فیبروز کبدی به عنوان یک عامل ایجاد مرگ و میر در انسان شناخته شده است. استرس اکسیداتیو در بیماری کبد_کلستاتیک به عنوان رابط بین آسیب کبدی و فیبروز کبدی عمل می کند. بنابراین هر عاملی که توانایی متعادل کردن آسیب اکسیداتیو را داشته باشد، قادر به کاهش فیبروز در کبد کلستاتیک خواهد بود. جلبک قهوه ای Nizimuddiniazanardinii یکی از منابع طبیعی در اکوسیستم دریایی است که حاوی ترکیبات فعال بیولوژیکی بوده واثرات ضد التهابی، ضد سرطانی، ضد قارچی و آنتی اکسیدانی آن شناخته شده است. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی اثر عصاره اتانولی جلبک قهوه ای Nizimuddiniazanardinii بر ضایعات هیستوپاتولوژیکی کبدی القاء شده با انسداد مجرای صفراوی در موش های صحرایی نر بود. 54 سر موش صحرایی نر بطور تصادفی در 9 گروه تقسیم بندی شدند (n=6). گروه کنترل (موش های دست نخورده)، گروه شم (لاپاراتومی بدون انسداد مجرای صفراوی)، گروه های کنترل عصاره جلبک (50، 100 یا 200 میلی گرم بر کیلوگرم)، گروه BDL، گروه های درمان تجربی (موش های BDL + عصاره جلبک با غلظت 50، 100 یا 200 میلی گرم بر کیلوگرم). BDLسطح سرمی آسپارتات آمینوترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز، بیلی روبین تام، کلسترول و تری گلیسیرید را بطور معنی داری نسبت به گروه شم افزایش داد، درحالی که سطوح آنزیم های آنتی اکسیدانی سوپراکسید دیسموتاز و کاتالاز در کبد و سطح سرمی آلبومین و پروتیین تام را کاهش داد. درمان موش های صحرایی BDL با عصاره جلبکاین تغییرات را بهبود بخشید. براساس رنگ آمیزی تری کروم ماسون، BDLبه طور قابل توجهی باعث ایجاد فیبروز در کبد گردید. این تغییرات نیز با تیمار عصاره جلبکبه صورت وابسته به غلظت کاهش یافت. نتایج این مطالعه اثر محافظت_کبدی و ضدفیبروزی Nizimuddiniazanardiniiدر کبد کلستاتیکرا نشان داد. اثر ضد فیبروزی این جلبکاحتمالا ناشی از اثرات آنتی اکسیدانی و مهار رادیکال های آزاد می باشد.