علوم بهداشتی جندی شاپور
سال:1389 | دوره:2 | شماره:3 |تعداد مقالات:9

مقدمه: در حال حاضر ایدز به عنوان یک مشکل بهداشت عمومی در ایران مطرح است و جوانان عمده ترین گروه در معرض خطر آن در سراسر دنیا می باشند. آموزش بهداشت اولویت اصلی مراقبت های بهداشتی جهت پیشگیری از ایدز است. هدف از این مطالعه تعیین آگاهی و نگرش دانشجویان دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در مورد ایدز بود.روش بررسی: این مطالعه بصورت توصیفی – مقطعی انجام شد. اطلاعات از طریق پرسشنامه خود ایفا برای 400 دانشجو بصورت نمونه گیری طبقه ای – تصادفی جمع آوری گردید. پرسشنامه شامل اطلاعات جمعیتی، سوالات آگاهی و نگرش بود. روایی و پایایی پرسشنامه توسط تیم تحقیق تایید گردید. اطلاعات مربوط به آگاهی و نگرش هر یک در سه سطح تقسیم بندی شدند. جهت آنالیز داده ها از نرم افزار SPSS استفاده شد.یافته ها: از مجموع دانشجویان، (2/74%) 297 نفر را دختران و (2/96%) 385 نفر را مجردین تشکیل می دادند. میانگین سنی آنها 3/2 ±04/22 سال بود. میانگین نمرات آگاهی و نگرش به ترتیب 68/0±28/20 و 78/2±13/66 بود. آگاهی اکثریت دانشجویان (5/88%) در سطح خوب و (5/11%) در سطح متوسط ارزیابی گردید. در مجموع 75/88 درصد نگرش مثبتی نسبت به پیشگیری و کنترل بیماری داشتند. ارتباط معناداری بین آگاهی و متغیرهای دموگرافیک مشاهده نشد ولی بین نگرش و مقطع تحصیلی ارتباط معنی داری وجود داشت.نتیجه گیری: در این مطالعه اکثر دانشجویان از آگاهی و نگرش مطلوبی در مورد پیشگیری از ایدز برخوردار بودند. در این خصوص به روز نگه داشتن آگاهی و اجرای هدفمند برنامه های آموزشی مورد تاکید است.

مقدمه: اثرات منفی هیرسوتیسم به عنوان یک عارضه شایع آندوکرین بر روی کیفیت زندگی زنان در بسیاری مطالعات مورد تاکید قرارگر فته است. مطالعات محدودی در مورد شیوع و عوامل مرتبط با آن در جمعیت مورد نظر انجام شده است.روش بررسی: در یک مطالعه توصیفی تحلیلی به طور مقطعی 500 دانشجوی دختر دانشگاه علوم پزشکی اهواز در نیمسال دوم 1389-1388 مورد بررسی قرار گرفتند. جهت تعیین شیوع پرمویی از مقیاس فریمن - گالوی تعدیل یافته در 4 منطقه حساس به آندروژن استفاده شد. پرسشنامه ای که توسط خود دانشجویان تکمیل می شد ابزار جمع آوری اطلاعات بود. نمره 7-4 به عنوان هیرسوتیسم خفیف، نمره 11-8 به عنوان هیرسوتیسم متوسط و مجموع نمرات 16-12 به عنوان هیرسوتیسم شدید در نظر گرفته شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات نرم افزار SPSS مورداستفاده قرار گرفت. جداول توزیع فراوانی و آزمون کای اسکوئر و رگرسیون لجستیک جهت ارتباط سنجی به کار برده شد.یافته ها: از 500 دانشجوی مورد مطالعه 4/15% مبتلا به هیرسوتیسم بودند. 4/12% هیرسوتیسم خفیف، 8/2% هیرسوتیسم متوسط و 2/0% هیرسوتیسم شدید داشتند. نمایه توده بدنی، اختلال قاعدگی و سابقه خانوادگی پرمویی با هیرسوتیسم دارای رابطه معنی داری بود (P<0.01).نتیجه گیری: یافته های به دست آمده بیانگر شیوع بالای هیرسوتیسم در میان دانشجویان دختر است. مطالعات گسترده تر جهت تعیین الگوی پرمویی در زنان ایرانی وتعیین مقیاس مناسب نمره گذاری با توجه به تفاوتهای نژادی بایستی در اولویت قرار گیرد.

مقدمه: شروع زود هنگام مصرف سیگار به عنوان یک مساله مهم در سلامتی جامعه مطرح است که نیازمند بررسی و شناخت بیشتری دارد. این مطالعه به منظور تعیین وضعیت مصرف سیگار با بکارگیری مدل فرآیند موازی توسعه یافته در بین دانش آموزان پسر راهنمایی شهر شیراز انجام شده است.روش بررسی: این مطالعه یک پژوهش مقطعی توصیفی بود که برروی دانش آموزان پسر مقطع سوم راهنمایی شهر شیراز در سال تحصیلی 89-1388 انجام گرفت. نمونه گیری به صورت خوشه ای چندمرحله ای بود. ابتدا در هر ناحیه، بطور تصادفی 2 مدرسه انتخاب شد، سپس در هر مدرسه 3 کلاس بطور تصادفی انتخاب شد. برای جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه مدل فرآیند موازی توسعه یافته تدوین و پس از تایید پایایی و روایی آن در اختیار 244 نفر از دانش آموزان قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss استفاده شد.یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که 9/6% از دانش آموزان سابقه مصرف سیگار داشتند. 9/19% از دانش آموزان اظهار داشتند که از طرف دوستان به آنها سیگار تعارف یا پیشنهاد شده است. میانگین نمره حساسیت درک شده دانش آموزان نسبت به احتمال ابتلا به عوارض و پیامدهای مصرف سیگار پایین بود (2/38). میانگین نمره اثربخشی درک شده دانش آموزان نسبت به راهکارهای توصیه شده جهت عدم مصرف سیگار در حدمتوسط بود (8/51). میانگین نمره آگاهی در دانش آموزان سیگاری (1/57) کمتر از دانش آموزان غیرسیگاری (4/61) بود. در حالی که میانگین نمره حساسیت درک شده در دانش آموزان غیرسیگاری (8/37) کمتر از دانش اموزان سیگاری (2/45) و همچنین دانش آموزان در معرض خطر (7/44) بود. از طرف دیگر میانگین نمرات متغیرهای شدت درک شده، اثربخشی درک شده، خودکارآمدی درک شده و قصد رفتاری در دانش آموزان سیگاری( به ترتیب 8/71، 4/43، 3/62، 5/69)، کمتر از دو گروه دیگر بود.نتیجه گیری: مطالعه نشان داد که حساسیت درک شده دانش آموزان نسبت به احتمال ابتلا به پیامدهای مصرف سیگار پایین است. بنابراین توصیه می شود که با استفاده از مدل فرآیند موازی توسعه یافته،مداخلات آموزشی مناسبی طراحی و اجرا شود که باعث درک حساسیت آنان نسبت به عوارض و پیامدهای مصرف سیگار در این گروه گردد.

مقدمه: اختلالات تنفسی از جمله مشکلات شایع در بین کارگران است. اسپیرومتری مهمترین و در دسترس ترین روش برای آزمون عملکرد تنفسی ریه می باشد. در این مطالعه شاخصهای اصلی عملکرد تنفسی و شیوع علایم تنفسی در کارگران یک کارخانه لوله سازی مورد بررسی قرار گرفت.روش بررسی: این مطالعه از نوع تحلیلی مورد – شاهدی است که در آن 70 نفر از کارگران شرکت لوله سازی اهواز بعنوان گروهی که در معرض آلاینده های تنفسی قرار دارند و 50 نفر از کارکنان اداری همان شرکت بعنوان گروه شاهد، مورد مصاحبه، پرسشنامه تنفسی و آزمون اسپیرومتری قرار گرفتند. پرسشنامه شامل مشخصات فردی، سابقه کار، سابقه مصرف سیگار و بررسی علایم تنفسی بود. اسپیرومتری طبق استانداردهای انجمن متخصصین قفسه سینه آمریکا انجام گرفت. یافته های پژوهش در بانک اطلاعاتی ذخیره شد و توسط نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: اختلاف معنی داری بین دو گروه مورد و شاهد از لحاظ سن، قد، وزن و شیوع مصرف سیگار مشاهده نشد. فراوانی علایم تنفسی تنگی نفس، احساس فشار در قفسه سینه، سرفه های مکرر حین کار، خلط سینه و خس خس سینه هنگام کار در کارگران در معرض آلاینده های تنفسی بیشتر بوده و اختلاف دو گروه معنی دار بود (p<0.05). از لحاظ اسپیرومتری اختلاف میانگین ظرفیت حیاتی با فشار (FVC) و حجم هوای بازدمی در ثانیه اول (FEV1) بین دو گروه معنی دار بود ولی در مورد نسبت FEV1/FVC معنی دار نبود. 4% از افراد گروه شاهد و 5/28% از کارگران مواجهه یافته الگوی تحدیدی داشتند.نتیجه گیری: با توجه به اختلاف معنی دار مشاهده شده در علایم تنفسی و شاخصهای اسپیرومتریک کارگران لوله سازی و گروه شاهد و با توجه به اینکه عوامل تاثیرگذار یا مخدوش کننده این یافته ها در دو گروه تقریبا مشابه یکدیگر بود می توان نتیجه گیری کرد که علایم تنفسی و کاهش عملکرد ریوی کارگران، به علت مواجهه با آلاینده های تنفسی محیط کار بوده است.

مقدمه: تعارض عاملی شناخته شده است که وضع موجود را به چالش می کشد و زمینه را برای نوآوری و تحول فراهم می کند. لذا یکی از وظایف مهم مدیران، مدیریت تعارض در سازمان است. هدف از انجام این مطالعه تعیین رابطه بین سبک های مدیریت تعارض و سبک های مذاکره مدیران رده های مختلف پرستاری بیمارستانهای منتخب شهر اهواز است.روش بررسی: این پژوهش از نوع مطالعات مقطعی و توصیفی - تحلیلی می باشد. جامعه پژوهش را 70 نفر از مدیران پرستاری (مترون، سوپروایزر و سرپرستار) بیمارستان های نفت، گلستان و رازی اهواز تشکیل داده اند. داده ها با استفاده از سه پرسشنامه مشخصات شغلی و دموگرافیک، سبک های مذاکره و مدیریت تعارض جمع آوری شد و با استفاده از نرم افزار SPSS11.5 و آزمون های آماری مناسب تحلیل گردید.یافته ها: در زمینه بکارگیری استراتژی های مدیریت تعارض، مدیران پرستاری به ترتیب 9/42 درصد از استراتژی راه حل گرایی، 3/34 درصد از استراتژی عدم مقابله، 1/7 درصد از استراتژی کنترلی و 7/5 درصد از استراتژی ترکیبی استفاده کرده اند. همچنین میزان کاربرد سبک های مذاکره در میان این افراد به ترتیب 30 درصد سبک واقع گرایی، 3/24 درصد سبک تحلیلی، 1/17 درصد سبک ترکیبی، 7/15 درصد سبک هنجاری و 9/12 درصد سبک شهودی بوده است. بین سابقه مدیریت افراد و استراتژی راه حل گرایی ارتباط آماری معنی دار وجود داشت (P=0.001). همچنین بین سابقه مدیریت و سبک مذاکره واقع گرایی ارتباط آماری معنی دار وجود داشت (P=0.008). بین استراتژی های مدیریت تعارض و سبک مذاکره افراد مورد مطالعه ارتباط معنی داری وجود نداشت.نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که اکثر پرستاران مورد مطالعه از راهبرد مدیریت تعارض راه حل گرایی استفاده می کنند یعنی در برخورد با مسایل به دنبال ارایه راه حل بوده و در زمان مذاکره واقع گرا هستند. انتخاب سبک مدیریت تعارض و روش های مذاکره تا حدی به شرایط محیط سازمانی و نیز ویژگی های فردی بستگی دارد.

مقدمه: شپش سر (پدیکولوس کاپیتیس ) اکتو پارازیت اجباری و دارای انتشار جهانی می باشد. این آلودگی در بسیاری کشورها (از جمله ایران ) شایع می باشد. پدیکولوزیس یا همان آلودگی به شپش با عث مشکلات جدی بهداشتی در بسیاری از جوامع به ویژه در کودکان مدارس می گردد. در کشورهایی که اصول بهداشتی را کمتر رعایت می کنند، این بیماری از شیوع بالاتری برخوردار است. بدلیل اهمیت بهداشتی این بیماری در سالهای اخیر، تصمیم به بررسی موارد آلوده مراجعه کننده به مراکز بهداشتی – درمانی شهری و روستایی شهرستان ازنا نمودیم. این بررسی در سال 1386 انجام گرفت.روش بررسی: در این بررسی توصیفی تحلیلی کلیه موارد مبتلا به شپش سر مراجعه کننده به مراکز بهداشتی – درمانی شهرستان ازنا در سال 1386 مورد مطالعه قرار گرفتند. مراجعین مشکوک به بیماری، از نظر آلودگی به شپش سر ، مورد معاینه کلینیکی قرار می گرفتند. اطلاعات دموگرافیک و اپیدمیولوژیک فرد آلوده از طریق پرسشنامه ثبت و جمع آوری می گردید و سپس اطلاعات حاصله مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: مجموعا 95 فرد آلوده به پدیکولوزیس مورد تشخیص کلینیکی و پاراکلینیکی قرار گرفتند. کلیه موارد آلوده، زن و حدود 5/29 % آنها ساکن شهر و مابقی (5/70%) ساکن روستا بودند. در گروه های سنی زیر 6 سال، 10-6 سال، 17-11 سال و بیشتر از 17 سال فراوانی موارد آلوده به ترتیب 5/10%، 1/62 %، 2/24 % و 2/3 % بوده است. تعداد 18 مورد (9/18%) فاقد سابقه آلودگی به شپش سر و 77 مورد (1/81%) دارای سابقه آلودگی بودند. تعداد آلودگی به تخم شپش 90 مورد بوده است و در 5 مورد نیز شپش زنده دیده شد. درصد قابل توجهی (78%) از مبتلایان وجود خارش در سر را اظهار نمودند. از 95 فرد آلوده 70 نفر(7/73%) از وسایل مشترک استفاده نموده اند. اکثریت مبتلایان (79%) فاقد حمام بهداشتی در منزل بودند. 8/75 % مبتلایان دارای سواد ابتدایی و مابقی (%24.28) سواد دوره راهنمایی داشتند.نتیجه گیری: تمام موارد آلوده مراجعه کننده به مراکز بهداشتی – درمانی شهرستان ازنا در جنس مونث قرار داشتند. در مناطق روستایی آلودگی به شپش سر بیشتر از مناطق شهری بود. اکثر مبتلایان دارای سابقه آلودگی بودند و از وسایل مشترک استفاده می کردند. همچنین مادر و پدر غالب بیماران بی سواد بودند یا میزان تحصیلات کمی داشتند. جهت کنترل پدیکولوزیس اقدامات اساسی در زمینه ارتقا بهداشت فردی و اجتماعی و همچنین افزایش آگاهی ها توصیه می شود.

مقدمه: با وجود پیشرفتهای زیاد در زمینه علم ایمنی، هنوز نرخ حوادث غیرقابل قبول می باشد. تجارب دهه های اخیر نشان می دهد برای بهبود وضعیت موجود، بکارگیری تجهیزات ایمنی به تنهائی کافی نمی باشد. در همین راستا ارتقا فرهنگ ایمنی بعنوان یک راهکار اصلی مورد توجه قرار گرفته است. هدف از این مطالعه ارزیابی میزان تاثیر مداخلات فنی و مدیریتی در بهبود فرهنگی می باشد.روش بررسی: مطالعه حاضر به صورت توصیفی - تحلیلی ومقطعی در سال 1388 و 1389 انجام گرفته است. پس از اندازه گیری سطح فرهنگ ایمنی با استفاده از پرسشنامه های اختصاصی و تحلیل نتایج آن، اقدامات مداخله ای از بعد فنی و مهندسی صورت گرفت. پس از گذشت 6 ماه برای تعیین تاثیر اقدامات انجام شده، فرهنگ ایمنی مجددا اندازه گیری و ارزیابی گردید.یافته ها: میانگین نمره فرهنگ ایمنی افراد با مقدار (43.42± 287) مثبت ارزیابی گردید بعد از اجرای مداخلات نمره فرهنگ ایمنی بصورت معنی دار از 43.42± 287 به 31.11±318 ارتقا یافت (P<0.001). تاثیرسن، وضعیت تاهل و سابقه کار در ارتقا فرهنگ ایمنی پس از مداخله معنی دار بود (P<0.001).نتیجه گیری: برای کاهش خسارات ناشی از حوادث مختلف، برنامه ریزی برای ارتقاء سطح فرهنگ ایمنی در صنعت امری بسیار ضروری می باشد.

مقدمه: تشکیل گروه های بهبود کیفیت در بیمارستان که گامی در جهت پیاده کردن مدیریت کیفیت جامع و از ساز و کارهای مدیریت مشارکتی است، می تواند شیوه مدیریت مناسبی جهت توسعه منابع انسانی و ارتقای کارایی بیمارستان باشد.روش بررسی: این مطالعه به منظور استقرار نظام مدیریت مشارکتی "گروه های بهبود کیفیت" و نیز تاثیر آن بر کارایی بیمارستان لولاگر تهران انجام شد. پژوهش حاضر از نوع مداخله ای و کاربردی بود ،جامعه پژوهش را کلیه کارکنان رسمی بیمارستان تشکیل دادند و برای انجام آن 5 گروه بهبود کیفیت تشکیل گردید، که پس از کسب آموزش های کارگاهی لازم، تحت هدایت و حمایت همیاران و مساعدت مدیریت بیمارستان ، به ارتقای فرآیندهای محیط کار خویش پرداختند.یافته ها: درصد اشغال تخت در شش ماه انجام پژوهش به میزان 3/6 درصد نسبت به شاخص مدت مشابه سال قبل افزایش یافت. میانگین طول اقامت بیمار در بیمارستان در شش ماه انجام پژوهش به میزان 20 درصد نسبت به شاخص مدت مشابه سال قبل کاهش نشان داد. گردش تخت بیمارستان در شش ماه انجام پژوهش به میزان 8/6 درصد نسبت به شاخص مدت مشابه سال قبل افزایش یافت. رضایت بیماران از خدمات بیمارستانی در شش ماه انجام پژوهش در ابعاد زیر افزایش یافت: رضایت از تسهیلات رادیوگرافی‏ ‏، رفتار کارکنان، نظافت بیمارستان، کیفیت غذا، نظافت بخش ها، آرامش بخش ها، شکیبایی کادر درمانی، تهیه دارو، سرکشی مدیریت، رسیدگی مددکار و سرعت ترخیص.رضایت شغلی کارکنان بیمارستان در شش ماه انجام پژوهش در ابعاد زیر افزایش یافت: رضایت از ارتقا شغلی، قوانین و مقررات، همکاران، ماهیت شغل، ارتباطات سازمانی و اهداف سازمانی.نتیجه گیری: تشکیل و فعالیت گروه های بهبود کیفیت در بیمارستان لولاگر، کارایی بیمارستان را نسبتا افزایش داده است.