طب مکمل
سال:1394 | دوره:5 | شماره:3 (پیاپی 16) |تعداد مقالات:7

مقدمه: در گذشته جهت درمان و کاهش دیسمنوره ی اولیه از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی استفاده می شده است؛ اما امروزه استفاده از این داروها به دلیل دارا بودن عوارض گوارشی مورد تمایل نیست و استفاده از روش های طب مکمل مانند تحریک الکتریکی و مکمل های غذایی مثل کلسیم، منیزیم، ویتامین E و ورزش مورد توجه قرار گرفته است. مطالعاتی در زمینه ی میزان کاهش درد در دیسمنوره انجام شده اما مطالعات کمی روی الگوی دیسمنوره وجود دارد.مواد و روش ها: این مطالعه یک مطالعه ی مورد - شاهدی است که بر روی 200 نفر (69 نفر در گروه مورد و 131 نفر در گروه شاهد) انجام شد. معیارهای ورود به مطالعه به این شرح بود: مجرد بودن افراد، قرار داشتن در محدوده ی سنی بین 20 تـا 30 سال، شروع درد قاعدگی قبل از 21 سالگی، دارا بودن سیکل های قاعدگی منظم، انجام ورزش منظم حداقل 2 روز در هفته به مدت یک سال در گروه مورد و نداشتن سابقه ی بیماری رحمی. پس از دریافت معرفی نامه از مدیریت پژوهش دانشگاه نمونه گیری در خوابگاه ها انجام شد. ابزارهای گرداوری داده ها شامل پرسش نامه ی مقیاس درد، Wong-Baker Faces Rating (WBS) و مقیاس  Verbal Multidimensional Scoring System (VMS)برای شدت علائم همراه دیسمنوره بود و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمایش های کای دو، تی تست و نسبت شانس استفاده شد.یافته ها: گروه بدون ورزش 13 برابر نسبت به گروه ورزش درد داشتند. در روز اول قاعدگی (75.36%) 52 نفر در روز اول و (97.71%) 128 در گروه شاهد درد داشتند (0.001=p). از نظر مصرف مسکن میانگین مصرف در گروه مورد در روز دوم 0.19±(0.55) و در شاهد 0.71±1.0 بود (0.001=p)؛ اما تفاوت معنی داری در میزان خون ریزی در 3 روز اول و کاهش علائم همراه دیسمنوره در گروه ها دیده نشد.نتیجه گیری: به نظر می رسد ورزش می تواند روی الگوی دیسمنوره از نظر بهبود درد، شدت درد و مصرف مسکن موثر باشد؛ اما بر روی میزان خون ریزی و علائم همراه موثر نیست.

مقدمه: مشکلات خواب در بیماران همودیالیزی بیش از 80 درصد گزارش شده است. بابونه به دلیل دارا بودن خواص آرام بخش ممکن است در بهبود بخشیدن به کیفیت خواب بیماران همودیالیزی موثر باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر عصاره خوراکی گیاه بابونه بر کیفیت خواب بیماران همودیالیزی انجام شد.مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی تصادفی است. 110 بیمار همودیالیزی به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه تخصیص یافتند. به گروه مداخله روزانه یک بار 400 میلی گرم شربت بابونه و به گروه دارونما شربت ساخارین داده شد. مداخله 4 هفته به طول انجامید. گردآوری اطلاعات با پرسش نامه اطلاعات دموگرافیک و مقیاس استاندارد شده کیفیت خواب پیتزبرگ صورت گرفت. تحلیل داده ها با نسخه 22 نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون های تی زوجی و تی مستقل انجام گرفت.نتایج: نتایج نشان داد که پیش از مداخله، بین میانگین نمره کیفیت خواب گروه دارونما (1.85±10.21) و مداخله (2.2±10.52) اختلاف معنی داری وجود نداشت (p=0.430)؛ اما پس از مداخله بین میانگین نمره کیفیت خواب در گروه دارونما (2.09±10.12) و مداخله (1.96±8.07) اختلاف معنی دار آماری مشاهده شد (p=0.0001).نتیجه گیری: مصرف خوراکی عصاره گیاه بابونه سبب بهبود کیفیت خواب بیماران همودیالیزی شد. لذا مصرف عصاره این گیاه در شرایط مشابه توصیه می شود.

مقدمه: در زمینه تاثیر پروتئین Whey در جریان تمرینات استقامتی بر توده چربی، لیپوپروتئین های پلاسما و تغییرات هورمونی در افراد چاق پژوهش های محدودی وجود دارند. هدف از این پژوهش بررسی اثرات 8 هفته تمرین استقامتی همراه با مصرف مکمل پروتئین Whey بر سطوح سرمی لپتین، نسبت تستوسترون به کورتیزول، پروفایل لیپیدی و ترکیب بدنی دانشجویان پسر چاق بود.مواد و روش ها: در این پژوهش 26 مرد جوان چاق و داوطلب به صورت تصادفی به دو گروه مکمل و دارونما تقسیم شدند. هر دو گروه برنامه تمرین استقامتی یکسانی اجرا کردند (4 جلسه در هفته به مدت 8 هفته) و به روش دو سو کور به یک میزان پروتئین Whey یا دارونما را به مدت 8 هفته مصرف نمودند (1.8g/kg/day). نمونه های خونی، ناشتا قبل از شروع مداخله و 36 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی اندازه گیری شد. برای تعیین تفاوت های درون گروهی از آزمون تی زوجی و جهت تعیین تفاوت های بین گروهی از آزمون تی مستقل استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که در شاخص های وزن (مکمل: 4.3±89.7، دارونما: 4.6±91.2) (p=0.004)، توده چربی (مکمل: 3.8±23.9، دارونما: 4.1±27.2) (p=0.001)، درصد چربی (مکمل: 3.8±26.6، دارونما: 4.9±29.8) (p=0.001)، HDL-c (مکمل: 4.2±47.8، دارونما: 4.4±41.5)(p=0.000) ،  TG(مکمل: 11.2±201.3، دارونما: 13.7±210.6) (p=0.000) و تستوسترون (مکمل: 0.6±6.2، دارونما: 0.8±5.8) (p=0.02) اختلاف معناداری به نفع گروه مکمل وجود داشت.نتیجه گیری: هشت هفته استفاده از مکمل پروتئین Whey و تمرین هوازی منجر به کاهش بیشتر چربی های زیر جلدی، چربی های خونی و نیز افزایش HDL-c و تستوسترون می شود.

مقدمه: اکثر بیماران دریافت کننده انفوزیون نیتروگلیسیرین، درجاتی از سردرد را تجربه می کنند. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر رایحه درمانی با اسانس اسطوخودوس بر شدت سردرد ناشی از انفوزیون نیتروگلیسیرین در بیماران بستری در اورژانس قلب انجام شد.مواد و روش ها: این کارآزمایی بالینی با مشارکت 135 بیمار دارای رضایتنامه انجام شد. بیماران به صورت تصادفی در سه گروه 45 نفری (اسانس اسطوخودوس، قرص استامینوفن و دارونما) قرار گرفتند. نمونههای گروه اسطوخودوس، اسانس اسطوخودوس و افراد گروه دارونما، پارافین مایع را به میزان سه قطره در یک پنبه به مدت 30 دقیقه استنشاق کردند. به نمونه های گروه استامینوفن، یک عدد قرص استامینوفن 325 میلی گرم داده شد. شدت سردرد قبل از مداخله و 15، 30 و 60 دقیقه پس از مداخله با استفاده از مقیاس دیداری درد اندازه گیری شد. برای تحلیل داده ها از آزمون های آماری کای اسکوئر، کروسکال- والیس، من ویتنی، فریدمن و ویلکاکسون با تصحیح بونفرونی استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد بین شدت درد سه گروه، تفاوت آماری معنی داری وجود دارد (p=0.001) که مقایسه دو به دوی گروه ها نشان داد سردرد بیماران گروه اسطوخودوس نسبت به گروه استامینوفن (p=0.001) و سردرد بیماران گروه استامینوفن نسبت به بیماران گروه دارونما کاهش آماری معنی داری داشته است (p=0.001).نتیجه گیری: رایحه درمانی با اسانس اسطوخودوس ممکن است در کاهش سردرد بیماران دریافت کننده انفوزیون نیتروگلیسیرین موثر باشد. پیشنهاد می شود تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام شود.

مقدمه: خار مریم گیاه دارویی سنتی بوده و دارای چند ماده فعال ازجمله سیلی مارین است. هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر مکمل دهی کوتاه مدت سیلی مارین بر تغییرات سرمی آنزیم های آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، آلانین آمینوترانسفراز (ALT) و آلکالین فسفاتاز (ALP) مردان فعال در نتیجه یک وهله فعالیت هوازی می باشد.مواد و روش ها: در یک پژوهش نیمه تجربی دو سو کور، 22 مرد فعال پس از تکمیل فرم های رضایت نامه به دو گروه 11 نفری (6 میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن در روز مکمل سیلی مارین و دارو نما) تقسیم شدند. پس از مکمل دهی 7 روزه، آزمودنی ها فعالیت هوازی شامل دویدن روی نوارگردان به مدت 30 دقیقه با شدت 70-65 درصد ضربان قلب ذخیره را انجام دادند. نمونه های خونی طی چهار مرحله (حالت پایه، پس از دوره مکمل دهی، بلافاصله و 24 ساعت پس از اجرای فعالیت ورزشی) اخذ گردید. داده ها با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر، آزمون تعقیبی بونفرونی و تی مستقل تحلیل شد.یافته ها: نتایج بدست آمده حاکی از آن است که30 دقیقه فعالیت هوازی منجر به افزایش معنی دار سطوح سرمی آنزیم های آسیب کبدی بلافاصله و 24 ساعته در هر دو گروه می گردد (0.01=p). البته دامنه تغییرات 24 ساعته تمامی آنزیم های کبدی گروه دریافت کننده سیلی مارین به طور معنی داری کمتر از گروه دارونما بود (0.038=p).نتیجه گیری: براساس یافته های حاضر چنین به نظر می رسد که مکمل دهی سیلی مارین به دلیل خواص آنتی اکسیدانی و ضد التهابی بتواند از آسیب کبدی ناشی از فعالیت هوازی در افراد فعال پیش گیری کند.

مقدمه: این مطالعه برای مقایسه ی اثرات آنتی اکسیدانی چای دارچین و قره قات با چای-دارچین و بادرنجبویه انجام گرفته است.مواد و روش ها: این پژوهش یک کارآزمایی بالینی است که در آن تعداد 50 نفر از کارگران مرد پتروشیمی مواجهه یافته با جیوه به صورت تصادفی ساده در قالب دو گروه 25 نفری در آن شرکت کردند. پس از دریافت رضایت نامه ی کتبی، ابتدا از هر کدام از افراد مقدار 5 میلی لیتر خون وریدی دریافت شد و شاخص های استرس اکسیداتیو در آن ها اندازه گیری گردید. سپس برای افراد گروه اول به مدت 30 روز، 100 میلی لیتر چای قره قات و دارچین و به افراد گروه دوم 100 میلی لیتر چای بادرنجبویه و دارچین تجویز گردید. در پایان، دوباره از افراد هر دو گروه 5 میلی لیتر خون وریدی دریافت شد و پارامترهای استرس اکسیداتیو آن اندازه گیری و مقایسه گردید. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و آنالیز کوواریانس استفاده گردید.یافته ها: میزان آسیب DNA و پراکسیداسیون لیپیدی پلاسما در دو گروه تفاوت معنی داری را نشان داد (p=0.001 و p=0.042). شدت اثر آنتی اکسیدانی چای قره قات- دارچین بر آسیب(163.36±58.13) DNA  بود و میزان پراکسیداسیون لیپیدی پلاسما (12.69±134.46) نیز بیشتر از بادرنجبویه- دارچین (70.95±352.05 و 16.39±138.40) بود.نتیجه گیری: به دنبال مصرف چای قره قات- دارچین، اثرات آنتی اکسیدانی و محافظت ژنومی در پارامترهای استرس اکسیداتیو کارگران مواجهه یافته با اثرات سمی جیوه حاصل گردید.

مقدمه: هدف از این تحقیق، بررسی اثر 8 هفته فعالیت منظم ورزشی و مصرف امگا -3 بر سطح ظرفیت آنتی اکسیدان تام و نیز سطح پراکسید هیدروژن در افراد غیر ورزشکار جوان است.مواد و روش ها: این تحقیق از نوع نیمه تجربی با اندازه گیری مکرر بود که از بین داوطلبان، تعداد 20 نفر آزمودنی 25-20 ساله در دو گروه 10 نفره (گروه مصرف کننده ی امگا-3 به همراه فعالیت ورزشی هوازی شدت متوسط و گروه انجام فعالیت ورزشی هوازی شدت متوسط) به مدت 8 هفته شرکت کردند. از آزمودنی ها رضایت نامه ی کتبی دریافت شد. در مرحله ی پایه بعد از 4 هفته و بعد از هفته ی هشتم، نمونه خون وریدی از نمونه ها دریافت و سطح ظرفیت آنتی اکسیدان تام و پراکسید هیدروژن آن اندازه گیری شد.یافته ها: سطح آنتی اکسیدان تام دو گروه بعد از هفته ی چهارم در گروه امگا -3 + ورزش p=0.003 و در گروه ورزش: p=0.004 بود و بعد از هفته ی هشتم در هر دو گروه با میزان p=0.001 افزایش معنی داری داشت؛ اما گروه مصرف کننده ی امگا-3 به همراه فعالیت ورزشی از مقدار بیشتری از آن در مقایسه با گروه صرفاً فعالیت ورزشی برخوردار بود (هر دو گروه: 0.001=p). سطح پراکسید هیدروژن نیز در هر دو گروه در هفته های چهارم و هشتم کاهش معنی داری یافت (هر دو گروه و در تمام مراحل: p=0.001)؛ اما گروه مصرف کننده ی امگا-3 به همراه فعالیت ورزشی از مقدار کمتری از آن در هفته ی هشتم برخوردار بودند (0.001=p).نتیجه گیری: این احتمال وجود دارد که در صورت استفاده از امگا-3 در جریان هشت هفته ای فعالیت هوازی شدت متوسط، سطح ظرفیت آنتی اکسیدان تام افزایش بیشتر و سطح ظرفیت هیدروژن پراکسید کاهش چشم گیرتری را تجربه کند.