این تحقیق در پی یافتن پاسخی برای این پرسش است که آیا بین ساز و کارهای راهبری شرکت و مدیریت سود ارتباطی وجود دارد یا خیر؟ از جمله ساز و کارهای داخلی راهبری شرکت که در این تحقیق رابطه آن با مدیریت سود مورد بررسی قرار گرفته است، وجود حسابرس داخلی، درصد مالکیت اعضای هیات مدیره، میزان پاداش مدیران، تفکیک نقش مدیران ارشد از مدیر اجرایی و نسبت حضور اعضای غیر موظف در ترکیب هیات مدیره می باشند. همچنین ساز و کارهای خارجی راهبری شرکت که رابطه آن با مدیریت سود بررسی شده است، شامل: سطح سرمایه گذاران نهادی، تعداد سرمایه گذاران نهادی، درصد مالکیت سهامداران عمده، تعداد سهامداران خرد و نوع موسسه حسابرسی است. از طرفی اقلام تعهدی اختیاری با استفاده از مدل تعدیل شده جونز به عنوان شاخصی برای تعیین مدیریت سود در شرکت ها مورد استفاده واقع شده و برای آزمون فرضیه های این پژوهش، از روش داده های پنلی با بکارگیری اطلاعات 64 شرکت طی سالهای 1383 تا 1387 استفاده شده است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد که وجود حسابرس داخلی، درصد مالکیت سهامداران عمده و نسبت حضور اعضای غیر موظف در ترکیب هیات مدیره رابطه معکوس و معناداری با مدیریت سود دارند و در بقیه موارد رابطه معناداری بین ساز و کارهای داخلی و خارجی راهبری شرکت و مدیریت سود مشاهده نگردید.