مقدمه: سوختگی بعد از سوانح ترافیکی و سقوط از ارتفاع سومین علت مرگ ومیر در اثر سوانح است. سوختگی یکی از مخرب ترین شکل آسیب ها می باشد و نجات یافتگان پس از بهبودی، برای سال های متمادی نیازمند بازتوانی، بازسازی و حمایت روحی، جسمی و اقتصادی می باشند. مطالعه حاضر با هدف شناسایی عوامل مرتبط با نظام جامع مدیریت درمان بیماران سوختگی با رویکرد تحلیل محتوای کیفی به انجام رسید. روش بررسی: این مطالعه به صورت کیفی و به روش تحلیل محتوا و چهارچوب مفهومی در سال 1397 انجام گرفت. نمونه مورد پژوهش در برگیرنده 20 نفر از خبرگان و صاحب نظران در حوزه سوختگی بودند که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. داده ها با استفاده از روش مصاحبه نیمه ساختار یافته رو در رو جمع آوری شد. تحلیل داده ها با نرم افزارMAXQDA 10. 0 انجام شد. نتایج: تحلیل یافته های کیفی نشان داد عوامل مرتبط با مدیریت درمان سوختگی شامل 6 مقوله مراقبت پیش بیمارستانی (5 خرده مقوله)، مراقبت بیمارستانی(12 خرده مقوله)، خدمات بازتوانی بیماران سوختگی(5 خرده مقوله)، تجهیزات درمانی(1 خرده مقوله)، پیشگیری (3 خرده مقوله) و نیروی انسانی (3 خرده مقوله) می باشد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج انجام اقدامات اصلاحی در حوزه پیشگیری، پیش بیمارستانی، درمان و بازتوانی باید مورد توجه قرار گیرد. لذا انجام اقداماتی از قبیل انجام تغییرات خانگی، نظارت ایمن بر فرزند، پیشگیری از سوختگی در هنگام آشپزی، تجهیز کلیه آمبولانس ها به تجهیزات اولیه مرتبط با انواع سوختگی، ارایه آموزش به کارکنان آمبولانس های پیش بیمارستانی در خصوص مراقبت های بیماران سوختگی، استانداردسازی تسهیلات تخت و بخش سوختگی و توجه به برنامه ارتقای مهارت های اجتماعی پیشنهاد می گردد.