پسامدرنیسم، از سوی اندیشمندان، گاه به عنوان شورشی علیه مدرنیسم و گاه فرجام محتوم مدرنیسم به شمار می رود، لذا عده ای از این مفهوم فراگیر، مثبت و عده ای نیز منفی یاد کرده اند. مدرنیته که پس از تحولات قرون وسطی و رنسانس در عصر روشنگری پدیدار شد، دستورالعمل جدید زندگی را برای جهان به ارمغان آورد. اما امروز پسامدرن ها از عوارض منفی مدرنیسم سخن می گوید و جهان کنونی عرصه منازعات فکری این دو دیدگاه شده است. مقاله حاضر با روش کتابخانه ای، مطالعه متون عمده رویکرد یا پارادایم موجود، ضمن ارایه تعریفی از واژه مدرنیسم، پسامدرنیسم و جامعه شناسی پسامدرنیسم درصدد است که به موازات تفاسیر گوناگونی که از پسامدرن در فلسفه هنر، معماری و ادبیات شده است به معرفی جامعه شناسی پسامدرن، بپردازد. جامعه شناسی پسامدرن، با زیر سوال بردن نظام های فکری غرب، تاکید بر فرهنگ های عامه، مختلف و کثرت گرایی دارد.