توانبخشی نوین (Journal of Modern Rehabilitation)
سال:1391 | دوره:6 | شماره:3 |تعداد مقالات:10

زمینه و هدف: سکته مغزی نوعی اختلال عصبی با شروع ناگهانی است که در اثر آسیب به عروق مغزی اتفاق می افتد و در بین این افراد 50% همی پلژی هستندکه 53%-23% وابستگی کامل یا ناقص در فعالیت های روزمره زندگی دارند. محدودیت درمانی حرکتی یکی از روش های درمانی برای بیماران سکته مغزی است. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر روش محدودیت درمانی حرکتی بر روی کیفیت زندگی، عملکرد و دامنه حرکتی اندام فوقانی بیماران سکته مغزی بزرگسال می باشد.روش بررسی: این تحقیق به روش مداخله ای و تصادفی روی 15 بیمار صورت گرفته است. حرکات اندام فوقانی سمت سالم بیماران 3 روز در هفته و برای 8 ساعت با اسلینگ ارتوپدی محدود شد. دو ساعت از 8 ساعت را به انجام تمرینات آموزش داده شده توسط درمانگر در اندام فوقانی درگیر می پرداختند. مدت زمان مداخله 6 هفته بود.یافته ها: نتایج آزمون T زوجی نمره کل کیفیت زندگی با استفاده از تست Short Form 36 قبل و بعد از استفاده از روش محدودیت درمانی بهبودی معناداری را نشان می دهد (p=0.008). همچنین نتایج آزمون T زوجی نمره عملکرد اندام فوقانی با استفاده از تست Box & Block قبل و بعد از استفاده از روش محدودیت درمانی معنادار بوده است (p=0.009). نتایج آزمون T زوجی نمره دامنه حرکتی اکستنشن اکتیو مچ دست و اکستنشن آرنج سمت مبتلای اندام فوقانی بهبودی معناداری را نشان نمی دهند (P=.227).نتیجه گیری: این مطالعه نشان می دهد که روش محدودیت درمانی حرکتی با سه مکانیسم کاهش عدم استفاده از اندام مبتلا و همچنین پلاستی سیته عصبی و بهبودی سلامت روانی و جسمانی بیماران احتمالا می تواند باعث بهبودی کیفیت زندگی و عملکرد دست شود و این روش می تواند در کار بالینی باعث بهبودی و پیشرفت کیفیت زندگی این بیماران در کلینیک های توانبخشی شود.

زمینه و هدف: کاردرمانی بعنوان یک رشته کلی نگر، تمامی ابعاد یک بیماری را در نظر گرفته و با ارائه تکنیک های درمانی مناسب، بیمار را به سوی فعالیت روزانه مستقل، سوق می دهد. با توجه به اهمیت این حرفه در بخش سلامت لازم است برنامه ریزان شغلی و تحصیلی، عوامل ذاتی تاثیرگذار بر انگیزه کاردرمانگران را مورد بررسی قرار دهند. هدف از این پژوهش تعیین انگیزش شغلی بر اساس شاخص بالقوه انگیزش در بین کاردرمانگران استان فارس بود تا از این منظر، ابعاد شغلی و نهایتا توان انگیزشی حرفه کاردرمانی در بین نمونه در دسترس مورد بررسی قرار گیرد.روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع مقطعی در سال 1390 انجام گرفته است. جامعه آماری شامل تمام کاردرمانگران استان فارس می باشد (41 نفر). ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه معتبر ویژگی های شغل (Job Characteristics Model: JCM) جان واگنر می باشد. آزمون ضریب همبستگی پیرسون از روش های آماری بکار رفته با استفاده از نرم افزار SPSS می باشد. برای اندازه گیری پایایی از روش محاسبه آلفای کرونباخ و برای تعیین روایی پرسشنامه از روایی محتوا استفاده شد.یافته ها: بین متغیرهای دموگرافیک و توان انگیزشی رابطه معنی داری وجود نداشت (P>0.05). میانگین تنوع شغلی کاردرمانی2.73±0.16 ، میانگین هویت شغلی 2.04±0.15، میانگین اهمیت شغلی 2.60±0.14، میانگین استقلال شغلی 2.82±0.16، میانگین بازخورد شغلی 2.43±0.12 و میانگین امتیاز شاخص انگیزش حرفه کاردرمانی 19.21±15.49 بدست آمد.نتیجه گیری: در این مطالعه توان انگیزشی حرفه کاردرمانی پایین بدست آمد. بر اساس شاخص انگیزش، ساختار شغلی حرفه کاردرمانی در نمونه مورد مطالعه، امکان انگیزش درونی را برای شاغلین فراهم نمی کند.

زمینه و هدف: مهارت خواندن برای پیشرفت تحصیلی امری ضروری است که کودکان کم شنوا به دلیل نقص شنیداری در این مهارت مشکلاتی دارند. استفاده از کاشت حلزون می تواند دروندادهای شنیداری را بهبود دهد. هدف این مطالعه بررسی مهارتهای خواندن کودکان کاشت حلزون و مقایسه آن با کودکان طبیعی می باشد.روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی بر روی 24 کودک کاشت حلزون شده و 24 کودک طبیعی که از بین دانش آموزان دو پایه دوم و سوم مدارس ابتدایی شهر تهران انتخاب شدند انجام شد. عملکرد خواندن کودکان توسط آزمون خواندن نما مورد ارزیابی قرار گرفت و به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز آزمون های آماری T-test، رگرسیون خطی و همبستگی پیرسون استفاده شد.یافته ها: یافته ها نشان داد که میانگین امتیاز کلی خواندن در گروه کودکان طبیعی به طور معناداری بیشتر از کودکان کاشت حلزون شده بود (P<0.01). همچنین بین میانگین امتیاز کلی خواندن با با مدت زمان کاشت حلزون رابطه معناداری وجود داشت (P<0.05).نتیجه گیری: کودکان کاشت حلزون به دلیل دسترسی کمتر به اطلاعات شنیداری و واجی نسبت به کودکان طبیعی مهارتهای خواندن ضعیف تری دارند. به نظر می رسد جراحی زود هنگام و کاشت حلزون قبل از سن زبان آموزی می تواند باعث شود تا حدی نقایص خواندن کودکان کم شنوا جبران کند.

زمینه و هدف: خستگی یکی از شایع ترین عوارض بیماری مالتیپل اسکلروزیس می باشد و به عنوان یک علامت ناکارآمدی در زمینه جسمی، اجتماعی، شناختی و نیز به عنوان عامل بزرگی در محدود کردن مسوولیتهای کاری و اجتماعی بیماران می باشد. هدف از انجام این مطالعه ترجمه و تطبیق فرهنگی پرسشنامه تاثیر خستگی به زبان پارسی ایرانی و ایجاد ابزاری مناسب برای سنجش میزان تاثیر مداخلات درمانی و توانبخشی بر خستگی بر روی بیماران مورد نظر می باشد.روش بررسی: به منظور استفاده از پرسشنامه تاثیر خستگی در بیماران ایرانی با استفاده از روش ترجمه پیش رو و ترجمه پس رو و سنجش استفهام بیماران، نسخه فارسی پرسشنامه مذکور تهیه گردید.یافته ها: پرسشنامه ترجمه شده توسط 20 بیمار مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس تکمیل شد و زمان تکمیل برای پر کردن پرسشنامه ده الی بیست دقیقه بود. تغییرات نهایی انجام شد. در مجموع سوالات از نظر بیماران قابل قبول و قابل فهم گزارش شد. سوالات فعالیت های جنسی فقط توسط بیماران متاهل تکمیل گردید و سوال تامین نیاز مالی فقط توسط افراد شاغل تکمیل شد. در نهایت تا حد امکان این پرسشنامه با فرهنگ جامعه ایرانی تطبیق داده شد و جملات مورد تایید موسسه تحقیقاتی مپی قرار گرفت.نتیجه گیری: نسخه فارسی تاثیر خستگی می تواند به عنوان ابزاری مناسب در ارزیابی تاثیر خستگی بر فعالیت های روزمره زندگی و نیز برای سنجش میزان تاثیر مداخلات درمانی و توانبخشی بر خستگی در بیماران مالتیپل اسکلروزیس مورد استفاده قرار گیرد.

زمینه و هدف: یکی از پیامدهای ناشی از چاقی بروز بیماری عروق کرونری و دیابت است. یکی از راههای کاهش چاقی در بیماران عروق کرونری، انجام برنامه های ورزشی است که احتمالا در دراز مدت موجب کاهش چاقی و به دنبال آن بهبود سلامتی می شوند. هدف از این تحقیق، مقایسه تاثیر بازتوانی قلبی مبتنی بر تمرینات ورزشی بر شاخص های آنتروپومتریک چاقی در مردان دیابتی و غیر دیابتی مبتلا به بیماری عروق کرونری بود.روش بررسی: 71 مرد داوطلب مبتلا به بیماری عروق کرونر در این تحقیق شرکت نمودند (39 بیمار غیر دیابتی و 32 بیمار دیابتی). برنامه درمانی شامل 6 تا 8 هفته تمرینات ورزشی با شدت متوسط، شامل 45 دقیقه تمرینات هوازی بر روی تردمیل، دوچرخه ثابت و ارگومتر شانه بود. در هر دو گروه بیماران، شاخص های آنتروپومتریک چاقی (شاخص توده بدن، دور کمر، دور هیپ، نسبت دور کمر به دور هیپ و نسبت دور کمر به قد) درابتدا، میانه و بعد از اتمام بازتوانی اندازه گیری شدند.یافته ها: در بیماران دیابتی برنامه بازتوانی قلبی موجب کاهش معنادار تمامی شاخص های آنتروپومتریک (P<0.05) به جز دور هیپ شد. در بیماران غیر دیابتی برنامه باز توانی قلبی موجب افزایش معنادار شاخص توده بدن BMI (Body Mass Index)، دور کمر و نسبت دور کمر به قد گردید (P<0.05) اما تاثیری بر روی سایر شاخص ها نداشت.نتیجه گیری: برای کاهش شاخص های آنتروپومتریک چاقی در برنامه بازتوانی بیماران غیر دیابتی انجام تمرینات ورزشی به تنهایی کافی نیست.

زمینه و هدف: توانایی های ادراکی (زمان عکس العمل و مهارت پیش بینی) در عملکرد موفق اکثر فعالیت های روزانه ضروری هستند. قرار گرفتن در محیط های کاملا داینامیک و غیرقابل پیش بینی ورزشی مانند والیبال شاید بتواند تغییراتی را در میزان این توانایی های ادراکی ورزشکاران در مقایسه با افراد غیرورزشکار ایجاد کند. لذا هدف ازاین مطالعه، مقایسه زمان عکس العمل و مهارت پیش بینی والیبالیست ها با افراد غیر ورزشکار بود.روش بررسی: 11 نفر خانم والیبالیست و 11 نفر خانم غیرورزشکار در این مطالعه شرکت کردند. زمان عکس العمل انتخابی شنوایی، زمان عکس العمل انتخابی پیچیده شنوایی، زمان عکس العمل انتخابی بینایی، زمان عکس العمل انتخابی پیچیده بینایی، مهارت پیش بینی توپ با سرعت بالا، و مهارت پیش بینی توپ با سرعت پایین افراد با تست های کامپیوتری SART (Speed Anticipation Reaction Test) بررسی شد.یافته ها: تفاوت آماری معناداری در تست های انتخابی شنوایی و انتخابی پیچیده شنوایی بین دو گروه وجود نداشت (P>0.05) والیبالیست ها در تست های انتخابی بینایی، انتخابی بینایی پیچیده، مهارت پیش بینی توپ با سرعت بالا، و مهارت پیش بینی توپ با سرعت پایین بهتر از زنان سالم غیرورزشکار عمل کردند (P<0.05).نتیجه گیری: والیبالیست ها در طی تمرینات ورزشی دانش گسترده ای را در زمینه الگوهای مخصوص عصبی شناختی والیبال به دست می آورند و در شرایط مشابه ورزشی (مانند تست های عصبی شناختی کامپیوتری) به خاطر استخراج کارآمد این دانش، توانایی های ادراکی بالاتری در مقایسه با افراد غیرورزشکار دارند.

زمینه و هدف: سندرم درد کشککی- رانی، یک عارضه رایج عضلانی- اسکلتی است. زنان مبتلا به درد کشککی- رانی در اکثر عضلات اطراف مفصل ران دچار ضعف می شوند. هدف این مطالعه مقایسه قدرت گروههای عضلانی ابداکتور، اکستانسور و روتاتور خارجی مفصل ران در زنان کم تحرک دچار سندرم درد کشککی- رانی دوطرفه با قدرت همان گروه های عضلانی در زنان سالم کم تحرک جور شده، بود.روش بررسی: تعداد 12 زن دارای درد کشککی- رانی به عنوان گروه بیمار و 12 زن سالم به عنوان گروه کنترل در این مطالعه شرکت کردند. حداکثر قدرت ایزومتریک گروههای عضلانی ابداکتور، اکستانسور و روتاتور خارجی مفصل ران در هر دو اندام با استفاده از دینامومتر ثابت شده روی فریم، مورد اندازه گیری قرار گرفت و میانگین مقادیر با گروه کنترل مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: قدرت هر سه گروه عضلانی ابداکتور، اکستانسور و روتاتور خارجی مفصل ران در گروه بیمار نسبت به گروه کنترل، ضعیفتر بود (p<0.001).نتیجه گیری: شاید بتوان گفت که زنان کم تحرک مبتلا به درد کشککی رانی بدلیل کم استفاده کردن از ندامها در گروهای عضلانی مختلف اندام مبتلا از جمله عضلات اطراف ران دچار ضعف عضلانی می شوند.

زمینه و هدف: در ارتباط با تاثیرگذاری نقش محیط به گونه های متفاوت بر رشد اتفاق نطر وجود دارد. نقش محیط می تواند به صورت فعال یا غیر فعال باشد. غنی سازی محیط روشی غیر فعالی است که برای نشان دادن تاثیر محیط بر رشد دوره نوزادی مورد استفاده قرار می گیرد. پژوهش حاضر، با هدف تعیین تاثیر غنی سازی ادراکی-حرکتی اولیه بر رشد بعدی حرکات ظریف نوزادان انجام شد.روش بررسی: 15 نوزاد 5 تا 8 ماهه سالم به صورت تصادفی از مرکز شیرخوارگاه آمنه شهر تهران انتخاب شدند و به صورت همگن از نظر سنی در گروه های تمرین (8 نفر، با میانگین سنی 2±6.5 ماه) و بی تمرین (7 نفر، با میانگین سنی 2±6.5 ماه) قرار گرفتند. نوزادان گروه آزمایش به مدت 36 جلسه (3 جلسه در هفته) و هر جلسه یک ساعت در محیط غنی شده اداراکی-حرکتی (شامل در دسترس بودن ابزار متنوع دستکاری و جابجایی) قرار گرفتند. پس از پایان 36 جلسه، در مرحله اول اندازه گیری، مهارت های حرکتی ظریف نوزادان با استفاده از مقیاس رشد حرکتی پی بادی ارزیابی شد. سه ماه بعدی کلیه نوزادان در شرایط یکسان و عادی نگهداری شدند. در مرحله دوم، پس از گذشت این سه ماه، مهارت های حرکتی ظریف نوزادان با استفاده از مقیاس رشد حرکتی پی بادی ارزیابی شدند. داده های حاصل با استفاده از آزمون تحلیل واریانس عاملی مرکب (زمان) 2× (گروه) 2 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد، در متغیر معادل سنی حرکات ظریف، اثر اصلی گروه F1,10=10.53) و P=0.009) و اثر اصلی مراحل اندازه گیری ( F1,10=96.33و P=0.001) معنادار بود. تعامل میان گروه و مراحل اندازه گیری ( F1,10=2.58و (P=0.13 معنادار نبود. همچنین در متغیر نمره مقیاس بندی شده حرکات ظریف، اثر اصلی گروه (F1,10=6.65 و P=0.02) و اثر اصلی مراحل اندازه گیری (F1,10=32.93 و P=0.001) معنادار بود. تعامل میان گروه و مراحل اندازه گیری (F1,10=32.93 و (P=0.001 معنادار نبود.نتیجه گیری: به طور کلی، نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد، تجربه ادراکی-حرکتی اولیه بر رشد حرکات ظریف بعدی نوزادان تاثیر مثبتی دارد.

زمینه و هدف: با توجه به شیوع بالای آسیب های دست، نیاز به ارائه روشی کمی که بتواند در عین سهولت انجام، با دقت و عینیت روند بهبود درمان را ارزیابی نماید و معیاری از میزان بهبودی بیمار در طول دوره درمانی به دست دهد ضروری به نظر می رسد. به عنوان اولین قدم در اثبات کارایی روش مد نظر، در این تحقیق تکرارپذیری بین جلسه ای معیارهای کمی بررسی شده است.روش بررسی: اندازه گیری مهارت های ترسیمی دست در 15 نفر به وسیله ترسیم شکل دایره با دو سرعت ترجیحی و حداکثر و شکل مارپیچ صرفا با سرعت ترجیحی با دو بار تکرار از هر آزمودنی بررسی شد. ثبت دیجیتال ترسیمات توسط Tablet PC به همراه نرم افزار خاص با متوسط نرخ نمونه برداری 120 هرتز انجام گرفت.یافته ها: متغیرهای کمی محاسبه شده برای ترسیم دایره و مارپیچ با سرعت ترجیحی تکرارپذیر بودند (0.55< ICC <0.85)، لذا می توان از آنها در کمی کردن ترسیمات استفاده کرد. نتایج مربوط به رسم دایره با سرعت حداکثر، تکرارپذیر نبودند (ICC<0.5).نتیجه گیری: تحلیل تکرارپذیری نشان داد که معیارهای مربوط به رسم دایره با سرعت حداکثر تکرارپذیر نیستند و نمی توان از آنها برای تعقیب پیشرفت حرکات ترسیمی استفاده کرد. این امر ممکن است به این دلیل باشد که افراد طی گذشت زمان آزمون، تغییرات زیادی را در مقدار سرعت ترسیم خود بروز می دهند. از سویی، پارامترهای رسم مارپیچ و دایره با سرعت ترجیحی، از تکرارپذیری بهتری برخوردار هستند و در تحقیقات می توان از آنها برای کمی سازی ترسیمات استفاده نمود.

زمینه و هدف: درد قدامی زانو یکی از شایع ترین مشکلات زانوست. تاکنون مطالعات زیادی در مورد درد قدامی زانو و تاثیر درمان های مختلف بر این عارضه صورت گرفته است. امروزه این واژه کلی را به طور دقیق تر تقسیم بندی کرده و مورد مطالعه قرار می دهند. سندروم اکستانسیون زانو یکی از مشکلات شایع در زمینه ارتوپدی و فیزیوتراپی است که با افزایش سفتی عضله چهارسررانی شناخته می شود و می تواند باعث درد قدامی زانو شود. هدف از این مقاله مروری بررسی نقطه نظرات جدید و تناقضات پیرامون این عارضه می باشد.روش بررسی: جستجوی نظام مند بانک های اطلاعاتی مدلاین Pubmed و سایت ScienceDirect و مجله JOSPT، برای شناسایی مقالات چاپ شده و مطالعات صورت گرفته بر روی درد قدامی زانو، بخصوص مطالعات انجام شده بر روی سندروم اکستانسیون زانو انجام شد. بعلاوه، مطالعات مربوط به دیدگاه های گوناگون پیرامون درد قدامی زانو و همچنین اثربخشی مداخلات و درمانهای مختلف بر روی درد قدامی زانو و سندروم اکستانسیون زانو شناسایی شد.یافته ها: تعداد 50 مقاله در این زمینه مورد بررسی قرار گرفت که از بین این تعداد، 42 مقاله تاثیر درمانهای گوناگون را بر درد قدامی زانو مورد بررسی قرار دادند. تعداد 5 مقاله به بررسی دقیق جنبه های گوناگون درد قدامی زانو پرداخت و 3 مقاله دیگر در مورد سندروم اکستانسیون زانو بود.نتیجه گیری: نتایج حاصل از این مطالعات، نشان داد که علل ایجاد کننده درد قدامی زانو را می توان به دو دسته 1: درد قدامی زانو مرتبط با مشکلات پاتلوفمورال و 2: درد قدامی زانو غیر مرتبط با مشکلات پاتلوفمورال طبقه بندی کرد. سندروم اکستانسیون زانو جز علل درد قدامی زانو غیرمرتبط با مشکلات پاتلوفمورال است. در این عارضه در دراز مدت استخوان پاتلا دچار افزایش زاویه تیلت شده و همین عامل می تواند به افزایش درد بیماران بیافزاید. در درمان نیز بر خلاف باور عمومی که بر روی کشش مجموعه تنسورفاسیالاتا و ایلیوتیبیال باند تاکید می کنند باید بیشتر به کشش عضله مستقیم رانی توجه نمود تا کشش مجموعه تنسورفاسیالاتا و ایلیوتیبیال باند، زیرا باند ایلیوتیبیال اثر کمتری بر روی تیلت استخوان پاتلا دارد.