فنی و مهندسی
سال:1387 | دوره:2 | شماره:1 |تعداد مقالات:9

پودر هیدراید تیتانیم به عنوان ماده حباب ‏‏زا در تولید فوم های فلزی (به ویژه فوم های فلزی آلومینیمی) مورد استفاده قرار می گیرد. در اثر تجزیه حرارتی هیدراید تیتانیم در دمای بالا، مقدار زیادی گاز هیدروژن آزاد می ‏شود. چنانچه گاز هیدروژن آزاد شده در درون آلومینیم به خوبی کنترل گردد و مذاب جامد شود، حباب های تولید شده در مذاب منجر به تولید فوم می‏ گردد. دستیابی به معادله سرعت و تعیین مکانیزیم تجزیه برای تعیین شرایط و کنترل فرآیند فومسازی از اهمیت ویژه ‏ای برخوردار است. در این تحقیق، با اندازه‏ گیری مستقیم و لحظه ‏ای فشار گاز هیدورژن آزاد شده در دماهای بین 1273K-673K، سینتیک تجزیه هیدراید تیتانیم بررسی شده است. نتایج نشان می‎ دهد که در دماهای بین 873K-673K، تجزیه پودر تحت کنترل نفوذ داخلی اتم های هیدروژن از لایه اکسید تیتانیم(Ti2O3)  است. در دماهای بالاتر، یعنی بین 973K-1273K، پودر هیدراید تیتانیم طی دو مرحله تجزیه می‏ شود. در مرحله اول، معادله سرعت به صورت پارابولیکی بوده و تجزیه تحت کنترل نفوذ داخلی است. پس از ثابت شدن فشار گاز هیدروژن برای مدت خاص، مرحله دوم شروع می ‏شود. در این مرحله، معادله سرعت تجزیه پودر هیدراید تیتانیم، در آغاز از درجه صفر بوده و سپس از معادله سرعت پارابولیکی پیروی می ‏کند. هیدراید تیتانیم طی دو مرحله به صورت «TiH2®TiHX®a-Ti» تجزیه می ‏شود. مرحله اول تحت کنترل نفوذ اتم های هیدروژن از درون لایه TiHX بوده و مرحله دوم تحت کنترل واکنش شیمیایی است. انرژی اکتیواسیون در مرحله اول تقریبا 59.112KJ بوده و در مرحله دوم معادل 81.388KJ است.

در این پژوهش، کامپوزیت Al/ZrO2 با استفاده از روش گردابی (اختلاط مستقیم) تهیه گردید. ذرات ZrO2 به قطر متوسط 1 میکرون به آلیاژ Al-356 مذاب افزوده شد و پس از 13 دقیقه به هم زدن، در قالب فلزی ریخته گری شد. تاثیر پارامترهای درصد حجمی ذرات ZrO2 و دماهای مختلف ذوب ریزی، بر ریزساختار کامپوزیت در 9 حالت متفاوت مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به دست آمده، نشان دهنده توزیع یکنواخت و مناسب ذرات ZrO2 در همه نمونه هاست. همچنین با وجود حضور آگلومره های ZrO2 در ساختار، توزیع آنها به صورت همگن می باشد.

پوشش های طلا به خاطر کاربرد حساس و همچنین ملاحظات اقتصادی، بایستی از سختی و مقاومت سایشی بالایی برخوردار باشند. در این پژوهش با به کارگیری حمام اسیدی طلا، ذرات الماس 5 نانومتری به همراه کبالت و طلا روی زیرلایه مس رسوب همزمان کرده و یک پوشش کامپوزیتی با مقاومت سایشی و سختی بالا ایجاد شده است که می تواند در پوشش دهی تجهیزات مورد استفاده در صنایع الکترونیک و مصارف تزیینی به کار آید. نتایج آزمون میکروسختی و آزمون سایش روی نمونه های تولیدی نشان می دهند که با افزایش میزان نانوذرات الماس در حمام ، میکروسختی و مقاومت سایشی این پوشش ها نسبت به پوشش آلیاژی طلا - کبالت به طور محسوسی افزایش یافته است؛ به طوری که حضور 12 گرم بر لیتر نانوالماس در حمام موجب افزایش 25 درصدی میکروسختی نسبت به پوشش آلیاژی طلا - کبالت شده است. افزون بر این، مقاومت سایشی پوشش به دست آمده 4 برابر پوشش آلیاژی طلا - کبالت می باشد.

در این تحقیق، انتقال حرارت و جریان آرام نانوسیال در یک لوله مدور مستقیم به صورت عددی شبیه سازی شده است. نانوذره مورد استفاده اکسید آلومینیوم (g-Al2O3) و سیال پایه آب می باشد. با وجود این که نانوسیال یک مخلوط دو فازی است، ولی با فرض عدم لغزش بین سیال و نانوذرات و همچنین وجود تعادل حرارتی بین سیال و نانوذرات و با توجه به این که غلظت نانوذره پایین می باشد، می توان آن را به صورت تک فازی در نظر گرفت و همانند سیالات معمولی مورد بررسی قرار داد. نتایج به دست آمده نشان دهنده، افزایش چشمگیر ضریب انتقال حرارت نانوسیال نسبت به سیال پایه است. این افزایش تابع غلظت نانوذره و عدد رینولدز می باشد. افزون بر این، نتایج نشان دهنده افزایش بسیار زیاد تنش برشی دیواره نانوسیال نسبت به سیال پایه می باشند که این هم با زیاد شدن غلظت نانوذره افزایش می یابد.

از آنجا که در تکنولوژی BiCMOS برای راندن بارهای خازنی بزرگ تنها در زمان های بسیار کوتاه نیاز به جریان کلکتور و بالطبع جریان بیس است، در این نوشتار از خازن های موجود بین گیت و سورس ترانزیستورهای ماسفت برای راندن ترانزیستورهای دو قطبی استفاده شده است. خاصیت خازنی فوق، سرعت مدار را نسبت به مدارهای مشابه افزایش داده و جریان ایستای بسیار کمی را تحمیل می کند. افزون بر این، در طراحی ارایه شده با کاهش چشمگیر تعداد ترانزیستورها، مساحت تراشه نیز کاهش می یابد.

فرآیند معماری سازمانی به ترتیب، به سه فاز کلی برنامه ریزی راهبردی فناوری اطلاعات، تدوین برنامه معماری سازمانی و اجرای معماری سازمانی تقسیم می شود که هر فاز به عنوان پیش نیازی برای فاز بعدی به شمار می رود. در این فرآیند، اگر برنامه معماری سازمانی به درستی انجام نشده باشد، اجرای معماری سازمانی با مشکل مواجه می شود و در نتیجه میزان زیادی هزینه و زمان به هدر خواهد رفت، چرا که برنامه معماری سازمانی باید مجددا تعریف شود. برای اجتناب از تلف شدن سرمایه و زمان که به خاطر برنامه ریزی نامناسب معماری سازمانی رخ می دهد، تعریف و توصیف یک روش برای ارزیابی برنامه معماری سازمانی، قبل از شروع به اجرای معماری سازمانی، می تواند بسیار مفید باشد. روش ارزیابی ارایه شده در این مقاله، فرآیند استخراج مولفه های اساسی برنامه معماری سازمانی را که شامل معماری وضعیت جاری، معماری وضعیت مطلوب و استراتژی انتقال است، به صورت تفصیلی مورد ارزیابی قرار می دهد. از مهمترین مزایای این روش می توان به تایید اعتبار برنامه معماری سازمانی و رشد و بلوغ برنامه معماری سازمانی اشاره کرد. افزون بر این با استفاده از این روش می توان نقاط قوت و ضعف برنامه معماری سازمانی را شناسایی کرده و متقابلا آنها را تعدیل نمود.

با رشد روزافزون سیستم های نرم افزاری و افزایش کاربرد آنها، ساده بودن فرآیند توسعه و ارزیابی نیازهای غیروظیفه مندی این سیستم ها، در سطوح اولیه توسعه، بخصوص سطح معماری نرم افزار مهم است؛ چرا که اولین محصول فرآیند توسعه نرم افزار، در سطح معماری نرم افزار حاصل می شود. ارزیابی معماری با کمک روش های مختلفی مثل مدل های اجرایی انجام می شود. از این رو، در این مقاله حاضر، چارچوبی برای اجتماع ارزیابی نیازهای غیروظیفه مندی در فرآیند توسعه نرم افزار و با استفاده از مدل های اجرایی ارایه می گردد. چارچوب پیشنهادی، مبتنی بر معماری مدل رانه است که یک مدل مستقل از بستر را به یک یا چند مدل خاص بستر، تبدیل می نماید. در این چارچوب، معماری با علامت گذاری های مختلفی توصیف می شود و طی مراحلی به یک یا چند مدل خاص بستر (مدل اجرایی)، تبدیل می گردد. مهمترین هدف این چارچوب، کاهش تعداد تبدیلات توصیفات نرم افزار به مدل های اجرایی است. برای رسیدن به این هدف، یک ساختار عمومی برای مدل های اجرایی مبتنی بر بسط های مختلف شبکه های پتری معرفی می شود.

یکی از عوارض خطرناک بیماری دیابت نوع یک افزایش و یا کاهش ناگهانی سطح غلظت قند خون می باشد که باعث بروز خطراتی چون اغما و بیهوشی خواهد شد. بنابراین استفاده از روشی مناسب به منظور پیش بینی و در نهایت پیش گیری از این عوارض گام مهمی درجهت کنترل بهینه بیماری محسوب می شود. به همین منظور در این مقاله سعی شده است تا به کمک شبکه های عصبی خودبازگشتی نوسانات سطح غلظت قند خون بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 پیش بینی شود. داده های پزشکی مورد استفاده در این مقاله مربوط به 3 بیمار زن ایرانی مبتلا به دیابت نوع یک است که شامل الگوهایی چون نوع و دز انسولین تزریقی، فاصله زمانی بین ساعات ثبت سطح غلظت قند خون و نیز سطح غلظت قند خون در ابتدای بازه زمانی می باشد. در پایان تحقیق با توجه به نتایج به دست آمده مشخص شد که شبکه های عصبی خودبازگشتی با کاهش قابل ملاحظه ای در خطای پیش بینی نسبت به دیگر روش های متداول، می توانند به عنوان مدلی مناسب به منظور پیش بینی نوسانات سطح غلظت قند خون در بیماران مبتلا به دیابت نوع یک تلقی گردد.