زیست شناسی جانوری
سال:1390 | دوره:4 | شماره:2 |تعداد مقالات:8

امروزه پوکی استخوان یک بیماری شایع، بخصوص در سنین بالا و در خانم های یائسه بوده و عوامل پاتوژنز زیادی در آن موثرند. تحقیقات نشان می دهد افرادی که مجبورند داروی سیکلوسپورین به صورت طولانی و مداوم استفاده کنند دچار کاهش تراکم استخوان می شوند. از طرفی هورمون های پاراتیروئید و کلسی تونین نیز در تراکم استخوان موثرند. در این تحقیق سعی گردیده که رابطه بین داروی سیکلوسپورین و هورمون های مذکور مورد بررسی قرار گیرد. در تحقیق حاضر از 30 موش برای خونگیری استفاده شده که از این 30 موش در یک نوبت خونگیری به عمل آمد و سه گروه جداگانه برای تجزیه و تحلیل آماری بدست آمد (n=10) به یک گروه داروی سیکلوسپورین محلول در روغن زیتون با دوز 15mg/kg/dayبه مدت شش هفته و بصورت خوراکی (Oral) داده شد و به گروه دیگر فقط روغن زیتون خورانده شد (گروه شاهد). گروه باقیمانده هیچ کدام را دریافت نکردند (گروه کنترل). از تمامی نمونه ها سرم گیری به عمل آمد. سطح پلاسمایی هورمون با توجه به نتایج بدست آمده، اختلاف سطح پلاسمایی هورمون پاراتیروئید بین دوگروه کنترل و گروه تجربی با داروی سیکلوسپورین در P<0.05 معنی دار نبود. در حالی که سطح پلاسمایی هورمون کلسی تونین گروه تزریق داروی سیکلوسپورین نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری را در P<0.05 نشان داد. پوکی استخوان القا شده توسط دارو، یک بیماری قابل پیشگیری است که بطور معمول درمان نشده باقی مانده است. تشخیص علل داروئی بالقوه، درمان از طریق کنترل کردن و کاربرد معیارهای پیشگیرانه می تواند بطور برجسته کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشد. تحقیقات، پیشنهادات متعددی برای تعیین مکانیسم سلولی اثر سیکلوسپورین بر پوکی استخوان ارائه داده اند. نتایج حاصل از این تحقیق پیشنهاد می کند که احتمالا سیکلوسپورین با کاهش هورمون کلسی تونین مکانیسم هایی را بکار می اندازد که باعث عدم تعادل بین استئوبلاست ها (سلول هایی که توده استخوان ها را می سازند) و استئوکلاست ها (سلول هایی که استخوان قدیمی را برمی دارند) می شود و نهایتا موجب پوکی استخوان می گردد.

از آنجا که بررسی صفات ریخت شناسی و اختلافات ظاهری در رده بندی ماهیان، درک عوامل زیستی و تغذیه ای و رشد و نمو حائز اهمیت می باشد، بدین سبب تحقیق حاضر با موضوع مقایسه فاکتورهای مورفومتریک و مریستیک فیل ماهی نرHuso huso و استرلیاد مادهAcipencer ruthenus و هیبرید حاصله (فیل ماهی نر و استرلیاد ماده) در خرداد ماه سال 1387 در مجتمع تکثیر و پرورش ماهیان خاویاری شهید دکتر بهشتی در سد سنگر انجام شد. در این بررسی 90 قطعه ماهی 3 ساله (30 قطعه فیل ماهی، 30 قطعه استرلیاد و 30 قطعه هیبرید حاصله) به منظور تعیین 10 فاکتور مورفومتریک (طول کل، طول سر، طول پوزه تا چشم، طول از پشت چشم تا سرپوش آبششی، طول پوزه تا سبیلک، طول پوزه تا سوراخ بینی، عرض پوزه در محل سبیلک، عرض پوزه در محل دهان، طول پوزه تا سوراخ اسپیراکولوم و فاصله بین دو چشم) و 7 فاکتور مریستیک (تعداد شعاع باله سینه ای، تعداد شعاع باله پشتی، تعداد پلاک های جانبی راست، تعداد پلاک های جانبی چپ، تعداد پلاک های شکمی راست و چپ و تعداد پلاک های پشتی) مورد مطالعه قرار گرفتند. آنالیز آماری داده ها نشان داد که هر دو گونه والد و هیبرید در 10 فاکتور مورفومتریک (طول کل، طول سر، طول پوزه، طول از پشت چشم تا سرپوش آبششی، طول پوزه تا سبیلک، طول پوزه تا سوراخ بینی، عرض پوزه در محل سبیلک، عرض پوزه در محل دهان، طول پوزه تا سوراخ اسپیراکولوم و فاصله بین دو چشم) و 7 فاکتور مریستیک ( تعداد شعاع باله سینه ای، تعداد شعاع باله پشتی، تعداد پلاک های جانبی راست، تعداد پلاک های جانبی چپ، تعداد پلاک های شکمی راست و چپ و تعداد پلاک های پشتی) اختلافات معنادار (P<0.05) با یکدیگر نشان دادند.

ترس یک پاسخ مهیج به خطری معلوم است و شامل واکنش های اتونومیکی، نورواندوکرینی و رفتاری می باشد. کشف خواص شفابخشی گیاهان از سوی دانشمندان زیادی صورت گرفته و توسل به گیاهان دارویی همواره در طول تاریخ یکی از روش های موثر درمان بوده است. در این پژوهش تاثیر مقایسه تزریق عصاره آبی و متانولی دانه گیاه هل (Elettaria cardamomum) بر رفتار ترس مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش حیوانات به دو دسته تقسیم گردیدند، که هر دسته شامل سه گروه بود: گروه کنترل(saline) که 1mlit سالین را بصورت تزریق درون بطنی، مغزی (I.C.V) دریافت کرد. گروه شم که PTZ را به میزان 20mg/kg بصورت تزریق i.p دریافت کرد. گروه آزمایشی (تجربی) که عصاره آبی دانه گیاه هل را در دوزهای، g/rat 3m، 10، 30 بصورت I.C.V و ترکیب PTZ را بصورت تزریق درون صفاقی (I.P) دریافت نمود، همچنین در گروه دوم آزمایش، عصاره متانولی را در دوزهای g/rat 3m، 10، 30 بصورت I.C.V و ترکیب PTZ را بصورت I.P دریافت کرد. برای بررسی اثرات ترس از پلاسمیز استفاده شد. مقایسه تزریق هر دو عصاره آبی و متانولی دانه گیاه هل، درصد زمان حضور در بازوی باز (%OAT) و درصد دفعات ورود به بازوی باز (%OAE) و فعالیت حرکتی حیوان را نسبت به گروه کنترل افزایش داد که دوز g/rat 30m این افزایش را بطور معنی دار در %OAT و %OAE نشان داد. نتایج بدست آمده نشان می دهد که ترکیبات موجود در دو عصاره آبی و متانولی دانه گیاه هل ترس ناشی از PTZ را کاهش داد، احتمالا تاثیر از طریق بر همکنش با سیستم گابائرژیک می باشد.

نیتریک اکسایدسنتاز در هیپوکامپ پشتی، که یک ناحیه کلیدی از مغز برای میانجی گری اثرات رفتاری اتانول و نیکوتین می باشد، یافت شده است. در این مطالعه اثر L-arginine پیش ساز نیتریک اکساید در هیپوکامپ پشتی، بر اثرات نیکوتین روی فراموشی القاء شده با اتانول مورد بررسی قرار گرفته است. این مطالعه تجربی بر روی 300 موش های سوری نر انجام شد. موش ها با تزریق درون صفاقی کتامین هیدروکلراید، بعلاوه زایلزین بی هوش شدند و سپس در دستگاه استریوتاکسی قرار داده شدند. کانول گذاری دوطرفه در ناحیه CA1 هیپوکامپ پشتی انجام گردید و موش ها در دستگاه یادگیری اجتنابی مدل Step-Down آموزش داده شدند. 24 ساعت بعد از آموزش در روز آزمون تاخیر حیوانات در پایین آمدن از سکو اندازه گیری شد. تزریق قبل از آموزش یا قبل از آزمون اتانول (1 گرم بر کیلوگرم) به یادآوری حافظه را کاهش داد. تزریق نیکوتین یا -L آرژنین قبل از آزمون خود به تنهایی اثری بر روی به یادآوری حافظه ندارد. از طرف دیگر، استفاده از اتانول (1 ، 5.0 گرم بر کیلوگرم)، نیکوتین (8.0 ، 4.0 میکروگرم بر موش) یا -L آرژنین(8.0 میکروگرم بر موش) همراه با مقدار غیرموثر نیکوتین نیکوتین (2.0 میکروگرم بر موش) باعث برگشت حافظه تخریبی القاء شده با تزریق قبل از آموزش اتانول شد. این یافته ها نشان می دهند که سیستم نیتریک هیپوکامپ پشتی، نقش مهمی در اثرات بهبود بخش نیکوتین بر روی فراموشی القاء شده با اتانول دارند.

پارک ملی کیاسر منطقه ای کوهستانی در البرز مرکزی است که در بخش کیاسر در 70 کیلومتری جنوب شهرستان ساری در استان مازندران واقع شده است. متوسط بارندگی سالانه در این منطقه 650 میلی متر و دمای متوسط سالانه 12 درجه سانتی گراد است. در این تحقیق که به منظور شناسایی دوزیستان و خزندگان پارک ملی کیاسر در بهار و تابستان 1390 انجام شد، بیش از 200 نمونه جمع آوری گردید. بیست و پنج گونه شناسایی شده در این پارک ملی متعلق به 22 جنس از 14 خانواده و 5 راسته می باشند و عبارتند از Triturus karelini، Bufo (pseudepidalea)، Hyla savignyi، Rana (pelophylax) ridinunda ridibunda و Rana macrocnemis pseudodalmatina، Typhlops vermicularis، Dolichophis Jugularis، platyceps najadum najadum، Elaphe dione dione، Zamenis persica، Natrix natrix natrix، Natrix tessellat tessellate، Gloydius halys caucasicus، Macrovipera lebetina obtusa، Laudakia caucasia، Anguis fragilis colchicus، Pseudopus apodus apodus، Cyrtopodion caspium، Darevskia chlorogaster، Darevskia defilippii، Lacerta strigata، Ablepharus pannonicus

بیماری های قلبی عروقی با عوامل متعددی ارتباط داشته که شاید مهمترین آن افزایش سن باشد. خطر مرگ ناشی از بیماری عروق کرونر قلب بعد از دوران یائسگی در زنان به شدت افزایش می یابد که به دلیل کاهش شدید استروژن است. لوبیای سویا یکی از منابع غنی فیتواستروژن است که موادی شبه هورمون استروژن دارد. مهمترین فیتواستروژن، ایزوفلیون است که در لوبیای سویا به مقدار زیاد وجود دارد. ایزوفلیون از راه کاهش سطح کلسترول خون در پیشگیری از بیماری های قلبی موثر است. این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی است که بر روی 50 خانم یائسه مبتلا به افزایش کلسترول خون مراجعه کننده به درمانگاه های بهداشتی شهر شیراز انجام گرفت. این افراد بطور تصادفی به 2 گروه رژیم شیر سویا و کنترل تقسیم شدند. بیماران در گروه شیر سویا روزانه 1 لیتر شیر سویا به مدت 12 هفته دریافت کردند. در حالی که گروه کنترل از رژیم فاقد شیرسویا و هرگونه ترکیبات سویا استفاده می کردند. ابتدا و پس از 12 هفته آزمایش خون سیمای چربی های سرمی(کلسترول تام،تری گلیسیرید، -HDL کلسترول و -LDL کلسترول) برای هر 2 گروه به عمل آمد. داده های بدست آمده توسط نرم افزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری در سیمای چربی های سرمی(کلسترول تام، تری گلیسیرید، -HDL کلسترول و -LDL کلسترول) قبل و بعد از 12 هفته در گروه کنترل مشاهده نشد (P=NS). تفاوت معنی داری در سیمای چربی های سرمی (کلسترول تام،تری گلیسیرید، -HDL کلسترول و -LDL کلسترول) قبل و بعد از 12 هفته در گروه رژیم شیر سویا نیز مشاهده نشد (P=NS). همچنین بین سیمای چربی های سرمی (کلسترول تام، تری گلیسیرید، -HDL کلسترول و -LDL کلسترول) گروه رژیم شیر سویاو کنترل نیز تفاوت معنی داری مشاهده نشد(P=NS). بر اساس یافته های بدست آمده در پژوهش حاضر به نظر می رسد شیر سویا تاثیر چندانی بر فاکتورهای مورد مطالعه نداشته ونیاز به تحقیقات تکمیل کننده بیشتری می باشد.

به منظور برآورد پارامترهای ژنتیکی صفت تولید شیر، از رکوردهای روز آزمون مربوط به اولین دوره شیردهی گاوهای هلشتاین مهدشت ساری که طی سال های 1380 الی 1388 جمع آوری شده بود، استفاده گردید. داده های مورد بررسی در این تحقیق شامل 9782 رکورد روز آزمون مربوط به 1140 رأس گاو هلشتاین موجود در مجتمع شیر و گوشت مهدشت ساری بود. آنالیز رکوردهای روز آزمون با استفاده از نرم افزار DFREML انجام شد. تابعیت ثابت و تصادفی طبق چند جمله ای های لژاندار از روزهای شیردهی در مدل منظور گردید. همچنین از مدلی با درجه برازش 3 برای عوامل ژنتیکی افزایشی و محیطی دائمی استفاده گردید. حداقل میزان وارثت پذیری مربوط به اوایل دوره شیردهی بود(039.0) و مقدار آن در اواخر دوره شیردهی افزایش و در حدود ماه نهم از دوره شیردهی به حداکثر مقدار رسید (280.0). مقدار واریانس فنوتیپی صفت تولید شیر در طول دوره شیردهی یکسان نبوده و مقدار آن در اوایل و اواخر دوره شیردهی بیشتر بود. حداکثر میزان واریانس ژنتیکی افزایشی در ماه دهم (750.18) و حداقل میزان آن در اوایل دوره شیردهی (360.2) برآورد گردید. واریانس باقیمانده صفت تولید شیر ثابت بود. حداکثر میزان همبستگی های ژنتیکی افزایشی و فنوتیپی بین روزهای شیردهی مجاور مشاهده گردید و مقدار این همبستگی ها به موازات افزایش فاصله بین روزهای شیردهی کاهش یافت. با استفاده از رکوردهای روز آزمون، دقت برآورد پارامترهای ژنتیکی افزایش یافت.

آرتمیا یا میگوی آب شور تنها جانور شاخه بندپایان است که قادر به زندگی در آب های با شوری های بالا می باشد. چنین شرایط سختی موجب تغییر ویژگی های زیستی و پاسخ های فیزیولوژیک موجود می شوند. در این تحقیق بازماندگی، رشد و قطر تخم های تولیدی در دو سویه آرتمیای دو جنسی و بکرزا در شوری های g.1-1 120 و g.1-1 210 مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور ضمن پرورش این دو سویه آرتمیا با جلبک تک سلولی Dunaliella tertiolecta بازماندگی و میزان رشد در روزهای 3، 7، 11 و 15 بررسی شد. پس از بلوغ نیز سیست های تولید شده جمع آوری و بیومتری شدند. نتایج نشان داد که در کل بقاء هر دو جمعیت آرتمیا در شوری g.1-1 120 بهتر از شوری بالاتر بود لیکن A. franciscana در شوری g.1-1 210 بقاء بهتری نسبت به سویه پارتنوژنز از خود نشان داد (p<0.05) . بررسی طول کل آرتمیا و قطر سیست های تولید شده در شرایط آزمایشگاهی نیز نشان داد که این دو فاکتور توابع اکولوژیکی نسبی بوده (p<0.05) که استفاده از این پارامترها در بررسی های جمعیتی و گونه شناسی آرتمیا با احتیاط بسیار باید انجام شود.