طب مکمل
سال:1395 | دوره:6 | شماره:1 (پیاپی 18) |تعداد مقالات:8

مقدمه: بواسیر، از نظر علمای طب سنتی، توده ای است که بر سر رگ های مقعد ایجاد می گردد و عامل آن خون غلیظ سودایی است. درمان این بیماری در طب سنتی از طریق پاک سازی خلط اضافی سودا از بدن و جلوگیری از تشکیل مجدد آن از طریق اصلاح عملکرد ارگان های دخیل در تولید آن و نهایتا خارج کردن این خلط از عروق ناحیه مقعد امکان پذیر است.گزارش مورد: مورد این مطالعه، یک مرد 69 ساله با مزاج جبلی بلغم صفرا بود که به مدت یک سال به بیماری بواسیر 6 پک درجه ی 4 از گروه نخلی خارجی و بدون خون ریزی مبتلا بود. بواسیر بیمار در طی سه جلسه در مدت زمان 6 هفته کاملا درمان شد. اقدامات درمانی انجام شده برای وی شامل رعایت رژیم غذایی کاهنده تولید سودا در بدن، استفاده از داروهای قابض جهت بواسیر، استفاده از داروی پاک کننده کبد و کاهنده تولید سودا در بدن و داروهای ملین بود. همچنین از زالو جهت خروج خون سودایی استفاده شد.نتیجه گیری: با گسترش آموزش و پژوهش در حوزه طب سنتی می توان رشد درمان های بر پایه طب سنتی، موثر، غیر تهاجمی و کم هزینه را بر اساس توجه به فردیت بیمار (مزاج بیمار) انتظار داشت که در افزایش کیفیت زندگی بیمار سهم بسیاری دارند؛ بنابراین، لازم است پژوهش های بیشتری در این زمینه انجام شود تا به دنبال آن درمان های بر پایه طب سنتی و بر اساس مستندات علمی گسترش یابند.

مقدمه و هدف: دعا و ذکر به عنوان دو روش جداگانه در مراقبت های معنوی محسوب می شوند. این مطالعه با هدف مقایسه دو روش آوای دعا با ذکر بر اضطراب مرگ بیماران بستری در بخش سی سی یو انجام گرفت.روش کار: این مطالعه تجربی بر روی 90 نفر از بیماران بستری در بخش سی سی یوی بیمارستان خاتم الانبیاء شهرستان گنبد، در سه گروه آوای دعا (30 نفر)، گروه ذکر (30 نفر) و گروه کنترل (30 نفر) انجام شد. مداخله در دو گروه آوای دعا و ذکر به مدت 4 روز و روزی 2 بار طی 15 دقیقه انجام شد. سپس هر 3 گروه با هم مقایسه شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد امید به زندگی اشنایدر بود. در نهایت، تجزیه و تحلیل نتایج آماری داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون آنالیز واریانس انجام شد.یافته ها: بر اساس نتایج پس آزمون، میزان امید به زندگی در گروه دعا (37.35±2.34)، در گروه ذکر (39.3±2.15) و در گروه کنترل (35.5±2.48) بود که از نظر آماری اختلاف معنی داری نیست (p=0.001). آزمون تعقیبی توکی این اختلاف را بین گروه دعا با گروه کنترل به میزان (P=0.039) و بین گروه ذکر با گروه کنترل به میزان (p=0.000) نشان داد.نتیجه گیری: به نظر می رسد استفاده از تجارب معنوی در کنار روش های درمانی دیگر، موثر است و با توجه به دستورالعمل های مراقبت های تسکینی در درمان های مذهبی، مراقبت های معنوی را به عنوان یک راهنما در نظر گرفت.

مقدمه: این مطالعه با هدف بررسی تاثیر برنامه امید درمانی گروهی (برنامه امیددرمانی اشنایدر به همراه امید در اسلام) بر کیفیت زندگی مبتلایان به سوختگی انجام شده است.مواد و روش ها: پژوهش به صورت کارآزمایی بالینی تصادفی در سال 1394، با روش نمونه گیری در دسترس انجام شد. نمونه ها از بین مبتلایان به سوختگی شدید (25-60%) مراجعه کننده به بیمارستان امام موسی کاظم (ع) اصفهان انتخاب گردیدند. پس از دریافت رضایت نامه کتبی، نمونه ها به صورت تصادفی به دو گروه 25 نفره آزمون و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمون از 8 جلسه دوساعتی برنامه امیددرمانی و گروه کنترل از دو جلسه غیر اختصاصی بهره مند شدند. داده های قبل، بلافاصله و یک ماه بعد از مداخله با استفاده از چک لیست و پرسش نامه ی اختصاصی کیفیت زندگی بیماران سوختگی (Burn Specific Health Scale)جمع آوری و با استفاده از آزمون های آماری کای اسکوئر، آنالیز واریانس مکرر و تی مستقل تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد؛ قبل از مداخله، میانگین نمره کیفیت زندگی بین دو گروه آزمون (155.3±16.02) و کنترل (156.8±14.6) اختلاف معنادار آماری نداشت (p=0.37) ولی بلافاصله بعد از پایان مداخله و همچنین یک ماه بعد، در گروه آزمون (176.9±9.5) به طور معناداری بیشتر از گروه کنترل (156.9±14.4) بود و اختلاف معنی دار آماری وجود داشت (p>0.001). همچنین آزمون آنالیز واریانس مکرر نشان داد اثربخشی آن پس از یک ماه پایدار مانده است (p=0.38).نتیجه گیری: امیددرمانی می تواند به بهبود کیفیت زندگی مبتلایان به سوختگی بیانجامد؛ بنابراین بهره گیری از این روی کرد در کلیه بیماران مبتلا به بیماری های مزمن توصیه می گردد.

مقدمه: پرستاران به دلیل خصوصیات محیط کار خود، در معرض افسردگی قرار دارند. با توجه به اهمت نقش پرستاران در نظام بهداشتی - درمانی، این مطالعه با هدف تعیین تاثیر گیاه شیرین بیان بر کاهش علائم افسردگی پرستاران انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه یک کارآزمایی بالینی 3 سو کور و 2 گروهی است که در آن 72 نفر از پرستاران شاغل در بخش های داخلی و جراحی بیمارستان های آموزشی شهر اراک -که واجد شرایط شرکت در پژوهش بودند - با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در یکی از گروه های آزمون و کنترل قرار گرفتند. از همه نمونه ها رضایت نامه کتبی جهت شرکت در پژوهش دریافت شد. نمونه های گروه آزمون قرص د-رگلیس حاوی 380 میلی گرم عصاره شیرین بیان را 3 بار در روز به مدت 4 هفته و نمونه های گروه کنترل نیز، دارونما را به همان میزان و تعداد مصرف کردند. بعد از اتمام مداخله، «مقیاس افسردگی بک» مجددا به وسیله نمونه ها تکمیل شد و اطلاعات به دست آمده به کمک آزمون های آماری کای - دو، تی زوجی و تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: میانگین نمره افسردگی پرستاران در گروه آزمون قبل از مصرف دارو 19.22±7.686 که بعد از مداخله به 13.10±7.755 تغییر یافت. همچنین میانگین این شاخص در گروه کنترل قبل از مداخله 20.5±7.507 و بعد از مداخله به 19.72±7.456 رسید. اختلاف آماری معنی داری بین میانگین شاخص افسردگی در گروه آزمون قبل و بعد از مداخله وجود داشت (p=0.001)؛ اما در مورد گروه کنترل این اختلاف معنی دار نبود (p=0.079). همچنین بین میانگین شاخص افسردگی در دو گروه آزمون و کنترل بعد از مداخله اختلاف آماری معنی داری وجود داشت (p=0.001).نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش، به نظر می رسد می توان از این دارو در کاهش علائم افسردگی استفاده کرد.

مقدمه: «سندرم تخمدان پلی کیستیکPoly Cystic Ovary Syndrome) ) یا به اختصار PCOS از اختلالات شایع اندوکرینی زنان است که با تظاهرات شایعی همچون اضطراب و افسردگی همراه است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر تمرین هوازی بر سلامت روان و افسردگی زنان مبتلا به PCOS انجام گرفت.روش ها: این پژوهش نیمه تجربی با دو گروه آزمایش و کنترل و اجرای پیش آزمون و پس آزمون انجام شد. جامعه آماری آن شامل کلیه زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک شهر اراک در سال 1394 بود. حجم نمونه پژوهش شامل 22 زن مبتلا به سندرم تخمدان پلی-کیستیک (27.82±5.23 سال) بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به گروه های تمرین هوازی (12 نفر) و کنترل (10 نفر) اختصاص داده شدند. برنامه تمرین هوازی 40-25 دقیقه در روز، 3 روز در هفته و برای 10 هفته اجرا شد. وضعیت سلامت روان نمونه ها قبل و بعد از دوره تمرین، با پرسش نامه سلامت عمومی و افسردگی بک ارزیابی شد.یافته ها: پس از 10 هفته تمرین هوازی، میانگین کلی نمره سلامت عمومی (P=0.009) و نمره افسردگی (P=0.005) بود و خرده مقیاس های شکایات جسمانی به میزان (p=0.01)، اضطراب به میزان (p=0.03) و افسردگی به میزان (p=0.01) در گروه تجربی در مقایسه با سطح پایه و گروه کنترل به طور معنی دار کاهش یافت (P<0.05)؛ درحالی که بر خرده مقیاس های اختلال در کارکرد اجتماعی تاثیر معنی داری نداشت (P>0.05).نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر پیشنهاد می کند که انجام تمرین هوازی می تواند سلامت روانی را در زنان مبتلا به PCOS بهبود بخشد.

مقدمه: مطالعات انجام شده بر روی مدل های حیوانی نشان دهنده تاثیر مثبت گیاه کرفس کوهی در موارد مختلف ازجمله درمان ناراحتی های گوارشی بوده است؛ اما تحقیقات در مورد تاثیر آن بر زخم های گوارشی در انسان انجام نشده و میزان تاثیر آن در این زمینه نامشخص است. این پژوهش با هدف «تعیین تاثیر گیاه کرفس کوهی بر میزان بهبودی بیماران مبتلا به زخم پپتیک» انجام شد.مواد و روش ها: پژوهش حاضر، یک کارآزمایی بالینی تصادفی است که در فاصله فروردین ماه تا مهرماه سال 1394 در بیمارستان حضرت امیرالمومنین (ع) شهر اراک انجام شد. واحدهای پژوهش 60 بیمار مبتلا به زخم پپتیک بودند که به روش آسان انتخاب شدند، از آن ها رضایت نامه کتبی گرفته شد و به طور تصادفی در یکی از دو گروه کنترل (مصرف داروهای تجویزی) و مداخله (مصرف داروها و پودر کرفس کوهی) قرار گرفتند. به هر دو گروه به طور یکسان آموزش های تغذیه ای داده شد. یک ماه پس از مداخله از طریق آندوسکوپی پیگیرانه، درجه زخم پپتیک آن ها مشخص شد. در نهایت، داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS نسخه 16 و آزمون های آماری تی مستقل و آزمون دقیق فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: دو گروه از نظر ویژگی های جمعیت شناختی همگون بودند. قبل از مداخله دو گروه از نظر درجه زخم پپتیک با یکدیگر تفاوت معناداری نداشتند (p=0.91)؛ اما یک ماه بعد از انجام مداخله در گروه کنترل بیشترین فراوانی در زخم درجه 2 و 3 و کمترین فراوانی در زخم درجه 1 وجود داشت؛ در حالی که در گروه مداخله بیشترین فراوانی در زخم درجه 1 و کمترین فراوانی در زخم درجه 3 به بعد مشاهده شد. لذا آزمون دقیق فیشر بین دو گروه اختلاف آماری معناداری را نشان داد (p=0.008).نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش به نظر می رسد می توان توصیه کرد پودر کرفس کوهی همراه با داروهای موثر بر زخم های گوارشی در بیماران مبتلا به زخم پپتیک مصرف شود.

مقدمه: در طب سنتی و نوین، گیاهان داروئی و عصاره آن ها دارای کاربردهایی در تغذیه، پزشکی و صنعت می باشند. ضد اکسایش ها شامل ترکیباتی هستند که با احیا کردن موجب جلوگیری از روند اکسیداسیون در سلول می شوند. گیاه گل گاوزبان (Echium amoenum L.) در مناطق کوهستانی مازندران می روید و در طب سنتی، اثرات بیولوژیک متفاوتی چون آرام بخشی، ضد التهاب، ضد افسردگی و خواص پیشگیری کننده سرطانی را دارد. هدف از این مطالعه بررسی محتوای تام فنلی و فلاونوئیدی و همچنین میزان فعالیت ضد اکسایشی این گیاه است.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی - آزمایشگاهی، محتوای تام فنلی عصاره متانولی اندام هوایی گل گاوزبان با استفاده از واکنش گر فولین- سیوکالتیو در طول موج 760 نانومتر و محتوای تام فلاونوئیدی این عصاره با استفاده از معرف آلومینیوم کلراید در طول موج 420 نانومتر سنجیده شد، سپس فعالیت ضد اکسایشی عصاره در غلظت های متفاوت تهیه شد؛ در نهایت، محتواها به همراه فعالیت ضد اکسایشی عصاره مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها: نتایج نشان داد محتوای تام فنلی برای عصاره گل گاوزبان429±2 mg gallic acid equivalent/ml و محتوای فلاونوئید این عصاره148.56±1.52 mg quercetin equivalent/ml است. در بررسی فعالیت به دا م اندازی رادیکال با 2،2diphenyl-1-picryl-hydrazylhydrate(DPPH)، غلظت مهاری %50 (IC50) 178.11mg/ml تعیین گردید. در ارزیابی فعالیت احیاکنندگی مشخص شد عصاره گل گاوزبان اثرات قوی تری نسبت به ویتامین C داشت. در سنجش به دام اندازی نیتریک اکساید، درصد مهار در عصاره متانولی برابر 57.89% و قدرت شلاته کردن آهن برابر 51.74% تعیین گردید که از نظر آماری تفاوت معنی داری با ویتامین C و کوئرستین به ترتیب به میزان (P=0.0473) و (P=0.0096) از خود نشان داد.نتیجه گیری: نظر به نتایج حاصل، عصاره E.amoenum از خاصیت ضد اکسایشی قابل توجهی برخوردار بوده که باید بیش از قبل، مورد توجه قرار گیرد. همچنین عصاره گیاه به عنوان یک ترکیب آنتی اکسیدان با قابلیت رقابت با ویتامین C، می تواند در ساخت فرآورده های غذایی و داروئی مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه: مشخص شده است که سطح سیتوکین های التهابی مانند پروتئین التهابی C، اینترلوکین -6 و فاکتور نکروز توموری آلفا در موش های دیابتی افزایش می یابد. مطالعه حاضر به بررسی اثرات گیاهان داروئی عصاره سیر، عصاره برگ گزنه و عصاره زیتون بر روی فاکتورهای التهابی پروتئین التهابی C، اینترلوکین -6 و فاکتور نکروز توموری آلفا می پردازد.روش کار: القاء دیابت به رت های ویستار نر، به روش تزریق تک دوز استرپتوزوتوسین (60 میلی گرم / کیلوگرم) انجام شد. تجویز عصاره سیر و برگ گزنه و عصاره زیتون از روز اول بعد از القاء دیابت، به مدت 3 هفته انجام شد. در این مطالعه، حیوانات به 5 گروه تقسیم شدند؛ گروه اول: گروه کنترل، گروه دوم: گروه دیابتی، گروه سوم: رت های دیابتی + عصاره سیر (50 میلی گرم / کیلوگرم)، گروه چهارم: رت های دیابتی + عصاره برگ گزنه (30 میلی گرم / کیلوگرم) و گروه پنجم: رت های دیابتی + عصاره زیتون (30 میلی گرم / کیلوگرم). پس از 21 روز، سطح سرمی فاکتورهای التهابی مورد نظر با استفاده از کیت های الیزا اندازه گیری شد.یافته ها: نتایج، نشان داد که سطح سرمی پروتئین التهابی C و اینترلوکین -6 و فاکتور نکروز توموری آلفا در گروه های دیابتی که تحت تاثیر عصاره سیر، عصاره برگ گزنه و عصاره زیتون قرار داشتند پس از مصرف عصاره های گیاهان دارویی نسبت به گروه دیابتی (گروه دوم) که تحت تاثیر هیچ درمانی قرار نداشتند، تغییر معنی داری داشت (P<0.001).نتیجه گیری: نتایج، نشان داد که تجویز عصاره های سیر، برگ گزنه و زیتون می تواند باعث کاهش سطح سرمی سیتوکین های التهابی از قبیل پروتئین التهابی C، اینترلوکین -6 و فاکتور نکروز توموری آلفا در رت های دیابتی شود.