مقدمه و هدف پژوهش: جنگ ها، خواسته و یا ناخواسته با زندگی و حیات جوامع بشری آمیخته شده است و در بسیاری از موارد به نظر می رسد که هیچ راه گریزی از آن وجود ندارد. شهرها به عنوان مراکز تجمع سرمایه مادی و انسانی، در زمان جنگ به هدفی عمده برای دشمن تبدیل می شوند، در نتیجه حمله به آنها خسارات فراوانی را پدید می آورد، لذا توجه به بحث پدافند غیر عامل می تواند میزان خسارات ناشی از جنگ را تا حد قابل توجهی کاهش دهد. یکی از راهکارهای اساسی در بحث پدافند غیر عامل، پهنه بندی مناسب کاربری های شهری می باشد. هدف از پهنه بندی استفاده منطقی و نظام پذیر از زمین های شهری در آینده بلند مدت است. در پهنه بندی کاربری ها، رعایت هم جواری ها و عدم وجود کاربری های خطرساز در مناطق مختلف شهری موجب کاهش اثرات تهدیدات احتمالی می شود.روش پژوهش: در این پژوهش، پهنه بندی کاربری های شهری در منطقه 11 شهر تهران به منظور ارائه راهکارهای کلی و عمومی برای کاهش آسیب پذیری محدوده، در حملات نظامی مورد بررسی قرار گرفت. نوع پژوهش حاضر از نوع کاربردی و روش بررسی آن توصیفی تحلیلی است.یافته ها: طبق تحلیل های انجام شده مشخص شد، قرارگیری کاربری های با عملکرد فراشهری و ملی، سبب ایجاد پهنه های خاصی در محدوده شده است. از سوی دیگر در هم تنیدگی پهنه های مسکونی با پهنه های با عملکرد فراشهری و ملی، به تنش میان روابط عملکردی آنها انجامیده که این امر خصوصا در زمان بروز حملات نظامی تشدید خواهد شد و موجب افزایش تلفات غیر نظامی می گردد.