فیزیولوژی و تکوین جانوری (علوم زیستی)
سال:1393 | دوره:7 | شماره:3 (پیاپی 26) |تعداد مقالات:9

مقدمه و هدف: مهاجرت و جایگزینی سلول در پیوند سلول مهم است و گیرنده CXCR4 نقش کلیدی در این فرآیند دارد. سلول های بنیادی مزانشیمی (MSCs) قادر به بیان CXCR4 نیستند اما تحریک آن ها با سایتوکاین های التهابی نظیر TNF-a میزان بیان CXCR4 را افزایش می دهد. در این مطالعه میزان تغییر بیان CXCR4 در MSCs مغز استخوان انسان تحت تاثیر سایتوکاین التهابی TNF-aمورد بررسی قرار گرفت.روش کار: MSCs مورد مطالعه به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. گروه شاهد سلول های تیمار نشده و گروه های مورد، سلول های تیمار شده با TNF-a با غلظت های 1 ng/ml و 10 در زمان های 2، 10، 24 و 48 ساعت بود. سپس mRNA ی سلول ها استخراج و cDNA آن ساخته و میزان بیان ژن CXCR4 با روش Real Time PCR بررسی گردید. ژن کنترل خانگی، بتا اکتین بود. نهایتا تغییر بیان در سلول های تیمار شده و تیمار نشده با استفاده از روش لیواک (2-DDct) تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: در MSCs تیمار شده با TNF-a 1 ng/ml در زمان های 2، 10، 24 و 48 ساعت میزان بیان به ترتیب:32، 64، 256 و 32 برابر و در تیمار با 10 ng/ml در زمان های مشابه، به ترتیب: 16، 32، 512 و 32 برابر شد. بیشترین میزان بیان ژن CXCR4 در مجاورت با TNF-a در مدت زمان 24 ساعت و در غلظت 10 ng/ml مشاهده گردید.نتیجه گیری: به نظر می رسد هم عامل زمان و هم غلظت TNF-a در بیان ژن CXCR4 در MSCs مشتق از مغز استخوان انسان موثر است ولی زمان عامل مهم تری در تغییر بیان ژن CXCR4 در این سلول هاست.

زمینه و هدف: استفاده از داروهای شیمیایی در درمان بیماری ها، معمولا دارای عوارض جانبی است. با توجه به اثرات جانبی اکثر داروهای شیمیایی، در سال های اخیر استفاده از داروهای گیاهی در جهت درمان ناباروری رونق یافته است. لذا این مطالعه با هدف بررسی اثر عصاره آبی گل رازک برمیزان هورمون ها و سلول های دودمانی جنسی در موش های ماده بالغ انجام گردید.روش کار: این یک مطالعه تجربی است که بر روی 40 سر موش ماده بالغ انجام گرفت. موش ها به 5 گروه 8 تایی شامل گروه های کنترل (فاقد تیمار)، شاهد( سالین) و سه دسته تجربی دریافت کننده عصاره هیدروالکلی گل رازک با دوزهای 50 mg/kg، 100 و 150 تقسیم شدند. کلیه تجویزها به صورت گاواژ و به مدت 21 روز انجام گرفت. در پایان آزمایشات از قلب حیوانات خون گیری به عمل آمد و با جداسازی سرم از نمونه ها میزان هورمون های جنسی و هم چنین با جداسازی تخمدان ها تعداد فولیکول های گراف، ثانویه و آنترال شمارش شد. نتایج با استفاده از آزمون های آماری تجزیه واریانس یک طرفه و توکی آنالیز گردیدند.یافته ها: نتایج نشان داد که عصاره هیدروالکلی گل رازک باعث افزایش معنی دار در میزان هورمون های استروژن، پروژسترون و افزایش تعداد فولیکول های گراف، ثانویه و آنترال می شود.نتیجه گیری: عصاره گل رازک احتمالا از طریق تحریک ترشح LH و با داشتن ترکیبات استروئیدی، فلاونوئیدی، باعث افزایش هورمون های جنسی و فولیکول های تخمدانی می شود.

زمینه و هدف: ساردین ماهیان از خانواده شگ ماهیان از نظر اکولوژیک جزو ماهیان سطح زی ریز، و اولین مصرف کنندگان در زنجیره تولیدات دریایی بوده و در صورت صید بی رویه آن ها کاهش صید تون ماهیان مشاهده می گردد. هدف از این مطالعه بررسی تنوع احتمالی ژنتیکی و ایجاد زیر جمعیت در حوزه پراکنش این گونه در خلیج فارس و دریای عمان است.روش کار: در طی زمستان 90 و بهار 91 تعداد 63 عدد ساردین سندی با روش پرساین دو قایقی از سه منطقه جاسک، قشم و لنگه جمع آوری و بررسی های مورفولوژیک و بیومتریک معمول انجام گردید. داده ها به روش آنالیز واریانس یک طرفه one way ANOVA و آنالیز واریانس چند متغیره MANOVA مورد بررسی آماری قرار گرفتند.یافته ها: بررسی آماری صفات مورد مطالعه وجود یک شیب معنی دار را در سطح p£0.05 درکلیه صفات از بندر چارک در منطقه لنگه تا بندر جاسک در دریای عمان نشان داد. آزمون post-hoc نشان از این داشت که در تمامی صفات جاسک تفاوت معنی داری را با دو منطقه دیگر دارد. بر پایه آزمون مولفه های اصلی مهم ترین صفات در ایجاد این تنوع طول کل، طول چنگالی، طول استاندارد، طول پوزه و پهنای بدن می باشند. از سوی دیگرClaster analysis  بر پایه صفات مورفولوزیک سه منطقه در ابتدا به دو منطقه اصلی (جاسک، قشم و لنگه) تقسیم و در مرحله بعد دو منطقه قشم و لنگه را نیز از یک دیگر جدا سازی می کند.نتیجه گیری: نتایج حاصل می تواند نشان از این حقیقت باشد که این گونه در حوضه گسترده پراکنش خود دارای زیر جمعیت هایی است که می توانند زیر بنای ایجاد زیر گونه در حوزه پراکنش این گونه باشند.

زمینه و هدف: کیتون ها به دلیل وجود کیتین و کیتوسان در پوسته آن ها از لحاظ پزشکی از اهمیت خاصی برخوردارند. به دلیل اهمیت آنژیوژنز و از آن جائی که فرآیند پیچیده ای شامل برهم کنش فاکتورهای محلول سلول و اجزاء ماتریکس خارج سلولی می باشد، هدف از این مطالعه بررسی اثرات توأم عصاره الکلی پوسته کیتون و بافت سلول زدایی شده مغز رت بر آنژیوژنز پرده کوریوآلانتوئیک جنین جوجه است.روش کار: در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی، بافت مغز رت سلول زدایی شد. 50 عدد تخم مرغ نطفه دار به طور تصادفی در 5 گروه مساوی شاهد (بدون تیمار)، شاهد آزمایشگاهی 1 (تیمار با DMSO)، شاهد آزمایشگاهی 2 (تیمار با مغز سلول زدایی شده)، تجربی 1 (تیمار با عصاره) و تجربی 2 (تیمار توام عصاره و بافت سلول زدایی شده مغز) توزیع شدند. در روز دوازدهم انکوباسیون از تمام نمونه ها عکس برداری و تعداد و طول انشعابات عروقی در محل تیمار روی پرده کوریوآلانتوئیک به کمک نرم افزار Image Jبررسی و به کمک نرم افزار SPSS16 آزمون آماری ANOVA و Tukey در سطح (p<0.05) تحلیل گردید.یافته ها: در مقایسه میانگین تعداد (1034±1.85) و طول (13.12±2.04 mm) عروق خونی در گروه شاهد و تعداد (6.06±1.36) و طول (9.76±1.21 mm) انشعابات عروقی در گروه تجربی 1، کاهش معنی دار مشاهده شد (p<0.001). هم چنین میانگین تعداد (8.75±1.04) و طول (11.43±1.42 mm) عروق خونی در گروه تجربی 2 با تعداد و طول عروق خونی در گروه شاهد کاهش معنی دار نشان داد (p<0.05).نتیجه گیری: کاربرد توأم عصاره پوسته کیتون خلیج فارس و بافت سلول زدایی شده مغز رت باعث کاهش آنژیوژنز در پرده کوریوآلانتوئیک می شود.

زمینه و هدف: معمولا گونه های مختلف ماهیان درطول زندگی با پدیده گرسنگی به طور طبیعی مواجه می شوند، چنین حالتی معمولا درفصل زمستان، هنگام مهاجرت های طولانی به منظور تخم ریزی و یا زمانی که غذا در محیط زندگی، به دلایل مختلفی کاهش پیدا می کند اتفاق می افتد و باعث کاهش شدید ذخایر انرژی بدن ماهی می شود.روش کار: این آزمایش در 5 تیمار و 3 تکرار شامل: تیمار شاهد: پنج هفته غذادهی کامل در طول دوره، تیمار 1: یک هفته گرسنگی کامل و یک هفته غذادهی کامل، تیمار 2: دو هفته گرسنگی کامل و یک هفته غذادهی کامل، تیمار 3: سه هفته گرسنگی کامل و یک هفته غذادهی کامل، تیمار 4: چهار هفته گرسنگی کامل و یک هفته غذادهی کامل، انجام پذیرفت. میزان اکسیژن محلول برابر 5.5-6، دما برابر 28-24 درجه سانتی گراد و PH در طول دوره آزمایش برابر 7.5-8 اندازه گیری گردید .بچه ماهیان کپور در طول دوره آزمایش و در تیمار شاهد و در زمان غذادهی تیمارهای دیگر با غذای تجاری (شامل: رطوبت %8.7، خاکستر %11.2، پروتئین 32% و چربی %10.5) تغذیه شدند.یافته ها: با توجه به نتایج به دست آمده از آنالیز لاشه بچه ماهیان کپور مشخص گردید در میزان درصد پروتئین، چربی، فیبر و خاکستر لاشه اختلاف معنی داری وجود دارد (p<0.05). به طوری که با افزایش طول دوره گرسنگی میزان چربی، پروتئین و فیبر کاهش و میزان خاکستر لاشه افزایش یافت. نتایج بررسی نشان داد که افزایش دوره گرسنگی باعث کاهش کیفیت لاشه و درصد بازماندگی بچه ماهیان کپور می گردد.

مقدمه و هدف : مالتیپل اسکلروزیز بیماری پیشرفته خود ایمنی سیستم عصب مرکزی است و انسفالومیلیت آلرژیک تجربی(EAE) به عنوان یک مدل حیوانی با ارزش برای این بیماری در نظر گرفته می شود. از آن جایی که ویتامین B12 در تعدیل کردن پاسخ های التهابی و در تشکیل صفحات میلین و تعدیل پاسخ های استرس اکسیداتیو شرکت دارد، هدف از این مطالعه بررسی تاثیرات آن بر روی رت های مبتلا به EAE است.روش کار: با استفاده ازترکیب هموژنه نخاع خوکچه هندی، EAE در رت های لویس القاء شد. از روز بعد از القاء بیماری، درمان ها با استفاده از ویتامین B12 شروع و به مدت 10 روز به طول انجامید. از روش الیزا برای بررسی میزان سطح سرمی TNF-a استفاده شد. تمام تست ها با استفاده از نرم افزار SPSS و با روش Mann Whitney U- test مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: در این مطالعه مشاهده شد که میزان شرایط کلینیکی بد و میزان TNF-a در رت های مبتلا به EAE با افزایش میزان B12 کاهش پیدا نموده است.نتیجه گیری: ویتامین B12 دارای اثر حفاظتی در کاهش شرایط ناشی از EAE بوده و می توان از آن در درمان مکمل بیماری MS استفاده نمود.

زمینه و هدف: زخم معده که اغلب از شایع ترین بیماری های گوارشی می باشد، شامل ضایعات مخاطی و زیر مخاطی خوش خیم در دیواره معده است. عوارض جانبی استفاده ازگیاهان دارویی نسبت به داروهای شیمیایی کمتر بوده و برعکس داروهای شیمیایی که ممکن است با ترکیبات دیگر بدن تداخل کرده و یا سمی را در بدن تولید کنند، اغلب اثرات تداخلی ندارند. گیاه بادرنجبویه اثر آرام بخشی و آنتی اکسیدانی دارد و هدف از این تحقیق بررسی اثر عصاره هیدرو الکلی برگ بادرنجبویه بر زخم معده ناشی از اسید استیک در موش صحرایی ماده است.روش کار: در این مطالعه تجربی پس از تهیه عصاره هیدروالکلی برگ های گیاه بادرنجبویه، 60 سر موش صحرایی ماده به وزن تقریبی 250-200 گرم به طور تصادفی به 4 گروه 15 تایی کنترل، شم (دریافت کننده نرمال سالین)، تجربی 1 (عصاره بادرنجبویه با دوز 200 میلی گرم بر کیلوگرم وزن موش) و تجربی 2 (عصاره بادرنجبویه با دوز 400 میلی گرم بر کیلوگرم وزن موش) تقسیم شدند. موش های مبتلا به زخم معده با اسیداستیک به مدت 14 روز با عصاره تیمار گردیدند. نمونه معده در روز چهارم، هفتم، دهم و چهاردهم خارج و بعد از اندازه گیری ابعاد زخم و تثبیت با فرمالین 10%، مراحل پاساژ، برش بافتی و رنگ آمیزی انجام و در نهایت تعداد نوتروفیل، ماکروفاژ و فیبروبلاست شمارش گردید.یافته ها: نتایج نشان داد که عصاره بادرنجبویه باعث افزایش معنی دار درصد بهبود زخم در گروه تجربی 1 و تجربی 2 نسبت به گروه های کنترل و شم شده است. در گروه تجربی 2 ترمیم زخم نسبت به گروه تجربی 1 دارای افزایش معنی دار بیشتری بود. فاکتورهای التهابی و فیبروبلاست ها روز چهارم در گروه تجربی 1 افزایش معنی داری و روز های بعد کاهش معنی داری نسبت به گروه کنترل و شم نشان داد و گروه تجربی 2 از روز چهارم کاهش معنی دار نشان داد.نتیجه گیری: بادرنجبویه قابلیت ترمیمی بالایی در ترمیم زخم معده ناشی از اسید استیک دارد.

زمینه و هدف: امروزه گیاهان دارویی کاربردهای وسیعی در حوزه های مختلف به خصوص در کنترل عفونت های میکروبی دارند اما احتمال بروز عوارض جانبی در تمامی مواد دارویی باعث ایجاد نگرانی های زیادی در استفاده از این مواد در حوزه های مختلف پزشکی شده است. این مطالعه در جهت روشن ساختن بخشی از این ابهامات و با هدف بررسی اثر تزریق داخل صفاقی عصاره های آبی و آلی به دانه بر فاکتورهای بیوشیمیایی و هماتولوژیک موش های صحرایی انجام شده است.روش کار: در این مطالعه تجربی، 15 سر موش صحرایی ماده نژاد اسپیرال به صورت تصادفی به 5 گروه تقسیم شدند. گروه اول به عنوان گروه شم، گروه دوم به عنوان گروه کنترل و گروه های سوم تا پنجم به عنوان گروه های آزمون به ترتیب با عصاره های آبی، اتانولی و استونی به دانه تیمار گردیدند. تیمار موش ها به مدت 10 روز ادامه یافت سپس موش ها در روز یازدهم با اتر بیهوش و خونگیری از قلب آن ها انجام شد. سپس پارامترهای بیوشیمیایی و خونی آن ها مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: نتایج این مطالعه تغییر چندانی در فاکتورهای بیوشیمیایی نشان نداد. میزان گلبول های سفید و جزئی هموگلوبین و درصد هماتوکریت نیز تغییر معنی داری نداشت. میزان پلاکت ها به میزان جزئی در موش های گروه تجربی افزایش نشان داد.نتیجه گیری: تزریق داخل صفاقی عصاره های به دانه تاثیری بر فاکتورهای بیوشیمیایی و خونی موش ندارد.