مجله دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
سال:1390 | دوره:29 | شماره:4 (پی در پی 91) (ویژه نامه) |تعداد مقالات:21

سابقه و هدف: یکی از مشکلاتی که در ترمیم حفرات وسیع مطرح است عدم مقاومت (Resistance) نسوج باقیمانده در برابر نیروهای مضغی است. اما پس از کاربرد مواد ترمیمی باند شونده امید به امکان تقویت نسوج باقی مانده دندان افزایش یافته است. با توجه به اینکه تفاوت موجود از نظر خواص فیزیکی میان ترمیم های مستقیم و غیر مستقیم کامپوزیت ممکن است بر reinforcement دندان پس از ترمیم تاثیر داشته باشد، بنابراین مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر ترمیم های کامپوزیت مستقیم و غیرمستقیم بر مقاومت به شکست دندان های پرمولر فک بالای دارای حفرات (mesio-occluso distal (MOD بود.مواد و روشها: در مطالعه تجربی (آزمایشگاهی) حاضر، تعداد 24 دندان پرمولر انسان که فاقد هر گونه پوسیدگی یا ترمیم بودند و بدون هیچ گونه ترک (crack) در یک محدوده زمانی 6 ماهه کشیده شده بودند، انتخاب گردیدند. تمام نمونه ها به صورت حفره MOD با وسعت باکولینگوالی تراش دو سوم عرض بین کاسپی تراش داده شدند. کلیه نمونه ها به صورت تصادفی در سه گروه شامل A (8 عدد و گروه ترمیم مستقیم)، B (8 عدد و گروه ترمیم غیرمستقیم) وC (8 عدد و گروه تراش بدون ترمیم) تقسیم شدند و با کمک Universal testing machine تحت آزمایش شکست قرار گرفتند. آزمون های آماری واریانس و Tukey جهت آنالیز نتایج مورد استفاده قرار گرفتند و سطح معنی داری کمتر از 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: میانگین مقاومت به شکست برای گروه های ترمیم مستقیم، ترمیم غیرمستقیم وتراش بدون ترمیم به ترتیب 1314.75±33.26، 1192.25±352.45 و 382.45±142.51 بود. هیچ تفاوت معنی داری میان گروه های A و B وجود نداشت (P=0.60)، در حالی که تفاوت بین گروه های A و C، همچنین B و C معنی دار بود (P=0.00).نتیجه گیری: بر اساس تحقیق حاضر، ترمیم های کامپوزیتی چه به صورت مستقیم و چه به صورت غیرمستقیم باعث افزایش مقاومت دندان در برابر شکست شده، از این جهت می توانند در حفرات وسیع تاثیر مهمی داشته باشند.

سابقه و هدف: تورک نامناسب در هنگام بستن پیچ عامل موثر در لقی و شکستگی پیچ و سایر مشکلات تکنیکی در سیستم های ایمپلنت دندانی عنوان شده است. کاربرد محدود کننده های مکانیکی تورک Mechanical Torque Limiting Devices, MTLDs))، جهت کنترل تورک نهایی و دستیابی به تورک هدف موثر می باشد. دقت این وسایل به خصوص در انواع اصطکاکی در کارکرد کلینیکی در محدوده های متفاوت گزارش شده است. با توجه به احتمال تاثیر استریلیزاسیون بر دقت این وسایل واحتمال تاثیرسوء روغن کاری و نامشخص بودن مراحل آماده سازی بر دقت محدود کننده های مکانیکی تورک از نوع اصطکاکی (Lubrication) این تحقیق هدف خودرا به تعیین تاثیر استریلیزاسیون بدون آماده سازی (باز کردن قطعات-روغن کاری- ایجاد زاویه بین سر وبدنه) بر دقت محدود کننده های مکانیکی تورک از نوع اصطکاکی اختصاص داد.مواد و روشها: 15 عدد (MTLDs) جدید از نوع اصطکاکی (5 عدد از هر گروه)، از سه گروه سازنده مختلف خریداری شدند. میزان تورک نهایی با توجه تورک هدف درهر گروه، 10 بار متوالی توسط گیج تورک تونیچی قبل از استریلیزاسیون اندازه گیری شد. در مرحله استریلیزاسیون صد سیکل اتوکلاو انجام شد.در مجموع هر نمونه جهت ارزیابی دقت ده بار قبل وده بار بعد از استریلیزاسیون مورد آزمایش قرار گرفت. قبل از هر سیکل استریلیزاسیون نمونه ها بدون آماده سازی استریل شدند. میزان خطا (اختلاف میان تورک نهایی و تورک هدف) و دامنه اختلاف با تورک هدف قبل و بعد از استریلیزاسیون با در نظر گرفتن نوع دستگاه به عنوان between subject comparison با استفاده از آزمون One Way Repeated Measure ANOVA مقایسه شد. جهت مقایسه دو بدو گروه های مورد آزمون از Bonferroni post hoc استفاده شد.یافته ها: پس از استریلیزاسیون بدون مراحل آماده سازی در هر سه گروه مورد مطالعه میزان خطا به طور معنی داری افزایش یافت (P<0.05) و در مواردی از محدوده 10% خطای قابل قبول کلینیکی فراتر رفت. دامنه خطا پس از استریلیزاسیون، در گروهAstra Tech (1- تا 3 Ncm) در گروهDr Idhe (1- تا 4 Ncm) و در گروه) Biohorizon (3.5- تا 1Ncm) بوده است.نتیجه گیری: در محدوده نتایج این تحقیق پس از استریلیزاسیون بدون آماده سازی، حد اکثر میزان خطا در گروه Astra Tech 12%، در گروهDr Idhe 13.3% و در گروهBiohorizon 11.7% بوده است. پراکندگی در دو گروه Biohorizon و Dr Idhe بیش از گروه Astra Tech بود.کاربرد کلینیکی: استریلیزاسیون بدون مراحل آماده سازی بر دقت محدود کننده های مکانیکی تورک از نوع اصطکاکی تاثیر می گذارد. بررسی تاثیر توام دفعات کارکرد و استریلیزاسیون نیاز به تحقیقات بیشتر دارد.

سابقه و هدف: ابزار چرخشی PathFile، اخیرا، برای پیش آماده سازی کانال ها به صورت مکانیکی ارائه شده و گفته می شود مزایای متعددی در این درمان ها به همراه دارد. تحقیق حاضر با هدف تعیین موارد شکست فایل در پیش آماده سازی کانال با استفاده از فایل دستی و PathFile در سیستم روتاری ProTaper انجام شد.مواد و روشها: در یک تحقیق تجربی آزمایشگاهی، 100 بلوک آکریلی با انحنای یکسان و طول کارکرد برابر انتخاب و به صورت تصادفی با استفاده از فایل های PathFile و روش دستی، preflare شدند. هنگام رساندن فایل های S1، S2، F1، F2 و F3 به طول کارکرد، تعداد فایل های دچار شکست در هر یک از سیستم ها به دنبال کاربردهای متوالی تعیین و نتایج با روش تحلیل بقای کاپلان مایر و Log Rank در دو گروه مقایسه گردید.یافته ها: در روش فایل دستی، هیچ یک از فایل های S1، S2 و F1 دچار شکست نشدند. در حالی که در استفاده از F2 بعد از هفتمین بار، 2 فایل دچار شکست شدند. علاوه بر این، در F3، بعد از پنجمین بار، 3 تا فایل منجر به شکست شدند. در فایل PathFile نیز، موردی از شکست در S1 دیده نشده ولی در S2، بعد از ششمین بار، 1 فایل دچار شکست شد. در F1، بعد از ششمین بار، 2 فایل دچار شکست شد. همچنین، در F2، بعد از هفتمین بار، 2 فایل دچار شکستگی شده و در F3 نیز، بعد از پنجمین بار، 4 فایل منجر به شکست شدند. تفاوت معنی داری بین دو گروه از نظر میزان بقای فایل ها هنگام رساندن آنها به طول کارکرد وجود نداشته است (p>0.14).نتیجه گیری: بر اساس نتایج تحقیق، عملکرد فایل های PathFile در مراحل پیش آماده سازی کانال در مقایسه با فایل دستی، از وضعیت بهتری برخوردار نبوده، هرچند تفاوت دو گروه به لحاظ آماری معنی دار برآورد نگردید.

سابقه و هدف: اختلالات حسی در مواردی بدون وجود عامل ارگانیک ایجاد می شوند که این امر می تواند باعث اشکال در تشخیص و درمان گردد. لذا هدف از این مطالعه بررسی میزان اثر بخشی درمان های روانپزشکی بر اختلالات حسی غیر قابل توجیه در ناحیه دهان و فک و صورت بود.مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، تعداد 20 بیمار با تشخیص اختلال حسی غیرقابل توجیه دهان بدون وجود هیچ دلیل ارگانیکی مورد بررسی قرار گرفتند. شدت اختلالات بر اساس یک معیار عددی از صفر تا پنج توسط بیمار مشخص گردید. سپس بیماران در خصوص مشکلشان به یک روانپزشک ارجاع شدند. تمامی بیماران بمدت 6 ماه، هر دو هفته مورد پیگیری قرار گرفتند و شدت علائم آنها ثبت گردید. در نهایت میانگین شدت اختلالات حسی در قبل و بعد از درمان توسط آزمون t مورد مقایسه قرار گرفت.یافته ها: در این مطالعه رابطه مثبتی میان درمانهای روانپزشکی و کاهش شدت علایم بیمار بدست آمد. میانگین شدت اختلالات حسی قبل از شروع درمان 4واحد و بعد از درمان به 1.1 واحد رسید. میزان پاسخ دهی به درمان در مردان نسبت به زنان بیشتر بود و همچنین پاسخ به درمان بیماران مبتلا به Involutional melancholia نسبت به سایر بیماران مبتلا به اختلالات روانی بهتر بود.نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان داد که شدت اختلالات حسی در ناحیه دهان، فک وصورت توسط درمان های روانپزشکی کاهش می یابد.

سابقه و هدف: تطابق مارجینال مناسب یکی از ضروریات درمان های موفق روکش بوده و در صورت عدم دستیابی به این مهم، بروز ریزنشت، پوسیدگی، آسیب به دندان های پایه و تسهیل ایجاد بیماری های پریودنتال محتمل خواهد بود. براین اساس، تحقیق حاضر با هدف مقایسه میزان گپ مارجینال (درز لبه ای) در ژاکت کراون پرسلنی (Super Porcelain, EX-3) و روکش های کامپوزیتی indirect از جنس GC Gradia و Signum انجام شد.مواد و روشها: در یک تحقیق تجربی-آزمایشگاهی، یک دای فلزی از یک دندان پره مولر ساخته شد و سپس 30 قالب در شرایط یکسان ریخته شده و بعد از اطمینان از عدم وجود حباب و تخلخل، به صورت تصادفی برای روکش های کامپوزیتی indirect از جنس GC Gradia و Signum و ژاکت کراون پرسلنی (Super Porcelain, EX-3) آماده شدند. روکش ها روی دای فلزی اصلی مطابقت یافته و بعد از نشستن کامل و بدون نقص در finishing line، با استفاده از استریومیکروسکوپ ارزیابی شدند. اندازه گیری ها در 8 نقطه (در یک میلی متری خط خاتمه تراش) انجام شد (نقاط باکال، لینگوال، مزیال، دیستال، مزیوباکال، دیستوباکال، مزیولینگوال و دیستولینگوال). براین اساس، 8 Jig ساخته شده، در مجموع 240 بار اندازه گیری صورت گرفته و اعداد برحسب میکرون ثبت شدند. آنالیزهای آماری نیز با آزمون های ناپارامتری Kruskal-wallis و Mann-whitney U انجام شدند.یافته ها: درز لبه ای روکش های کامپوزیتی indirect از نوع GC Gradia از 43.63±13.40 (در دیستال) تا 74.53±28.03 میکرون (در نقطه دیستولینگوال) و درز لبه ای روکش های کامپوزیتی از جنس Signum+ نیز از 39.08±17.68 (در دیستال) تا 95.44±30.66 میکرون (در مزیولینگوال) و درز لبه ای روکش های پرسلنی از 29.08±9.38 میکرون در نقطه لینگوال تا 84.53±15.47 میکرون در نقطه دیستولینگوال متفاوت بودنتایج تحقیق در مجموع نشان داد در بیشتر نقاط اندازه گیری شده (نقاط مزیال، دیستال، مزیوباکال، دیستوباکال و مزیولینگوال)، هیچ تفاوت آماری معنی داری از نظر مقادیر درز لبه ای بین سه نوع روکش وجود نداشته و تفاوت ها فقط در نقاط باکال، لینگوال و دیستولینگوال از نظر آماری معنا دار بوده است.نتیجه گیری: با در نظر گرفتن مقادیر درز لبه ای قابل قبول در پیشینه های تحقیقاتی، روکش های کامپوزیتی مورد بررسی شرایط لازم برای کاربرد در محیط بالینی را از لحاظ درز لبه ای داشته و می توان از آنها در درمان های روکش استفاده نمود.

سابقه و هدف: جهت سمان کردن بندهای ارتودنسی از سمان های مختلفی استفاده می شود. درمورد این سمان ها حساسیت حین مراحل سخت شدن، حلالیت و تجزیه سمان بعد از مرحله سخت شدن مطرح می باشد. هر یک از این موارد باعث از دست دادن اتصال بین بند و دندان، افزایش احتمال پوسیدگی و دکلسیفیکاسیون می شود. هدف ازاین مطالعه بررسی میزان تغییرات وزنی سمان های گلاس آینومر مختلف مورد استفاده در ارتودنسی بود.مواد و روشها: این مطالعه تجربی بر روی 2 نوع سمان پلی کربوکسیلات و زینک فسفات در آزمایشگاه مواد دندانی دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی انجام گرفت. نمونه ها بر اساس شاخص شماره ADA8 دسته بندی شده، داده های به دست آمده به وسیله بالانس الکترونیکی آنالیز شدند. در نهایت نتیجه تغییرات وزنی پس از غوطه وری در آب برای 6 هفته با استفاده از آزمون Repeated Measure ANOVA توسط برنامه آماری (SPSS (Version 16 تجزیه و تحلیل گردید.یافته ها: میانگین کاهش وزن سمان زینک فسفات Aria dent نسبت به سایر سمان های زینک فسفات در روز چهل و دوم بیشترین میزان و زینک فسفات Adhezor کمترین میزان بود. میانگین اختلاف وزن پلی کربوکسیلات Aria Dent در روز چهل و دوم نسبت به روز اول نسبت به سایر سمان های پلی کربوکسیلات بیشترین میزان و پلی کربوکسیلات Durelon کمترین میزان بود.نتیجه گیری: سمان زینک فسفات و پلی کربوکسیلات Aria dent دارای بیشترین میانگین اختلاف وزن در روز چهل و دوم نسبت به روز اول در مقایسه با سایر سمان های موجود بودند.

سابقه و هدف: درمان لیزر کم توان در بسیاری از زمینه های پزشکی و دندانپزشکی به کار می رود. از این جمله به درمانهای ضایعات استخوانی می توان اشاره کرد. هدف از این تحقیق، بررسی اثر لیزر کم توان (GaAlAs) به همراه کاربرد DFDBA در ضایعات استخوانی تیبیای خرگوش است.مواد و روشها: تحقیق به صورت تجربی روی 12 راس خرگوش نر از نژاد albino با وزن تقریبی 5/1 کیلوگرم و سن حدودی 6 ماه انجام شد. به منظور انجام عمل جراحی، حیوانات با استفاده از داروی 10% Ketamin و 2% Xylazine به صورت داخل رگی بی هوش شدند. با استفاده از دریل ایمپلنت به قطر 8/2 میلی متر با ارتفاع mm4، در استخوان تیبیا حفره ای ایجاد شده و در آن، DFDBA قرار داده شد. تابش لیزر طبق پروتکل تعیین شده (10 روز تابش، 14 روز استراحت، 10 روز تابش، 14 روز استراحت) در محل ضایعات انجام شد. لیزر مورد استفاده در تحقیق نیز از نوع (GaAlAs) gallium-aluminum-arsenide با طول موج 808 نانومتر و انرژی 6 ژول بر سانتی متر مربع به صورت ممتد بوده است. در گروه شاهد، هیچ تابشی صورت نگرفت. پس از 48 روز حیوانات قربانی شدند و از پای خرگوش ها برش هیستولوژیک تهیه شده و زیر میکروسکوپ مطالعه شد. تجزیه تحلیل داده ها با Wilcoxon signed rank test انجام شد.یافته ها: در بررسی هیستولوژیک، گروه مورد تابش لیزر به طور معنی داری استخوان سازی و رگ سازی بیشتری نسبت به گروه کنترل داشت (P<0.05).نتیجه گیری: در شرایط این تحقیق تابش لیزر GaAlAr به همراه استفاده از DFDBA موجب ترمیم بهتر و استئوژنز و انژیوژنز بیشتر در ضایعات پای خرگوش شد.

سابقه و هدف: فاکتورهای موثر بر گیر پروتزهای ثابت متکی بر دندان به خوبی شناخته شده است. در مقابل، اطلاعات کمی پیرامون فاکتورهای موثر بر گیر پروتزهای متکی بر ایمپلنت موجود است. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر نوع و میزان ماده پرکننده حفره دسترسی پیچ اباتمنت بر میزان گیر روکش های متکی بر ایمپلنت سمان شونده بود.مواد و روشها: در این مطالعه، یک اباتمنت زاویه دار 15 درجه به آنالوگ ایمپلنت (noble biocare) متصل شد. و تعداد 10 عدد روکش، بر روی آن ساخته شد و از 3 نوع ماده پرکننده سیلیکون، کامپوزیت وگوتاپرکا جهت بستن حفره دسترسی اباتمنت استفاده گردید. پرکردن حفره دسترسی به دو فرم کامل و ناقص انجام و روکش ها با سمان موقت TempBond چسبانده شدند. نیروی کششی لازم برای جداکردن روکش با استفاده از Universal testing machine اندازه گیری شد. داده ها با استفاده از آزمون آماری ANOVA ارزیابی شدند.یافته ها: میزان گیر روکش در صورت پرکردن ناقص حفره دسترسی، بیشتر از پر کردن کامل حفره بود. همچنین در صورت استفاده از ماده پرکننده کامپوزیت، گیر روکش بیشتر از گوتاپرکا و آن هم بیشتر از سیلیکون بود.نتیجه گیری: گیر روکش های متکی بر ایمپلت سمان شونده، توسط نوع و میزان ماده پرکننده حفره دسترسی تحت تاثیر قرار می گیرد.

سابقه و هدف: پیچیده ترین نوع ارزشیابی، ارزشیابی استاد است و علت پیچیدگی این روش را کم اعتباری و بی دقتی وسایل و روش های سنجش مورد استفاده دانسته اند. جهت حل این مشکل پیشنهاد شده است که برای قضاوت نهایی، ترکیبی از اطلاعات ارزشیابی مورد استفاده قرار گیرد. در دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی، ارزشیابی اساتید از پنج منبع دانشجویان عمومی، دانشجویان تخصصی، مدیر گروه، معاون آموزشی و رئیس دانشکده انجام میشود. این مطالعه با هدف بررسی میزان همبستگی میان نمرات ارزشیابی اساتید توسط دانشجویان عمومی، دستیاران تخصصی و مسوولین دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی در سال تحصیلی 89-88 صورت پذیرفت.مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی، ابتدا نمراتی که توسط 5 گروه دانشجویان عمومی، دانشجویان تخصصی، مدیر گروه مربوطه، معاون آموزشی ورئیس دانشکده در سال تحصیلی 89-88 به هر یک از اساتید داده شده بود، به طور جداگانه استخراج و اطلاعات توسط نرم افزار SPSS 11.5 تجزیه و تحلیل گردید. جهت تعیین همبستگی بین نمرات اخذ شده هر استاد از دیدگاه های مختلف از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. به منظور تعیین سهم تاثیر نمرات هر یک از 5 گروه ذکر شده بر نمره نهایی ارزشیابی استاد، میزان Variance Component Ratio در مورد هرکدام از نظرات محاسبه شد.یافته ها: بررسی ضریب همبستگی بین نظرات دانشجویان عمومی، دستیاران تخصصی، مدیران گروههای آموزشی، معاون آموزشی و ریاست دانشکده نشان داد که تنها بین نظرات رئیس و معاون آموزشی دانشکده همبستگی معنادار آماری (r=0.612) در حد متوسط مشاهده می شود و در سایر موارد هیچگونه همبستگی وجود ندارد. آنالیز variance component ratio نشان داد که در حالت برابری سقف نمرات، دستیاران تخصصی بیشترین سهم (%50.89) ومعاون آموزشی کمترین تاثیر (%1.11) را در تغییرات نمرات ارزشیابی اساتید داشتند.نتیجه گیری: یافته های مطالعه نشان دادکه از میان 5 گروه ارزیابی کننده، تنها نمرات معاون آموزشی و ریاست دانشکده با یکدیگر همبستگی معنا دار آماری در حد متوسط (0.6) داشتند.

سابقه و هدف: از آنجا که یکی از بزرگترین پیامدهای جراحی پریودنتال، وجود زخم و درد بعد از جراحی در ناحیه می باشد، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثرات ترمیمی و ضد درد داروی فنی توئین صورت پذیرفت.مواد و روشها: در این مطالعه که از نوع مداخله ای کارآزمایی بالینی شاهددار می باشد از میان مراجعه کنندگان به مطب خصوصی و دانشکده دندانپزشکی همدان 10بیمار انتخاب و به روش تصادفی ناحیه جراحی و گروه مداخله و شاهد تعیین شد و سایز زخم کام با کولیس دیجیتال اندازه گیری می شد. در گروه مداخله روی کام سوسپانسیون فنی توئین و در گروه شاهد داروی پلاسبو مالیده می شد. در روز 14 و28 سایز زخم محاسبه و نسبت به روز جراحی سنجیده شدند. میزان درد طی 14 روز اول جراحی (به دو صورت VAS و انتخاب گزینه) در فرم اطلاعاتی ثبت گردید و با نرم افزار spss و آزمون های تی زوجی و ویل کاکسون مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: در گروه مداخله سطح زخم در روز 14، (a=0.1، r=0.078) و در روز 28، (a=0.05، r=0.049) نسبت به روز جراحی بهبودی بهتری داشته است. درگروه مداخله فراوانی میزان درد طی چهارده روز اول، به طور معنی دار آماری نمره درد پایین تر (P=0.18) وانتخاب گزینه سطح درد کمتری نسبت به گروه شاهد داشتند (P=0.041).نتیجه گیری: فنی توئین در تسریع ترمیم زخم کام وکاهش درد بعد از جراحی های پریودنتال موثر می باشد.

سابقه و هدف: مطالعات نشان داده است که اعمال نیروهای ارتودنسی منجر به استرین ماتریکس وسلولها می شود که تغییر شکل سلولها و سپس تمایز آنها به سلولهای دیگر را در پی خواهد داشت. هدف از این مطالعه بررسی اثر نیروهای کششی تک محوره و چندمحوره بر بیان مارکر سطحی CD90 در دو نوع سلول بنیادی مزانشیمال انسانی (سلولهای بنیادی اندومتریال و سلول بنیادی پالپ دندان) بود.مواد و روشها: سلول های بنیادی پالپ دندان و اندومتریال، در پاساژ چهارم، به 2 داربست سیلیکونی منتقل شدند. یکی از داربست ها بعنوان گروه کنترل در نظر گرفته شد و در مدیای معمولی قرار گرفت. داربست دیگر تحت بارگذاری کششی تک محوره یا چند محوره استاتیک قرار گرفت. دو هفته پس از کشت سلولها بر روی داربست، آزمایش ایمنوفلوئورسنت برای بررسی مارکر CD90 و عکسبرداری از سلولها با استفاده از میکروسکوپ فلوئورسنت انجام شد.یافته ها: رنگ آمیزی با مارکر اختصاصی (CD90) سلول های بنیادی مزانشیمال، نشان داد که در حالی که این مارکر به میزان زیادی در گروه های کنترل بیان می شود، میزان بیان آن در گروههای تحت تاثیر نیروهای مکانیکی، به شدت کاهش یافته و قابل مشاهده نمی باشد.نتیجه گیری: کاهش بیان مارکر سطحی CD90 در سلول های بنیادی، می تواند نشان دهنده تمایز سلول های بنیادی به انواع دیگری از سلول ها باشد که شناسایی آنها فاز دوم این مطالعه را تشکیل می دهد.

سابقه و هدف: اختلالات گیجگاهی فکی در جوامع مختلف شیوع نسبتا زیادی دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان یافته های غیر نرمال مفصل گیجگاهی- فکی در بیماران بدون علامت مراجعه کننده به دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی، انجام شده است.مواد و روشها: در این مطالعه توصیفی- مقطعی 400 نفر از بیماران مراجعه کننده به دانشکده دندان پزشکی که فاقد علائم اختلالات مفصل گیجگاهی- فکی بوده و واجد شرایط تحقیق بودند، انتخاب شدند. میانگین سنی بیماران 38.38 سال بود. اطلاعات با گرفتن شرح حال و معاینات بالینی از بیماران به دست آمده و رادیوگرافی پانورامیک، که در شرایط استاندارد برای سایر مقاصد درمانی تهیه شده بود، با استفاده از صفحات مشکی رنگی تفسیر شد. برای بررسی آماری اطلاعات به دست آمده از آزمون های کای اسکوار و دقیق فیشر استفاده شد.یافته ها: flattening شایع ترین یافته غیر نرمال با شیوع 16.3% می باشد. شیوع سایر یافته های غیر طبیعی رادیوگرافیک به ترتیب Erosion، Condylar hyperplasia، Concavity، Bifid Condyle، Condylar Hypoplasia، Sclerosis، Ostephyte و Subcortical cyst گزارش شد. شیوع یافته های غیر طبیعی رادیو گرافیک رابطه معنی داری را با جنس، وضعیت دندانی بیمار نشان نداد ولی با افزایش سن به صورت معنی داری افزایش یافته بود (P<0.002).نتیجه گیری: 34.3% از بیماران بدون علامت مراجعه کننده به این مرکز حداقل دارای یک یافته رادیوگرافیک غیرطبیعی بودند که رقم قابل توجهی به نظر می رسد.

سابقه و هدف: با توجه به ساختار کامپوزیتی استخوان طبیعی، با طراحی مواد کامپوزیتی پلیمر – سرامیک می توان داربستی ایده آل برای مهندسی بافت استخوان به منظور افزایش خواص مکانیکی، بیولوژیکی و فیزیکی به دست آورد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر مقادیر مختلف پلیمری ژلاتین در داربست کامپوزیتی، کیتوسان- ژلاتین- هیدروکسی آپاتیت و همچین تاثیر تغییر فاز سرامیکی هیدروکسی آپاتیت به بتا تری کلسیم فسفات در خواص این داربست است.مواد و روشها: در این مطالعه داربست کامپوزیتی پلیمر- سرامیکی، کیتوسان -ژلاتین- هیدروکسی آپاتیت و کیتوسان -ژلاتین- بتاتری کلسیم فسفات به منظور استفاده در کاربردهای مهندسی بافت استخوان به روش خشکاندن انجمادی تهیه گردید. هم چنین تاثیر اضافه نمودن غلظت های مختلف ژلاتین بر روی خواص این داربست های کامپوزیتی مطالعه شد. به منظور بررسی اثرات متفاوت HA و b-TCP درون داربست کامپوزیتی هر کدام از این مواد به طور جداگانه و هم چنین در ترکیب با یکدیگر، به عنوان یک کلسیم فسفات دو فازی، به محلول های پلیمری اضافه گردید. خواص داربست های تهیه شده با استفاده از آزمون هایی مانند میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) به منظور ارزیابی مورفولوژی، بررسی میزان تورم در PBS برای تخمین درصد جذب آب نمونه ها، تخلخل سنجی و طیف سنجی مادون قرمز (FT IR) به منظور مطالعه ساختار شیمیایی نمونه ها، مورد ارزیابی قرار گرفته شده است.یافته ها: تصاویر بدست آمده از SEM بیانگر این است که داربست های تهیه شده با این روش متخلخل و با تخلخل های به هم مرتبط می باشند. هم چنین مطالعات نشان داده است که افزایش ژلاتین تا میزان 10% منجر به افزایش تخلخل ها و اندازه تخلخل ها می گردد اما با بیشتر شدن میزان ژلاتین تا 20% این مقادیر کاهش یافته است.در حالیکه نرخ تورم به طور مداوم افزایش یافته است.هم چنین در داربست هایی بافاز پلیمری ثابت، با تغییر فاز سرامیکی از HA به bTCP متوسط اندازه تخلخل، میزان تخلخل ومیزان جذب آب داربست ها افزایش یافته است.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که تهیه داربست های کامپوزیتی پلیمر- سرامیک کیتوسان- ژلاتین- هیدروکسی آپاتیت به روش خشکاندن انجمادی به دلیل شباهت داشتن به ساختار استخوان و همچنین دارا بودن تخلخل های مناسب، می تواند در کاربردهای مهندسی بافت استخوان به کار گرفته شود.

سابقه و هدف: پلاک دندانی مهمترین عامل اتیولوژیک ایجاد بیماری های لثه و پریودنتال می باشد بنابراین پیشگیری وکنترل تجمع پلاک در سطوح مختلف دندان نقش بسیار مهمی در پیشگیری و درمان ژنژیویت و پریودنتیت دارد. اگر چه برداشت مکانیکی پلاک روش اصلی بهداشت دهان ودندان محسوب می گردد و انجام آن بطور کامل حتی توسط افراد دقیق همیشه امکان پذیر نمی باشد برای حل این مشکل توصیه می شود که کنترل شیمیایی به روش مکانیکی افزوده گردد. با توجه به اهمیت کنترل شیمیایی پلاک این مطالعه در نظردارد تا اثرات مصرف توام و متوالی دهانشویه های کلرهگزیدین وسدیم فلوراید را برایندکس های پلاک ارزیابی نماید.مواد و روشها: تعداد 15 دانشجوی دندانپزشکی داوطلب که فاقد هرگونه بیماری پریودنتال و بیماری سیستمیک بودند پس از انجام بروساژ و پروفیلاکسی چهار رژیم دهانشویه را استفاده کردند بطوری که هر دوره مصرف دهانشویه 5 روز و پس از هر دوره یک زمان شسته شدن (wash out) به مدت 4روز اجرا می گردید. به داوطلبین تذکر داده شده بود که در خلال دوره مصرف دهانشویه از هیچگونه وسیله کنترل پلاک مکانیکی استفاده نکنند رژیم های چهارگانه عبارت بودند از: رژیم اول: ابتدا کلرهگزیدین بعد سدیم فلوراید رژیم دوم: ابتدا سدیم فلوراید بعد کلرهگزیدین، رژیم سوم: سدیم فلوراید به تنهایی، رژیم چهارم: کلرهگزیدین به تنهایی، در انتهای دوره افراد از نظر ایندکس خونریزی، ایندکس پلاک و پلاک کنترل رکورد بررسی می شدند.سپس داده ها بر پایه آزمون t زوجی با استفاده از اصلاح بون فرونی (Bonferoni) بکار گرفته شد.یافته ها: مشاهدات نشان داد در هیچیک از افرد در طی مصرف چهار رژیم دهانشویه، خونریزی حاصل از پروبینگ وجود نداشت. میزان پلاک ایندکس وپلاک کنترل رکورد در افراد بر حسب نوع و روش مصرف دهانشویه با هم متفاوت بود برای تحلیل یافته ها از روش آنالیز واریانس درون موردی تک فاکتوری استفاده شد بر اساس این آزمون اختلاف در میزان پلاک ایندکس و همچنین اختلاف در میانگین درصد پلاک کنترل رکورد در سطح کمتر از 1% از نظر آماری معنی دار بود.نتیجه گیری: تحلیل فوق نشان داد که در رژیم دهانشویه شماره 1 (مصرف توام کلرهگزیدین و سدیم فلوراید) میانگین پلاک ایندکس و میانگین درصد پلاک کنترل رکورد کمترین مقدار را در مقایسه با سایر رژیم ها بخود اختصاص داده اند.

سابقه و هدف: پرفوراسیون فورکا یکی از حوادث ناخواسته و پیش بینی نشده حین درمان ریشه می باشد که پروگنوز طولانی مدت درمان را تحت تاثیر قرار می دهد.مواد مختلفی از جمله ProRoot MTA برای ترمیم این پرفوراسیون ها پیشنهاد شده است، که گرانی این ماده مشکلاتی جهت استفاده ان برای تمام بیماران را به وجود اورده است و این امر موجب شده محققان همواره دنبال مواد جایگزین مناسب باشند. از انجا که Root MTA ماده ای در دسترس و با قیمت مناسب تر است، مطالعه حاضر در این راستا و با هدف مقایسه میزان ریز نشت باکتریایی سه ماده ProRoot MTA و Root MTA و سمان پرتلند در ترمیم پرفوراسیون های فورکا انجام گرفته است.مواد و روشها: مطالعه تجربی ازمایشگاهی حاضر بر روی 60 دندان مولر دایمی کشیده شده در سه گروه تجربی (هر گروه 18دندان) ProRoot MTA، Root MTA و سمان پرتلند انجام شد که دو گروه کنترل مثبت و منفی (هر گروه 3 دندان) نیز در مطالعه لحاظ شدند.پس از تهیه حفره دسترسی، پاک سازی و شکل دهی کانال ها انجام، تاج و ریشه دندان ها قطع و کانال ها پر شدند.سپس یک پرفوراسیون به قطر 1 mm در مرکز کف پالپ چمبر ایجاد و با سه ماده ProRoot MTA، Root MTA و سمان پرتلند ترمیم شدند. دندان ها در معرض باکتری استافیلوکوک اپیدرمیس قرار گرفته و میزان ریز نشت در پایان هفته اول و پنجم اندازه گیری و با استفاده از آزمون های Cochrane، دقیق فیشر و Chi-squre بررسی شد.یافته ها: میزان ریز نشت در گروه ProRoot MTA برابر 8.27، در گروهRoot MTA 8.27 و در گروه سمان پرتلند 3.33 بوده است که بر اساس آزمون های آماری تفاوت معنی داری از نظر میزان بروز ریزنشت و همچنین زمان وقوع ریزنشت در سه گروه دیده نشد.نتیجه گیری: با توجه به عدم مشاهده تفاوت معنی دار بین گروه ها، در صورتی که سایر خصوصیات Root MTA و سمان پرتلند ثابت گردند این مواد قابلیت جایگزینی ProRoot MTA را دارند.

سابقه و هدف: رستوریشن های متال-سرامیک، به دلایل مختلفی دچار شکست می شوند که در پاره ای از موارد ترمیم آنها اجتناب ناپذیر می باشد. روش های مختلف آماده سازی به همراه استفاده ازمواد repair برای این منظور معرفی شده اند. با توجه به اهمیت موضوع، تحقیق حاضر با هدف تعیین مقادیراستحکام باند برشی سه سیستم repair متال-سرامیک داخل دهانی صورت پذیرفت.مواد و روشها: در تحقیق تجربی-آزمایشگاهی حاضر 30 نمونه سیلندری شکل فلزی THERMABON SUPER CAST و 30 نمونه پرسلنی CERAMCO3 PFZ ساخته شدند. پس ازمدفون کردن دررینگ وآماده سازی سطح، مواد repair شامل Ultradent، Ivoclar Vivadent و Clearfil Repair Multi Purpose، طبق دستورکارخانجات سازنده برروی نمونه ها داده شده، پس از نگهداری در انکوباتور، تحت چرخه های حرارتی قرارگرفتند. استحکام باند برشی نمونه ها اندازه گیری و نوع شکست ها تعیین شد. برای مقایسه های آماری از آنالیز واریانس دوطرفه، یک طرفه و مقایسه های متعدد Tukey استفاده شد.یافته ها: در سوبسترای پرسلن، میانگین و انحراف معیار استحکام باند گروه های Ultradent، Clearfil و Ivoclar Vivadent برابر (±4.59) 12.16، (±4.18) 10.19 و (±4.89) 12.68 مگاپاسکال و در سوبسترای فلزی، این مقادیر برابر (±3.15)14.32 ، (±3.25) 24.66 و (±3.83) 13.32 مگاپاسکال برآورد گردید. در سوبسترای فلزی، میانگین استحکام Clearfil به صورت معنی داری بیشتر از دو گروه دیگر بود (هر دو: p<0.0001). در سایر موارد، تفاوت های آشکاری از این جهت مشاهده نشد. همچنین، در تمام نمونه های فلزی، شکست ها ازنوع ادهزیوودرنمونه های پرسلنی غالبا از نوع کوهزیوبودند.نتیجه گیری: علیرغم اینکه تعویض رستوریشن درمانی ایده آل برای شکستگی های متال-سرامیک می باشد، در سوبسترای پرسلن، در صورت بروز شکستگی در پرسلن می توان از هر یک از سیستم های repair مورد بررسی استفاده کرد، کاربرد سیستم Clearfil درسوبسترای فلز، نتایج بهتری را درمقایسه با سایر سیستم ها داشت.

سابقه و هدف: از آنجا که امروزه استفاده از MTA در درمان های دندانپزشکی رواج زیادی یافته است ترمیم روی آن و مواد و روش مورد استفاده مواد ترمیمی هم مورد توجه قرار گرفته است. اخیرا MTA ایرانی ساخته شده و در دسترس قرار گرفته است (Root MTA). این مطالعه اثر یک سیستم اچ شستشو و یک سیستم سلف اچ را بر باند کامپوزیت به MTA ایرانی بررسی می کند.مواد و روشها: در یک تحقیق آزمایشگاهی با استفاده از یک مولدفلزی ریختگی 20 بلوک آکریلی تهیه شدند. هریک از بلوک های آکریلی دارای یک حفره مرکزی با قطر mm6 و ارتفاع mm2 بود. حفره مرکزی بلوک ها باRoot MTA پر شد. سپس بلوک ها به دو گروه تقسیم شدند. سیستم های باندینگ Single Bond (اچ- شستشو) و Clearfil SE Bond (سلف اچ) طبق دستور کارخانه سازنده روی مواد پوشاننده پالپ دندان به کاربرده شدند. استوانه هایی (2×2 میلیمتر) از کامپوزیت رزین Z100 بر روی نمونه ها قرار گرفته و لایت کیورشدند. استحکام باند برشی نمونه ها اندازه گیری شد. یافته ها با t-test مورد قضاوت آماری قرار گرفتند.یافته ها: میانگین و انحراف معیار استحکام باند برشی کامپوزیت رزین به MTA ایرانی در استفاده از سیستم Single Bond معادل 4.71±1.77 مگاپاسکال و در کاربرد سیستم Clearfil SE Bond برابر 4.79±1.88 مگاپاسکال به دست آمد. اختلاف بین دو گروه از لحاظ آماری معنی دار نبود.نتیجه گیری: در شرایط این پژوهش، استحکام باند برشی کامپوزیت رزین Z100 بهRoot MTA پس از استفاده از دو نوع باندینگ اچ شستشو و سلف اچ یکسان بوده است.

سابقه و هدف: قالبگیری در پروتز ثابت از اهمیت ویژه ای برخوردار است. تحقیقات نتایج متناقضی در این خصوص نشان دادند. این مطالعه با هدف مقایسه دو تکنیک قالب گیری پوتی- واش دو مرحله ای با فضا وتکنیک پوتی- واش مجدد با قوام Light و Super Light انجام گردید.مواد و روشها: تحقیق به روش تجربی بر روی مدل آزمایشگاهی انجام شد. ازهر یک از دو تکنیک 10 قالب و در مجموع 20 نمونه گچی بدست آمد.ارتفاع و قطر دای بدون آندرکات و فاصله دو دای در مدل آزمایشگاهی 6 بار و در نمونه های گچی 3 بار با دستگاه profile projector اندازه گیری شد و میانگین آنها بدست آمد. ابعاد نمونه های گچی با مدل آزمایشگاهی مقایسه و توسط t-test آزمون گردید.یافته ها: درهردو تکنیک ارتفاع دای کاهش یافته و معنی دار نمی باشد (P<0.05). قطر دای توسط تکنیک دو مرحله ای با فضا افزایش و تکنیک واش مجدد کاهش یافته است که این کاهش قطر معنی دار می باشد (P<0.0001). از نظر فاصله بین دو دای، تکنیک قالبگیری دو مرحله ای با فضا دارای تغییرات بسیارکمی بوده، در حالی که در تکنیک واش مجدد فاصله بین دای ها بیشتر شده و معنی دار می باشد (P<0.0001).نتیجه گیری: در تکنیک قالبگیری پوتی- واش مجدد با قوام Light و Light Super قطر دای کوچک می شود و فاصله بین دندان های پایه افزایش می یابد و استفاده از این تکنیک سوال برانگیز است و نیاز به بررسی های بیشتری دارد.

سابقه و هدف: سالها از معرفی غشاها بعنوان ابزاری برای حل چالش بازسازی استخوان می گذرد. در این ارتباط همواره نتایج متناقضی گزارش شده است. این مطالعه به منظور مرور سیستماتیک شواهد مربوط به کارایی غشاها در بهبود موفقیت پیوندها یا مواد جایگزین استخوان طراحی شده است.مواد و روشها: جستجوی مقالات به شیوه دستی و الکترونیکی در پایگاه های اطلاعاتی MEDLINE، EMBASE و CENTRAL انجام گرفت. مطالعات کنترل شده که کاربرد غشا برروی پیوند استخوان را در دوره پیگیری بیش از 4 هفته و در نقایصی غیر از ضایعات پریودنتال، حفره دندان کشیده شده و پیوند سینوس ماگزیلاری بررسی کرده بودند، انتخاب شدند. بکارگیری مواد القاکننده ساخت استخوان و بررسی اثر غشا بر موفقیت یا شکست ایمپلنت باعث حذف برخی مقالات شد. داده های کیفی مقالات در جداولی تنظیم و متاآنالیز در سه گروه افزایش حجم افقی، افزایش حجم عمودی و وقوع اشکالاتی در روند ترمیم انجام شد. به دلیل روش های مختلف ارزیابی نتایج در بین مطالعات، به ناچار متاآنالیزی برای گروه افزایش حجم افقی انجام نگرفت.یافته ها: تعداد مطالعات انتخابی 34 بود. در رابطه با افزایش حجم عمودی استخوان، متاآنالیز نشان داد که استفاده از غشا می تواند اثر مثبتی در بازسازی عمودی استخوان داشته باشد (P=0.006، mean difference=0.32). از نظر وجود ترمیم معیوب تفاوتی بین گروه ها وجود نداشت (P=0.32، odds ratio=5.67 در مطالعات انسانی و P=0.12، odds ratio=3.35 در مطالعات حیوانی).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه پیشنهاد می کند که غشاها می توانند در افزایش حجم عمودی استخوان موثر باشند. شواهد محکمی در رابطه با اثر منفی غشاها در فرایند ترمیم زخم وجود ندارد. انجام مطالعات کلینیکی تصادفی بیشتری در این زمینه پیشنهاد می گردد.

سابقه و هدف: سندرم پاپیلون- لفور یک بیماری نادراتوزومال مغلوب بوده که اصلی ترین مشکل این بیماران بی دندانی کامل می باشد. هدف از این گزارش ارایه تکنیکی جهت بهبود زیبایی و فانکشن دندانی در این افراد می باشد.گزارش مورد: خانم 20 ساله مبتلا به سندرم پاپیلون- لفور که تحت جراحی لفورت I و تکنیک Interpositional در ماگزیلا و پیوند Onlay مندیبل از استخوان ایلیاک قرار گرفت.در بررسی بعمل آمده هیچگونه علامتی دال بر عفونت و رد پیوند مشاهده نشده و بیمار آماده قرارگیری ایمپلنتهای دندانی می باشد.نتیجه گیری: تکنیک Interpositional Graft و جراحی Lefort I نه تنها بستر استخوانی مناسب جهت درمان پروتز ثابت متکی بر ایمپلنت را فراهم می نماید بلکه از نظر روانی و زیبایی بهبودی قابل ملاحظه ای حاصل می شود.