این مقاله به تحلیل اثرات پراکندگی (گشتاور مرتبه دوم حول میانگین داده ها) و چولگی (گشتاور مرتبه سوم حول میانگین داده ها) تغییرات قیمت های نسبی به عنوان شوک های طرف عرضه و میزان نقدینگی به عنوان شوک طرف تقاضا بر تورم در اقتصاد ایران می پردازد. برای دستیابی به این هدف، از اطلاعات مربوط به شاخص های کل و استانی قیمت های گروه های 12 گانه اصلی کالایی در مناطق شهری و هم چنین میزان نقدینگی مربوط به دوره زمانی 1390-1383 استفاده گردید. نتایج به دست آمده از برآورد مدل با استفاده از روش آرلانو و بوور (1995) و بلاندل و باند (1998)، حاکی از آن است که ضرایب متغیرهای تغییرپذیری قیمت های نسبی و نقدینگی مطابق با تئوری بوده و اثر مثبت و معنی داری بر تورم دارند. در حالی که ضریب متغیر چولگی تغییرات قیمت های نسبی برعکس تئوری، دارای اثر معکوس بر نرخ تورم می باشد. بنابراین، لازم است در سیاستگذاری های ضد تورمی نسبت به شوک های عرضه و تقاضا به طور همزمان توجه جدی صورت پذیرد.