواع گوشت قرمز موجود در شهر تبریز و مقایسه نسبت های آلودگی در میان آنها بود. بدین منظور 120 نمونه گوشت قرمز با روش نمونه برداری تصادفی خریداری شد. گوشت ها بر اساس پارامترهای بسته بندی و غیر بسته بندی، نحوه نگهداری و مدت زمان ماند گاری دسته بندی شدند. در روند کار آزمایشات میکروبی لازم شامل تغلیظ نمونه ها در شرایط سرما، کشت در محیط انتخابی، جداسازی باکتری و تعیین جنس و گونه با تست های بیوشیمیایی و آنزیمی اختصاصی انجام گرفت. 13.3% از کل گوشت های مورد مطالعه آلوده به باکتری یرسینیا انتروکولیتیکا بودند. آنالیز نتایج نشان دادند که اختلاف معنی داری در میزان فراوانی آلودگی مابین دسته های مختلف نمونه ها وجود نداشت. میزان قابل توجهی از گوشت های قرمز آلوده به باکتری فوق بوده و چنانچه در حین پخت غذاهای گوشتی حرارت کافی اعمال نگردد، نگهداری بعدی غذا در یخچال فرصت لازم برای تکثیر باکتری را فراهم اورده و با توجه به نبودن علایم ظاهری فساد، سبب بروز گاستروانتریت و دیگر عوارض گوارشی در مصرف کنندگان می شود.

این طرح تحقیقاتی به منظور بررسی بقایای انتی بیوتیک باقی مانده در شیرهای خام ارسالی به یک شرکت شیر و لبنیات پاستوریزه در سنندج در تابستان 1387 انجام گرفت. نمونه ها مربوط به 3 گروه مراکز جمع اوری شیر، گاوداری های نیمه صنعتی و گاوداری های صنعتی بود که تعداد انها به ترتیب 7، 1، و 3 بود. ازمایش برای هرگروه در تکرارهای منظم یک هفته ای صورت گرفت. در کل برروی 167 نمونه با استفاده از کیت کوپن ازمایش انجام شد. 103 نمونه یعنی 61.79% از لحاظ وجود انتی بیوتیک منفی و 64 نمونه یعنی 38.21% مثبت بود. تعداد نمونه ها درگروه های 2، 1 و 3 به ترتیب 61، 9 و 97 و تعداد نمونه های مثبت به ترتیب 2، 1 و 61 یعنی 3.3%، 11.1% و 62.9% بود. پس نتیجه گرفته می شود که بقایای انتی بیوتیک در شیرهای دامداری های صنعتی بیشتر از دو گروه دیگر بوده و این میزان در مورد گاوداری های نیمه صنعتی بیشتر از گروه اول یعنی مراکز جمع اوری شیر می باشد.

این مطالعه به منظور ارزیابی نقش مکمل سولفات روی بر سطح سرمی ویتامین A و بتاکاروتن در گاوهای شیری انجام گرفت. 17 راس گاو شیری هم سن با شرایط تغذیه ای، مدیریتی و تولید تقریبا یکسان در دو گروه شاهد (7 راس) و تیمار (10 راس) قرار گرفتند. در گروه تیمار علاوه بر غذای معمول، روزانه به میزان mg500 مکمل سولفات روی در جیره غذایی به مدت 45 روز اضافه شد. در روزهای صفر (قبل از شروع مصرف مکمل)، 15، 30 و 45 از گاوهای هر دو گروه از ورید دم خونگیری به عمل آمد و میزان سرمی روی با کیت بیوشیمیایی و مقادیر سرمی ویتامین A و بتا کاروتن با روش اسپکتروفتومتری با استفاده از محلول - N هگزان اندازه گیری شد. میانگین سطح سرمی روی در گروه تیمار افزایش معنی داری را در مقایسه با گروه شاهد در روزهای 15، 30 و 45 نشان داد ((p=0.000 میانگین سطح سرمی ویتامین A در گره تیمار در روز 15 افزایش معنی داری نداشت، ولی در روزهای 30 و 45 افزایش معنی دار بود (به ترتیبp=0.004  وp=0.016 ) بتاکاروتن سرم نیز از روز 15 به بعد در گروه تیمار افزایش نشان داد ولی در هیچ کدام از زمانها افزایش معنی دار نبود. در گروه تیمار همبستگی بین سطح سرمی ویتامین A با میزان سرمی روی فقط در روز 45 معنی دار بود ( r=0.716و (P<0.05 و در بقیه زمانها معنی دار نبود ولی در مورد بتاکاروتن ارتباط معنی دار با روی سرم وجود نداشت. نتیجه نهایی اینکه مکمل سولفات روی باعث افزایش سطح سرمی روی و ویتامین A در گاوهای شیری می شود.

درد یکی از مهمترین تظاهرات بالینی اکثر بیماری ها می باشد. با وجود پیشرفت های زیاد، درمان درد و اختلالات همراه ان از چالش های پیش روی پزشکان و محققان است. نشان داده اند که بستن مجاری صفراوی (کلستاز) در حیوانات به صورت تجربی و زردی در انسان، اثر داروها روی اندام ها و گیرنده ها را تغییر می دهد. بنابراین بررسی این موضوع که وجود توام این دو (درد و کلستاز) در یک شخص میتواند تداخلی داشته باشد یا نه موضوع مهمی می تواند باشد. هدف از این مطالعه، مقایسه رفتار درد فرمالینی در حیوانات نرمال و کلستاتیک می باشد. در این مطالعه تجربی از تعداد 30 سر موش سوری نر نژاد NMRI که به صورت تصادفی به 3 گروه تقسیم شدند، استفاده شد. به طوری که یک گروه نرمال، یک گروه جراحی شده بدون بستن مجرای صفراوی و یک گروه جراحی شده همراه با بسته شدن مجرای صفراوی بود. رفتار درد در حیوانات نرمال و هفت روز بعد از جراحی در دو گروه ارزیابی شد. برای ایجاد رفتار درد، فرمالین 5 درصد با حجم 20 میکرولیتر به صورت کف پایی تزریق و مدت زمان لیسیدن و گاز گرفتن پنجه پای تزریق شده، در فواصل زمانی 5 دقیقه ای به مدت یک ساعت ثبت شد. نتایج نشان داد که تزریق کف پایی فرمالین یک رفتار درد دو مرحله ای ایجاد می کند. کلستاز باعث کاهش معنی دار (P<0.05) پاسخ درد حاد و کاهش غیرمعنی دار (P<0.05) درد مزمن شد. بر اساس نتایج چنین می توان پیشنهاد کرد که کلستاز اثر کاهش دهنده درد و التهاب ایجاد می کند. این اثر احتمالا به دلیل افزایش اوپیوئیدهای داخلی است.

در مطالعه حاضر تنوع ژنتیکی در گوسفندان زندی با استفاده از پانزده مارکر ریزماهواره بررسی گردید. DNA ژنومی از تعداد 120 نمونه خون به روش استخراج نمکی بهینه شده، بدست امد. همه 15 جایگاه با موفقیت تکثیر شدند و همه جایگاه ها چند شکلی داشتند. آزمون فراوانی ژنوتیپ ها برای انحراف از تعادل هاردی-وینبرگ (HWE) در هر لوکوس انجام گردید که بخاطر فزونی هتروزیگوت ها در همه جایگاه ها انحراف از تعادل مشاهده شد(P<0.001) . پارامتر های تنوع از قبیل تعداد آللها و تنوع ژنی (هتروزایگوسیتی)، سطح بالایی از مقدار تنوع را بوسیله نشانگر های ریز ماهواره اشکار نمود. در این مطالعه همچنین ملاک های دیگر تنوع ژنتیکی شامل ارزش های PIC و شاخص شانن محاسبه شدند. میانگین محتوای اطلاعات چندشکلی در جمعیت به ازای تمام جایگاه ها، برابر 0.808 بود که نشان از تغییرپذیری بسیار بالا در جمعیت مورد مطالعه می باشد. میانگین شاخص اطلاعات شانون نیز در جمعیت مورد مطالعه بالا بود (0.09±1.92) نتایج پارامتر های تنوع نشان داد که تنوع ژنتیکی در نژاد زندی بالا می باشد. همچنین این تحقیق نشان داد که مارکرهای ریز ماهواره ابزاری سودمند برای ارزیابی تنوع ژنتیکی در حیوانات اهلی است.

در اردیبهشت ماه 1387 در حین بررسی انگل های دستگاه گوارش گربه های خانگی نژاد پرشین شهرستان تبریز، از 2 بچه گربه 2.5 ماهه، یکی نر و دیگری ماده که هر دو در قفسی مشترک در پانسیون یک درمانگاه دامپزشکی نگهداری می شدند، نمونه مدفوع تهیه گردید. بچه گربه ها سالم ولی مدفوع شان از نظر قوام کمی نرم بود. نمونه ها پس از انتقال به ازمایشگاه انگل شناسی با استفاده از روش شناورسازی با محلول شکر اشباع مورد آزمایش قرار گرفتند. پس از بررسی نمونه ها با میکروسکوپ نوری، اووسیست هایی مشاهده گردید که به دقت از نظر ریخت شناسی مورد بررسی میکروسکوپی قرار گرفتند و در نهایت اووسیست های تک یاخته ایزوسپورا فلیس تشخیص داده شدند. این گزارش اولین مورد از آلودگی گربه نژاد پرشین به این تک یاخته در شهرستان تبریز می باشد.