مجله علمی کشاورزی
سال:1379 | دوره:23 | شماره:1 |تعداد مقالات:6

در این پژوهش میزان تلفات آب و بازده آبیاری در دو مزرعه از مزارع 201 کشت و صنعت نیشکر هفت تپه بررسی شد. مزارع به روش آبیاری شیاری انتها بسته آبیاری می شدند. در هر کدام از مزارع 3 آبیاری متوالی در ماههای تیر و مرداد سال 1376 ارزیابی شد. برای مشخص شدن وضعیت هر آبیاری نمونه های رطوبتی خاک در طول شیارهای حایل با فواصل 50 متری در سه عمق 33-0، 66-33 و 100-66 سانتیمتری یک روز قبل از آبیاری و 48 ساعت بعد از آبیاری بوسیله مته خاک تهیه و در روز آبیاری شدت جریان ورودی به شیارهای آزمایشی و آمار پیشروی و پسروی در آنها اندازه گیری شد. با بررسی و تجزیه و تحلیل ارقام حاصل از اندازه گیریهای صحرایی نتایج زیر بدست آمد: 1) براساس اندازه گیریها و محاسبات کمبود مجاز رطوبت خاک آبیاری ها دیرتر از زمان نیاز گیاه به آب انجام گرفته بودند.2) راندمان کاربرد آب در یکی از مزارع بطور متوسط 69 درصد و در مزرعه دیگر بطور متوسط 52 درصد بود.3) راندمان نیاز آبی در هر دو مزرعه 100 درصد بود و هر دو مزرعه از لحاظ کفایت مشکلی نداشتند.

گیاهچه پیاز برای تولید اندامهای زایشی نیاز به بهارش دارد. جهت تعیین دوره سرمای مورد نیاز برای بهارش سه رقم پیاز به نامهای «قرمز آذر شهر»، «تگزاس ارلی گرانو»، «پوسارد» و بررسی تاثیر شرایط بویژه طول دوره قبل از بهارش (45، 60 و 75 روز پس از جوانه زدن)، آزمایشی در سال 1995 در آزمایشگاه هواشناسی، گروه فیزیولوژی، آکادمی کشاورزی مسکو انجام شد. در این آزمایش زمان ظهور شاخه گل دهنده، درصد شاخه گل دهنده، تعداد برگ سبز، وزن ترسوخ و گیاه، تغییرات وزن خشک سوخ، بزرگترین قطر سوخ و شاخص تشکیل سوخ مورد ارزیابی قرار گرفت. رشد اولیه گیاه پیاز تحت تاثیر رقم قرار گرفته و با افزایش سن، اختلاف بین ارقام بیشتر نمود پیدا کرد. در این مرحله از رشد قطر و وزن تر سوخ رقم «تگزاس ارلی گرانو» بیش از دو رقم دیگر بود. در این آزمایش حداقل و حداکثر زمان لازم جهت ظهور شاخه گل دهنده به ترتیب در رقم «پوسارد» و «تگزاس ارلی گرانو» مشاهده گردید. با افزایش طول دوره قبل از بهارش، گیاهان سریعتر تشکیل شاخه گل دهنده دادند. همچنین در این آزمایش حداکثر قطر سوخ و وزن خشک آن در گیاهانی مشاهده گردید که تمام دوره رشد و نمو خود را در دمای نسبتا بالا (دما در روز 22-24oC و در شب (19-21oC) قرار داشتند. در این دما حداکثر قطر سوخ مربوط به ارقام «تگزاس ارلی گرانو» و «قرمز آذر شهر» بود. اما حداکثر وزن تر سوخ مربوط به رقم «تگزاس ارلی گرانو» بود. در دمای نسبتا پایین (دما در روز 15oC و شب (7oC ارقام «قرمز آذرشهر» و «پوسارد» حداکثر و حداقل قطر و وزن تر سوخ به ترتیب مربوط به تیمارهای بود که 75 و 45 روز قبل از انتقال در دمای نسبتا بالا قرار داشتند. اما در رقم «تگزاس ارلی گرانو» رشد قطر سوخ بیشتر تحت تاثیر مدت زمان نگهداری آنها در دمای نسبتا پایین قرار داشت و سن گیاه در زمان انتقال تاثیری بر رشد قطر سوخ نداشت.

بررسی فرآیند آهنگ رشد در گیاهان از اهمیت زیادی برخوردار است، باتوجه به این موضوع هدف از انجام این تحقیق بررسی فرایند دوره رشد گیاهان جوان نارنگی مدیترانه ای و تحلیل آن بود. بدین منظور رشد ساقه اصلی و شاخه های فرعی و توسعه سطح برگ در شرایط متناوب (14 ساعت روشنایی با دمای 25oC و 10 ساعت تاریکی با دمای (19oC و یکنواخت (روشنایی دایمی و دمای ثابت (25oC مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که رشد ساقه اصلی و شاخه ها و توسعه سطح برگ در شرایط متناوب به صورت سیگموئیدی نبود. در حقیقت تسریع و کاهش متوالی سرعت رشد گویای رشد دوره ای در این بخشها بود. طول دوره رشد در چهار ماه اول (35 روز برای سطح برگ و 36 روز برای رشد ساقه) کوتاهتر از چهار ماه دوم (55 روز برای سطح برگ و 54 روز برای رشد ساقه) بود. بین آهنگ رشد ساقه و توسعه سطح برگ همبستگی زیادی وجود داشت (r=0.98). بررسی رشد در شرایط یکنواخت نشان داد که نه تنها گیاهان کشت شده در چنین شرایطی از رشد مطلوبی برخوردار نبودند، بلکه در هیچیک از آنها رشد به صورت دوره ای نبود.

چهار صد و شش جدایه از Fusarium moniliforme از بذور و گیاهان آلوده به بیماری پوسیدگی طوقه و ریشه دو رقم ذرت هیبرید (3475 و 3377) جداسازی شد. بذور از دوازده منطقه جغرافیایی متفاوت و گیاهان بیمار از یک منطقه در بخش شمال مرکزی کشور آمریکا جمع آوری شده بودند. پس از خالص سازی و تشخیص جدایه های فوزاریوم تا سطح گونه، جدایه های متفاوت قارچ با جدایه های استاندارد گروههای آمیزشی A و D روی محیط کشت هویج آگار آمیزش داده شدند. نتایج مشخص نمود که بیش از 97% از جدایه های مورد مطالعه به گروه آمیزشی A و کمتر از 3% جمعیت به گروه (های) آمیزشی دیگر تعلق داشتند. در دو منطقه تمام جدایه های مورد مطالعه به گروه آمیزشی A و در بقیه مناطق بین 3 تا 6% از جمعیت هر منطقه به گروه (های) دیگر تعلق داشتند. در یازده منطقه هر دو تیپ آمیزشی A+ و A- وجود داشت ولی در دو منطقه تیپ آمیزشی A- وجود نداشت. تیپهای آمیزشی A- و A+ در مناطق مختلف به ترتیب 63-7% و 30-13% از جمعیت جدایه های مورد مطالعه را تشکیل دادند. این نتایج همچنین مشخص نمود که 40% جمعیت مورد مطالعه را افراد دو جنسی تشکیل می دهند. این تیپ آمیزشی 81-13% جمعیت افراد هر منطقه را به خود اختصاص داد.

برای بررسی سیستم ناسازگاری جنسی در جدایه های ایرانی قارچ عامل سیاهک ناقص گندم (Tilletia indica) که بیماریزایی را نیز کنترل می کند، در یک طرح کاملا تصادفی با هفت تکرار، لاین های تک اسپوریدیومی بصورت جفتی و تکی به سنبله های گندم در مرحله به غلاف رفتن مایه زنی شد. جفتی از لاینها که بیماریزا بودند، حاوی تیپهای آمیزشی مختلف (از لحاظ جنسی سازگار)، در صورتیکه جفتهای غیربیماریزا ، دارای تیپ آمیزشی مشابه (از لحاظ جنسی ناسازگار) فرض شد. در تمام حالتها تک لاینها غیربیماریزا بودند. نتایج حاصله از بررسی پانزده لاین تک اسپوریدیومی، که با تمام حالتهای ممکن جفت شدند، بیانگر آن بود که هتروتالیسم حداقل بوسیله پنج آلل فرضی در یک جایگاه ژنی کنترل می شود.

در این بررسی تئوریهای مختلف در خصوص منشا قارچهای راسته Uredinales (زنگها) مورد بحث قرار گرفته و فیلوژنی و روند تکاملی این قارچها در ارتباط با توسعه و تکامل فیلوژنیک و هرلوژنتیک گیاهان میزبانشان مطالعه گردیده است. طرحهایی در زمینه تکامل زنگها در طی دورانهای مختلف زمین شناسی ارایه شده و نقش پدیده انشقاق قاره ها در روند تکامل زنگها و میزبانهای آنها مورد بحث قرار گرفته است. در همین راستا حالات مختلف سیکل زندگی این قارچها مورد بررسی قرار گرفته و همچنین نقش پدیده های  Hologenetic Iadderو Biogenic radiation در روند تکامل زنگها شرح داده شده است.