در ایران محصول انگور نقش مهمی در بازار داخل و خارج کشور ایفا می کند. با بهبود شیوه های پرورش انگور می توان به تولید و بازاررسانی مناسب این محصول کمک نمود که مستلزم بکارگیری نوآوری های اصلاح و بهبود دهنده باغ هاست. از این رو در این پژوهش به بررسی ویژگی های نوآورانه اصلاح و بهبود باغ های انگور و تاثیر آن در پذیرش نوآوری در بین انگورکاران پرداخته شده است. روایی پرسشنامه با کمک پانل های تخصصی و پایایی آن نیز از طریق بکارگیری آزمون کرونباخ آلفا مورد تایید قرار گرفت. نمونه ای متشکل از 260 نفر از جامعه 3942 نفری انگورکاران شهرستان خرمدره انتخاب گردیدند. نتایج نشان داد که ویژگی های نوآوری همچون نگرش نسبت به مزیت نسبی نوآوری، سازگاری، عدم پیچیدگی، قابلیت آزمایش پذیری و مشاهده پذیری نوآوری در بین انگورکاران تحت پوشش طرح توسعه باغ ها (سال های 90-1388) و افراد تحت پوشش طرح طوبی (87-1380) که نوآوری را پذیرش کرده اند به ترتیب بالاتر از افراد غیر تحت پوشش می باشد.