ابوالعباس قصاب آملی از مشایخ بزرگ قرن چهارم، پیر و مراد ابوسعید ابوالخیر، ابوالحسن خرقانی ... و خود نیز مرید محمدبن عبداله طبری بود. وی مردی امی بود که با وجود امی گری اش از ظرایف و دقائق علم توحید مشکل گشایی می کرد و غوامض آن را برطرف می ساخت. نگارنده دراین مقاله پس از معرفی این شخصیت، به شرح و بسط سخنان وی، همراه با تجزیه و تحلیل نظر عارفان درباره وی، پرداخته است.