اتیلن به عنوان یکی از هورمون های گیاهی نقش های متعددی را در فرایندهای فیزیولوژیکی شامل جوانه زنی بذر، ریشهزایی قلمه، پیری و ریزش اندام های گیاهی ایفا می کند. طی مطالعات گذشته، پنج ژنوتیپ متحمل و بسیار حساس به اتیلن از میان بیش از 200 ژنوتیپ رز بر اساس ریزش اندام های برگ و جوانه گل شناسایی شدند. در این تحقیق، ریشه زایی و رشد قلمه های ژنوتیپ های انتخابی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین ژنوتیپ های مورد مطالعه از نظر ریشه زایی قلمه های دو سانتی متری اختلاف آماری معنی دار وجود نداشت، در حالی که ژنوتیپ ها از نظر ریشه زایی قلمه های یک سانتی متری اختلاف آماری معنی داری را نشان دادند. تیمار ایندول بوتیریک اسید اثری بر میزان ریشه زایی قلمه ها نداشت. بیشترین و کمترین میانگین زمان ریشه زایی به ترتیب در ژنوتیپ 76.67 و رقم ونیلا به دست آمد. وجود اختلاف معنی دار بین ژنوتیپ ها از لحاظ صفات مختلف مورد اندازه گیری از قبیل میزان رشد جوانه جانبی، وزن خشک ریشه و وزن اندام های هوایی، می تواند به ویژگی های فردی هر ژنوتیپ نسبت داده شود. داده های این تحقیق نشان داد که ریشه زایی ژنوتیپ های مورد مطالعه تحت تاثیر میزان حساسیت آنها به اتیلن نمی باشد.