پژوهش های علوم دامی ایران
سال:1399 | دوره:12 | شماره:3 |تعداد مقالات:11

این پژوهش به منظور تعیین انرژی قابل متابولیسم، ترکیبات شیمیایی و تولید معادلات رگرسیونی تخمین انرژی قابل دسترس سورگوم علوفه ای انجام گرفت. برای رسیدن به این مهم، با استفاده از 54 داده انرژی قابل متابولیسم به دست آمده از 18 رقم سورگوم علوفه ای، معادلات خطی، درجه دوم و تابع نمایی حاصل از اجزای بخش الیاف سورگوم علوفه ای شامل: درصد NDF، ADF و لیگنین سورگوم علوفه ای برازش شدند. کل معادلات حاصل از مقدار NDF و ADF و لیگنین دارای ضریب تعیین قابل قبولی بودند و دقت معادلات در حد متوسط بود. از بین معادلات فوق، معادله خطی حاصل از ADF به دلیل سادگی و تقریب نزدیکتر بهME تعیین شده سورگوم علوفه ای از طریق آزمون گاز، برای تخمین انرژی قابل متابولیسم پیشنهاد می شود (٪ ADF) 029/0-320/3 = انرژی قابل متابولیسم (مگاکالری در هر کیلوگرم ماده خشک). در مقایسه با معادلات خطی پیشنهادی معتبر بین المللی مانند منک و استین گاس و سازمان پژوهش های علمی و صنعتی کشورهای مشترک المنافع، معادله منک و استین گاس به انرژی قابل متابولیسم سورگوم علوفه ای تعیین شده در این تحقیق نزدیکتر و تفاوت معنی داری نداشت. برای تخمین مقدار انرژی قابل متابولیسم سورگوم علوفه ای، معادله خطی بالا به دلیل سادگی و تقریب نزدیکتر بهME سورگوم علوفه ای اندازه گیری شده، پیشنهاد می شود.

به منظور ارزیابی تأثیر متقابل آفلاتوکسین B1 (AFB1) و جاذب های سم آلومینوسیلیکاته بر فراسنجه های تولیدگاز، تخمیر و هضم شکمبه در شرایط برون تنی پژوهشی در قالب دو آزمایش انجام گرفت. در آزمایش اول ابتدا تأثیر مقادیر مختلف AFB1 بر فراسنجه های تولید گاز، تخمیر و هضم با استفاده از روش کشت ثابت بررسی شد. نتایج نشان داد با افزایش مقدار AFB1 از صفر به 900 نانوگرم در میلی لیتر، نرخ تولید گاز، پتانسیل تولید گاز، غلظت نیروژن آمونیاکی و قابلیت هضم کاهش یافت، ولی افزودن AFB1 به محیط کشت تأثیری بر pH نداشت. در آزمایش دوم تأثیر متقابل AFB1 و سه نوع جاذب آلومینوسیلیکاته شامل مگاباند، مایکوباند و میلباند (در سطح 6 درصد ماده خشک جیره) بر فراسنجه های تولیدگاز، تخمیر و هضم شکمبه با استفاده از روش کشت ثابت بررسی گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که بر خلاف انتظار، هیچکدام از جاذب ها نتوانستند تأثیرات منفی AFB1 بر فراسنجه های تولید گاز، تخمیر و هضم شکمبه ای در شرایط برون تنی را خنثی نموده و یا کاهش دهند که احتمالاً به دلیل مکانیسم جذب سطحی جاذب های آلومینوسیلیکاته برای جذب AFB1 باشد. نتایج این پژوهش بیان می کند که جاذب ها نمی توانند اثرات منفی AFB1 بر گوارش و تخمیر شکمبه را کاهش دهند و تنها راهکار پیشنهادی برای کاهش اثرات منفی AFB1 بر تخمیر، جلوگیری از ورود این سموم به خوراک دام می باشد.

این آزمایش به منظور مطالعه اثرات پرتو میکروویو بر تجزیه پذیری ماده خشک و پروتئین خام و حقیقی، قابلیت هضم برون تنی پروتئین خام، ترکیبات ضد تغذیه ای (گلوکوسینولات و اسید فایتیک) و ترکیبات شیمیایی کنجاله منداب اصلاح شده انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل کنجاله منداب اصلاح شده عمل آوری نشده و کنجاله منداب اصلاح شده عمل آوری شده با پرتو میکروویو با قدرت 800 وات به مدت 2، 4 و 6 دقیقه بودند. میزان تجزیه پذیری ماده خشک و پروتئین خام و حقیقی به روش کیسه های نایلونی اندازه گیری شد. مقدار 6 گرم از هر تیمار به مدت صفر، 2، 4، 8، 16، 24 و 48 ساعت در شکمبه سه رأس گاو نر تالشی انکوباسیون شد. میزان پروتئین حقیقی با روش برادفورد و نحوه تجزیه شدن آن در زمان های مختلف انکوباسیون در شکمبه با روش الکتروفورز SDS-PAGE تعیین شد قابلیت هضم برون تنی پروتئین خام به روش آنزیمی سه مرحله ای تعیین شد. عمل آوری با پرتو میکروویو سبب کاهش اسید فایتیک و گلوکوسینولات های کنجاله منداب اصلاح شده به صورت روند خطی و درجه دو شد. پرتوتابی با میکروویو به مدت 2، 4 و 6 دقیقه اسید فایتیک کنجاله منداب اصلاح شده را به ترتیب به میزان 13، 30 و 51 درصد نسبت به کنجاله منداب عمل آوری نشده کاهش داد. مقدار گلوکوسینولات های کنجاله منداب پرتوتابی شده با میکروویو به مدت 6 دقیقه به میزان 67 درصد نسبت به کنجاله عمل آوری نشده کاهش یافت. پرتو میکروویو کاهش بخش سریع تجزیه، نرخ ثابت تجزیه و تجزیه پذیری مؤثر ماده خشک و افزایش بخش کند تجزیه ماده خشک و پروتئین خام و حقیقی کنجاله منداب اصلاح شده را سبب شد. قابلیت هضم برون تنی پروتئین خام کنجاله منداب اصلاح شده با عمل آوری با میکروویو تا 4 دقیقه به طور معنی دار افزایش یافت. الکتروفورز پروتئین کنجاله منداب اصلاح شده نشان داد که عمده پروتئین در آنها شامل ناپین (آلبومین S2) با دو زیرواحد و کروسیفرین (گلوبولین S12) با چهار زیرواحد بود. تجزیه های الکتروفورز پروتئین کنجاله منداب اصلاح شده نشان داد که در کنجاله منداب اصلاح شده عمل آوری نشده چهار زیرواحد کروسیفرین؛ در کنجاله کنجاله منداب اصلاح شده عمل آوری شده، چهار زیرواحد کروسیفرین و زیرواحدهای ناپین بخش عمده پروتئین عبوری را تشکیل دادند. نتایج این پژوهش نشان داد که عمل آوری با میکروویو سبب کاهش تجزیه پذیری پروتئین خام و حقیقی در شکمبه، افزایش قابلیت هضم برون تنی پروتئین خام و کاهش مقدار ترکیبات ضد تغذیه ای کنجاله منداب اصلاح شده شد.

به منظور تعیین اثرات سطوح مختلف پروبیوتیک و اسیدآلی عملکرد، رشد اسکلتی، فعالیت تغذیه، فراسنجه های خونی و ایمنی گوساله های شیرخوار، آزمایشی با استفاده از 36 راس گوساله شیرخوار با میانگین وزنی 2± 36 کیلوگرم در قالب طرح کاملا تصادفی با 9 تیمار و 4 تکرار، به مدت 75 روز انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1-جیره پایه بدون افزودنی (شاهد)، 2-جیره پایه به اضافه 2 گرم پروبیوتیک در روز برای هر رأس، 3-جیره پایه به اضافه 3 گرم پروبیوتیک در روز برای هر رأس، 4-جیره پایه به اضافه 3 گرم اسیدآلی در روز برای هر رأس، 5-جیره پایه به اضافه 5/4 گرم اسیدآلی در روز برای هر رأس، 6-جیره پایه به اضافه 2 گرم پروبیوتیک و 3 گرم اسیدآلی در روز برای هر رأس، 7-جیره پایه به اضافه 2 گرم پروبیوتیک و 5/4 گرم اسیدآلی در روز برای هر رأس، 8-جیره پایه به اضافه 3 گرم پروبیوتیک و 3 گرم اسیدآلی در روز برای هر رأس و 9-جیره پایه به اضافه 3 گرم پروبیوتیک و 5/4 گرم اسیدآلی در روز برای هر رأس بودند. نتایج نشان داد که جیره های آزمایشی اثر معنی داری بر میانگین افزایش وزن روزانه و وزن نهایی، و پارامترهای سلامتی داشته و باعث بهبود وضعیت سیستم ایمنی و وضعیت سلامتی گوساله ها شدند. همچنین این مطالعه نشان داد که اضافه کردن پروبیوتیک، اسیدآلی و ترکیب این مواد افزودنی به شیر تاثیری بر رشد اسکلتی و رفتار تعذیه گوساله های هلشتاین نداشت.

این مطالعه به منظور بررسی اثر نانوذرات سلنیوم بر فراسنجه های خونی و متابولیت های زرده در مرغ های تخمگذار انجام شد. این آزمایش با 160 قطعه مرغ تخمگذار هایلاین W36 در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار، 4 تکرار و 10 پرنده در هر واحد آزمایشی صورت پذیرفت. جیره های آزمایشی شامل: جیره شاهد و سطوح 2/0، 3/0 و 5/0 میلی گرم در کیلوگرم نانوسلنیوم بود. فراسنجه های درصد تولید تخم مرغ، وزن تخم مرغ، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل خوراک نیز برای کل دوره آزمایشی محاسبه شد. متابولیت های سرم خون مورد آزمایش شامل: تعیین میزان مالون دی آلدئید، کلسترول تام، تری گلیسرید تام، آسپارتات آمینوترنسفراز، آلانین ترنسفراز و آنتی اکسیدان تام بود. متابولیت های زرده تخم مرغ مورد آزمایش شامل: تعیین میزان غلظت سلنیوم زرده و سطح مالون دی آلدئید چربی-های زرده بود. نتایج نشان داد اضافه نمودن نانوسلنیوم سبب افزایش درصد تولید تخم مرغ و بهبود ضریب تبدیل خوراک شد. سطوح مختلف نانوسلنیوم تاثیر معنی داری بر میزان مالون دی آلدئید، کلسترول، تری گلیسرید، فعالیت آنزیم های آسپارتات آمینوترنسفراز و آلانین آمینوترنسفراز سرمی نداشتند. سطح 5/0 میلی گرم در کیلوگرم نانوسلنیوم سبب بیشترین میزان سلنیوم در زرده نشان داد. ظرفیت آنتی اکسیدانی سرم به طور منحنی با افزایش سطح نانوسلنیوم تا 3/0 میلی گرم افزایش ولی در سطح 5/0 میلی کاهش یافت. میزان پروکسیداسیون چربی های زرده تحت تأثیر مدت نگهداری و تیمارهای آزمایشی قرار گرفت به طوری که سطح 2/0 و 3/0 میلی گرم نانوسلنیوم سبب کاهش معنی دار مالون دی آلدئید تخم مرغ در روز اول و 15 روز بعد از تخمگذاری شد.

این آزمایش به منظور بررسی اثرات توأم منابع مختلف سلنیوم به همراه ویتامین E بر عملکرد، خصوصیات کیفی، سیستم ایمنی و متابولیت های خونی بلدرچین ژاپنی تخم گذار انجام شد. تعداد 144 قطعه پرنده بلدرچین ماده در قالب طرح کاملاً تصادفی در بین 3 تیمار با 4 تکرار و 12 قطعه در هر تکرار توزیع شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره پایه (بدون افزودنی) و دو منبع سلنیوم آلی (سلپلکس) و معدنی (سلنیت سدیم) همراه با 120 میلی گرم ویتامین E در کیلوگرم جیره بود که هر کدام از منابع به میزان 4/0 میلی گرم در کیلوگرم جیره غذایی سلنیوم تامین کرد. نتایج نشان داد میانگین وزن تخم، درصد تخم گذاری و ضریب تبدیل غذایی در مقایسه با گروه کنترل تحت تأثیر منابع آلی و معدنی سلنیوم قرار نگرفت. پرندگان دریافت کننده جیره غذایی حاوی سلنیوم آلی به همراه ویتامین E در مقایسه با سایر تیمارها مصرف خوراک پایین تر داشتند و ضریب تبدیل غذایی آن ها از نظر عددی کاهش و تمایل به معنی داری داشت. سلنیوم آلی به همراه ویتامین E در جیره غذایی سبب بهبود ارتفاع سفیده، واحد هاو، pH زرده و شاخص زرده در مقایسه با گروه شاهد شد. صفات کیفی تخم شامل شاخص زرده و سطح پوسته در گروه سلنیوم معدنی در مقایسه با گروه کنترل افزایش معنی دار نشان داد. غلظت سلنیوم زرده در گروه های سلنیوم آلی و معدنی به همراه ویتامین E نسبت به گروه شاهد افزایش نشان شد که از لحاظ تغذیه ای بهتر است. میزان کلسترول کل و تری گلیسیریدخون تحت تأثیر تیمار های آزمایشی قرارنگرفت. میزان مالونیل دی آلدهید در زرده تخم های ذخیره شده در گروه شاهد بیش ترین و در گروه حاوی سلنیوم آلی کمترین مقدار بود. می توان نتیجه گرفت افزودن سلنیوم آلی در مقایسه با سلنیوم معدنی در افزایش سلنیوم زرده و حفظ کیفت تخم بلدرچین در طول دوره ذخیره سازی موثرتر است.

ریبونوکلئازها خانواده تخریب کننده RNA هستند که در حال حاضر به شکل وسیعی به خدمت سلامت انسان آمده اند. ریبونوکلئاز پانکراتیک گاوی به عنوان قویترین و رانپیرناز به عنوان نفوذپذیر ترین ریبونوکلئاز به سلول پستانداران شناخته می شوند. پروتئین ویژه ممانعت کننده فعالیت ریبونوکلئازی7 (RI) و عدم توانایی نفوذ آنزیم ریبونوکلئاز پانکراتیک گاوی، مانع بزرگ استفاده از این ریبونوکلئاز، به منظور ساخت ایمنوتوکسین هاست. از اینرو در این مطالعه، با بررسی ویژگیهای پروتئینی ریبونوکلئاز پانکراتیک گاوی، مسیر ویژه ای به منظور مهندسی آنزیم رانپیرناز با ویژگیهای همچون فرار از RI، افزایش نفوذپذیری و افزایش سمیت سلولی و پایداری آنزیم با توجه به ساختار ریبونوکلئاز پانکراتیک گاوی طراحی گردید. بدین منظور، ساختار سوم مربوط به پروتئین های ریبونوکلئاز پانکراتیک گاوی، رانپیرناز و ممانعت کننده فعالیت ریبونوکلئازی از سرور PDB استخراج و سپس با استفاده از سرور آنلاین ClusPro داکینگ صورت گرفت. پیوندهای N-O کمتر از 5/3 آنگستروم بین آنزیم ها و RI با استفاده از نرم افزار PyMOL استخراج و در نهایت آمینواسیدهای کاندید شناسایی شدند. پس از طراحی آنزیم جهش یافته، بررسی اتصال آنزیم با RI توسط دینامیک مولکولی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد رانپیرناز با 4 جهش لیزین 45، 49 و 55 به آرژنین و سرین 72 به آلانین دارای سمیت سلولی بالاتر نسبت به آنزیم طبیعی بوده و همچنین با توجه به عدم اتصال در محیط دینامیک مولکولی قابلیت فرار از RI را دارد. این پروتئین براساس آنالیزهای RMSD، RMSF و شعاع ژراسیون به شکل کاملا پایدار بوده و می تواند در تحقیقات تولید ایمنوتوکسین ها بکار گرفته شود.

منظور کردن گروه بندی ژنتیکی در مدل های ارزیابی می تواند تفاوت های مورد انتظار در ارزش های اصلاحی حیوانات که به دلیل نامعلوم بودن والدین تخمین زده نمی شود را نشان دهد. هدف از مطالعه حاضر برآورد پارامترهای ژنتیکی و روند ژنتیکی صفات تولیدی (تولید شیر، چربی و پروتئین) گاوهای هلشتاین ایران براساس یک مدل حیوانی بدون در نظر گرفتن (مدل 1) و با در نظر گرفتن گروه بندی ژنتیکی (مدل 2) بود. بدین منظور از اطلاعات صفات تولیدی گاوهای هلشتاین سه شکم زایش که توسط مرکز اصلاح نژاد دام کشور تا سال 1392 جمع-آوری شده بود، استفاده شد. برای حیوانات با پدر و مادر نامعلوم، گروه بندی ژنتیکی براساس سال و جنس تولد انجام گرفت. تجزیه و تحلیل برای صفات در دوره های شیردهی مختلف با و بدون در نظر گرفتن گروه بندی ژنتیکی انجام شده و روند ژنتیکی محاسبه گردید. برای بررسی تغییر در رتبه بندی حیوانات در نتیجه در نظر گرفتن گروه بندی ژنتیکی از همبستگی رتبه ای اسپیرمن استفاده شد. نتایج نشان داد که در نظر گرفتن گروه ژنتیکی در مدل باعث کاهش واریانس ژنتیک افزایشی و وراثت پذیری تمامی صفات شد. رتبه بندی حیوانات با منظور کردن گروه بندی ژنتیکی تغییر کرده و این تغییر برای 10 درصد بهترین نرها نسبت به کل حیوانات، کل نرها و ماده ها بیشتر بود. روند ژنتیکی و صحت برآوردهای ارزش اصلاحی بین دو مدل 1 و 2 دارای تفاوت معنی دار بود. مدل 2 ارزش های اصلاحی با صحت بالاتری و همچنین روند ژنتیکی بیشتری نسبت به مدل 1 داشت. نتایج نشان داد که افزودن گروه-بندی ژنتیکی برای داده هایی با والدین نامعلوم باعث برآورد دقیق تر ارزش اصلاحی می شود.

فشارخون بالا یک عامل خطرناک برای بیماری های قلبی-عروقی از جمله بیماری عروق کرونر قلب و سکته های مغزی محسوب می شود. دربدن انسان سیستمی بانام سیستم رنین-آنژیوتنسین تنظیم فشارخون را برعهده دارد که آنزیم مبدل آنژیوتنسین ACE نقش مهمی در افزایش فشارخون دارد. پپتید کازئوکینین از پروتئین آلفاS1 کازئین شیر مشتق شده است و دارای خاصیت مهار آنزیم ACE و کاهش فشار خون می باشد. هدف از انجام این پژوهش، شناسائی پروتئین آلفاS1 کازئین و پپتیدهای زیست فعال مهارکننده آنزیم ACE در شیر انسان و همچنین مقایسه آن با چند گونه مختلف از پستانداران می باشد. جمع آوری داده های ژنومی و پروتئینی برای هشت گونه مختلف پستانداران(گاو، گوسفند، شتر، اسب، انسان، گاومیش و خوک) از سایت مرکز ملی اطلاعات زیست فناوری (NCBI) صورت گرفت و پس از آن پیش بینی پپتیدهای زیست فعال پروتئین آلفاS1 کازئین و ساختار سه بعدی آن ها با کمک نرم افزارهای آنلاینACCLUSTERServer، I-TASSER و GalaxyWEB انجام شد. شبیه سازی برهمکنش (داکینگ) پروتئین های آلفاs1کازئین و پپتیدهای زیست فعال کازئوکینین با آنریم مهارکننده آنژیوتنسین ACE در درون سلول با استفاده از نرم افزار آنلاینClusPro2. 0 انجام شد. نتایج آنالیز بیوانفورماتیکی پروتئین آلفاS1 کازئین شیر انسان با سایر پستانداران نشان داد که شیر "شتر" از لحاظ خواص فیزیکوشیمیائی شبیه ترین شیر به انسان است. همچنین در بررسی برهمکنش مولکولی این پروتئین و پپتیدهای زیست فعال آن درهشت گونه مختلف از پستانداران مشخص شد که شیر "شتر" بعد از شیر انسان بیشترین عملکرد در مهار آنزیم ACE و کاهش فشار خون را دارد. با توجه به شباهت ساختار این پپتید در پروتئین آلفاS1 کازئین شیر انسان و شتر در کنار خاصیت ضدفشار خونی آن می توان شیر شتر را به عنوان جایگزین مناسب برای شیر انسان در تغذیه و کمک به درمان فشارخون و بیماری های قلبی بیماری معرفی کرد. همچنین از این پپتید می توان به عنوان افزودنی های غذایی فراسودمند و طبیعی، جایگزین مناسب برای داروهای سنتزی ضدفشارخون استفاده کرد.

متیونین اولین اسید آمینه محدود کننده ای است که نقش مهمی در متابولیسم پروتئین و عملکرد سیستم ایمنی در جوجه ها دارد. اینترفرون گاما (IFNg) یکی از اجزا گروه سایتوکاین های ایمنی اختصاصی و عامل مهم فعال کننده ی ماکروفاژها می باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تأثیر سطوح مختلف اسید آمینه متیونین بر عملکرد سیستم ایمنی و بیان ژن IFNg در جوجه های گوشتی سویه آرین می باشد. به این منظور در این مطالعه با استفاده از480 قطعه جوجه در دوره رشد (14-28روزگی) در قالب طرح کاملاً تصادفی با 6 سطح اسید آمینه متیونین (29/0، 36/0، 43/0، 50/0، 57/0 و 64/0)، 4 تکرار و 20 جوجه در هر تکرار انجام شد. شاخص های مورد مطالعه شامل بررسی ایمنی همورال، اندازه گیری سلول های خونی و میزان بیان ژن IFNg بود. به منظور بررسی بیان ژن IFNg ابتدا کل RNA از بافت کبد استخراج و پس از ساخت cDNA، میزان بیان ژن با استفاده از روش Real--time PCR اندازه گیری شد. نتایج حاصل از بررسی بیان ژن IFNg در سطوح مختلف اسید آمینه متیونین اختلاف معنی داری را بین تیمار ها نشان داد (05/0p≤ )، بطوریکه بیان ژن IFNg با افزایش سطوح مصرف متیونین، از 29/0 درصد به 43/0 به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل افزایش ولی تفاوت معنی داری بین سطوح متیونین 5/0، 57/0 و 64/0درصد مشاهده نشد. شاید یکی از دلایل افزایش بیان ژن IFNg بکارگیری سطوح مناسب متیونین در تیمارهای آزمایشی و بهره مندی از مزایای سطوح مناسب متیونین به منظور افزایش عملکرد سیستم ایمنی در پرنده باشد، هرچند که تحقیق حاضر در شرایط عادی پرورش و بدون چالش عوامل بیماری زا انجام شده است.

شش هیبرید تجاری ایرانی و یک هیبرید چینی کرم ابریشم موجود در کشور، در بهار سال 1395 پس از تفریخ در اتاق تفریخ مرکز توسعه نوغانداری تربت حیدریه پرورش داده شدند. هدف از این تحقیق مقایسه عملکرد هیبریدهای مورداستفاده کرم ابریشم در منطقه تربت حیدریه بود. پس از اتمام دوره پرورش، پیله های تولیدی جمع آوری گردید. بعضی از صفات موردبررسی شامل تعداد لارو زنده، تعداد شفیره زنده، وزن پیله، وزن قشر پیله، درصد قشر پیله اندازه گیری و رنگ پوسته تخم نوغان و طول دوره لاروی بود. مقایسه بین هیبریدها نشان داد که هیبرید 31 × 32 دارای بالاترین وزن برای پیله های خوب تولیدی (86/147 گرم)، بیشترین میانگین وزن یک پیله خوب (64/1 گرم) و بیشترین میانگین وزن یک پیله خوب (39/0 گرم) بود (05/0>P). از طرفی هیبرید چینی و هیبرید 154×151 برای صفات وزن پیله خوب تولیدی به ترتیب با 66/121 و 61/121 و میانگین وزن قشر یک پیله خوب به ترتیب با 29/0 و 31/0 کمترین عملکرد را نشان دادند (05/0>P). همچنین پروانه های هیبرید 31 × 32 با تولید 67/604 عدد تخم بیشترین مقدار تخم گذاری را داشتند (0. 05>P).