در سالهای اخیر مطالعه بر روی نواحی سازمان دهنده هسته ای مورد استقبال بسیاری از پاتولوژیستها قرار گرفته است و بیشتر آنها شمارش نقاط سازمان دهنده هسته ای را برای تشخیص افتراقی هیستولوژیک میان تومورهای خوش خیم و بد خیم و درجه بندی تومورها مفید می دانند. در این تحقیق، تعداد نقاط سازمان دهنده هسته ای در شایع ترین تومورهای خوش خیم و بدخیم غدد بزاقی در نمونه های فایل شده در انستیتو کانسر ایران در طی سالهای 76-1372 مورد بررسی قرار گرفت و اختلاف آماری معنی داری میان تعداد نقاط سازمان دهنده هسته ای در تومورهای خوش خیم و بد خیم بزاقی، میان موکو اپیدرمویید کارسینوما با پلئومورفیک آدتوما و بافت نرمال و آدنویید سیستیک کارسینوما با پلئومورفیک آدنوما و بافت نرمال دیده شد (P<0.0001).