علوم دارویی و سلامت
سال:1389 | دوره:1 | شماره:1 |تعداد مقالات:9

این مطالعه مداخله ای- تجربی به منظور ارزیابی تاثیر غلظت هایی از نانوطلا بر روی لیشمانیوز پوستی ناشی از سویه ایرانی لیشمانیا ماژور در مدل حیوانی BALB/c انجام گردید. ضایعات پوستی با تلقیح پروماستیگوت های سویه ایرانی لیشمانیا ماژور (MRHO/IR/75/ER) در 61 قطعه موش BALB/cایجاد گردید. موش های عفونت یافته به چهار گروه زیر تقسیم گردیدند: دو گروه به عنوان گروه های تحت مداخله با غلظت های0.4 µg/ml (minimum doses) و 40 µg/ml (maximum doses) نانوطلا درمان شده و دوگروه دیگر به عنوان گروهای شاهد در نظر گرفته شدند. درمان به شکل موضعی 2 بار در روز به مدت 28 روز متوالی در گروههای تحت مداخله انجام شده و نتایج حاصله با موش های شاهد1 (AuCl4)و شاهد2 (بدون درمان) مقایسه شدند. نتایج این مطالعه نشان دادند تعداد آماستیگوت های داخل ضایعات پوستی در گروه های تحت مداخله نسبت به گروه های شاهد به شکل معنی داری کاهش یافتند .(P=0.001) همچنین غلظت های متفاوت نانوگلد باعث کاهش میزان مرگ ومیر موش های تحت مداخله شدند(P=0.003). هیچگونه اختلاف معنی داری بین اثر غلظت های 40 µg/ml و 0.4 µg/ml در کاهش آماستیگوتها مشاهده نگردید (P=0.648).

در بعضی منابع به اثرات مفید گیاه زیرفون بر بیماریهای عصبی از جمله تشنج، اشاره شده است. درمطالعه حاضر، اثر عصاره متانولی پرکوله گیاه Tilia plathyphyllos بر تشنج ناشی از پیکروتوکسین و پنتیلین تترازول در موش سوری مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق تجربی، گروههای 5 تایی از موشهای سوری از طریق تزریق داخل صفاقی دوزهای مختلف از عصاره متانولی پرکوله سرشاخه های گلدار گیاه زیرفون ( 200 ,100 mg/kgو 300) پیش درمانی شده و پس از 20 دقیقه به آنها پیکروتوکسین 10 mg/kg یا پنتیلین تترازول mg/kg 80 به صورت داخل صفاقی تزریق و میزان تاثیر عصاره در تاخیر شروع حملات تشنجی، زمان مرگ ناشی از تشنج و درصد مرگ و میر در گروه های آزمایش و کنترل، اندازه گیری و مقایسه گردید. پیش درمانی حیوانات با دوزهای mg/kg 100 و 200عصاره گیاه Tilia plathyphyllos بترتیب باعث تاخیر در شروع حملات تشنجی ناشی از پیکروتوکسین از 208 ثانیه به 298 (>P 0. 05)و (>P 0.01) 570 ثانیه شد. دوز 200 mg/kg از عصاره باعث تاخیر تشنج ناشی از پنتیلن تترازول از 233 ثانیه به 351 ثانیه (>P 0.01) شد. زمان مرگ موشها نیز با دوز mg/kg 200 عصاره از 1237 به1498 ثانیه (>P 0.05) در مورد پیکروتوکسین واز 1973 به 2508 ثانیه (>P 0. 01) در مورد پنتیلن تترازول، به تاخیر افتاد.(>P 0.05) درصد مرگ ومیر ناشی از پیکروتوکسین و پنتیلن تترازول از 100 درصد بترتیب به 80 درصد (>P 0.05) و 40 درصد (>P 0.05) رسید. عصاره متانولی سرشاخه های گلدار گیاه زیرفون T.pathyphyllos باعث تاخیر در شروع حملات تشنجی، تاخیر در مرگ و کاهش درصد مرگ و میر ناشی از پیکروتوکسین و پنتیلن تترازول میگردد و برای استفاده از آن بعنوان ضد تشنج، بایستی مطالعات تکمیلی روی آن انجام شود.

بروسلوز یک عفونت زئونوز می باشد که همه ساله سبب بیماری و تلفات انسانی و نیز خسارات هنگفت اقتصادی در سراسر دنیا می شود. روش های مولکولی نقش زیادی در تشخیص، پیشگیری و درمان بروسلوز انسانی و دامی بازی می کند. بمنظور تشخیص بموقع و پیگیری فرایند درمان این بیماری باید این تکنیک ها بطور مستمر اصلاح و بهینه سازی گردند. در این تحقیق متد PCR معمولی و PCR الیزا با طراحی یک ست پرایمر و پروب جدید اصلاح شده و کارکرد آن با استفاده از سویه استاندارد بروسلا ملیتنسیس و نیز نمونه های بالینی مورد ارزیابی قرار گرفت. ست پرایمر و پروب با استفاده از ژن omp31 سویه 16M بروسلا ملیتنسیس و به کمک نرم افزارهای بیوانفورماتیک طراح گردید و اختصاصیت آن نیز تعیین شد. اختصاصیت این پرایمرها با استفاده از طیفی از باکتری های غیر بروسلا نیز مورد تایید قرار گرفت. برای آماده کردن تکنیک PCR-ELISA پروب بیوتینیلات مکمل سکانس داخلی محصول نهایی PCR طراحی و سنتز گردید. سپس سوبسترای حاوی قطعات نشاندار شده در کف میکروپلیت باند شده واجازه داده شد تا با فاز جامد بیوتین-استرپتاویدین واکنش کند و نتیجه نهایی به کمک الیزا ریدر قرائت گردید. پس از بهینه سازی اولیه متد با ‍ژنوم خالص شده سویه های استاندارد بروسلا ملیتنسیس و مقایسه حساسیت آنها، چند نمونه سرم و خون کامل انسانی و نیز نسوج و بافت های حیوانات آلوده به بروسلوز مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج حاصله حاکی از حساسیت بیشتر متد الیزا در مقایسه با PCR معمولی است. جمع بندی نهایی و ارایه توصیه های کاربردی درمورد نتایج این تحقیق نیازمند آزمایش نمونه های بیشتری است.

معتبرسازی یک فرآیند، برنامه ای است که درجه بالایی از تضمین را جهت تولید محصولات با خصوصیات ثابت قابل قبول و از پیش تعیین شده، ایجاد می کند. یکی از تست های کلیدی نیازمند به معتبرسازی، تستLAL است که جهت تشخیص عدم حضور اندوتوکسین در فرآورده های استریل تزریقی صورت می گیرد. طی این مطالعه، با انتخاب 12 آنتی بیوتیک تزریقی از گروه پنی سیلین ها و سفالوسپورین ها، معتبرسازی تست را به روش ژل کلات انجام داده، رقت مربوط به مهار کنندگی با کیت اختصاصی اندوتوکسین مشخص شد و ارتباط ساختمان آنتی بیوتیک با رقت به دست آمده مورد مطالعه قرار گرفت. رقت مهارکنندگی برای پنی سیلین G پتاسیم 5 میلیون، پنی سیلین G پتاسیم 1 میلیون، پنی سیلین G سدیم 1:40، برای آمپی سیلین، پنی سیلین G 6:3:3، پنی سیلین 400000 و 800000 واحدی 1:20 و کلوگزاسیلین 1:80 حاصل شد. سفوتاکسیم، سفه پیم، سفتی زوکسیم تا رقت 1:40، سفوروکسیم، سفتازیدیم تا 1:20 و سفازولین تا 1:80 دارای اثرات مهارکنندگی بودند. توجیه مبنای تفاوت ها بنا بر دسته دارویی پنی سیلین ها و سفالوسپورین ها به صورت جداگانه بین اعضای هر گروه دارویی صورت پذیرفت.

سرایت عفونت واریسلا زوستر به عنوان یک خطر مهم شغلی برای کارکنان سیستم سلامت و یک عامل خطر ایجاد عفونت بیمارستانی در افراد مستعد مطرح است. این مطالعه با هدف تعیین تیترآنتی بادی ضد واریسلا در کارکنان بهداشتی بیمارستان امام رضا (ع) شهر کرمانشاه انجام شد. در یک مطالعه توصیفی سطوح ایمنوگلوبین G ضد واریسلا در 250 نفر از کارکنان خدمات بهداشتی و دانشجویان شاغل در بیمارستان امام رضا (ع) شهر کرمانشاه اندازه گرفته شد. اطلاعات مربوط به سن، جنس، شغل، سال های خدمت و تاریخچه ابتلای قبلی به واریسلا در پرسشنامه های مربوطه ثبت گردید. با استفاده از 5 میلی لیتر نمونه خونی، وجود آنتی بادی های ضد واریسلا توسط روش الیزا مورد بررسی قرار گرفت. در این مطالعه در مجموع 188 نفر از کارکنان (محدوده سنی 23-40 سال و با میانگین 30.6) و 62 دانشجو (محدوده سنی 25-18 سال و با میانگین19.8 ) مورد بررسی قرار گرفتند. در مجموع شیوع سطوح آنتی بادی مثبت در کارکنان و دانشجویان %84.5 بود. میانگین سنی افراد دارای آنتی بادی مثبت به طور معنی داری بالاتر از گروه دارای آنتی بادی منفی بود (p<0.05). ارتباط معنی داری بین سرونگاتیویتی و شغل، سال های خدمت یا جنس کارکنان مشاهده نشد (p<0.05). فراوانی سرونگاتیویته در جمعیت مورد مطالعه در کارکنان بیمارستان امام رضا (ع) شهر کرمانشاه بالا و در محدوده بالاترین سرونگاتیویته های گزارش شده در مطالعات تا کنون می باشد. با توجه به حساسیت بالای کارکنان نسبت به واریسلا، به نظر می رسد عفونت با واریسلا یک خطر شغلی مهم در کارکنان بهداشتی کرمانشاه باشد.

سودوموناس ائروژینوزا نوعی پاتوژن فرصت طلب است که بطور طبیعی نسبت به بسیاری از آنتی بیوتیک ها گروه دارو های بتالاکتام (مثل پنی سیلین، سفالوسپورین ها و کار باپنم ها) مقاوم می باشد. بعلاوه بروز مقاومت پس از تجویز آنتی بیوتیک در آن ها نیز رایج است. در سال های اخیر، به دلیل عرضه دارو های بتا لاکتام جدید، انواعی از بتا لاکتاماز های جدید نیز شناسایی شده اند. لذا به وجود آز مون هایی قابل اعتماد جهت شناسایی آنزیم های بتا لاکتاماز وسیع الطیف تولید شده توسط سویه های سودو موناس ائروژینوزا نیاز است. در این مطالعه توانایی تولید بتالاکتاماز وسیع الطیف (ESBL) در بین 100 سویه سودو موناس ائروژینوزا جدا شده از بیماران مبتلا به سوختگی بستری در بیمارستان مطهری تهران ارزیابی شده است. بدین منظور، در ابتدا شناسایی سویه ها بر اساس تست های استاندارد باکتری شناسی انجام شد و در ادامه حساسیت یا مقاومت آن ها در تست انتی بیوگرام با روش انتشار دیسک تعیین گردید. در ادامه این سویه ها از نظر تولید بتا لاکتاماز با روش سریع نشاسته نواری غربالگری شدند. متعاقبا توانایی تولید (ESBL) در سویه های بتا لاکتاماز مثبت با دو تست سینرژیسم دو دیسکی (DDST) و تست دو دیسکی (DDT) بررسی و تایید شد. نتایج حاصل نشان دادند که از 100 سویه مورد بررسی، همگی در تست غربالگری مولد بتا لاکتاماز بوده و از این بین توانایی تولید ESBL با روش DDST در %17 از سویه ها تایید شد. با در نظر گرفتن میزان مقاومت به ایمیپنم این میزان به %70 افزایش یافت. بعلاوه %20 از سویه ها با روش DDT مولد ESBL بودند. در این مطالعه برای اولین بار بطور همزمان از روش غربالگری سریع کاغذی به همراه دو روش DDST و DDT جهت شناسایی سویه های سودو موناس ائزوژینوزای مولد ESBL استفاده شده است.

در این مطالعه توانایی سورفکتانتهای غیر یونی در تشکیل نیوزوم های حاوی داروی ضد قارچ ایتراکونازول مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور پس از مطالعات اولیه فرمولاسیون های مختلف نیوزومی متشکل از درصد های مختلفی از بریج 58 و اسپن 60 به همراه کلسترول به عنوان عامل پایدار کننده دیواره نیوزوم ها ساخته شد. فرمولاسیون های حاصل از لحاظ مورفولوژی و اندازه ذره ای به وسیله میکروسکوپ نوری و روش تفرق اشعه لیزر مورد بررسی قرار گرفتند. همچنین میزان محبوس سازی ایتراکونازول در فرمولاسیونهای حاصل بررسی گردید. نتایج مطالعات نشان داد تمامی فرمولاسیون ها توانایی تشکیل نیوزوم در حضور دارو را دارند و حداکثر میزان محبوس سازی ایتراکونازول و همچنین کمترین اندازه ذره ای در فرمولاسیون متشکل از اسپن 60 و کلسترول با درصد مولی70  به 30 مشاهده گردید.

مطالعات حیوانی نشان دهنده پاسخ دهی بیشتر بافت معده حیوانات نر به عفونت هلیکوباکتر پیلوری است اما مکانیسم های دخیل در این موضوع ناشناخته هستند. این مطالعه درنظر دارد به نقش اختصاصی رسپتور آندرو‍ژنیک به عنوان پارامتر اصلی متاثر از عفونت هلیکوباکتر پیلوری و ارتباط آن uPA بعنوان فاکتور اصلی آنژ‍یو‍نیک در بافت معده بپردازد. رسپتور آندروژنیک و uPA در بافت طبیعی و بافت بدخیم 71 بیمار مبتلا به آدنوکارسینومای معده بصورت گذشته نگر بررسی شد. رنگ آمیزی گیمسا و متد های ایمونوهیستوشیمی جهت تشخیص هلیکوباکتر و ارزیابی نیمه کمی حضور رسپتورها در سلول های گلندولار، اپی تلیال تومورال، استروما، اندوتلیال و لنفاتیک به ترتیب مورد استفاده قرار گرفتند. در این مطالعه %83 مردان آلوده به عفونت هلیکوباکتر بیان رسپتور آندروژنیک را درسلول های اپی تلیال سطحی داشته اند اما وضعیت مشابهی در خصوص زنان مورد مطالعه دیده نشد. نتایج این مطالعه نقش قوی عفونت هلیکوباکتر را در مردان مبتلا به آدنوکارسینومای معده نشان می دهد که می تواند بعنوان یک مکانیسم مولکولی جدید در پیشرفت تومور از طریق تاثیر بر رسپتور آندروژنی و ارتباط معنی دار آن با uPA بعنوان یکی از اصلی ترین مارکرهای آنژیوژنیک را مطرح نماید.