در این پژوهش، کامپوزیت پلی آنیلین/ گرافیت به روش شیمیایی در دمای 5 درجه سانتی گراد سنتز و با روش های FT-IR، رامان، BET و SEM مورد بررسی قرار گرفت. کامپوزیت سنتزشده به عنوان ماده فعال به شکل های مخلوط و کامپوزیت با گرافیت در باتری قابل شارژ در اندازه قلمی با الکترولیت آبی و آند از جنس روی مورد استفاده قرار گرفت. باتری های ساخته شده با روش جریان ثابت در گسترده ولتاژی 1700 الی 400 میلی ولت با چگالی جریان 125 میلی آمپر بر گرم تغذیه و تخلیه شدند. نتایج نشان داد که در کامپوزیت پلی آنیلین/ گرافیت برهم کنش پلیمر با گرافیت نسبت به مخلوط آن افزایش یافته در حالی که مساحت سطح کامپوزیت نسبت به پلیمر کاهش یافته است. کاربرد کامپوزیت پلی آنیلین/ گرافیت در باتری سبب کاهش مقاومت درونی باتری نسبت به مخلوط پلی آنیلین- گرافیت شده است و چگالی ظرفیت مواد کاتدی باتری تا حد 86.7 میلی آمپر ساعت بر گرم پلیمر (حدود 30% مقدار نظری) هم چنین چگالی انرژی، 101.44 وات ساعت بر کیلوگرم افزایش یافت. این در حالی است که چگالی ظرفیت باتری در طی 100 چرخه تغذیه تخلیه کامل تنها 39% کاهش یافت. در مقابل باتری با مواد کاتدی مخلوط پلی آنیلین و گرافیت به ترتیب چگالی ظرفیت و انرژی 73.8 میلی آمپر ساعت بر گرم پلیمر و 71.58 وات ساعت بر کیلوگرم پلیمر نشان داد. ولتاژ میانگین باتری با مواد فعال کامپوزیت 1170 میلی ولت و برای باتری با مواد فعال مخلوط 970 میلی ولت بود.