سابقه و هدف: پنبه یکی از مهمترین محصولات گیاهی در ایران است و در نواحی مختلفی کشت می شود. کشت مداوم یکسری از ژنوتیپ ها منجر به فرسایش ژنتیکی در درازمدت می گردد، بنابراین مطالعه تنوع ژنتیکی و معرفی ارقامی با تنوع ژنتیکی بالا امری مهم و ضروری است.مواد و روش ها: در این مطالعه تنوع ژنتیکی ده رقم مختلف پنبه تتراپلوئید (Gossypium hirsutum L.) با استفاده از روش مولکولی RAPD مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: از 30 پرایمر مورد بررسی، 22 پرایمر باندهای قابل ارزش گذاری تولید نمودند. در مجموع، 387 باند حاصل شد که 178 باند پلی مرف بودند. پرایمر OPM11 بیشترین باند پلی مرف و پرایمر OPC09 بیشترین باند اختصاصی را تولید کردند در حالی که بعضی از پرایمرها هیچ باند اختصاصی نداشتند. بعضی ارقام دارای باندهای اختصاصی بودند. بیشترین باند اختصاصی متعلق به رقم سی اکرا بود (6 باند).نتیجه گیری: گروه بندی ارقام با روش NJ انجام گرفت که نشان دهنده تنوع ژنتیکی ارقام مورد مطالعه بر اساس مارکرهای مولکولی RAPD بود. بر اساس دندروگرام رسم شده دو رقم والدینی سی اکرا و نازلی دارای بیشترین تشابه ژنتیکی (bootstrap %100) با یکدیگر بودند.