تحقیقات دامپزشکی و فرآورده های بیولوژیک
سال:1394 | دوره:28 | شماره:1 (پیاپی 106) |تعداد مقالات:11

پژوهش حاضر به منظور ارزیابی اثرات پری بیوتیک تجاری ایمونوژن بر روی فلور باکتریایی دستگاه گوارش و ترکیب لاشه ماهی شیربت (Barbus grypus) انجام گرفت. تعداد 360 قطعه بچه ماهی شیربت با وزن متوسط 2±35 به 4 تیمار تقسیم گردیدند، تیمارها به ترتیب با خوراک حاوی ایمونوژن با سطوح، صفر، 0.5 درصد، 1 درصد، 1.5 درصد به مدت 90 روز تغذیه شدند. نتایج نشان داد که پری بیوتیک ایمونوژن باعث ایجاد تغییر در فلور باکتریایی دستگاه گوارش بچه ماهیان شد به طوری که تعداد باکتری های لاکتوباسیلوس روده نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری یافت (p<0.05). نتایج مربوط به ترکیب لاشه نشان داد که میزان پروتئین لاشه در تیمار تغذیه شده با 1.5 درصد ایمونوژن اختلاف معنی داری با گروه کنترل و سایر تیمارها داشته است (p<0.05). چربی، خاکستر و رطوبت اختلاف معنی داری در بین تیمارها نداشت (p>0.05)، هرچند که در تیمار تغذیه شده با 1.5 درصد ایمونوژن میزان چربی نسبت به سایر تیمارها افزایش نشان داد. بر اساس یافته های تحقیق می توان نتیجه گرفت که تجویز خوراکی پری بیوتیک ایمونوژن بر فلور باکتریایی روده و جمعیت لاکتوباسیلوس های دستگاه گوارش و نیز میزان پروتئین لاشه موثر می باشد.

جیوه یکی از سمی ترین فلزات سنگین است که دارای خاصیت تجمع و بزرگنمایی زیستی در زنجیره غذایی می باشد. اصفهان از استان های مهم صنعتی کشور است که با وجود تعدد منابع آلاینده جیوه تاکنون پایش زیستی جیوه در محیط زیست آن انجام نگرفته است. پرندگان به طرق مختلف ازجمله تماس مستقیم با آب و غذای آلوده، در معرض جیوه قرار می گیرند و شاخص زیستی مناسبی برای پایش آلاینده های محیط به شمار می آیند. هدف از این مطالعه بررسی آلودگی به جیوه در شماری از پرندگان شهر اصفهان و رودخانه زاینده رود می باشد. تاثیر سطح تغذیه بر میزان تجمع زیستی جیوه در بدن این پرندگان مورد بررسی قرار گرفته است. 40 نمونه پرنده در مناطق مختلف صید و اندازه گیری جیوه در سه اندام کلیه، کبد و پردم با استفاده از اسپکترومتری جذب اتمی بخار سرد انجام گرفت. در بین سه عضو مورد مطالعه پردم با میانگین b 2002.30pp بیشترین مقدار جیوه و کلیه با میانگین b1284pp کمترین مقدار را نشان داد. پرندگان جانورخوار بیشترین تجمع زیستی جیوه را در اندام های خود داشته و گیاهخواران کمترین مقدار را نشان دادند. نتایج بدست آمده می تواند نشان دهنده ورود جیوه به محیط زیست اصفهان از منابع مختلف باشد. بنابراین پایش و مدیریت فلزات سنگین در محیط زیست اصفهان و از جمله آب زاینده رود ضروری به نظر می رسد.

کنترل و ریشه کنی بیماری بروسلوز در ایران مبتنی بر واکسیناسیون دام های حساس با واکسن 1 Rev است. این واکسن با استفاده از محیط های کشت بروسلا آگار تجاری تولید می شود که به دلیل تحریم های اقتصادی، واردات این محیط کشت به سختی و با قیمت های بسیار گزاف امکان پذیر می باشد، لذا با توجه به سابقه تولید محیط گلیسرول دکستروزآگار در کشور و ثبت بین المللی آن، این مطالعه جهت بررسی امکان جاگزینی آن با محیط وارداتی انجام شد. بنابراین با هر کدام از محیط های فوق، 10 سری واکسن آزمایشی 1 Rev با بذر مادر (Master seed) یکسان تهیه شد. تعداد جرم باکتری در یک میلی لیتر از بالک هر سری ساخت به وسیله تهیه رقتهای سریالی و با شمارش تعداد پرگنه در واحد حجم (CFU)، محاسبه شد. همچنین سایر آزمایش های کیفی از جمله مروفولوژی پرگنه و تعیین درصد اجرام Rough، آزمایش بی ضرری (Safety) و آزمایش ایمنی زایی (Efficacy) در هر سری انجام گردید. نتایج نشان می دهد که میانگین جرم باکتری در 10 سری ساخت 134.37x109 و 118.55x109 (CFU) و در صد پرگنه های Rough، 0.75 درصد و 1.281 درصد به ترتیب با بروسلا آگار دیفکو و محیط کشت گلیسرول دکستروز آگار سرم دار بود. از نظر آزمایش های بی ضرری و ایمنی زایی هیچ تفاوتی بین واکسن های تولیدی توسط دو نوع محیط کشت مشاهده نشد. بنابراین با توجه به همخوانی نتایج آزمایشات با استانداردهای تعریف شده، می توان از محیط کشت گلیسرول دکستروز آگار جهت تولید واکسن 1 Rev استفاده نمود.

سلول های بنیادی رویانی که از لایه زاینده داخلی رویان در مرحله بلاستوسیست تولید می شوند، توانایی تمایز به انواع سلول های لایه زاینده رویان شامل برون پوست ، میان پوست و درون پوست را دارند. اطلاعات کمی در ارتباط با فاکتورهایی که بر تمایز یا حفظ سلول در حالت تمایز نیافته اثر می گذارند وجود دارد. در این مطالعه الگوی بیان چرخه های فاکتور مهارکننده لوکمیا (LIF) و فاکتور رشد فیبروبلاستی (2-FGF)، به منظور درک بهتر ارتباط چرخه های سیگنالی در خودنوسازی سلول های بنیادی رویانی گاومیش مورد بررسی قرار گرفت. سلول های بنیادی رویانی از رویان های حاصل از لقاح آزمایشگاهی (IVF)، همتاسازی (IVC) و خودگشنی (Parthenogenesis) بدست آمدند و از آلکالین فسفاتاز و رنگ آمیزی ایمیونو فلورسانس به منظور شناسایی سلول های بنیادی استفاده شد. به منظور کشت سلول های بنیادی از لایه تغدیه کننده استفاده شد و محیط کشت حاوی Ko-DMEM،KSR ، LIF، 2-FGF، ال- گلوتامین، اسیدهای آمینه غیر ضروری و جنتامایسین بود. بیان ژن های حد واسط چرخه های LIF و 2-FGF با استفاده از RT-PCR بدست آمد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد، بیان2-FGF در سلول های بنیادی رویانی گاومیش بیشتر از LIF بود. 2-LIF ، FGF، گیرنده های آن ها و ترکیبات حد واسط این چرخه ها در سلول های بنیادی رویانی حاصل از هر سه منشاء تقریبا در حد یکسانی بیان شدند.

کلستریدیوم ها باکتری های بی هوازی گرم مثبت هاگ دار بوده و نقش مهمی در ایجاد بیماری های انسان و دام دارند. در این پژوهش سه گروه واکسن شامل، واکسن پنج ظرفیتی باکترین (کشت فرمله) تولید شده در شیشه های بیست لیتری و جذب شده روی یاور هیدروکسید آلمینیوم، واکسن پنج ظرفیتی باکترین تولید شده در فرمانتور تحقیقاتی و جذب شده روی هیدروکسید آلمینیوم و گروه سوم واکسن پنج ظرفیتی کشت توکسوئید-باکترین (واکسن اولترافیلتری) تولید شده در فرمانتور تحقیقاتی و جذب شده روی یاور هیدروکسید آلمینیوم در سطح آزمایشگاهی تولید و بررسی شد. کلیه آزمون های بیضرری، عدم وجود سمیت غیر عادی و توان ایمنی زائی، برای هر یک از سه نوع واکسن انجام شد. نتایج نشان داد که هر سه نوع واکسن کارآئی داشته و قابل استفاده اند ولی واکسن توکسوئید-باکترین تولید شده به وسیله فرمانتور و اولترافیلتر، بهترین انتخاب برای تولید انبوه است.

از نظر اقتصادی پرورش کپورماهیان دارای ارزش شیلاتی قابل توجهی می باشد. در بین این ماهیان، کپور معمولی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. با توجه به اینکه تاکنون مطالعه جامعی در رابطه با کالبدشناسی لوله گوارش و غدد ضمیمه کپور معمولی صورت نگرفته است، مطالعه مرفولوژیک و مرفومتریک این ساختار ضروری به نظر می رسد. جهت انجام این مطالعه تعداد 30 عدد ماهی کپور معمولی ماده با وزن متوسط سه و نیم کیلوگرم از یک مرکز پرورش خصوصی تهیه و پس از مطالعه توپوگرافیک لوله گوارش، کبد و پانکراس و مطالعه مرفومتریک لوله گوارش، نمونه های مورد نظر جداسازی شده و جهت فیکساسیون در فرمالین 10 درصد قرار گرفتند. در ابتدا به صورت ماکروسکوپیک توسط لوپ به مطالعه دقیق لوله گوارش و بررسی مجاورات آن پرداخته شد. جهت بررسی تغییرات قطر دهانه و ضخامت دیواره بخش های مختلف لوله گوارش از کولیس دیجیتال استفاده گردید. اعداد به دست آمده به کمک برنامه SPSS16 با آزمون Pair sample T مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در مطالعه توپوگرافیک تفاوت های مهمی در این گونه با سایر گونه ها دیده شد. یک تنگ شدگی اسفنگترمانند بین انتهای مری و ابتدای روده مشاهده شد. ساختار سطح داخلی در روده شبکه ای شکل بود که در کلوآک به صورت نامنظم در می آمد. نتایج آماری کاهش معنی دار قطر لوله گوارش از مری تا انتها را نشان داد (p<0.05). با نتایج به دست آمده روده را همانند سایر کپورماهیان، می توان به دو بخش تقسیم کرد. در این مطالعه مشخص شد که کبد دارای دو لوب اصلی چپ و راست است که با پانکراس همراه هستند. با توجه به این که تغییر نوع خوراک مصرفی می تواند موجب تغییراتی در ساختار دستگاه گوارش ماهیان و در مواردی نیز موجب تغییر در اندازه آن شود، لذا نتایج حاصل از این بررسی به عنوان مطالعات پایه ای قابل ارائه می باشد.

در این مطالعه غلظت جیوه گونه سیاه ماهی (Capoeta capoeta) در رودخانه زرین گل واقع در استان گلستان از سه ایستگاه ارائه شده است. میانگین غلظت جیوه در بافت عضله از ایستگاه های شماره 1، 2 و 3 به ترتیب برابر با 173.79±19.32، 153.11±7.61 و 172.25±12.69 نانو گرم بر گرم وزن خشک بود. هیچ اختلافی معنی داری بین ایستگاه ها مشاهده نشد و همچنین هیچ همبستگی معنی داری بین وزن بدن، طول کل و طول استاندارد با مقادیر جیوه بدست نیامد (p>0.05). همه نمونه ها میانگین کمتر از حداکثر حد توصیه شده جیوه برای مصرف انسان توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO)، آژانس حفاظت محیط زیست (EPA)، کمیته کارشناسی مواد افزودنی غذا (JECFA)، سازمان خواروبار و کشاورزی (FAO) و اداره استاندارد چین (SAC) داشتند. در ضمن، به نظر می رسد این مطالعه، اولین تحقیق انجام شده روی گونه سیاه ماهی با این اهداف باشد.

هدف این مطالعه، بررسی میزان تنوع گونه ای و فراوانی کنه های سخت در دام های( گاو– گوسفند )استان مازندران می باشد. برای این منظور چهار منطقه( شهرستان)استان ( نور- آمل – بابل و ساری) انتخاب و نمونه گیری بصورت ماهیانه و در طول یک سال انجام گردید. در مجموع 2712 عدد کنه از سطح بدن دام ها جمع آوری شده است که شامل 13 گونه کنه سخت می باشد. این گونه ها عبارتند از:%35.77 Rhipicephalus annulatus ، Rhipicephalus bursa %27.58،%4.94 Rhipicephalus turanicus ،%0.55 Rhipicephalus sanguineus ،%18.95Ixodes ricinus ،%6.27 Haemaphysalis punctata ،%1.47Haemaphysalis sulcata ،%1Haemaphysalis inermis و%0.55Haemaphysalis concinna ،%0.37H yalomma marginatum ،%1.99Hyalomma deteritum،%0.26Hyalomma anatolicom و گونه Dermacentor marginatus با %0.3 جداسازی و مورد شناسائی قرار گرفته اند. نتایج بدسـت آمده حاکی از آن است که تنوع گونه ای کنه سخت در استان مازندران زیاد می باشد.

دستورالعمل های زیادی جهت تولید همولیزین وجود دارد ولی برای تولید آزمایشگاهی همولیزین با تیتر های بالاتر، استاندارد کردن روش ها، ضروری می باشد. در این تحقیق، برای اولین بار در کشور، همولیزین بوسیله تزریق خون کامل گوسفند به طریق داخل پوستی در خرگوش آزمایشگاهی تولید و با روش متداول که تزریق داخل وریدی گلبول های قرمز شسته شده گوسفند به میزان 2% می باشد مقایسه گردید. همولیزین های تهیه شده بوسیله روش کلمر مورد تیتراسیون قرار گرفتند. تیتر بدست آمده در روش تزریق داخل پوستی، حداقل 9600 : 1 بود، در حالیکه در روش تزریق داخل وریدی میزان 1200 : 1 تعیین گردید. نتایج حاصل در3 تکرار بعمل آمده در مورد دو روش ذکر شده عیناً مانند قبل بود. جهت بررسی زمان پایداری، فرآورده های تولید شده را بصورت لیوفیلیزه در آورده و در درجه حرارت 20- قرار داده شدند و به فواصل هر شش ماه یک بار و بمدت 2 سال مجدداً مورد تیتراسیون قرار گرفتند. جهت بررسی فعالیت آزمایشگاهی نیز، از آنها در تست های سرولوژیک استفاده گردید. در این بررسی، همولیزین تهیه شده در روش تزریق داخل پوستی خون کامل گوسفند در تمام موارد و حتی بعد از 2 سال از تاریخ تولید، هیچگونه کاهش تیتر نداشته و در تست های سرولوژیک نتایج بسیار مطلوب داشت ولی محصول تهیه شده در روش تزریق داخل وریدی کاهش شدید تیتر نشان داده و در تست های سرولوژیک نتایج قابل قبولی از آن بدست نیامد. با توجه به نتایج بدست آمده، تزریق خون کامل، به روش داخل پوستی و بر طبق دستورالعمل ارائه شده در این تحقیق می تواند جایگزینی مناسب برای روش متداول تزریق داخل وریدی به منظور تولید همولیزین ضد گوسفندی خرگوشی با تیتر و زمان پایداری و نحوه اثر بسیار بالاتر باشد.

همزمانی فحلی یک روش مدیریتی ارزشمند است که برای افزایش کارایی تولید مثل به خصوص در گاو، گوسفند و بز به صورت موفقی استفاده می شود. همزمانی فحلی در نشخوارکنندگان کوچک، هم با کاهش طول فاز لوتئال فحلی با استفاده از PGF2a و هم با افزایش طول آن با استفاده از پروژسترون اگزوژن انجام می گیرد. در این مطالعه اثر دوزهای مختلف گنادوتروپین کوریونی اسب (eCG) با استفاده از پروژسترون داخل واژنی (CIDR) بر روی همزمانی فحلی و کارایی تولید مثل گوسفند نژاد زل در زمان خارج از فصل تولید مثلی مورد بررسی قرار گرفته است.13 CIDR  روز تجویز شده و در روز خارج کردن آن از واژن گوسفندان، 350، 400، 450 و 500 واحد eCG داخل عضلانی تزریق شده است. قوچ های تیزر( به نسبت 1 به 8) 1 روز بعد از اتمام درمان برای فحل یابی وارد گله شدند. میش ها 40 ساعت پس از خروج سیدر در معرض قوچ بارور قرار گرفتند. نتایج این مطالعه نشان می دهد که eCG با استفاده از CIDR بر کارایی تولید مثل این نژاد موثر خواهد بود. دوزهای مختلف eCG تاثیر معنی داری بر پاسخ فحلی نداشته است(تمام میش ها در تمام گروه ها فحلی را نشان داده اند). افزایش سطح تزریق eCG منجر به افزایش میزان باروری (fecundity rate) و بره زایی(lambing rate) در این مطالعه شده است. در مجموع، CIDR با 450 و 500 واحد eCG می تواند کارایی تولید مثل میش های نژاد زل را در خارج فصل از تولید مثلی در مقایسه با 350 و 400 واحد eCG بهبود دهد.

مرغان مروارید متعلق به رده پرندگان قرقاول می باشند. کبد به عنوان بزرگترین غده بدن، لوزالمعده بخاطر ترشحات گوارشی و همچنین طحال به این دلیل که بزرگترین عضو لنفاوی بدن بالغین است در بدن پستانداران و پرندگان دارای اهمیت می باشند. از آنجا که در بعضی پرندگان تفاوت هایی بین گونه ها و بین دو جنس در این اعضا مشاهده می شود ونیز تحقیقات برروی بعضی از پرندگان خانواده قرقاول مانند مرغ مروارید تاکنون انجام نشده است، ریخت شناسی و بافت شناسی این اعضا در مرغ مروارید مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور 20 عدد مرغ مروارید بالغ نر و ماده انتخاب شد وکبد، کیسه صفرا، لوزالمعده و طحال آنها مورد مطالعه ریخت شناسی قرار گرفت، سپس نمونه بافتی اخذ گردید. نمونه ها به روش هماتوکسیلین و ائوزین (H & E) رنگ آمیزی شدند. نتایج ریخت شناسی و بافت شناسی در اساس مشابه سایر پرندگان بود، با این تفاوت که در لوزالمعده قطعه تحتانی بلندتر و باریکتر از قطعه پشتی است. در مطالعه بافتی نیز سلول های کوپفر دردیواره سینوزوئیدهای کبدی بندرت وجود دارد، همچنین در دیواره کیسه صفرا علاوه بر بافت پوششی استوانه ای ساده بافت پوششی استوانه ای شبه مطبق نیز مشاهده شد. نتایج آزمون T Student در کبد، طحال و لوزالمعده نشان داد تفاوت معنی داری بین اندازه این اعضا در دو جنس وجود ندارد.