در محیط پرتلاطم و پویای امروز، هدایت مسیر توسعه فناوری، مشتمل بر هدف گذاری، اتخاذ راهبردها و تدوین سیاست ها، لازمه توسعه موفق آن به شمار می رود. اما فناوری چه درون زا و مبتنی بر فعالیت های تحقیق و توسعه داخلی باشد چه با منشاء خارجی و برون زا تلقی شود، مستلم سیاستگذاری و مدیریت صحیح بر فرایند توسعه فناوری و رهنگاری آن است. لذا رهنگاری فناوری با هدف همراستایی استراتژی های سازمان در جهت دستیابی به اهداف کسب وکار به عنوان یک ابزار مدیریتی پشتیبان کسب وکار قلمداد شده و بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. پژوهش های متعددی در این حوزه صورت گرفته و مدل ها، فرایندها و چارچوب های مختلفی برای نمایش رهنگاشت ها و اجرای فرایند رهنگاری ارائه شده است. با این وجود کمبود پژوهشی که به بررسی سیستماتیک و تحلیلی این مطالعات پرداخته باشد احساس می شود. لذا این پژوهش می کوشد با استفاده از تکنیک فراترکیب و تفسیر تطبیقی 73 پژوهش (از سال 1997 تا 2016) در حوزه رهنگاری فناوری، به ارائه یک چارچوب ترکیبی از مولفه های اصلی رهنگاری فناوری (دیدگاه های مختلف نست به رهنگاری، نیازمندی های رهنگاری، فرایند رهنگاری، مولفه های رهنگاشت، شکل و قالب رهنگاشت و تکنیک های اثربخش در رهنگاری) بپردازد. این چارچوب پیشنیاز تحقیقات آتی در حوزه رهنگاری (توسعه فرایند رهنگاری و یا تدوین رهنگاشت نوین در حوزه های تخصصی) می باشد. در پایان با استفاده از نظر خبرگان و آنتروپی شانون کفایت و اهمیت مولفه های شناسایی شده در چارچوب پیشنهادی، ارزیابی می شود.