مجله پرستاری و مامایی
سال:1396 | دوره:15 | شماره:10 (پی در پی 99) S0026 |تعداد مقالات:10

پیش زمینه و هدف: عدم توانایی در محاسبه دوز دارویی در بخش های مراقبت ویژه شایع ترین خطای پزشکی می باشد که می تواند حتی در بیماران به شدت بدحال منجر به صدمات جدی و حتی مرگ شود. هدف از مطالعه حاضر تعیین توانایی محاسبه دارویی پرستاران شاغل در بخش مراقبت های ویژه در مراکز آموزشی درمانی پژوهشی رشت در 95-1394 است. مواد و روش ها:. پژوهش حاضر، یک مطالعه توصیفی تحلیلی است که توانایی محاسبه دارویی پرستاران شاغل در بخش های مراقبت ویژه بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی را در سال 95-1394 مطالعه می کند. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه ایبود مشتمل بر دو بخش که بخش اول شامل 7 سوال مربوط به اطلاعات شغلی فرد و بخش دوم شامل 4 سوال در رابطه با ریاضیات مربوط به تبدیل واحدهای متریک و 10 سوال مربوط به محاسبه داروهای وریدی در بخش مراقبت ویژه می باشد. تحلیل داده ها با استفاده از محاسبات آماری توصیفی (توزیع فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (ضریب همبستگی اسپیرمن، من ویتنی، کورسیکال والیس) صورت گرفت. یافته ها: یافته ها نشان دادند که وضعیت توانایی محاسبه دارویی نمونه های موردپژوهش 75 درصد در وضعیت خوب، 19.7درصد در وضعیت متوسط و 3.33 درصد در وضعیت ضعیف بودند. تنها بر اساس بخش محل خدمت در میزان توانایی محاسبات دارویی اختلاف قابل توجهی مشاهده شد (p=0.0001). بیشترین توانائی محاسبه دارویی در بخش جراحی قلب بود، و بیمارستان رازی کم ترین توانایی را در این بخش داشت و رابطه نسبت مثبت مستقیمی بین توانایی تبدیل واحدهای متریک و توانایی محاسبه دارویی وجود داشت r2=0.176 .(r=0.504)بیانگر  آن است که 17.6درصد توانائی محاسبات دارویی پرستاران به توانائی تبدیل واحدهای متریک آن ها وابسته است. در ضمن درصد محاسبه دارویی درست 21.67 درصد می باشد. بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته ها، بین توانایی محاسبه دارویی و توانایی تبدیل واحدهای متریک ارتباط کمی وجود دارد همچنین با توجه به درصد پایین محاسبه درست دارویی در نمونه های مورد پژوهش، توجه بیشتر به برنامه ریزی مناسب به منظور ارتقا محاسبه دارویی ضروری به نظر می رسد.

پیش زمینه و هدف: پیوند کلیه یکی از درمان های اصلی بیماران با مرحله نهایی بیماری کلیه می باشد. پیوند کلیه اگرچه می تواند موجب بقای طولانی و کاهش هزینه گردد، اما عاری از عوارض نبوده و کیفیت زندگی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد. با توجه به این که ارتقاء کیفیت زندگی در این بیماران از اهمیت ویژه ای برخوردار است، لذا این مطالعه باهدف تعیین تاثیر اجرای الگوی توانمندسازی خانواده محور بر کیفیت زندگی بیماران پیوند کلیه مراجعه کننده به درمانگاه پیوند مرکز آموزشی درمانی بیمارستان امام خمینی (ره) ارومیه در سال 1395 انجام گرفت.مواد و روش کار: پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی با دو گروه مداخله و کنترل بود که بر روی 60 بیمار و 60 عضو فعال خانواده واجد معیارهای ورود مراجعه کننده به مرکز پیوند مرکز آموزشی درمانی امام خمینی (ره) ارومیه در سال 1395 انجام شد. پس از نمونه گیری به روش در دسترس، نمونه ها به طور تصادفی به دو گروه مداخله (30 بیمار همراه با 30 عضو فعال خانواده) و کنترل (30 بیمار و 30 عضو فعال خانواده) تقسیم شدند. ابزارهای پژوهش، پرسش نامه اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه اختصاصی پیوند کلیه KTQ25 بود که در دو مرحله قبل و بعد از اجرای الگوی توانمندسازی خانواده محور تکمیل شد. برای گروه مداخله الگوی توانمندسازی خانواده محور در چهار محور تهدید درک شده، مشکل گشایی، مشارکت آموزشی و ارزشیابی در قالب 11 جلسه آموزشی گروهی و پیگیری به مدت 2 ماه انجام گرفت. به منظور تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد.یافته ها: در این مطالعه نتایج آزمون آماری تی مستقل نشان داد که بعد از مداخله، بین میانگین نمره کیفیت زندگی گروه مداخله و کنترل تفاوت آماری معنی دار وجود داشت (p<0.0001). میانگین نمره کل کیفیت زندگی در گروه مداخله قبل از مداخله 1.05±3.97 بود که بعد از مداخله به 0.77±5.80 افزایش یافت که این تفاوت معنی دار بود (p<0.0001). آزمون t مستقل نشان داد که میانگین نمره کل کیفیت زندگی بین گروه مداخله و کنترل پس از مداخله تفاوت معنی دار دارد (p<0.05).بحث و نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که اجرای الگوی توانمندسازی خانواده محور بر کیفیت زندگی بیماران پیوند کلیه موثر است. بنابراین ایجاد یک برنامه مراقبتی جامع با حضور خانواده ها همراه با پیگیری مداوم برای بیماران پیوند کلیه پیشنهاد می شود.

پیش زمینه و هدف: میزان تولیدات علمی یک حوزه و دستاوردهای پژوهشی آن در سطوح دانشگاهی، ملی و بین المللی شاخص مهمی است که نشان می دهد یک جامعه علمی در توسعه و بهره گیری از آخرین دستاوردهای علمی چگونه عمل می کند. یکی از روش های شناخته شده بررسی برونداد علمی هر حوزه، بررسی مقالات نمایه شده آن در نمایه نامه های معتبر بین المللی است. مواد و روش کار : پایگاه اطلاعاتی وب اف نالج به واسطه اهمیتان در مطالعات علم سنجی و اسکاپوس به جهت پوشش بیشتر مجلات کشورهای درحال توسعه برای بررسی کم و کیف برونداد علمی حوزه پرستاری ایران انتخاب گردیدند. داده های خام این دو پایگاه پس از بازیابی در تاریخ 10 آگوست 2017 به محیط اکسل انتقال و بر اساس شاخص های علم سنجی کارکرد بیش از سه دهه حوزه پرستاری ایران مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها : بر پایه اطلاعات استخراج شده اولین مقاله حوزه پرستاری ایران در پایگاه اطلاعاتی اسکاپوس به سال 1967 و در پایگاه اطلاعاتی وب اف نالج به سال 1991 برمی گردد. تولیدات این حوزه تا تاریخ استخراج اطلاعات سیر کاملا صعودی داشته و از روند رشد تصاعدی برخوردار بوده است. در این بازه پژوهشگران حوزه پرستاری در پایگاه اطلاعاتی اسکاپوس 3056 مقاله و در پایگاه اطلاعاتی وب اف نالج 1622 مقاله منتشر کرده اند. مجله حیات با بیش از 210 مقاله در اسکاپوس و مجله HEALTH SCIENCES INTERNATIONAL JOURNAL OF MEDICAL RESEARCH & با 107 عنوان مقاله در وب اف نالج ازجمله مجلاتی هستند که پژوهشگران حوزه پرستاری ترجیح داده اند مقالات خود را در آن ها انتشار دهند. احمدی با 59 مقاله در وب اف نالج و عزیزی با 140 مقاله در اسکاپوس ازجمله پرکارترین نویسندگان هستند. در هردو پایگاه اطلاعاتی بیشترین همکاری بین المللی در تولید مقالات علمی با کشور امریکا بوده است. انتشار مقالات اصیل با بیش از 85 درصد در هر دو پایگاه مرجح ترین شکل ارائه نتایج تحقیقات بوده است. 3056 مقاله منتشرشده در پایگاه اطلاعاتی اسکاپوس 6593 استناد را به خود اختصاص داده است که به ازای هر مقاله 1.9 استناد اخذ شده است. اچ ایندکس مقالات منتشرشده در اسکاپوس 62 است و به عبارت دیگر 62 مقاله از میان مقالات منتشرشده در اسکاپوس موفق شده اند هریک حداقل 62 استناد به خود اختصاص دهند. این شاخص ها برای مقالات منتشرشده در وب اف نالج برای 1622 مقاله 5169 استناد یعنی 3.19 استناد با ازای هر مقاله با اچ ایندکس 26 است. پژوهشگران دانشگاه علوم پزشکی تهران در هر دو پایگاه با 929 مقاله در اسکاپوس و 441 مقاله در وب اف نالج مرتبه نخست تولید مقاله را از آن خود کرده اند. مقاله Janghorbani با عنوان Prospective study of diabetes and risk of hip fracture - The Nurses' Health Study و با اخذ 111 استناد در وب اف نالج و مقاله Montazeri با عنوان The Short Form Health Survey (SF-36): Translation and validation study of the Iranian version و با اخذ 381 استناد ازجمله پراستنادترین مقالات می باشند.بحث و نتیجه گیری: جستجوی های انجام شده از پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی و دیگر پایگاه های اطلاعاتی نشان می دهد 38 مجله علمی و پژوهشی در حوزه پرستاری ایران منتشر می شود. حوزه پرستاری ایران در راستای رویت پذیری بیشتر لازم است در کنار انتشار مقالات در مجلات معتبری که در نمایه نامه های بین المللی نمایه می گردند تلاش خود را معطوف به نمایه کردن مجلات این حوزه در نمایه نامه های معتبر نمایند که این امر ضمن ارتقاء میزان رویت پذیری دیگر شاخص های علم سنجی ازجمله میزان استنادات، اچ ایندکس پژوهشگران و مجلات و عامل تاثیر مجلات را به دنبال خواهد داشت.

پیش زمینه و هدف: امروزه در آموزش پرستاری، تکنیک های یادگیری فعال جایگزین مناسبی برای روش های سنتی به حساب می آیند و در این راستا اجرای یادگیری مبتنی بر گروه (TBL) یکی از انتخاب های پیش رو است. هدف از انجام این مطالعه تعیین تاثیر روش یادگیری مبتنی بر گروه بر یادگیری درس دیابت در دانشجویان پرستاری است.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع نیمه تجربی قبل و بعد و تک گروهی است. برای دانشجویان سال دوم پرستاری از یک طرح TBL تعدیل شده جهت ارائه مباحث مرتبط با بیماری دیابت استفاده گردید. پس از طراحی آزمون های استاندارد، دانشجویان طی این دوره آموزشی، پس از پیش آزمون در یک کارگاه TBL پنج ساعته شرکت نموده و به منظور بررسی بقای مطالب بعد از سه ماه پس آزمون به عمل آمد. یک پرسشنامه بررسی درک دانشجویان از شیوه TBL نیز در انتهای دوره در اختیار آنان قرار گرفت. داده ها نهایتا توسط نرم افزار آماری (SPSS (Ver.20 و با آزمون های توصیفی و تحلیلی آنالیز گردید.یافته ها: میانگین و انحراف معیار پیش آزمون و پس آزمون دانشجویان به ترتیب 2.62±15.60 و 3.57±27.50 بود که از این حیث اختلاف مابین آن ها معنی دار بود. همچنین مابین نمرات آزمون تعهد آمادگی فردی و آزمون تعهد آمادگی گروهی اختلاف معنی دار آماری مشاهده گردید. برحسب تفکیک جنسیت تنها در آزمون IRAT اختلاف نمرات دانشجویان معنی دار بود (p<0.001). همچنین دانشجویان قوی و ضعیف به یک میزان از TBL نفع برده بودند. در پرسشنامه رضایت از TBL نیز دانشجویان دیدگاه کاملا مثبتی ارائه دادند.بحث و نتیجه گیری: بر اساس توانایی TBL در بهبود عملکرد امتحانی و بقا مطالب، این رویکرد می تواند در آموزش پرستاری به عنوان یک رویکرد جایگزین شیوه های سنتی موردتوجه قرار بگیرد، بدین هدف که ارتقاء کیفیت آموزش دانشجویان پرستاری بتواند به بهبود کیفیت خدمات ارائه شده آنان در بالین بینجامد.

پیش زمینه و هدف: با توجه به تاثیرات ناگوار خشونت خانگی بر سلامت جسمی و روان شناختی اعضای خانواده، هدف از مطالعه حاضر بررسی تجارب شوهران زنان دارای وابستگی بین فردی از خشونت خانگی همسرانشان بود. این پژوهش می تواند درک عمیق تری از تاثیرات وابستگی بین فردی زنان بر ارتکاب همسرآزاری فراهم آورد.مواد و روش ها : در این مطالعه از طریق تحلیل ثانویه داده ها، مصاحبه های نیمه ساختاریافته با 18 نفر از شوهران زنان دارای وابستگی بین فردی به روش تحلیل تماتیک موردبررسی قرار گرفت.یافته ها: تحلیل داده ها منجر به استخراج 3 مقوله اصلی و 10 زیر مقوله گردید که عبارت اند از: 1) آزار روان شناختی (ابراز حسادت وبی اعتمادی، واکنش های هیجانی کنترل نشده، اطمینان جویی های مکرر، محدودسازی و انحصارطلبی، گرانباری مسوولیتی شوهر، استفاده مداوم از راهبردهای دست کاری کننده)، 2) اعمال فشار بر رابطه جنسی (اعمال اجبارهای روانی برای شروع رابطه جنسی، تحریک مداوم جسمانی شوهر برای شروع رابطه جنسی، استرس متقابل در رابطه جنسی)، و 3) خشونت فیزیکی (بدرفتاری فیزیکی با شوهر، صدمه زدن به خود، و بدرفتاری فیزیکی با فرزندان).بحث و نتیجه گیری: بر مبنای این نتایج، شوهران زنان دارای وابستگی بین فردی در معرض خشونت خانگی همسرانشان قرار دارند. این یافته ها می تواند در ارزیابی خطر، تعیین مسیرهای درمانی و مدیریت خشونت خانگی در زنان دارای وابستگی بین فردی مفید واقع گردد.

پیش زمینه و هدف: در راستای بهبود ایمنی بیمار، کشورها بر آن هستند تا ایمنی سیستم ها را پایش کنند و در این مسیر لازم است فرهنگ ایمنی بیمار نیز بررسی و در بین کارکنان توسعه یابد. این پژوهش باهدف تعیین وضعیت فرهنگ ایمنی بیمار و عوامل تاثیرگذار بر آن در مرکز آموزشی درمانی امام رضا (ع) در تبریز انجام گرفت.مواد و روش کار: این مطالعه از نوع توصیفی همبستگی بود. جامعه پژوهش پرستاران بخش های جراحی بودند که تعداد 101 پرستار به روش سرشماری انتخاب شدند. ابزار جمع آوری، پرسشنامه فرهنگ ایمنی بیمار ( HSOPSC) و اطلاعات جمعیت شناختی پرستاران بود. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آزمون های آماری تی مستقل، ANOVA، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی چند متغیره در نرم افزار آماری SPSS 22 استفاده شد. یافته ها: در ابعاد فرهنگ ایمنی بیمار، بیشترین میانگین نمرات مربوط به ابعاد یادگیری سازمانی-بهبود مداوم، حمایت مدیریت بیمارستان از ایمنی و ادراک کلی از فرهنگ ایمنی و کم ترین میانگین نمره مربوط به ابعاد کار تیمی مابین واحدهای سازمانی، امور مربوط به کارکنان و پاسخ غیرتنبیهی به خطاها بود. طبق نتایج آزمون همبستگی پیرسون، متغیرهای سن ( p<.01) و سابقه کار ( p<.05) با فرهنگ ایمنی بیمار رابطه مثبت معنی داری داشت. در مدل رگرسیون تنها متغیر سن تاثیر معنی داری بر فرهنگ ایمنی بیمار داشت (CI %95=0.97-1.88, p=0.03، B=0.98).بحث و نتیجه گیری: در راستای رسالت اصلی بیمارستان ها که ارائه خدمات اثربخش و ایمن است، توجه به فرهنگ ایمنی بیمار باید در اولویت برنامه های مدیریتی قرار گرفته و در راستای افزایش این فرهنگ، زمینه برای ارتقای ایمنی بیمار فراهم گردد.

پیش زمینه و هدف: شیر مادر به واسطه فواید فیزیولوژیک و سایکولوژیک برای مادر و کودک بهترین غذا برای شیرخوار شناخته شده است. بااین وجود میزان تغذیه انحصاری با شیر مادر در ایران با افزایش سن شیرخوار ماه به ماه کاهش می یابد. لذا مطالعه حاضر باهدف تعیین ارتباط شناسایی خودکارآمدی شیردهی و الگوی شیردهی و عوامل موثر بر آن انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه کوهورت آینده نگر بر روی 350 زن بستری در بخش پس از زایمان مرکز آموزشی و درمانی کوثر شهر قزوین که طی 24 ساعت گذشته زایمان کرده بودند انجام شد. نمونه گیری در دو مرحله انجام شد. پرسشنامه دموگرافیک - مامایی و خودکارآمدی شیردهی در بیمارستان تکمیل شد. سپس در 2 مقطع زمانی (1 و 3 ماه پس از زایمان) چک لیست الگوی شیردهی از طریق تماس تلفنی تکمیل شد. داده ها از طریق آزمون های آماری تی، کای دو و رگرسیون لجستیک با سطح معنی داری p<0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: از بین شرکت کنندگان در مطالعه 88.3 درصد شیردهی را در بیمارستان آغاز کرده و در ماه سوم پس از زایمان 78 درصد شیردهی انحصاری داشتند. میزان خودکارآمدی شیردهی در حد مطلوبی نبود (7.65±57.28). شروع مراقبت های بارداری در سه ماهه اول بارداری، شروع شیردهی در 1 ساعت پس از زایمان و خودکارآمدی شیردهی، شیردهی انحصاری را در ماه سوم پس از تولد پیشگویی کرده بودند.بحث و نتیجه گیری: تلاش برای تشویق مادران به شیردهی و مداخله جهت ارتقا خودکارآمدی شیردهی و همچنین توجه به جایگاه پرسنل بهداشتی در ارتقا میزان شیردهی باید در سیاست گذاری های بهداشت عمومی گنجانده شود تا بدین وسیله از قطع زودهنگام شیردهی انحصاری جلوگیری شود.

پیش زمینه و هدف: یکی از مدل های بومی مراقبتی طراحی شده در ایران که جهت افزایش توان خود مراقبتی، افزایش پذیرش فرایند درمان و عملکرد مناسب بیماران مزمن طراحی شده است، مدل مراقبت پیگیر می باشد. هدف مطالعه حاضر، ارزیابی نقادانه کاربردپذیری مدل مراقبت پیگیر در مراقبت از بیماران مزمن می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی، 28 مقاله مداخله ای در زمینه مدل مراقبت پیگیر که طی 10 سال گذشته منتشر شده بود، مورد ارزیابی قرار گرفتند. ابزار مورداستفاده، چک لیست نقد کاربردپذیری مقالات که روایی و پایایی آن تایید شده است، بود. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS ویرایش 16 و آمار توصیفی (فراوانی نسبی و درصد فراوانی نسبی) انجام شد. یافته ها: ارزیابی رعایت معیارهای کاربردپذیری مقالات نشان داد که بحث در مورد یافته های مطالعه جهت استفاده در فعالیت های بالینی یا پژوهش های آتی در 39.3درصد، توجیه پذیر و کامل بودن کاربردها در 39.3درصد، عدم مبالغه در مورد کاربرد نتایج در 67.9 درصد، استفاده از تئوری ها در کاربرد نتایج در 100.0 درصد، ارائه پیشنهاد ها در 64.3 درصد، بیان محدودیت ها در 46.4 درصد، عدم بیان کاربرد مهم تحقیق در 53.6 درصد، مشخص کردن کاربرد یافته ها برای بالین در 67.9 درصد و بیان کاربردهای عملی بر پایه یافته های مطالعه در 57.1 درصد مقالات رعایت شده است.بحث و نتیجه گیری: تحلیل نتایج نشان داد که مطالعاتی که مدل مراقبت پیگیر را به عنوان چارچوب مطالعه خود استفاده کرده اند، معیارهای کاربردپذیری را به طور کامل رعایت نکرده اند. به منظور استفاده از این مدل باید سه جنبه پژوهشی (بیان کاربردی نتایج مطالعات توسط پژوهشگران)، آموزشی (برگزاری دوره های مدون آموزشی و بازآموزی) و مدیریتی (فراهم کردن زیرساخت های کافی ازجمله نیروی انسانی و امکانات کافی) را در نظر گرفت.