مقدمه :تاب آوری خانواده زمانی تعریف می شود که مصیبتی به خانواده وارد شده باشد و یکی از مصایبی که به بشریت وارد می شود جنگ است. ازعواقب جنگ تحمیلی عراق علیه ایران مشکل جانبازی است. خانواده های زیادی با این مصایب مواجه شدند و در مقابل این مصایب مقاوم و تاب آور بودند و هستند با این وجود در ایران به این امر مهم پرداخته نشده است تا به عوامل مقاومت و تاب آوری خانواده های جانبازان پی برده شود. بنابراین پژوهش حاضر با هدف ارزیابی الگویی برای خانواده تاب آورانجام شده است.روش: شرکت کنندگان پژوهش 281 نفر از همسران جانبازان در قید حیات استان تهران بودند که به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های محقق ساخته تاب آوری خانواده، مصایب واکنش پذیری هیجانی، مصایب ابراز هیجانی، مصایب شناختی و مصایب بیرونی بودند.از روش تحلیل مسیر برای ارزیابی الگوی خانواده تاب آور گیانسینی و همکاران استفاده شد.نتایج :مدل اولیه با داده های حاصل از پژوهش برازش نداشت. غیر خطی بودن، داده های گمشده و خطاهای ویژه مشخص از عواملی هستند که باعث برازش ضعیف مدل یا عدم برازش آن می شود. با اعمال کنترل مفروضه ثابت ماندن واریانس مانده ها مدل اولیه مورد تحلیل قرار گرفت. مدل با اعمال خطای اندازه گیری از برازش خوبی برخوردار شد.بحث: متغیرهای مصایب شناختی و واکنش پذیری هیجانی به طورمستقیم و غیر مستقیم و ابراز هیجان به طور غیر مستقیم با تاب آوری خانواده رابطه داشتند که این مطلب بیانگر آن است که با کاهش مصایب شناختی و هیجانی تاب آوری خانواده نیز افزایش می یابد