پژوهش های زبانی
سال:1396 | دوره:8 | شماره:2 |تعداد مقالات:7

تاثیر عامل قدرت در گفتمان دادگاه کیفری و روند بازجویی با عوامل زیادی همچون شرایط اختصاصی بافت موقعیتی جلسه بازجویی و تفاوت سطح اجتماعی بین بازجوی پلیس و متهم ظهور پیدا می کند. پژوهش حاضر درنظر دارد با استفاده از راهبردهای ادب براون و لوینسن (1987) به بررسی و توصیف نقش اصل ادب در روند بازجویی بپردازد. هدف پژوهش حاضر، تحلیل و توصیف رابطه بین ابزار قدرت و پدیده ی ادب در پیشبرد روند بازجویی است، زیرا اصل ادب با روابط قدرت تنیده شده است. نمونه های مورد بررسی در پژوهش حاضر شامل یازده متن بازجویی به صورت شفاهی و مکتوب است که به روش تصادفی از بین پرونده های قضایی موجود در دادسرای عمومی و انقلاب استان بوشهر انتخاب گردیده است. نتایج به دست آمده نشان داد که با رعایت ادب (راهبردهای ادب براون و لوینسن (1987)) نمی توان مسیر بازجویی را به خوبی پیش برد، زیرا متهمان به دلیل نبودن فشار و تهدید از پاسخگویی به سوال ها طفره می روند، ولی با اعمال فشار و لحن تهدیدی که از نشانه های قدرت است، می توان مسیر بازجویی را به خوبی پیش برد.

در زبان فارسی امروز، حرف اضافه «از» بر مفاهیم ابزار، روش، سبب، جنس، مالکیت، رابطه کل و جزء، خاستگاه، منشأ، مسیر، جدایی، مقایسه و موضوع دلالت دارد. «از» بازمانده حرف اضافه hača در زبان اوستایی و sacā در زبان سنسکریت است. hača / sacā از ریشه sac /hak به معنی «همراهی کردن» بوده و در زبان فارسی­ میانه و پارتی به­صورت az و až به کاررفته است. sacā در زبان سنسکریت بر مفهوم همراهی دلالت داشته و در تحولات زبان­های ایرانی، دو مرحله دستوری­شدگی را طی کرده است: نخست اسم بدل به حرف اضافه شده و برای دلالت بر همراهی و مفاهیم مشتق از آن به کاررفته است، سپس در زبان­ فارسی، کارکردهای دیگری برعهده گرفته و نقش معنایی خاستگاه و مفاهیم مشتق از آن را نشان داده است. در این مقاله، چندمعنایی «از» با توجه به معنی اصلی آن و با تکیه بر الگوی انتقال مفهومی بررسی شده است.

هدف این مطالعه توصیف فضای سازه ای درک واکه در فارسی معیار است. در قالب یک آزمون شناسایی، از 30 گویشور فارسی معیار درخواست شد که پس از شنیدن هر صدا، نوع واکه شنیده شده را مشخص کنند. واکه ها با استفاده از نرم افزارهای سنتزکننده ساخته شدند. تحلیل داده ها بر اساس مدل رگرسیون لجستیک صورت گرفت. بر اساس یافته های پژوهش، شناسایی فضای درک واکه از سوی شنوندگان فارسی، تحت تاثیر سرنخ های فرکانس سازه اول و دوم است، درحالی که سرنخ فرکانس سازه سوم فاقد تاثیر درکی برای آنهاست. در مورد نحوه تاثیر این دو سرنخ، نتایج پژوهش حاضر با پژوهش های آکوستیکی پیشین در مورد واکه های فارسی سازگار است.

فعل های سبک معمولا به عنوان طبقه ی خاصی از مقولات دستوری شناخته می شوند که مشارکت معنایی اندکی در گروه های فعلی دارند و به همین دلیل کمتر مطالعه ای به رابطه ی معنایی این فعل ها با فعل های سنگین پرداخته است. مقاله ی پیش رو با استفاده از چارچوب پویایی نیروی بروگمن، معنی شناسی واژگانی شناختی و بررسی بیش از 130 ساخت سبک و مرکب متشکل از فعل «گرفتن» نشان داد که اگرچه این فعل سبک همانند فعل سنگین متناظرش معنای غنی واژگانی ندارد ولی روابط معنایی نظام مندی بین این دو وجود دارد. با توجه به تعداد اندک فعل های ساده ی زبان فارسی، فعل های سنگین با حضور در ساخت های مرکب امکان بیان مفاهیم فعلی جدید را فراهم می کنند و به همین دلیل انتظار می رود که فعل سنگین «گرفتن» در ساخت های مرکب یا سبک بسیاری به کار رود و جنبه هایی از معنی خود را در این فرایند از دست بدهد. با این حال، در این مقاله نشان داده شد که نه تنها فعل سبک «گرفتن» جنبه های معنایی مختلفی از فعل سنگین ازجمله پویایی نیرو را حفظ می کند، بلکه کاربردهای مختلف فعل سبک تابعی از چندمعنایی فعل سنگین است.

فرضیه نوآوری بهینه که در زبان شناسی شناختی مطرح شده است بر این فرض است که محرکی که تا حدودی جدید است و البته مقداری آشنایی نیز در آن وجود دارد، بیشترین لذت هنری را منتقل می کند. این فرضیه شبیه به هنجارگریزی و برجسته سازی در ادبیات است و بر اساس آن، این تحقیق به بررسی این فرضیه می پردازد که لذت ادبی در عبارات هنجارگریز شعر قیصر امین پور به دلیل نوآوری همراه باکمی آشنایی در این عبارات است و نه به دلیل نوآوری محض. به نظر می رسد تاکنون در زبان فارسی، محققی از دیدگاه این فرضیه به بررسی آثار ادبی نپرداخته باشد و بنابراین، برای اولین بار محقق به بررسی این فرضیه در شعر «شعری برای جنگ» از قیصر امین پور پرداخت. عبارات هنجارگریز «شعری برای جنگ» بر اساس الگوی لیچ استخراج شد و روایی آن به صورت صوری و محتوایی مورد تایید دو کارشناس ادبیات فارسی قرار گرفت. سپس پرسشنامه هایی تهیه شد و از شرکت کنندگان خواسته شد میزان آشنایی با این عبارات را روی محور مشخص کنند. نتایج توسط آزمون آماری «تی» بررسی شد و این نتیجه حاصل شد که عبارات هنجارگریز شعر مذکور، کاملا نو نیستند و میزانی آشنایی در آن ها وجود دارد و فرضیه مورد تایید قرار گرفت.

در این مقاله، ساخت نحوی گروه اسمی در کردی مکریانی که یکی از گویش های زبان کردی سورانی محسوب می شود در قالب دستور نقش و ارجاع و بر اساس الگوی ون ولین (2005) بررسی می شود. در این چارچوب، گروه اسمی از دو فرافکن تشکیل شده است: فرافکن سازه ای، متشکل از مرکزاسمی و هستهاسمی و عناصر حاشیه آنها و فرافکن دستوری، متشکل از عملگرها. این تحقیق از نوع توصیفی-تحلیلی بوده و داده های مورد استناد نیز از کتب دستوری و نوشتاری گویش مکریانی و بعضا بر اساس شم زبانی محقق که گویشور این گویش محسوب می شود، انتخاب شده اند. در وهله بعدی، این داده ها مطابق الگوی لایه ای دستور نقش و ارجاع موردبررسی و تحلیل قرارگرفته اند و الگوی پیشنهادی گروه اسمی در این گویش به دست آمده است. از نتایج تحقیق اخیر می توان به عدم وابستگی ساخت گروه اسمی مکریانی به ترتیب خطی عناصر تشکیل دهنده آن اشاره کرد به نحوی که واژه بست های نشان دهنده شمار و معرفه که به هسته اسمی متصل می شود علیرغم مجاورت با آن، جزء عملگرهای هسته محسوب نمی شوند بلکه در ردیف عملگرهای مرکز اسمی و سطح گروه اسمی قرار می گیرند. از نتایج دیگر این تحقیق آن است که در کردی مکریانی صفات واقع در جایگاه پس از هستهاسم در قالب دستور نقش و ارجاع به عنوان حاشیه هستهاسم و صفات پیش از هستهاسم که بیانگر کمیت اند به عنوان عملگر مرکزاسم شناخته می شوند.

فراهم آوردن دانش زبانی به منظور برقراری ارتباطی موثر نمی تواند فقط به آموزش دانش زبانی محدود باشد و در فرایند آموزش زبان توانش کاربردشناختی نیز باید موردتوجه قرار گیرد. ازآنجاکه مسئولیت اصلی تدریس جنبه های کاربردشناسی یک زبان بر عهده ی مدرسان زبان است، توانش و آگاهی کاربردشناختی مدرسان از زبانی که تدریس می کنند اهمیت بسزایی دارد، بااین وجود شرایط لازم برای فراگیری کنش های گفتاری به طرز شایسته ای فراهم نشده است. در این راستا پژوهش حاضر به تحلیل توانش کاربردشناختی مدرسان زبان انگلیسی در استفاده از راهبردهای کنش گفتاری قدردانی به زبان انگلیسی و ارتباط آن با مدرک تحصیلی مدرسان پرداخته است. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی-پیمایشی است. به منظور بررسی راهبردهای قدردانی از پرسش نامه تکمیل گفتمان چنگ استفاده شد. همچنین، پرسش نامه ی قدردانی مکالگ برای ارزیابی شخصیت افراد استفاده گردید. توزیع پرسش نامه به روش تصادفی ساده صورت گرفت که درنهایت تعداد 133 پرسش نامه ی تکمیل شده، جمع آوری شد. پاسخ ها نیز بر اساس الگوی چنگ رمزگذاری گردید. یافته ها نشان داد همه ی راهبردهای هشت گانه ی الگوی چنگ در ابراز قدردانی توسط مدرسان استفاده شده است. دراین بین، راهبرد تشکر دارای بیشترین فراوانی (39.9 درصد) بود. نتایج آزمون کروسکال والیس نشان داد رشته تحصیلی مدرسان در ابراز قدردانی آنها تفاوت معناداری ایجاد نمی کند.