چکیده فارسی:تاثیر موسیقی بر اخلاق انسان با توجه به قدمت تاریخی کاربرد اخلاقی و تربیتی آن، امری انکارناپذیر است. دیدگاه اخلاق غیردینی با استقبال از موسیقی، از آن به عنوان ابزاری برای تربیت روح و کسب خصال خوب انسانی بهره گرفته است. البته در این دیدگاه، جایی برای موسیقی های غیرمعتدل و معارض با خصال اخلاقی و انسانی وجود ندارد و تنها به آن نوع از موسیقی توجه شده که از نظر فرم و محتوا در جهت اعتدال و ارزش های اخلاقی قرار داشته است. گرچه به لحاظ منطقی، نسبت بین موسیقی و غنا عموم و خصوص مطلق است، در دیدگاه اخلاق اسلامی، حساسیت های شدید در باب غنا جایگاه موسیقی های ارزشی را نیز متزلزل کرده است. این مقاله درصدد بررسی کیفیت تاثیرگذاری موسیقی بر خلقیات نفسانی انسان و تبیین جایگاه ابزاری موسیقی در کسب اوصاف اخلاقی انسان در دانش اخلاق است.
چکیده عربی:نظرا الی القدم التاریخی لاستعمال الموسیقی فی الاغراض الأخلاقیة والتربویة، فان للموسیقی تأثیر لا ینکر فی أخلاق الانسان. والأخلاق غیر الدینیة لها رؤیتها المنفتحة علی الموسیقی، وتستفید منها کأداة لتربیة الروح والتحلی بالخصال الإنسانیة الحسنة. وفی هذه الرؤیة لا مکان طبعا للموسیقی غیر المتزنة والتی تتعارض مع الخصال الأخلاقیة والانسانیة، وهی ترمی فقط إلی ذلک النوع من الموسیقی الذی یصب من حیث الشکل والمحتوی فی مصب الاتزان والقیم الأخلاقیة. ومن الناحیة المنطقیة رغم انه هناک بین الموسیقی والغناء علاقة عموم وخصوص مطلق، ولکن فی الرؤیة الأخلاقیة الإسلامیة، نظرا إلی الحساسیة الشدیدة ازاء الغناء، فقد أدی ذلک حتی إلی تدنیس الموسیقی القیمیة. هذه المقالة تبحث کیفیة تأثیر الموسیقی فی الأخلاق النفسیة للانسان، کما انها تبین وتسلط الضوء علی المکانة الأداتیة للموسیقی فی کسب الأخلاقیة للانسان فی علم الأخلاق.