مراقبت های نوین
سال:1390 | دوره:8 | شماره:4 (پیاپی 32) |تعداد مقالات:14

زمینه و هدف: اضطراب از شایعترین اختلالات روانی است. طب مکمل، امروزه بخشی از هر درمان شده و بسیاری از بیماران به منظور کاهش عوارض جانبی و هزینه درمان ها تمایل به استفاده از آن دارند. هایپریکوم پرفوراتوم به طور سنتی برای درمان بسیاری از بیماری های جسمی و روانی مورد استفاده قرار می گیرد. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر هایپریکوم پرفوراتوم (هایپیران) بر اضطراب دانشجویان ساکن در خوابگاه های دانشگاه کرج انجام شد.روش تحقیق: این مطالعه به صورت یک کارآزمایی بالینی تصادفی شاهددار، بر روی دانشجویان ساکن خوابگاه های شهر کرج انجام شد. ابزار مورد استفاده فرم مشخصات فردی و پرسشنامه اضطراب اشپیل برگر بود. پرسشنامه اضطراب اشپیل برگر جهت آزمون غربالگری اضطراب توسط دانشجویان تکمیل گردید. پس از غربالگری به طور تصادفی 180 دانشجو که معیار ورود به مطالعه را داشتند، به دو گروه مداخله و شاهد (در هر گروه 90 نفر) تقسیم شدند. افراد گروه مداخله روزانه 60 قطره هایپیران به مدت دو ماه دریافت کردند. اضطراب قبل و بعد از دو ماه در هر دو گروه ارزیابی شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آزمون های آماری تی زوجی و تی برای گروه های مستقل تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی داری P<0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: میانگین نمره اضطراب در گروه مداخله بعد از دو ماه دریافت روزانه 60 قطره هایپیران کاهش یافته بود (P<0.001) اما در گروه شاهد کاهش نیافته بود (0.574=P). مقایسه دو گروه تفاوت آماری معنی داری در میانگین نمره اضطراب بعد از مداخله نشان داد (P<0.001).نتیجه گیری: بر اساس یافته های این تحقیق، به نظر می رسد هایپریکوم پرفوراتوم می تواند در درمان اضطراب موثر باشد.

زمینه و هدف: گسترش بیماری های قلبی- عروقی زمینه ای التهابی دارد و التهاب عمومی (سیستمیک)، نقش محوری در پیشرفت آترواسکلروز ایفا می کند و این عوامل بویژه در افراد دارای اضافه وزن و چاق ممکن است خطر وقوع بیماری های قلبی- عروقی را افزایش دهد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تاثیر هشت هفته تمرین هوازی و مقاومتی بر پروتئین واکنش گر C ((CRP، نیمرخ لیپیدی سرم و ترکیب بدنی در زنان دارای اضافه وزن انجام شد.روش تحقیق: در این مطالعه نیمه تجربی، 45 زن سالم غیریائسه، به طور تصادفی به سه گروه 15 نفری، (شاهد، تمرین هوازی و تمرین مقاومتی) تقسیم شدند. برنامه تمرین هوازی هشت هفته با شدت 65% تا 80% حداکثر ضربان قلب ذخیره بود که به مدت شانزده دقیقه در هفته اول اجرا شد و در هفته هشتم به سی دقیقه رسید. برنامه تمرینات مقاومتی نیز با شدت 50% تا 65% یک تکرار بیشینه به مدت هشت هفته اجرا گردید. این تمرینات چهار جلسه در هر هفته و هر جلسه به مدت 50 دقیقه اجرا شدند. سطح سرمی CRP، نیمرخ لیپیدی خون شامل LDL-C HDL-C، کلسترول تام، تری گلیسرید و شاخص های ترکیب بدنی قبل و 48 ساعت پس از پایان تمرینات اندازه گیری شدند. داده ها با استفاده از آزمون های ANOVA و توکی در سطح معنی داری P<0.05 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: درصد چربی بدن (PBF) ((P=0.01 و نسبت دور شکم به دور لگن (WHR) ((P<0.001 بعد از هشت هفته، در هر دو گروه تمرینی نسبت به گروه شاهد کاهش معنی دار و حداکثر توان هوازی (Vo2max) ((P<0.001 افزایش معنی دار پیدا کرد. همچنین CRP گروه مقاومتی در مقایسه با گروه شاهد (0.01=P) کاهش معنی دار داشت؛ در حالی که در شاخص های CRP گروه هوازی (0.33=P)، TG، TC، HDL-C و LDL-C سرم هر دو گروه تمرینی نسبت به گروه شاهد تغییر معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری: اگرچه هشت هفته فعالیت ورزشی از دو نوع مقاومتی و هوازی، برای بهبود نیمرخ لیپیدی زنان غیر یائسه دارای اضافه وزن در مقایسه با گروه شاهد موثر نبود، اما موجب کاهش معنی دار CRP گروه تمرین مقاومتی و کاهش PBF، WHR و بهبود حداکثر اکسیژن مصرفی هر دو گروه تمرینی نسبت به گروه شاهد شد.

زمینه و هدف: دیابت یکی از شایع ترین بیماری های مزمن و همچنین بزرگترین مشکل بهداشتی در همه کشورها می باشد. مهمترین راهبرد کنترل بیماری های مزمن، رفتارهای مراقبت از خود می باشد. این مطالعه با هدف تعیین توان خودمراقبتی افراد مبتلا به دیابت مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی (ره) شهرستان اردبیل انجام شد.روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، 92 فرد 20 تا 65 ساله مبتلا به دیابت که در فاصله زمانی یک ماه از زمستان سال 1388 در بیمارستان امام خمینی (ره) اردبیل بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. داده ها به روش مصاحبه گردآوری و تحقیق با استفاده از ابزار توان مراقبت از خود بیماران دیابتی (Summary of Diabetes Self-Care Activities) انجام شد.یافته ها: توان خودمراقبتی واحدهای پژوهش با میانگین و انحراف معیار در حد ضعیف بود. عواملی از قبیل نوع دیابت (P=0.02)، محل سکونت (P=0.01)، سن (P=0.01)، سطح تحصیلات (P=0.01) و سابقه آموزش (P=0.02)، ارتباط معنی داری با توان خودمراقبتی افراد داشتند.نتیجه گیری: توان خودمراقبتی واحدهای پژوهش در حد ضعیف بود؛ با توجه به نقش مهم فعالیت های خودمراقبتی در کنترل بیماری دیابت، لازم است پرستاران در حین مداخلات پرستاری با بررسی رفتارهای مراقبت از خود بیماران و تعیین نیازهای خودمراقبتی آنان، برنامه ریزی های لازم را برای ارتقای رفتارهای مراقبت از خود بیماران تدوین و اجرا نمایند.

زمینه و هدف: سالمندان بخش بزرگی از جمعیت دنیا را تشکیل می دهند. سالمندی عامل خطری برای ابتلا به بیماری و مرگ می باشد و بیماری های عفونی یکی از مهمترین علل بیماری و مرگ در این گروه می باشد.روش تحقیق: در این مطالعه نوصیفی- تحلیلی و مقطعی، 350 فرد سالمند 65 ساله و بالاتر بستری در بخش عفونی بیمارستان ولی عصر (عج) بیرجند بررسی شدند. اطلاعات فردی، تشخیص اولیه و نهایی و ویژگی ها و اطلاعات درمانی بیمار جمع آوری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری کای اسکوئر در سطح معنی داری P<0.05 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: 40% از بیماران، سابقه بستری قبلی در بیمارستان داشتند و 60% برای اولین بار بستری شده بودند. شایعترین علت بستری شدن قبلی بیماران، آسم و پنومونی (27.1%) بود. 56.5% سابقه بیماری زمینه ای داشتند که شایعترین آن پرفشاری خون (38.4%) بود. شایعترین شکایت بیماران در هنگام مراجعه، سرفه و تنگی نفس همراه با درد شکم بود. شایعترین تشخیص اولیه (27.1%) و نیز تشخیص نهایی پنومونی (52%) بود. اختلاف معنی داری در توزیع فراوانی تشخیص نهایی بستری شدن به تفکیک فصل مشاهده گردید؛ بدین صورت که شایعترین تشخیص در فصول بهار، پاییز و زمستان پنومونی ولی در فصل تابستان گاستروانتریت گزارش شد.نتیجه گیری: عفونت در سالمندان نیازمند یک بررسی جامع از نظر سابقه بستری بیمار و بیماری های همزمان است. توجه بیشتر به سیستم های تنفسی، گوارشی و مجاری ادراری به عنوان شایعترین سیستم های درگیر در بیماری های عفونی در این دسته از بیماران می تواند به تشخیص سریعتر بیماری در سالمندان به پزشکان کمک نماید.

زمینه و هدف: یکی از مهمترین مسائل بهداشت عمومی و بویژه بهداشت روان، شناخت و مطالعه تمایلات و رفتارهای جنسی انسان است. اختلال عملکرد جنسی بر زندگی افراد، روابط بین فردی و کیفیت زندگی آنان اثر منفی می گذارد. این مطالعه با هدف تعیین اختلال عملکرد جنسی در زنان مبتلا به پرفشاری خون مراجعه کننده به مراکز بهداشتی شهر تنکابن و رامسر انجام شد.روش تحقیق: این مطالعه مقطعی، بر روی 187 زن مبتلا به پرفشاری خون که به روش نمونه گیری آسان انتخاب شدند، انجام شد. داده ها با استفاده از فرم مشخصات فردی، پرسشنامه شاخص عملکرد جنسی زنان (FSFI) جمع آوری گردید و با استفاده از نرم افزار SPSS و آمار توصیفی و آزمون ها تی، آنالیز واریانس یک طرفه و ضریب همبستگی پیرسون در سطح معنی داری P<0.05 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: عملکرد جنسی در 36.9% از زنان مبتلا به پرفشاری خون، نامطلوب و در 61.5% متوسط بود. اختلال عملکرد جنسی ارتباط معنی داری با سن (0.021=P)، شاخص توده بدنی (0.036=P)، یائسگی (0.018=P)، طول مدت ابتلا به فشار خون (0.014=P)، فشار خون سیستولیک (0.040=P)، نوع رژیم دارویی (0.004=P) و مصرف دیورتیک (0.014=P) داشت.نتیجه گیری: با توجه به شیوع اختلالات جنسی و اثر منفی آن بر رضایت مندی زندگی زناشویی، اقدام به شناخت و برنامه ریزی درمانی جهت رفع آن، به عنوان یک ضرورت بهداشت روان، پیشنهاد می شود.

زمینه و هدف: دانشجویان پرستاری و مامایی، عوامل تنش زای متعددی را تجربه می کنند. مطالعه حاضر با هدف مقایسه عوامل تنش زا بین دانشجویان سال دوم و سال آخر پرستاری دانشکده پرستاری مامایی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انجام شد.روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، تمام دانشجویان پرستاری سال دوم و سال آخر ارزیابی شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه خودساخته شامل دو قسمت اطلاعات فردی و عوامل تنش زا در سه حیطه تحصیل در دانشگاه (17 سوال)، محیط های بالینی (33 سوال) و شخصی- اجتماعی (15 سوال) استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری من ویتنی در سطح معنی داری P<0.05 تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: در مجموع 109 دانشجو مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سنی آنان 21±1.2 و معدلشان 16.2±1.1 بود. در حیطه تحصیل در دانشگاه، دیدگاه دانشجویان در موضوعات نامناسب بودن روش تدریس توسط اساتید و امتحانات و نحوه ارزشیابی استاد (P<0.05) و در حیطه محیط های بالینی، در موضوعات مراقبت از افراد در حال مرگ و دیدن زخم و انجام پانسمان تفاوت معنی داری مشاهده گردید (P<0.05). در حیطه شخصی- اجتماعی نیز دیدگاه دانشجویان در موضوعات عدم رضایت از رشته تحصیلی و کافی نبودن تسهیلات رفاهی از نظر آماری تفاوت معنی داری نشان داد (P<0.05).نتیجه گیری: دانشجویان پرستاری و مامایی دانشکده پرستاری و مامایی بیرجند، عوامل تنش زای متعددی را بخصوص در حیطه شخصی- اجتماعی تجربه می کنند. به طور کلی در این پژوهش بین میانگین عوامل تنش آور در تمام حیطه ها از نظر دانشجویان، تفاوت معنی دار آماری وجود ندارد؛ اما در مقایسه بعضی از عوامل تنش زا به صورت انفرادی با همدیگر تفاوت آماری وجود دارد که لازم است مداخله لازم توسط مسوولین دانشکده و دانشگاه صورت گیرد.

زمینه و هدف: خواب یکی از عمده ترین و مهمترین اجزای زندگی بشر است. ارتباط زیادی بین کیفیت خواب و نحوه عملکرد حرفه ای و ذهنی دانشجویان به عنوان یکی از مهمترین اقشار جامعه وجود دارد؛ در دانشجویان، محرومیت از خواب می تواند وضعیت تحصیلی آنها را متاثر سازد. مطالعه حاضر با هدف تعیین کیفیت خواب دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی و بهداشت دانشگاه علوم پزشکی زنجان در زمان برگزاری امتحانات انجام شد.روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- مقطعی که در سال 1388 در دانشکده های پرستاری و مامایی و بهداشت دانشگاه علوم پزشکی زنجان انجام شد، پس از کسب رضایت نامه کتبی، 162 نفر از دانشجویان با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده وارد مطالعه شدند. در این پژوهش از ابزار دو قسمتی شامل پرسشنامه اطلاعات فردی و پرسشنامه کیفیت خواب پیتزبرگ (PSQI) استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (ویرایش 11.5)، آمار توصیفی و جدول فراوانی، آزمون کای دو و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: میانگین سنی دانشجویان 20.62 بود. 56.8% مونث و 43.2% مذکر بودند. در مجموع کیفیت خواب در 13.6% از دانشجویان مطلوب و در 86.4% نامطلوب بود. 54.3% از دانشجویان دچار خواب آلودگی طی روز بودند که ارتباط معنی داری با کیفیت خواب نامطلوب داشت (P=0.001). کیفیت خواب نامطلوب به ترتیب برای پسران و دختران 82.9% و 89.1% بود؛ دو جنس از نظر کیفیت خواب اختلاف معنی داری با هم نداشتند (P=0.2).نتیجه گیری: بیشتر دانشجویان از کیفیت خواب نامطلوب برخوردار بودند. با توجه به این که کارایی دانشجویان در دوره امتحانات ارتباط مستقیمی با کیفیت خواب آنان دارد و با توجه به نتایج مطالعه حاضر، افزودن آگاهی دانشجویان در مورد بهداشت خواب و فراهم کردن شرایط مناسب جهت بهره مندی از خواب موثر و سالم، بخصوص در دوران امتحانات ضروری بوده و به عنوان راهکارهایی جهت بهبود کیفیت خواب پیشنهاد می گردند.

زمینه و هدف: دیابت شایع ترین عارضه طبی در بارداری است و از آنجا که این بیماری بدون علامت و در عین حال پرعارضه می باشد، کنترل قند خون و شناسایی دیابت بارداری و مراقبت دقیق می تواند از ایجاد عوارض آن بر مادر و جنین جلوگیری کند. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان شیوع دیابت حاملگی و آشکار در زنان مراجعه کننده به مراکز بهداشت شهرستان بیرجند انجام شد.روش تحقیق: در این مطالعه مقطعی پرونده 980 خانم مراجعه کننده به پایگاه های شهر بیرجند که دوران نفاس را می گذراندند، بررسی گردید. نمونه گیری به صورت طبقه بندی تصادفی شده انجام شد. اطلاعات لازم با استفاده از پرسشنامه خودساخته جمع آوری گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های کای اسکوئر و فیشر در سطح معنی داری 0.05=a تجزیه و تحلیل شدند.یافته ها: از 980 پرونده مورد بررسی، 50 نفر (5.1%) مبتلا به دیابت حاملگی و 11 نفر (1.1%) مبتلا به دیابت آشکار بودند. میانگین سنی این افراد 27.6±5.2 سال و میانگین تعداد حاملگی 1.7±1.1 برآورد شد. بین شاخص توده بدنی (BMI)، میانگین سنی، سابقه دیابت حاملگی، سابقه دیابت فامیلی با دیابت بارداری رابطه معنی داری وجود داشت (P<0.001).نتیجه گیری: با توجه به اهمیت دیابت بارداری و عوارض آن بر روی جنین لازم است توجه بیشتری نسبت به کنترل دیابت در جامعه بویژه بر روی زنان باردار مبذول گردد. به منظور سهولت و افزایش دقت در تعیین دیابت بارداری پیشنهاد می شود از معیارهای یکسان استفاده شود؛ همچنین به منظور آگاهی عمومی در مورد اثرات رژیم غذایی و تحرک، آموزش لازم از طریق رسانه های جمعی و جزوات آموزشی ارائه گردد.